xbox 360 versiyonunu az önce test etmiş bir bünye olarak açık ve net bir biçimde söyleyebilirim ki, oyun gayet hoştur, içinde bir takım upgrade öğelerine ^* bile yer verilmiştir. kol, bacak, kelle ve çeşitli uzuvlar özellikle kar98 sayesinde ağrısız sızısız uçurulabilmektedir. kan ve vahşet seviyesi oldukça tatmin edici seviyelerdedir. sizlerde de olur mu bilmem ama bende ciddi biçimde bir "call of duty lan bu?" düşüncesi oluşturdu; fakat bu bir dezavantaj değildir sevgili fps severler. kısacası alınız, oynayınız ve de oynatınız.

(medre - 24 Ağustos 2009 01:05)

yapımcı(lar) sanıyorum "abi ortaya karışık bişeyler yapalım" diyerek başlamış işe. şöyle ki: (attention!! spoiler içeriyor gibi)

*ikinci dünya savaşı + bilim kurgu olsun . "tik"

*ikinci dünya savaşına has silahlar + übersonic basküler dondurucular olsun. "tik"

*birbirinden bağımsız, hatta alakasız, hatta çılgın mekan tasarımları olsun. "tik" (farm bölümü mesela. o ne lan! çiftlikte başladık, uzaylılardan kaçarken bitirdik. koskoca tesisi yerle bir ettik. utanmasam sonlara doğru fear tadı aldım diyecem yani o derece)

*upgrade olsun. bunun için gizli gold, tome falan yerleştirelim, her deliğe girsin çıksınlar oyunun süresi uzasın. "tik"

*büyümsü özellikler ekleyelim hafiften clive barker's undying havası verelim. "tik" (ki prey'i de unutmuyoruz. spirit walk olayı)

*ana bir şehir olsun, görevler alsınlar, hafiften diyaloğa girsinler, gizli görevler serpiştirelim. oradan oraya geçiş yaparken boş durmasınlar, paso aksiyona girsinler. "tik"

*görseller tatmin edici olsun ama fazla da sistemleri kasmasın. güzel efektler, ışık oyunları yapalım. mesela mutlaka kırılmaz/telli cama atlayan yaratık sahnesi olsun, patlamalar olsun, uçuşmalar olsun. "tik" (grafik motorunun id tech 4 olduğuna inanmak cidden güç)

işte budur. gayet basit bir mantık ve ortaya çıkan fevkalede eğlenceli bir oyun. ben "wolfenstein: çorba" diyorum bundan sonra.

(death martian - 6 Eylül 2009 02:36)

gayet güzel olmuş bence bu oyun. yalnız yeni oyun sisteminde biraz fallout 3 tadı almadım desem yalan olur. bosslar sanki önceki oyunlardakinden daha zorlu ve daha sıkmış gibi geldi bana ama bilemiyorum tam.

yine de hiçbir şeyini beğenmeseniz gariban nazi askerleri sizi bol bol eğlendiriyor zaten.

"vereğr yüü emerikeeen?" adsşldsalmş.

(haycanus - 6 Eylül 2009 19:16)

olmuş efendim, gayet old school olmuş bu oyun.. bu devirde böyle oyunlar bulmak zor gerçekten..

(kafasi buyuk - 16 Eylül 2009 23:06)

yine buyuk oyun sitelerine deli gibi para dokulmedigi icin reklami yapilmayan, bu nedenle de hak ettigi degeri goremeyerek underrated kalacak bir diger super id - raven isbirligi fps'i.

gercekten aslinda isin icinde id adi varsa bu bir oyunun oynanmasi icin yeterli bir sebep. ancak yeni nesil oyuncular id'nin oyun tarihindeki yerini o tarihe tanik olarak ogrenmediklerinden dolayi yeterince ilgiyi gostermiyorlar firmanin oyunlarina. id ise ismine olan saygiya dayanarak fazla reklam yapmayi istemiyor, bilen alsin haci tadinda bir yaklasima sahipler. bunun yanisira firmanin doom 3'un gereginden cok daha fazla sekilde kotulenmesinin ardindan piyasaya olusan kuskunlugu nedeniyle de bu fazla tantana cikarmama yaklasimi oyunlarin gerektigi ilgiyi gormemesine, cok daha skindirik oyunlarin ve firmalarin arasinda id'nin deger kaybetmesine yol acmakta. rage ile birlikte yeni bir silkinis gelmesini umut ediyorum butun kalbimle.

