paolo virzì'nin yönettiği, senaryosunu francesco bruni ve francesco piccolo ile birlikte yazdığı, 2010 yapımı filmidir. başrollerini valerio mastandrea, micaela ramazzotti ve stefania sandrelli paylaşmaktadır.

(bkz: the first beautiful thing)

(nedenkendinebirickialmiyorsun - 14 Şubat 2011 15:49)

içten bir italyan filmi "ilk güzel şey"

(bal i shikeste - 23 Mayıs 2011 15:51)

gözlerimi kan çanağına çeviren, izlerken tüylerimi diken diken eden ve resmen kendimi sahnelerin içinde hissettiren güzel bir italyan filmi.

(shark - 5 Haziran 2011 16:08)

hayat filmlerinden. hep güldürüp hem anlatan cinsten yani. kurgusu çok iyi, eskiden olanları tam da bilmemiz gereken zamanda veriyor ki, tepkilerin nedenlerini anlayalım. kadın gerçekten güzel, hayata olan tutkusu güzel. hataları var, bütün güzel kadınlar gibi. kardeşlik bağını da çok iyi veriyor film. sanırım en ağlak durumlar o konudan çıktı. bir kardeş hep daha cevval çıkar ya da daha zayıf, kalıp mücadele etmek yerine kendini kurtarmayı seçer. olan kalana olur deriz ama gidenin çektiklerini de yabana atmamak lazım. işte böyle bir şey, gördüğüm en güzel italyan filmlerinden biri.

(jenesaispas - 7 Haziran 2011 09:46)

öncelikle italyan insanını bilmek gerekiyor. john fante roma'nın batısı isimli kitabında harika bir bölümle olayı izah eder. sarhoşum ve şu an kitaptan alıntı yapamayacağım. italyanlar bol gürültülü, bol tutkulu, saman alevi dediğimiz, abartılı tepkilerle dolu insanlardır. bize tuhaf gelen o kavgaları, incir çekirdeğini bile doldurmayan sebeplerden birbirlerine girmeleri onlar için bir ritüeldir. bize benzerler ve kadınları üzerinde mutlak hakimiyet kurmak isterler vs. kitaptaki bölümden bir kuple hatırladım, fante çocuklarının tartışmalarına baktığında şuna içerliyordu: tartışırlarken kimse yumruğunu diğerine göstermiyor, ellerini ve kollarını kullanarak konuşmuyordu, bunlar nasıl italyan falan diye soruyordu kendine. abim, evin tek çocuğu filminde de dikkatleri çeken bir şey bu. diğer italyan filmlerinde de. bu filme bakarken de bunları göz önünde bulundurmalıyız.

kendi kardeşimizden ya da annemizden, babamızdan yola çıkalım. ona/onlara karşı acımasızlığımız sevgimizin derinliğinden ve değiştirilemezliğinden gelir. filmde hayatta kalmak için kendisini feda etmek istemeyen bilge bir anne görüyoruz bence. hem istediğim gibi yaşarım hem de hayatta kalırım diyor kadın ve kalıyor. erkek çocuk ayrıca paragraflarla analiz edilmeli. kızda ise bir numara yok maalesef.

filmdeki içtenlik ve sıcaklık işte bu bahsettiğim sevgi tipinden kaynaklanıyor, bize yakın olması bundan çünkü biz de öyleyiz hemen hemen. hatta bir ismi de var, baba şefkati deyi. döver de sever de dediğimiz. işte filmde gördüğümüz baba şefkati meselesinin daha bilinçlisi. kimse kimseyi öldürmüyor, en fazla dövüyor. bir yere de bağlayamıyorum amına koyduğumun entirisini. izleyin kısaca. sıcak bir film. kendimi babaannemin ve diğer büyük kadın akrabalarımın erişte kestikleri anaç ortamda hissettim. son söz: biz napıcaz bu kadınlarla ya. lanet olsun. izleyin çocuklar. annelik diye bir şey var ve bu bütün kadınlarda var ve biz çocuk olmaya mahkumuz. evet. tamam. siktirip gidiyorum.

(bira icelim - 24 Ağustos 2015 03:47)

buralarda kimselerin bilmediği nicola di bari'den gerçek anlamda insanın kalbini lime lime eden bir şaheser şarkı. gecenin bir vakti neşeyle evinize gelip, shuffle mode olarak ayarladığınız media playerınızdan çalmaya başlayan ve saatlerce repeatte kalabilen şarkıdır. neden mi? çünkü unuttuğunuz acılarınızı, söyleyemediklerinizi, anlatamadıklarınızı, yaşayamadıklarınızı anlatır size ve o an oturmak istersiniz... duyduğunzu o ses, o mandolin size kimsenin anlatamadıklarını anlatır. bir kaç damla göz yaşı dökülür gözlerinizden. sonra en sevdiğiniz dostunuzun da o an bu şarkıyı dinlediğini fark edersiniz ve o bir kaç damla bir çağlayana dönüşür.
çok güzeldir bu şarkı...
çok güzeldir hayat...
çok acıdır hayat...

(fastlove - 9 Ocak 2006 04:34)

it. ilk güzel şey

(102 - 9 Ocak 2006 04:35)

ankara'da güneş'e uygun şarkı. aradım buldum bütün gün

tra gli alberi una stella (ağaçların arasında bir yıldız)
la notte si e` schiarita (gece aydınlandı)
il cuore innamorato sempre piu` (aşka düşmüş kalp, daima daha fazla)
sempre piu` (daima daha fazla)

(monchhichi - 27 Mart 2006 15:47)

tamamının çevrilme zamanı gelen.

gitarımı aldım,
ve senin için çalıyorum
öğrenmeye zamanım yok
ve çalmayı bilmiyorum
ama senin için çalıyorum

bu sesi duyuyorsun
şarkı söyleyen, kalbim o benim
aşkım aşkım aşkım
söylemeyi bildiğim şey bu
ama beni anlayacaksın

çayırlar çiçeklerle çaplı
kokuları senin kokun
ölmek istiyorum
artık şarkı söyleyemiyorum
daha fazlasını istemiyorum

ilk güzel şey
hayatta sahip olduğum
senin genç gülüşün, sensin.
ağaçlar arasında bir yıldız
gece aydınlandı
kalbim hep daha aşık
hep daha...

(monchhichi - 11 Mayıs 2006 17:01)

bana "ben şu şarkıda dans etmezsem birisiyle, o hiç benim olmamıştır" dedirten şarkı, tokat, yumruk, kalbe giren bıçak....

(fastlove - 11 Mayıs 2006 17:27)