Rush: Beyond the Lighted Stage (~ Rush: The Documentary) ' Filminin Konusu : 70'lerin progressive rock sesi. grubun müzikal gelişimi kronolojik şekilde aktarılıyor.Kanadalı progressive rock grubu Rush'a derinlemesine bir bakış
Rush: R30(2005)(8,9-488)
Rush: Clockwork Angels Tour(2013)(8,7-160)
Rush in Rio(2003)(8,7-724)
Metal Evolution(2011)(8,5-2009)
Iron Maiden: Flight 666(2009)(8,4-4936)
Rush: Time Stand Still(2016)(8,2-330)
Rush: Time Machine 2011: Live in Cleveland(2011)(8,1-323)
Metal: A Headbanger's Journey(2006)(8,1-11057)
Global Metal(2008)(8,0-4227)
Lemmy(2010)(7,8-7094)
Super Duper Alice Cooper(2014)(7,3-888)
Satan Lives(2015)(7,0-39)
scot mcfadyen ve sam dunn tarafından yönetilmiş olan rush belgeseli. grubun çeşitli görüntüleri ve gene simmons, billy corgan, sebastian bach, kirk hammett, jack black gibi isimlerle röportajları da içeren belgesel daha yeni vizyona girdi.http://www.tribecafilm.com/filmguide/87139962.html
(ron jeremy - 4 Mayıs 2010 13:55)
http://erdemcapar.blogspot.com/…i-1-kotu-haber.html
(ron jeremy - 4 Mayıs 2010 15:03)
çok güzel bir belgesel olmuş.--- spoiler ---öncelikle filmi bölümlere ayırma fikrini çok doğru buldum. sound'u 70ler, 80ler ve 90larda keskin çizgiler ile ayrılabilecek kadar farklı olan bir grubun hikayesini bölümlere ayırarak anlatmak isabetli bir karar olmuş.ikinci olarak yorum yapan ünlülerin çeşitliliği karşısında oldukça şaşırdım. bu ünlüler, rush tarafından etkilendikleri bariz olanlardan (mike portnoy, danny carey, les claypool), "herhalde etkilenmişlerdir" denilebileceklere (taylor hawkins, billy corgan), "acaba etkilenmiş olabilirler mi?" diye düşündürenlerden (kirk hammett,trent reznor), "oha ne alaka lan" denilenlere (zakk wylde, vinnie paul, tim commerford) kadar inanılmaz genişlikte bir yelpazeyi oluşturuyordu. bilhassa tim commerford'a çok şaşırdım. filmde adam kaç kere geddy lee'nin hala en sevdiği basçı olduğunu dile getirdi, e birader biz niye o esinlenmeleri bir tane ratm albümünde göremedik? neyse, devam edelim.grubun 36 yıldır aynı kadroyla devam etmesini sağlayan arkadaşlıkları, kendileriyle ve birbirleriyle hiç gocunmadan rahatlıkla alay edebilmeleri filmde çok güzel yansıtılmış. bilhassa 70ler anlatılırken "o aralar ne yaptığımızı biz de tam olarak bilmiyorduk" şeklindeki konuşmaları tebessüm ettirdi.son olarak da neil peart'ın başından geçen trajedilere değindikleri için yönetmenleri tebrik ve takdir ediyorum. grup 2002'de geri döndüğünden beri bu konu genellikle rush ile ilgili röpörtajlarda atlanıyor, dolayısıyla filmi izlemeden de "acaba?" demiştim, ama her ne kadar üzücü ve hassas bir olay olsa da, değinilmiş, aradan çıkmış, iyi olmuş.kısacası taş gibi bir belgesel olmuş. izleyin, izletin.--- spoiler ---
(resistance is futile - 8 Temmuz 2010 21:55)
sam dunn'ın insanları şaşırttığı belgesel. ben çok yüzeysel bir şey bekliyordum, şahane iş çıkarmış. tek eksiği, en çok merak ettiğim şey: bu adamlar bu şarkıları nasıl yazıyorlar?--- spoiler ---"we have our own stream... not the main one"geddy lee--- spoiler ---
(ron jeremy - 17 Ağustos 2010 00:07)
bu belgeseli izledikten sonra rush kutsallarim arasina girmeye bir adim daha yaklasti. neil peart'in takintilari, caress of steel doneminde 15 20 kisiye konser vermeleri, jack black'in yorumlari, grubun klavyeye agirlik verdigi donem, neil peart'in kizini ve esini kaybedince ciktigi motosiklet yolculugu, sarki sozlerindeki anlamlar... 3 tane inanilmaz adam. tam anlamiyla bir power trio.cok iyi grup lan.
(samfisher - 30 Ekim 2010 02:06)
sebastian bach'ı her daim taş rock ikonu olarak hatırlamak isteyenlerin izlememesi gereken iyi belgesel.
(zimmerman - 21 Kasım 2010 00:48)
"konuk" sanatci jack black su yorumuyla belgeseli ozetlemis. bir de bu belgesel sayesinde anladim ki buz adam olarak tanidigim alex lifeson aslinda seker gibi adammis.
(glor - 6 Ağustos 2011 17:05)
Yorum Kaynak Link : beyond the lighted stage