aslinda wolfenstein serisi neredeyse her seyin basi olmasina ragmen id asil patlamayi doom ile yapip quake ile surdurdugunden dolayi firmanin onem sirasinda 3. sirada yer aldi hep. cok uzun sureler yuzune bile bakilmadi. doom cikti, doom 2 cikti, final doom cikti, quake cikti, 2 expansioni cikti^**, quake 2 cikti 2 expansion'i cikti^**, quake 3 ve quake 3 team arena cikti anca return to castle wolfenstein'a sira geldi ama ilk id tarafindan gelistirilmeyen buyuk seri oyunu olmak zorunda kaldi rtcw. (final doom'u doom 2 expansion'i olarak kabul ediyor bu deli gonul.) gray matter interactive diye bir firma yapti oyunu. firma rtcw oncesinde redneck rampage ve expansionlarina, kingpin: life of crime gibi oldukca orijinal olmayi basarabilmis bir ise ve quake 2 expansionlarindan the reckoning'e imza atmisti. sonrasinda da call of duty united offensive'i ve bir konsol oyunu olan call of duty 2 big red one'i yaptiktan sonra treyarch'a dahil oldu. son olarak treyarch'tan call of duty world at war'u oynadik yakin zamanda. rtcw'ye donersek ortaya cikan sonuc oldukca tatmin edici olsa da id daha once expansion packler disinda boylesi onemli bir isi disari vermemisti. hic bir zaman bir wolfenstein oyunu icin (ilk oyun haric) yeni bir grafik motoru yazilmadi. yillanmis bir motorla^* cagin gerisinde kalan grafikler gorduk return to castle wolfenstein'da.

yine uzun sure bekledik yeni wolf oyunu icin. 8 sene gecti ve yine eski (5 senelik-oha) bir motorla, yine id disi bir firma tarafindan gelistirilerek aramiza katildi wolfenstein.

--- spoiler ---
oyuna oldukca guzel, seriye yakisir, ikinci oyunu hafiften hatirlatir bir sinematikle basliyoruz. artik oyunlar genelde sinematikle degil sinematik tarzi bir levella aciliyor cogunlukla rast geldigimiz uzere. hemen bir oldschool tadi ortaya koyuyor wolfenstein boylelikle. serinin trademark'i haline gelen paranormal naziler ve nazi altinlari toplama isiyle karsilasiyoruz hemen. yani seri tam istedigimiz uzere koklerine sonuna kadar sadik kaliyor ve buyuk zevk veriyor serinin eski fanlarina. bunlarin yanisira artik butun fazla gercekci olmak iddiasinda olmayan fpslerde olmazsa olmaz haline gelen super guc kullanimi eklenmis oyuna ve elimizin altinda cok yaratici olmasa da oldukca eglendirici 4 adet super guc var. oyunun konusuna kisaca bir deginmek gerek burda: naziler paralel bir boyut bulmus buradan enerji cekiyor ve acayip guclu bir silah yapmaya ugrasiyorlar. biz de acilis sinematiginde izledigimiz sekilde bu olay hakkinda bilgi ediniyor ve bu islerin gediklisi olarak ikinci oyundan tanidigimiz nazi generalinin pesine tekrardan dusuyoruz. bu paralel boyuta ulasmamizi saglayan bir madalyon sayesinde de super guclerimiz, ki aslinda hepsini daha once baska baska oyunlarda gormuslugumuz yok degil, emrimize giriyor. ilk gucumuz olan vile aslinda fazla atraktif degil, sadece biraz hizli hareket etmemizi ve sagda solda gizli gecitler bulmamizi ve onlari kullanmamizi sagliyor^*. sonrasinda gelen gucler ise daha afilli misal mire zamani yavaslatiyor^*, upgrade edildiginde bu etki dahada gucleniyor ve aktif ettigimiz anda bir sok dalgasiyla dusmanlari sersemletiyor, shield gucu kursunlari tutuyor, upgrade edince geri yansitiyor^*, son olarak da empower adli quad damage etkisinin yanisira duvar enerji kalkani neyin demeden siktigimiz kursunun her turlu engeli delip gecmesini saglayan bir guc var.

