pasolini'nin yine toplumsal sorunlara değindiği, eski hayat kadını bir anne ve oğlunun nasıl saklanmaya çalıştıkları ve onları takip eden eski,yeni sorunları anlatan ve geleceğe ışık tutan filmi.

(labit - 25 Kasım 2007 16:38)

pasolini'nin mamma roma'sı, accattone'si ve fellini'nin le notti di cabiria'sı aynı gece üç film izleyelim diyen insanevlatları için güzel bir kombinasyondur.

accattone bir pezevengin, diğer ikisi hayat kadınlarının hikayesidir. pasolini'de sokaklar sert ve acımasızdır, insanların yaşamak zorunda bırakıldıkları koşullar onları sert ve acımasız olmaya zorlar. karakterleri stratejik düşünürler. fellini'de hayat acımasız olabilir ama umut kaybedilmez, cabiria hayal kurar, azizlerin ruhuna dua eder, saftır, inanır, aldatılsa ve yerlerde sürünecek hale gelse bile gözyaşlarını silip tekrar gülümser.

fellini'de dünya masalsıdır, cabiria bir geceliğine külkedisi olup zengin bir film yıldızının evine girer, sabah güneş açarken yalınayak evine yürür. ama bir geceliğine ve sonunda hüsrana uğrasa bile bir masal dünyasına girer.

pasolini'de insanlar tıkıldıkları şartların içinden çıkamazlar, duvarlarla örülüdür etraf.

pasolini'yi izleyince topluma isyan eder insan, fellini'yi izleyince insanlara sevgi ve güven duyar.

(caponsever - 18 Aralık 2007 04:29)

en hikayeli passolini sineması. öteki filmlerinden, rengarenk üçlemesi dahil, daha film. aşık türkan şoray'lı türk filmlerinde eksik olan, sistemden çok hükümet eleştirisini de yapan sıcacık passo filmi.

(lacivert kadife ve kirmizi visne - 8 Ekim 2008 01:57)

mamma roma bir fahişenin sınıf atlamaya çalışmasının trajik hikayesidir… yaşı hayli ilerlemiş ve biriktirdiği paralarla kendine iyi muhitte ev satın alarak o çevreye kendini kabul ettirmeye çalışan ancak hayata karşı tamamlayamadığı eksiklikleri yüzünden kaderinden kaçamayan bir kadının dramıdır da aynı zamanda…

16 yaşındaki oğlu ettore’yi yanına alarak yeni, temiz ve lekesiz bir hayata başlama hayalleri kuran mamma roma bunun ilk ayağını başarıyla geçer. tek sorun ettoredir ve ettore için uygun bir iş arama endişesi de mamma roma’ya düşer. bin bir düzenbazlık ve numaralarla oğlunu bir işe yerleştirir. mamma roma başarmıştır adeta…hayatındaki tüm olumsuzlukları geçmişini geride bırakmış oğlu da gelecek vadeden para kazanacağı bir iş bulmuştur… ancak geçmişin keşmekeşinden kurtulmak bu kadar basit olmayacaktır … kısa bir süre sonra sorunlar baş göstermeye başlar…

ettore eski hayatındaki gibi haylaz serseri arkadaşlar edinmiş ve zaman zaman hırsızlıkta yaparak para kazanma yolunu çoktan bulmuştur. bunlardan habersiz mamma roma kendi sorunlarıyla boğuşmaktadır… eski hayatındaki pezevengi çıkagelmiş, ne olursa olsun para bulmasını aksi halde geçmişini ettoreye anlatacağı tehditlerini savurmaya başlamıştır. tüm yaşananlar yaklaşmakta olan kaderin onlara getirmekte olduğu felaketlerinin de habercisi gibidir… kaçış yoktur…

roma açık şehirden tanıdığımız anna magnani harikalar yaratmış filmde o kahkahaları doğal oyunculuğu dörtdörtlük bir performans sergilemiş… (söylemeden geçemeyeceğim özellikle filmin başlarında bir sahne vardı düğünde tarafların birbiriyle şarkılı atışmaları izleyen arkadaşlar bilir bence filmin en güzel karelerinden biriydi harikaydı hatırladıkça gülerim)

pasolini bu filmde bildiğimiz pasolini değil ne kiliselerle uğraşıyor ne papazlarla ne de sistemle belki biraz sisteme dokundurmaları var ama o kadar özellikle bir mesaj verme gayesi yok şaşırtıcı bir pasolini filmi. pasolini’nin eleştirilerini nüktelerini dokundurmalarını, saldırganlığını, şiddetini, nefretini, erotizmini seven arkadaşları şimdiden uyarayım hiçbiri yok bu filmde sade bir dram var karşımızda sosyal bilinci tamamlamadan sınıf atlamak istemenin acı sonucunu gösteriyor pasolini aynı zamanda da filmografisinin en önemli filmlerinden birine imza atıyor... pasolini kamerasından farklı ve güzel bir film izlemek isteyenlere...

