bu yazı yaşanmış olaylardan derlenerek hikâye tadında kaleme alınmıştır.

“ben senin iyilik meleğinim.”

“seni sevdiğimden bile emin değilim” dedim ya, yalan söyledim. seni seviyorum. seni öyle kolayca anlayabileceğin şekilde sevmiyorum. kendim gibi seviyorum, kendimle çeliştiğim, kendimle çatıştığım ve kendimi sevdiğim gibi.

sürekli değişen, farklılaşan bir sevgi sana hissettiğim. emsalsiz değildir illa ki. --ey okur! senin de vardır muhtemelen anlamakta, anlatmakta zorlandığın bir sevgin/sevgilin. benim burada yazdığımı farklı kılan olayın başrollerinde benim ve o’nun olmamız sadece. yoksa hepsi aynı zaten--

biraz açığa kavuşturalım bahsi geçen sevgiyi:

1. sevgiliyi sevmek
her erkeğin/kadının sevgilisini sevdiği gibi seviyorum. sadece içgüdüsel dürtülerin hâkimiyeti değil içimden geçenler. tutkuyla karışık, temel duyuların algıladığı dokunuşlar. hissetmek, tenini tenimde… dudaklarının tadına varmak. o yalnızca sana ait kokuyu duymak. o güzel sesini dinlemek, yanımda değil de telefonun diğer tarafında olsa dahi. sana bakmak, saatlerce, usanmadan. yalnızca benim görebildiğim o eşsiz güzelliğini izlemek.

2. arkadaşı sevmek
paylaşmak hayatı temelinde bu.^* seninle birlikte olunca farklı anlam kazanan hayatı ve seni sevmek.

3. anneyi sevmek
kendimi yorgun ve güçsüz hissettiğimde, yerli yersiz sıkıntılarım içimde benden büyük bir alan kaplamaya başladığında ve sorunlar karşısında ne yapacağımı bilemediğimde sığınacağım kişi oluyorsun bir anda.
dizine yatıp gözlerimi kapattığımda ya da sıkıca sarıldığımda sana unutuyorum bütün her şeyi. kimi zaman sarılıp hıçkıra hıçkıra ağladığımı da biliyorsun omzunda. karşılıklı ağladığımızı da…
huzur veriyorsun işte o zaman.
tabi sen beni bu şekilde görmeyi sevmiyorsun. erkekler ağlamaz çünkü ve sen güçsüz görünen bir erkeğin olsun istemezsin.

4. çocuğunu sevmek
bu çok farklı bir duygu işte. korumak, kollamak üzerine kurulu. tıpkı bir babanın kızını korumak istemesi gibi. hayatına yön verirken doğru olanı göstermek ve daima en iyileri yaşayabilmeni sağlamak için çabalamamın ve hatalar yaptığında kızmamın nedeni. düşündüğün, söylediğin ve söylemediğin her şeyi bilmemin ve ne olduklarını kelimelerle anlatamasam da aklından geçenleri okuyabilmemin sebebi.

öyle karışık ki; bunca sevginin içinde seni nasıl sevdiğimi bilemiyorum bazen.
mutlu olduğunu hissetmek benim için dünyalara bedel. o yüzden nasıl sevdiğimi önemsemiyorum. o yüzden seni sevdiğimi biliyorum. o yüzden tüm yaptıklarına rağmen hâlâ seni seviyorum. ve o yüzden hayatımdan gitmeni istemiyorum.

biliyorum ki bir gün başka birini farklı şekilde sevdiğini düşündüğünde, “doğru kişi işte bu!” dediğinde halen seviyor olsan da beni, uzaklaşacaksın. “gitmeyeceğim” diyorsun ya; gitmek isteyeceğinin farkında değilsin daha. her ne kadar mutlu olmanı istesem de herkesin olduğu kadar bencilim ben de. o yüzden beni, benim seni sevdiğim gibi sevebilmeni istiyorum.

unutma! “ben senin iyilik meleğinim.”

(common rail - 21 Mayıs 2010 00:19)

sevgili olabilendir, sevendir, sevilmeyi beklemeden sevip sevilendir.

(tomvejeri - 8 Ağustos 2010 22:12)

