michael fassbender'ın yeni filminin adı.

http://www.bakiniz.com/frankten-ilk-kare/

(zeddicus zu l zorander - 10 Ocak 2013 23:02)

lenny abrahamson'ın yönettiği, michael fassbender'ın kafasında maske ile dolaştığı film. hatırladığım kadarıyla freaud, çocukluk travmalarının, gerçek sanatçının ortaya çıkmasında önemli olduğu hakkında bir şey söylemişti. işte bu film onun tam tersini kanıtlamaya çalıştığını, bunun yetenek ile alakalı olduğunu söylemeye çalışan bir film diyebilirim.

--- spoiler ---

filmde frank yaşadıklarının onu güçlendirdiğini bu sayede yetenekli olduğunu söylüyor. jon da sürekli bunun etkisinde kalıyor ve frank'in yaşadığı travmaları yaşamamış olmaktan yakınıyor. ama film ilerledikçe görüyoruz ki frank aslında iyi bir aileye sahip olan ve bahsettiği travmaları da pek yaşamamış gibi duran biri. hatta jon ile hemen hemen aynı hayata sahip. ama frank yeteneği olan, jon ise yeteneksiz olan kişi. bu yüzden de filmin sonunda ayağa kalkıp gruba katılmıyor,olması gerektiği gibi çekip gidiyor.
--- spoiler ---
fassbender'a gelince, yüzünde o koca maske ile bile filmdeki en başarılı performansı sergiliyor. hunger'dan beri bu adamı takipteyim,büyük ihtimalle de devam edeceğim.

(mordorsosyalistiscipartiuyesi - 17 Nisan 2014 19:53)

(bkz: i love you all)

(zinomseker - 18 Eylül 2014 02:03)

çok sağlam bir film. 2014'te çekilen filmler arasında izlediğim en iyisi diyebilirim. keşke çevremde birileri daha izlemiş olsaydı da oturup ne kadar iyi olduğunu konuşsaydım, o derece.

(hgeg - 21 Eylül 2014 04:05)

son zamanlarda izlediğim ve beklemediğim güzellikteki film. eğer frank'ı bulmuşsanız, belli tarzdaki filmlerden hoşlanıyorsunuz demektir ve biliyorsunuz ki bu tür filmler bazen sıkıcı olabiliyor ama durmayın izleyin frank o filmler arasındaki en keyif alacaklarınızdan biri.

(omer haybo - 21 Eylül 2014 09:22)

gerçekten son zamanlarda izlediğim en güzel film olabilir.

(thurin - 24 Eylül 2014 01:20)

çok güzel bir film, evet belli bir süreden sonra düşüşe geçiyor ama bu güzelliğinden bir şey kaybettirmiyor.
kesinlikle saf müziğin,hissedilerek yapılan müziğin filmi frank,film boyunca sanatın ne kadar bireysel olduğunu hissettiriyor.bunun dışında filmdeki şarkılar da şahane,özellikle kayıt sahnesinde 60'lara gidiyorsunuz ve michael fassbender'ın mükemmel oyunu buram buram jim morrison kokuyor.

(fena huylu stanzo - 24 Eylül 2014 23:48)

baş rolünde oynayan domhnall gleeson'ın ana karakter olmadığı enfes film.

--- spoiler ---
yönetmen lenny abrahamson istese filmi öyle bir noktaya götürürdü ki control yapımındaki gibi sonunda boğazınız düğümlenecek hale gelirdi. ama gayet keyifli müzik dolu bir film çekmiş. çıtırdan wes anderson havası var. görüntü yönetmeni hariç de.

filmin birkaç alt metni olduğunu düşünüyorum.

birincisi: delilikle dahilik arasındaki ince çizginin bir tarifi yapılmış; delilik çoğu zaman toplumun yarattığı "normal" olmayanı dışlama davranışından başka bir şey değildir. grubu sevenlerin gördüğü; frank "akıl hastasıdır" ve grupta çalan herkes bir parça "çatlak"tır. çünkü diğer insanlara göre normal olmayan davranışlar sergiliyorlardır. tıpkı shine filmindeki dahi piyanist gibi.