oynanis genel olarak bu guclerin kullanimina bagli ancak bu gucler o kadar kolay da kullanilmiyor hani ozellikle benim gibi kendi tus kombinasyonunu kullanan bir oyuncu icin. bu gucler 1-2-3-4 tuslari ile aktive ediliyor yani aswd kullanan bir oyuncunun hemen elinin altinda ancak gonul istedi ki crysisin super entegrasyonu kullanilsaydi burda. neyse aswd kullanmayan 3-5 oyuncu icin bunun yapilmasi beklenmezdi ve cok da buyuk bir problem degil zaten.

oyun icinde topladigimiz altinlar, intel ve tomelar sayesinde silahlari ve super guclerimiz upgrade etmek yerinde bir ekleme olmus, hem insani item aramaya iterek oyun suresini arttiriyor hem de silahlari ciddi anlamda duzeltiyorlar.

almanlarin olus sekiller olsun, seslendirmeler olsun (vile kullanan buyucu almanlardan cikan o ses nasil sufer nasil karizmatiktir, isi gucu birakip heriflerin komutasina giresi geliyor insanin heriflerin emirlerini duyunca), dusman cesitliligi olsun, konular ve level tasarimlari olsun oyun olusturan butun elementler vasatin cok cok uzerinde. sehir biraz fazla karisik yapilmis olsa da (levellar arasi cok fazla gecis var ve yollar gercekten karisik, haritaya bakmadan gidilecek yeri bulmak pek mumkun olmuyor) konu anlatiminin ve gelisiminin quest bazli saglaniyor olmasi, ayni anda 2-3 quest arasindan istedigimizi secebilmemiz oyuna hafiften free world konsepti de katiyor ve arti bir puan daha geliyor boylelikle wolfenstein'a.
--- spoiler ---

tek buyuk handikap artik 5 senelik bir motor olan doom 3 motorunun kullaniliyor olmasi. john carmack'in motorlari her zaman icin futuristik ic mekanlarda^*** ustun grafikler cizen ama dis mekanlarda o kadar da tat vermeyen motorlar^** olmuslardir. yine ayni sorun var burda. yeralti levellari olsun, hastane mastane olsun yine oldukca iyi (cok super diyemiyorum cunku aslinda seramik-tahta-cimento-tugladan ziyade metal konstruksiyon cizmeye ayarli carmack motorlari) ama oldukca modifiye edilmis olsa da doom 3 motoru sehirin kendisini pek hos gosteremiyor acikcasi. yanlis anlasilmasin, wolfta kullanilan versiyon quake 4te kullanilan versiyondan daha guzel grafikleri ve isiklandirmalari sistemi q4'teki kadar kasmadan kolaylikla veriyor, buyuk meydanlari falan da rahatlikla ciziyor ama grafikler yeterince tat vermiyor. timeshift'teki sehir ayarinda bir mekan var elimizde. ozellikle dunia engine ve cry engine 2'nin ardindan bu fark cok goze batiyor. oyun hafif kohne gozukuyor bu nedenle. oyun zaten 1940larda geciyor ondan kohne gorunmus sana demeyin kalbinizi kirarim. benim ne demek istedigimi oyunu gorunce anlayacaksiniz. bunun uzerine vile'i gucunu kullanmaya baslayana kadar oyunun ilk yarim saat 45 dakikalik bolumunde adamimizin biraz fazla agir olusu nedeniyle oldukca korktugumu soyleyebilirim. sanki vasat bir rus yapimi 2. dunya savasi oyunu^** oynuyormusum gibi geldi ama sonrasinda o ana kadar gorduklerimden beklenmeyecek kadar toparladi wolf kendisini ve dadindan yenmez bir oyun oldu. eski motorun avantaji yok degil: 5 - 10 saniyede yuklenen levellar ve cok dusuk sistem gereksinimleri.

