blade runner'in pc oyununda cin mahallesinin icinden gecerken calardi. bence en cok ikinci dunya savasinda normandiyada yikilmis bir fransiz kasabasinda yagmursuz ve sessiz bir yaz ogleden sonrasinda, bir amerikan askerinin radyosundan calinmasina yakisirdi. nedense ...

(detached - 31 Mayıs 2007 22:07)

isten cikilmis bir aksamustu.. tum beceriksizliginizle e$inize surpriz icin yapmak evinize giriniz..
bir paket makarnayi aliniz.. tencereyi su ile kaynattiktan sonra makarnayi icine yiginiz.. eve gelirken aldiginiz kirmizi sarabinizdan bir kadeh koyunuz.. nadir ugrayacaginiz bir sigara yakiniz..

makarnanin suyu kaynayip; suzup^* yeniden tencereye once yagi (bkz: tereyagi) koyunuz.. yag eridikten sonra [kadehi unutmayin.. arada cekin..aurevoir, madame kismini duyabilecegiz sekilde soyleyin] icine makarnanizi koyun.. cok azicik karistirdiktan sonra rendeleginiz peyniri masaya.. kekik , nane, hafif kimyon, az kirmizi biber.. ve az biraz maydonoz.. az da haslanmis mantar..

kadehiniz tezgah uzerinde.. guzel bir yudum... guzel bir firt sigaradan.. hakkini verircesine.. sonra iki mum.. ya da bir.. onemli degil.. olmasa da olur.. daginik bir sehpa.. denk gelis konulmus iki kadeh.. iki tabak.. bir tencere en kabasindan..^*..
yaslanmis bir ses.. yorgun.. ikinci dunya savasi siralarinda erkeklerin jillet gibi, kadinlarin tablodan ciktiklari zamanlar.. hepsi salonun duvarindalar.. sen, tabaklar.. ve sarabin.. o zamanlarin en kederli gunleri hatirina, en caresiz asklari hatirina kirmizi..

yorgun yilgin oturup beklemeye daldigin, sogudu minakoyim diyerek endiselendigin makarnan sehpada.. ve bir kadeh daha.. icin isinsin diye sirf.. baska bisey degil..
kapidan gelen ananhtar tikirtisi mezesidir bu sarkinin.. ve kapidan gireni "au revoir, madame" ile karsilayin..
birakin ilk dansinizi edin.. lazy lover.. sonra bir tabak makarna yada bir kadeh daha sarap.. ve acligin, toklugun niteligini yitirdigi an'da olumune doyarsiniz..^*

(talentless jerk - 17 Ekim 2008 21:01)

bu şarkı bana hep amelie'nin soundtrackindeki guilty'yi hatırlatır, guilty de bunu. çünkü her ikisi de söz konusu filmde gerektiği için güncel müzisyenin çok eski, taş plak zamanlarını çağrıştıracak soundu yakalamaya çalıştığı ve uygun bir beste, uygun bir solist ve biraz plak cızırtısıyla başarıya ulaştığı parçalar.

aynı zamanda her ikisi de filmde belli belirsiz, kendini farkettirmeden çalıp geçerler. amelie'nin cafesinde guilty'yi biraz daha iyi duyabiliriz belki, çünkü sahnede gerçekleşen olaya daha doğrudan bir göndermedir (amelie'nin nino'yu kafeye çağırıp geldiğinde konuşamadığı sahne) ama blade runner'da one more kiss dear'ı duymak ya da neresinde duyduğunu hatırlamak için filmi birkaç kez izlemiş olmak, hayranı olmak falan gerekir. çünkü alakasız bir sokakta, deckard'ın içki aldığı dükkanda çalar ve bryant ile şu meşhur açık mavi gözlü amca (ki kendisi bildiğiniz bill adama olur) gelip deckard'la konuştuğu sırada da devam eder. işte böyle küçük bir sahnede böyle kısık sesle çalması için -ama bence daha çok zevk için- bu parça bestelenmiş gibi görünüyor.

bu iki parçanın da çok benzediği orjinal bir parça için: fred astaire - cheek to cheek

(ashh - 17 Ocak 2009 11:04)

blade runner soundtrackinden guzel bir vangelis sarkisi..

one more kiss, dear
one more sigh
only this, dear
it's goodbye
for our love is such pain
and such pleasure
and i'll treasure till i die
so for now, dear
aurevoir, madame

but i'm how-d'ye, not farewell
for in time we may have a love's glory
our love story to tell

just as every autumn
leaves fall from the tree
tin the springtime
like sweet memories
they will return as will i

like the sun, dear
upon high
we'll return, dear
to the sky
and we'll banish the pain and the sorrow
until tomorrow goodbye
one more kiss, dear
one more sigh
only this, dear
is goodbye
for our love is such passion
and such pleasure
and i'll treasure till i die

like the sun, dear
upon high
we'll return, dear
to the sky
and we'll banish the pain and the sorrow
until tomorrow goodbye

(dia - 22 Temmuz 2001 16:12)

şarkıyı don percival söyler.

(kaamos - 24 Şubat 2006 10:40)

vangelis'in genel elektronica tarzından ve blade runner soundtrack'ine özgü depresif havasından çok ama çok uzak, huşu veren bir big band. aynı albümden love theme'i yapanla aynı insan. bu, bu...

(trenchkot - 26 Mart 2006 23:11)