bu romanı camilo jose cela 1942'de yayımlaşmıştır. o tarihlerde karanlıklara gömülmüş ispanyol edebiyatında bir bomba etkisi yarattığı söylenir. bunun nedeni ise kitabı yazdığında henüz 26 yaşında olmasıdır. kitap ispanyol edebiyatında temel içgüdüler ve vahşice tutkuları, şiddet ve nefretin izlerini taşıyan bir toprağın atalardan kalma barbarlığını fısıldar. ölüme mahkum olan pascual duarte, katı onur duygusunun kendisi nasıl suça yönelttiğini anlatır roman boyunca. o ulusal erdem olarak benimsenen atalara özgü içgüdü ve eğilimlere körükörüne boyun eğmiş ve sonunda yalnızca bir katil olup çıkmıştır.

(botamaniaensis - 17 Ekim 2007 17:36)

orijinal dilinden mi yoksa çevirisinden mi bilemiyorum, içinde hiç duymadığım, çok enteresan deyimler bulunduran roman.

gerçekten temel içgüdü olsa gerek, insan anlamlandıramıyor bazı hareketlerini, ama bir yandan da öyle yalın ki...

gayet açık bir sonu olsa da bir yarım kalmışlık hissi yarattı bende.

(bal i shikeste - 23 Temmuz 2010 00:01)

bir türlü öldürmemeyi beceremeyen pascual duarte, kendisini buna iten gücü tanımadan ölür.

(bkz: camilo jose cela)

(juxtapose - 1 Şubat 2002 16:08)