the day is gone
when the angels come to stay
and all the silent whispers
will be blown away
and lying in the corner
a pair of high heel shoes
hanging on the wall
gold and silver for the blues

one too many wasted sunsets
one too many for the road
and after dark the door is always open
hoping someone else will show

someone is waiting behind
an unlocked door
grey circles overhead empties
on the floor
the cracks in the walls have
grown too long
the slow hand is dragging on
afraid to meet the dawn

one too many wasted sunsets
one too many for the road
and after dark the door is always open
hoping someone else will show

(satine - 3 Nisan 2002 23:55)

introsunda gitarın adeta ağladığı , sözlerini anlamayan birini misal bir uzaylıyı bile hüzünlendirebilecek şarkı

(duduklu tencere - 4 Nisan 2002 00:28)

sadece adıyla, hiç dinlememiş olan birinde bile çok derin duygular uyandırabilme kapasitesine sahip deep purple şaheseri. boşa harcanmış günbatımları dendiğinde ortaya çıkmaya başlayan olasılıklar, hayatın kısalığı, o anın ne kadar kolay geçip gidici olduğu, en son ne zaman durup günbatımını izlediği ve daha fazlası şimşekler çakar kişinin aklında. şafaktan korkmaya başlar insan çünkü her yeni şafak harcanacak olan bir başka kıymetli gün batımını vaat eder.

(danquel - 23 Kasım 2007 03:16)

jon lord'un "klavyenin rock müzikteki yeri nedir, ne olmalıdır?" sorusuna yalın ve öz cevabı niteliğindedir. şüphesiz ki lord^* ne bir nota eksik ne de bir nota fazla çalmaktadır.

(patience - 4 Aralık 2007 18:21)

deep purple tarafından hiçbir konserde çalınmamış, yürekte ukte olarak kalmış şahane eserdir. yıllar sonra ian gillan tarafından canlı olarak yorumlanmıştır ritchie blackmore'un gitarı, jon lord'un klavyesi olmaksızın... yine de tadı damakta kalır, şöyle ki: http://www.youtube.com/watch?v=4lqqcjwvffw

(patience - 16 Aralık 2008 21:08)

müziğin evrensel olduğunun kanıtıdır. ama şöyle bir durum var aşk şarkıları olumlu da olsa olumsuz da olsa yavaş oluyorlar. düşünsenize bu şarkıyla birlikte sevgiliniz ve siz bir gün batımında sahildesiniz. şarkıya inat "al ulan bak bütün sözlerinin içine ettim. müzikal oluşun yetti ama." diye içinizden geçiriyorsunuz.
(bkz: tezat)

(sezofren - 10 Mayıs 2009 06:55)

sabah erkenden yola çıkan güneş, batı istikametine doğru hızla alçalırken; bir apartmanın birinci katında, sırtını yola yüzüne bilgisayara dönen bir çocuk da pencereden dışarı bakıp güneşi aradı. yüksek binalar güneşi kesiyordu, her gün güneş tutuluyordu ofisinde. bu güneş tutulmaları burcunu olumsuz etkiliyor ve çalışmasına engel oluyordu.

günbatımı yaklaşırken, bugünü de harcadığını fark etti. doğduğu an kendisine hediye edilen binlerce gün, gün be gün azalıyordu. aralarından çok güzel günler çıksa da boşa giden günbatımlarını düşündü. şu an olmak istediği yerlerin listesini yaptı kafasından, ofisi ilk bine bile giremedi. ilk bine girmeyen şeylerle hayatını ne kadar doldurduğunu fark edip "bu da geçer" dedi. "wasted sunsets"e bir kere daha tıkladı. deniz kenarında olmayı ve akşam serinliğini özlemişti. gitmek, bakmak, görmek ve düşünmek için yıllık izne ihtiyacı vardı ve başkasından izin almadan hiçbir şey yapamayacağına canını sıktı. beynine kaydettiği günbatımı sahnelerini oynatmak için, gözlerini dünyaya kapatıp "eski günler" klasörünü açtı.