ikincisi: günümüz popüler kültürü öyle bir algı yarattı ki, hepimiz birer rock star, dahi sanatçı ve popüler kültüre yön veren ünlü kişilere dönüşeceğiz. filmde bu çok güzel eleştirilmiş. filmin başında işinde mutlu olmayan devamlı şarkı yazmaya çalışan jon, bize adeta "hayallerinin peşinden koşarsan başarırsın" alt metnine sahip filmleri hatırlattı. fakat sonunda gördük işler hiç de öyle değil. yetenek gerçekten çalışarak başarılacak bir özellik değil.

jon irlanda'daki kayıtlar sırasında kendi akıl hastanesini yarattığını düşünüp frank gibi başarılı olacağını zanneder. hatta frank kaçınca ailesine psikolojik rahatsızlığın altındaki nedenleri ısrarla sorar. çünkü frank'in müzik yetisinin doğuştan geldiğini kabul etmek istemez. ona göre hayallerini takip ederse başarıya ulaşacaktır.

--- spoiler ---

kısaca film gayet başarılı. soronprfbs keşke gerçek olsaydı.

(kutup cizgisinde ask - 25 Eylül 2014 00:56)

iki gündür deli gibi most likeable song ever'ı dinliyorum sayesinde. sabah akşam hatta gecenin üç buçuğu bile olsa fark etmiyor. bi magneto'ya bakıyorum bi frank'e, nasıl bi oyuncu bu adam?

(nice tnetennba - 30 Eylül 2014 03:33)

güzel film.

yani nesini sevdiğimi ben de tam olarak bilmiyorum ama güzel lan işte. güzel hissettirdi. sonundaki şarkıyı da sevdim.

(biseybuldum - 1 Ekim 2014 04:00)

çok güzel filmdir, izleyin izletin efendim.
kulağa karanlık gelen müzikleri aslında mutlu bile eder.
(bkz: i love you all)

(speed - 4 Ekim 2014 03:45)

soundtrack'ı hiç bir yerde bulunamayan film. ilk romanıyla kavga eden yazar özentisi bozuntusuna çok şey söyleyen film. maskelerin sadece maskelerden yapılmadığını hatırlatan film. film.

(bulut yagmurcocuk - 11 Ekim 2014 04:44)

--- spoiler ---

kendi hâlinde takılan, müzik yapan, kafası bozulunca kemik sesi gelesiye kadar dövüşen, osuran, ağlayan, gülen, intihar eden bir grup delinin ^* arasına kendini farklı zanneden, popülerlik kaygısı taşıyan bir adet gavatın dahil olmasını ve nihâyetinde de o güzelim ortamın içine sıçılmasını izlediğimiz bir film. esasına bakılırsa, o sonradan dahil olan eleman tam olarak biziz. filmi onun gözünden izliyoruz ve her ne kadar kabul etmesek de insanların hayatlarına karışmaya bayılıyoruz. onları kendimiz gibi yapmaya çalışıyoruz, acımasızca yargılıyoruz.

film boyunca düşündüğüm şeylerden bir diğeri ise, bu diyarlarda yaşasa frank'in başına gelecekler oldu. bir kere o yaşa gelmesine müsaade etmez, çok önceden el birliği ile intihar ettirirdik fukarayı da, hadi yaşadığını farz edelim, artık o kafasına taktığı zımbırtıyı çıkarttırmak için kimler devreye girerdi ben tahmin edemiyorum; anne-baba, dayı, amca, enişte, arkadaşlar, doktorlar, yörenin önde gelenleri... herif takmak istiyor be babacım, bırak taksın. sanane? yok, olur mu? olmaz. illa çıkacak o zımbırtı. bunu elinden tutup rakıya götüreni mi ararasın, ağzına sigara tutup "kardeş açıldın mı biraz daha? böyle olma olm. amacın ne senin? gir bir maaşlı işe, memur ol. itlik yapma, babayin kemiğine sıçarım senin. neyse gel, sarılalım." tarzı öğüt vereni mi ararsın artık. huzur vermezdik yemin ediyorum.

filmin bir şey anlatma derdi yok. öyle kendi aralarında takılıyorlar ve sonradan giren itle beraber biz de olaya dahil oluyoruz, hepsi bu. o doğallığı da filmi başka bi' yere taşıyor zaten. herkese hitap ettiğini söylemek güç. ama eden için de unutamayacağı bir film kendisi.

son olarak, film boyu bir tek ben mi düşündüm bilmiyorum ama, kafası çok sonradan gelen güzel ve enteresan şarkıları, garip müzik aletlerini görünce aklıma hemen bir dönem ali ece'nin de üyesi olduğu dinar bandosu ve dahi asaf zeki yüksel ^* geldi. bu da ayrı bir gülümseme vesilesi oldu kendi namıma.