sonuc olarak raven - id isbirliginden cikan ikinci buyuk bomba bu oyun. digeri elbetteki quake 4. fantastik silahlarin pek kullanisli olmamasi disinda bir kotu yan aklima gelmiyor oyunda. buyuk bir eglence sunan, 9-10 saatlik harika bir tecrube. oyun alemine herhangi bir yenilik getirmiyor ama iyi oyunlarin iyi yanlarinin mukemmel bir kolaji wolf. eglenceli ve surukleyici senaryoyla birlesen akici oynanisi ile 2007den bu yana gercekten duzgun pek oyun cikaramayan fps alemine ilac gibi gelecek birkac oyundan biri wolfenstein. kesinlikle kacirmayin.

(jupiterianvibe - 13 Ekim 2009 01:19)

agent blaskowitz ya da bj yine nazilerin canına okuyor bu oyunda da. ilk oyundan farkları daha fazla boss barındırması. her boss'tan sonra oyun acaba bittimi diye takılıp kaldım. ilk oyuna göre port açma, zamanı yavaşlatma, koruma kalkanı gibi bi çok özellik kazanmış bj.

ayrıca görsellik gayet yerinde. kanalizasyonlara, yer altı sığınaklarına girdinizde bu görsellik daha da artıyor. bu görselliğin bilgisayarı kasmadığını da söyleyeyim.

(s9 - 1 Şubat 2010 15:00)

"oyun sektörü bana göre değil", "batman arkham asylum'dan başka oyun oynamam", "zaten beceremiyorum da oyun oynamayı", "bilgisayarım da ahım şahım bi halt değil" diyen zatıma tokat gibi bir;

- "al da sus la" demiştir.

ikinci dünya savaşı ve bilim kurguyu harmanlayıp sarmış, döndürmesi bize kalmıştır.
(bkz: overdose games)

(3 kere 3 etti mi sana 9 - 12 Ağustos 2011 15:02)

90'lı yıllarda 386 dx40 bilgisayarıma sound blaster 16 taktığımda askerlerin ölürken çıkardığı "ağğğyy" sesleri ile gönlüme taht kurmuş oyun.

(nickolsunberigelsin - 17 Temmuz 2013 09:25)

bundan yıllar öncesini düşünün, yıl 2002, haziran ayları, türkiye yıllar sonra ilk kez dünya kupasına katılmış. hem türkiye turnuvada tarih yazıyor, hem de piyasada iki oyun hüküm sürüyor. biri moh allied assault, bir diğeri de return to the castle wolfenstein. o zamanlar maç olduğu zamanlar maç, olmadığı zamanlar ise bu iki oyun. o zamanlarki ergen halimle hatırladığım şu ki moh saatlerce oynanabiliyor ama bu wolfenstein belli bir süreden sonra oynanmıyor. kesinlikle kötü olduğu için değil, kasvetinden dolayı.
iste o günlerden bu güne wolfenstein new order geliyor. piyasaya watch dogs'un deliler gibi beklendiği bir anda giriş yapıyor ve kanaatim o ki, hak ettiği ilgiyi de görmüyor. işte o oyunu da geçen gün bitirdikten sonra bir de dedim ki wolfenstein isimli 2009 oyununu oynayım. o 2002'de oynadığım dönemlerdeki kasveti yine hissettim. adamlar güzel oyun yapmış. yılına göre grafikler biraz daha iyi olabilirdi ama mesele oynanabilirlikse cidden güzel oyun olmuş. oynayacaklara tavsiyem, ki böyle eski sayılabilecek bir oyunu oynayan adam hardcore oyuncu olur diye tahmin ediyorum, über zorluk seviyesinde oynayın. illaki öleceksiniz ama ben o seviyede cidden keyif aldım. ama o son boss'ta benim gibi defalarca, belki 70-80 defa ölürseniz benim gibi bana kızmayın. tanım: güzel oyundur.

(narodnik is back - 4 Temmuz 2014 01:15)

(bkz: wolfsheim)

(riquelme - 30 Mayıs 2004 18:12)