didim'in 3.koyunda kayalıklardan mütevellit küçük bir alandaydı şimdi. ice tea şeftali içip, kızıla boyanmış denize bakıyordu ipekten saçlı bir kız ile. saatler hızla ilerlerken, ışık azalıyor ve dalgaların sesi kulaklarına geliyordu. rengin her tonu gökyüzüne dökülmüşken bi kaç yıldız da parlamaya başlamıştı. bir tarafta henüz batmış güneşin kızıl hayaleti, diğer tarafta yükselen bir dolunay ve yıldızlar. astral seyahate plaj havlularının üzerinde çıkmışlardı sanki. yaşadığı en güzel günbatımlarından birisi olduğunu ve yıllar sonra bir ofisin köşesinde yaptığı listede onu ilk sıraya koyacağını henüz bilmiyordu. henüz hiçbir şey hakkında bilgisi yoktu, küçüktü. çalışmak konusunda kafasında tek bir tanım bile yoktu eklemekten çekinmeyeceği.

ofisteki çocuğun kapalı gözleri aniden açıldı, kafasını yeniden gökyüzüne çevirdi. temiz ve berrak bir hava vardı, bir yerlerde güzel bir akşam olacaktı belli ki. sağına soluna bakındı, ağzına kadar dolu kalemliğindeki renkli kalemlerin hiçbirisinin bir işe yaramadığını düşünüp gözlerini tekrar kapattı.

kapadokya'nın günbatımıyla meşhur kızıl vadi'sindeydi bu seferde. teyzesinin yanına yaz tatiline gitmiş ve kuzenleriyle birlikte büyüleyici bir manzaraya bakıyordu. güzel yüzlü turistler şarap içip sessizlik içinde batıya inen güneşi duymaya çalışıyordu. ilk içkisini içmeye bile daha 3 sene varken, uzayan gölgeler ve hafif rüzgara kendilerini veren ağaçlara baktı. güzel bir tatil oluyordu; gündüzleri kitap okuyor, akşamları ise dünya kupası maçlarını izliyordu. zinedine zidane'ın finalde iki gol atıp fransa'ya kupayı getirmesine sayılı günler vardı. tabi o bunu ve kızıl vadi'deki günbatımının hayatının en iyi ikinci günbatımı olacağını bilmiyordu. oldukça küçüktü, daha sözlüğün kurulmasına bile neredeyse bir sene vardı.

gözünün birisini açıp, bilgisayarın saatine baktı. mesai saatinin sonuna gelmişti yine. istanbul'un kadrajına insanın girdiği günbatımlarını sevmiyordu. güneşi de gördüğü yoktu zaten avrupa yakasından. onun istediği sessizlik ve sonsuzluktu. yokluklarla beslenen tuhaf bir türdü. insansızlık özlemi de çektiği oluyordu ara sıra. başka apartmana bakan evine gidip bilgisayarını açacak ve üzerindekileri yatağın üstüne atacaktı. bir yerlerde güzel akşamüstleri, yıldızların altında gecelere dönüşürken, kızıl güneşin rayihası tüm gökyüzünü doldururken, o harcanmış günbatımlarını bir kez daha düşenecek ve şarkıyı bir kez daha çalacaktı.

(mies - 29 Temmuz 2009 19:16)

gece dinlemesi daha buyuk sevap olan deep purple eseri.

"and after dark the door is always open
hoping someone else will show"

(dieforyou - 14 Mart 2014 00:04)

rock muzik tarihinin en iyi gitar sololarindan birininin yer aldigi ve ritchie blackmoreun ne kadar buyuk bir muzisyen oldugunu gosterdigi deep purple balladi.

(gebirgsjager - 25 Haziran 2004 14:40)

solosuna ölüp bittiğim deep purple şaheseri. o kadar güzel ki ağlamak istiyorum

gece, karanlıkta, sessizliği aydınlatışını göreceksiniz bu şarkının, gece dinleyeceksiniz yani. geceye daha fazla yakışan az şarkı vardır.

(moondust - 10 Ocak 2017 04:02)