(mimiko - 14 Şubat 2011 01:58)

imdb'nin yazdığına göre filmin galasında pasolini faşistlerin saldırısına uğramış.
oysa gerçekler bu kadar rahatsız etmemeli faşistleri diye düşünüyor insan, filmde anlatılanların gerçek olduğuna inancımız tam zira, pasolini olayları tam da olması gerektiği gibi anlatmış.

ayrıca flmden en çok aklımda, ettore'nin aşık olduğu kızın koltuk altı kıllarının kalmış olması da benim değil onun hatası. şaka bir yana, bana göre oldukça güzel, etkili, italyan yeni gerçekçiliğine uygun bir şekilde vurucu bir film.

(gioberg - 5 Eylül 2012 22:56)

roma'nın yaşlı (aslında asla yaşlanmayan ve hayat dolu ) ve güzel bir fahişe olduğu metaforundan hareketle bir anne ile oğul arasında geçen etkileyici ve eğlenceli sahnelerle kotarılmış izlenmesi hoş film. ancak hüzün kesinlikle eksik değil. bizim de birileri çıksa istanbul için böyle bir film çekse dişimi kırarım..aryalarla, halk şarkılarıyla, danslarla, içkiyle ve hüzünle süslenmiş hem azize hem fahişe roma kentinin başarılı bir beyazperdeye izdüşümü ... bence içinde fellini'den biraz da aylaklar'ın etkisi var muhakkak...

siyah beyaz.. 1962 yapımı.
bu arada başrolde oynayan mamma roma "anna magnani'nin yaşam öyküsünde o kadar kesişen yerler var ki senaryo ile.. belki de çokça hafızasına başvurmak zorunda kaldı anna hanım oynarken ve bu yüzden de hiç zorlanmadığı belli filmde... öğrendiğim kadarı ile pasolini bu filmi roberto rosellini'nin roma filmine karşılık olarak yapmış ve yönetmenin filmiyle bi güzel dalga geçmiş pek çok noktada.. hatta bir yerde eski bir fahişe olan mamma roma'nın ağzından "o... ç.... mussolini" diye güle oynaya küfretmesini duymak var ki, kendi halkının çocuklarını "kötü yola" düşüren, hayatlarından eden bütün faşist güçlere de bir orta parmak gösterilmiş oluyor.. fakat bu kadar asi yaradılışlı bir adam nasıl olup da bu denli katolik bir insan oluyor işte onu anlamak güç.. aynı muğlaklık, kieslowski, zanussi ya da rene girard söz konusu olduğunda da insanı düşüncelere ve sorulara sevk ediyor.. belki de katolisizmi reddedilemeyecek kültürel bir miras olarak görüyorlar.. ve bu noktada iki uçlu bir gelgit içindeler.. bir taraftan katolikliğin koyu kuralları ve kilise ile mücadele ederken diğer yandan da ona tamamiyle biat etmiş durumdalar.. bir yanı ile çok çelişik, diğer yanı ile ise son derece romantik, varoluşçu ve sisyphos söyleminin izlerini bizzat takip edebileceğimiz kişiler bunlar.. eserleri de iç dünyalarının ve zihinlerinin birer aynası gibi işlev görüyor.

http://www.imdb.com/title/tt0056215/

(the tempest - 4 Eylül 2014 07:02)

filmin konusu kasabada yaşayan bir anneyle ergenlik çağındaki oğlunun roma'ya taşınması değildir. mamma roma, tüm roma camiasında tanınan ve - kendi çapında - saygı duyulan, yaşı yavaş yavaş kemale ermekte şöför nebahat kılıklı bir fahişedir. senelerce çalışmış, para biriktirmiş ve küçük bir kasabadaki tanıdıklarının yanında kalan oğluna para göndermiştir. oğlu ettore 16 yaşına geldiğinde, mamma roma biriktirdiği paralarla roma'da bir ev satın alır ve senelerdir ayrı kaldığı oğlunu da yanına alarak, kirli geçmişini arkada bırakıp, pazarda kendi halinde bir meyve-sebze satıcısı olarak yaşamına devam etmeyi planlamaktadır. ancak hiç bi şey planladığı şekilde gitmez... (bkz: digiturk film açıklamaları)

döneminin kült oyuncularından anna magnani'nin neredeyse tek başına bir oyunculuk şovuna dönüştürdüğü film, daha açılıştaki düğün sekansında ve filmin devamındaki çoğu repliklerde, faşist italya'yı ve mussolini'yi yerden yere vurmaktadır. u şeklinde düğün masası, davetliler ve ortalıkta koşturan domuzlardan oluşan düğün sahnesi, salo o le 120 giornate di sodoma'da yer alan o enfes (!) yemek şölenini anımsatır ister istemez...

(arsonist - 16 Aralık 2004 09:44)

(bkz: mamma li turchi)

(kendine sosyalist - 28 Ocak 2006 06:01)