bir yerde okumuştum, nerdendi çıkaramadım aradım buldum. bana çok mantıklı gelmişti, çok gerçekçi.. masumi toyotome adlı bir kişi söylemiş efendim bunu. öncelikle sevgiyi üçe ayırmış.
ilk tür sevgi "eğer" türü sevgi yani şarta bağlı. "eğer başarılı, zengin bir adam olursan seni severim. toyotome ilişkilerin, evliliklerin çoğu bu türden olduğu için çabuk bitiyor. üstelik yıkıcı sonuçları olabiliyor. beklentileri karşılayamadığı zaman sevilmediğini gören kişinin hali harap.
ikinci tür sevgi, "çünkü" türü sevgi. sebebe bağlı sevgi türü. "seni seviyorum çünkü yakışıklısın/güzelsin". veya "seni seviyorum çünkü bana güven veriyorsun" bu halde kişi bir şey olduğu ya da yaptığı için sevilir. esasında "eğer" türü sevgiden pek bir farkı yoktur çünkü varolan durum korunduğu sürece sevgi devam edecektir.
üçüncü tür sevgi ise gerçek sevginin karşılığı olarak verilen sevgi türü; "rağmen" sevgi. bir koşula bağlı değil veyahut karşılık olarak bir şey beklenmiyor bu sevgi türünde. hatta tam tersi olumsuz, aykırı gelen bir çok özellik dahi olabilir. işte bunları bile bile yine de seviyorsanız işte bu "rağmen" sevgidir. bir kişiyi çirkin olmasına rağmen, parasız olmasına rağmen, başarısız olmasına rağmen sevebilmek... toyotome rağmen sevgiyi bulma konusunda da fazla umutlu değil çünkü herkes rağmen sevgiye ihtiyaç duysa da kimse bu sevgiyi verebilme konusunda başarılı değil ve dünyada rağmen sevgi kıtlığı var. esasında haklı olduğu aşikar kanımca, beraber olduğumuz kişi bizde beğendiği bir şey olduğu için bizi seçmiştir genellikle, ya da beraber olduğumuz kişiyi seçmemiz için nedenler sıralarız önümüze, onu kaybederse sepetleriz ya da sepetleniriz. oysa esas olan karşımızdaki insanın on numara olmadığını görmek, olumsuz yanlarını ezberlemek, buna rağmen sebepsizce onu sevebilmektir.

(shadowelves - 8 Şubat 2011 03:46)

butun kirginligini bogup ona sarilmayi istemek. yarana merhem olmayacagini bilerek. tasla kafasini ezip akan kani yalamak, temizlemek.

(frank zappa - 28 Ağustos 2011 00:29)

bir şans. hakiki olanına rastlamak için insanın herşeyi yapabileceği...

(nickyy - 5 Nisan 2012 02:16)

annemizin ve babamızın bize duyduğu sevgidir. kesinlikle budur. kardeş sevgisi bile yaşlar ilerledikçe çoğu zaman gerçeklikten uzaklaşmaya başlar. ne yazık ki...

gerçi ben annemin babama ve babamın anneme duyduğu sevginin de gerçek olduğunu düşünüyorum. bu da engellerin aşılması sonucu emekle oluşan bir sevgidir. sadece aile olmayı başarabilen insanların elde edebildiğidir.

(zyprexa 5mg - 5 Nisan 2012 02:18)

kedi.

(iiiiiiiiiiii - 26 Mayıs 2014 15:31)

bir adam, internetin çıkmaz sokaklarında bir kız ile karşılaşır.

aylarca ,gece gündüz yazışılır. klavye başında uykusuz geceler sigara dumanı ve kahve bardaklarına siner.

kimse kimseden bir fotoğraf istemez ,adını bile sormaz.
maaşını , işini gücünü , servetini ,malını mülkünü,
ailesini ,amcasını halasını ,evini barkını ,
yaşını başını ,yüzünü gözünü..

sadece aşktan sevgiden konuşurlar.

klavyenin başında birbirlerine çılgın gibi aşık olurlar.

nihayet bir gün, biz buluşalım derler.

buluştuklarında ,
adam, kızın sağır olduğunu,
kız da adamın dilsiz olduğunu anlar.

sevmek istiyorsanız sağır ve dilsiz olun.
kusurları değil güzellikleri keşfedin.

(nutkey - 4 Temmuz 2016 13:59)

hiç edebiyat parçalama niyeti olmayan entry:
gerçek sevgi onda bulamadığını başkasında arayamamaktır.

(seyrekgulus - 26 Mart 2017 00:49)

emeğin olmadı yerde başarı olamaz. siz başarılı olduğunuzu sanırsınız ama ulaştığınız sadece tutturduğunuz bir piyangodur.

gerçek sevgi için de aynı şey geçerli. bir taraf hiçbir çaba harcamayıp, ilişkiyi ileriye taşımaya yönelik adımlar atmıyorsa gerçekten sevmiyordur. aynı zamanda bu kişi en ufak bir sorunda ''ayrılalım artık'' der. eğer karşınızdakinin gerçekten sevip sevmediğini bilmiyorsanız, aranızdaki tartışmalara bakın. size fikir verecektir.

en kötüsü de gerçekten sevmeyen kişinin karşısında hep gerçekten seven kişi bulunur. iki kişiliktir bu kişinin duyguları. iki kişilik sever, iki kişilik üzülür, iki kişilik çaba harcar. yani karşısındakinin duygu eksikliğini tek başına giderir.

aşk belki de bu yüzden iki kişiliktir.

(siliayeltiempo - 12 Temmuz 2017 11:55)