filmlerin isimlerine öyle çok takılmam, beğenimi ya da eleştirimi sunmam ama bu film için bir isim bir filme ancak bu kadar cuk diye oturur diyebiliyorum. türkçe'ye gecikme olarak çevrilen film 31. uluslararası istanbul film festivali'nin yine ilgi çekici filmlerindendi. ne var ki bu kadar bu ismi büyütüyorsun derseniz, ancak filmi izlerseniz anlayacağınızı düşünüyorum.

öyle harikalar yaratan bir film olmasa da oyunculuklar ve çekim filmi gerçekten güzel bir hale getirmiş. film sonrasında yapımcının (yönetmen rodrigo plá bir sebepten gelememiş) açıklamasına göre gerçek bir gazete haberinden esinlenen yönetmenin karısı laura santullo önce bunun üzerine küçük bir öykü yazmış ve sonra beraber öyküyü senaryolaştırmışlar.

film boyunca izlediğiniz yaşlı adam carlos vallarino ise hayatı boyunca bu film dışında hiçbir yerde oyunculuk yapmamış.

(eh iste bilemiyorum - 22 Nisan 2012 12:18)

yönetmenliğini rodrigo pla 'nın yaptığı 2012 yılı yapımı uruguay filmi. başlıca rollerini nestor guzzini,roxana blanco ve jorge temponi nin oynadığı film, iki çocuğu ve alzheimer başlangıcı hasta babasına zor şartlar altında bakmaya çalışan orta yaşlı bir kadının hikayesi. hayat yorgunu kadın, hasta babasını evlerinden uzak bir park bankında terk eder ve sosyal yardım kuruluşlarının onu bulup bir yerlere yerleştireceğini düşünür ama işler onun düşündüğü gibi gelişmeyecektir. basit ve etkili hikayesiyle dikkat çeken filmimiz, berlin film festivali dahil bir çok festivalde ödüle layık görülmüştür.

(trumpets - 30 Aralık 2016 21:03)