--- spoiler ---

(frank castle - 21 Ekim 2014 07:52)

film tanımında , seksenlerin punk gruplarından bi abinin anılarından yola cıkılıp yapılmış deniyor. filmin girişi, ilerleyişi ve sonu ile gerçekten beklenti ayarlarıyla oynayan bir film oldu benim için. yani bir keyif alıyorsun başta, o keyife aldanıp diyorsun ki, bu filmin kafası bu demek ki, bak beni yakaladı. ben bunu izlerim. sonra fimin seyrinde bir kırılma oluyor, o kafadan çıkıyorsun. ama cezbetmiş ya seni, izleyeyim diyorsun ama keyif alıyorsun. ben acıkcası huzursuzlandım filmin bir kısmından bir kısmına kadar. ruh hali aşağılara doğru dalgalanarak iniyor.

--- spoiler ---

ben içerisinde deli naifliğinin olduğu filmleri çok seviyorum zaten. frank'in yüzünde herhangi bir şey olduğu için o koca kafayı taktığını düşünmedim. filmdeki fikri çok beğendim. absürtlüğü o maskeyle yakalamak. filmin ortalarına doğru alman ailenin iştirakiyle, frank ve helga arasındaki anlarda, frankta bi kırıklık olduğu belliydi. franke bakarken vucuda cok baktım yanlız. vucut baya iyiydi. jon karekteri sıkıntıan ölürken aslında ona dair olduğunu sandığı bir dal buluyor ama o dal ona göre değil. fırsat sandığı şey aslında düşündüğü şey olmuyor. ve bu o kadar gerçek bir şey ki, insanın hayatında böyle böyle mahvettiği ve hayal kırıklığına kırıklıklar eklediği anlar oluyor. ben filmi sevdim. tipleri de sevdim bu arada. intihar girişimlerini de, hikayelerini de .irlanda karelerini de. puanım 8
--- spoiler ---

(okyanustaki depresif ruzgar - 28 Ekim 2014 12:36)

son zamanlarda izlediğim en kasvetli film. bayıldım. izleyen çok olsa da tartışsak, konuşsak.

(duzeni duzen duzensiz kisi - 10 Kasım 2014 11:32)

akademi götümü yesin. gönlümün 2014 oscar'ını verdiğim film.

not: imdb'de 7 aldığını görünce gözlerime inanamadım. sinefillik ölmüş.

(sir gawain - 3 Şubat 2015 09:44)

fazla iyi bir film.

frank'in püsküle yazdığı şarkıya özellikle bayıldım.

--- spoiler ---

lonely little carpet tuft

a twisted woolly joshua tree

surrounded by its fallen friends

alone in a threadbare woven field

lone standing tuft

defy the foot

what age are you in carpet years?

ıs it spring and you're the first to wake?

or are you old but still strong enough

to keep what winter wants to take?

lone standing tuft

defy the foot

ıs it luck that you're still standing

and you've not been flattened too?

do you tremble in the little wind

that's squeezed out by my shoe?

lone standing tuft

defy the foot

has your tuftiness mutated so

your strands are made of steel?

ıs it sheer determination

you'll never bend beneath the heel?

lone standing tuft

defy the foot.

--- spoiler ---

(dadamsin - 25 Şubat 2015 21:25)

yeteneksiz ve meşhur olma arzusundaki sıkıcı birinin, sanat yapan bir müzik grubuna girip, grubu yolundan çıkarmasını anlatıyor.

bana yer yer coldplay'i hatırlattı. çok iyi giderken, birden rihanna ile düet yapan acayip bir grup haline gelmişlerdi. şükür düzeldiler.

müziksever olarak bayıldım bu filme!

(tarduk - 14 Mart 2015 20:55)

steve vai'nin the ultra zone albumunun 4. parcasi.. parcanin isminin frank olma sebebi frank zappa anisina yapilmasidir..

(chrome - 7 Ağustos 2004 20:03)

bizdeki hulusiye tekabül eden isim.

(kumushi - 16 Kasım 2005 10:51)