uluslar arası ismi "turn left turn right" olan, 2003 hong kong yapımı, alışılmışın dışında bir “aşk” filmi. aşk filmi diyince aklımıza ne gelir? sorunlu bir erkek (veya kadın) karşı cinsten etkilendiği biri ile tanışır. aşık olurlar. sorunlu olan mutlaka bir veya birkaç yamuk yapar. sorunsuz ve melek gibi olan ise önce gücenir sonra affeder. sonunda da büyük olasılıkla mutlu mesut yaşarlar. veyahut değişiklik yaptığını sanan senarist tüm bu aşamaları bi gıdım atlamadan sonunda sevenleri ayırır ve değişik bir film yaptığını, alışılmışın dışına çıktığını iddia eder.

bu film ise tüm bu aşamaları bambaşka yönden ele almış, insanı duygulandırmaktan çok eğlendiren bir yapıt olmuş.

--- spoiler ---

klasik aşk filmlerinde kullanılan sorunlu tiplerin aksine, esas oğlumuz bir kemancı, esas kızımız ise bir çevirmendir. ilk olarak okulda tanışan bu iki sevimli karakter daha sonra birbirilerinin izini kaybederler. birkaç yıl sonra tekrar karşılaşırlar fakat ilginç bir şekilde yine iletişim bilgilerini bile alamadan birbirlerini bir daha göremezler. birbirleri hakkında bildikleri tek şey okul numaraları iken, aynı mahallede yan yana evlerde oturmaları, aynı yollarda yürümeleri, aynı trenin farklı vagonlarında seyahat etmeleri ise sadece bir tesadüf müdür acaba?

tamamen benzer beğenilere sahip bu kadın ve erkeğin hayatlarına giren insanların da tamamen yanlış insanlar olması paralel yaşadıkları hayatların bir nevi simgesidir. film kaderlerinde birlikte olmak var olan bu iki insanın tuhaf bir şekilde kavuşamamalarını konu alırken, ortalama izleyicinin filmin sonunu tam olarak tahmin etmesi biraz zor gibi.

--- spoiler ---

ka fai wai senaryolaştırdığı bu filmi johnny to ile birlikte yönetmiş. eğlenceli ve naif bir izlencelik çıkmış ortaya. nacizane tavsiye olunur.

(kizillik - 8 Ocak 2009 17:25)

filmde duyduğumuz şiir polonyalı ünlü şair wislawa szymborska'nın 1993'te çıkardığı koniec i poczatek kitabından alınmıştır ki zaten kız filmin başında bu kitabı okuyor.

şiirin türkçesi şöyle;

"ilk bakışta aşk"

eminler,
ansızın beliriveren bir duygunun onları birleştirdiğinden.
bir güzelliği var bilmenin,
ama belirsizlik daha güzel.

birbirlerini önceden tanımadıklarına göre,
aralarında hiçbir şey geçmediğini sanıyorlar.
ama ne derdi: sokaklar, merdivenler ve koridorlar
kaç zamandır karşılıklı geçmiş olabilecekleri yerler?

onlara sormak isterim,
hatırlamıyor musunuz?
döner kapıda
bir yüz yüze geliş
kalabalıkta duyulan bir 'affedersiniz'
telefonda 'yanlış numara'
- ama cevaplarını biliyorum.
hayır, hatırlamıyorlar.

çok şaşırırlardı
uzun zamandır
onlarla oynadığına tesadüflerin.

tam hazır değil
onların kaderi olmaya,
kâh birleştirip ayırıp
yollarını kesiyor,
ve yutkunarak kıkırdanmasını
bir kenara kaçıyor.

işaretler vardı, ipuçları,
ne yapalım anlaşılamazdıysalar?
belki üç yıl önceydi
ya da geçtiğimiz salı
bir yaprak uçuşmadı mı
koldan kola?
düşürülüp kaybolan bir şey yerden alındı.
kimbilir belki de bir toptu
çocukluğun sarmaşıklarında?

kapı tokmakları ve ziller vardı,
dokunuşların dediği.
yan yana bavullar bagaj yerinde.
belki de bir gece aynı rüya
uyanırken belirsizleşen.

her başlangıç, eninde sonunda
önce olanların devamı,
ve olayların kitabı
hep ortasından açık.

^*

(eldrun - 9 Ocak 2009 06:37)

tesadüf,aksilik,rastlantı kavramlarını abartmış;2003 yapımı "romantik" film.

(kathy - 10 Ocak 2009 17:18)

bu film aynı zamanda warner brosun çektiği ilk çince film olma özelliğini taşıyor.

birbirlerine çok benzer hayatlar yaşayan ve aslında çok aşık olan bir çiftin bir türlü bir araya gelememesini anlatıyor, yer yer saçma gelse de güzel güzel eğlendiriyor.

(pandera - 11 Ocak 2009 01:13)

arayıp da bulamamak üzerine bir kara mizahtır. hayatını beyaz atlı karşı cins beklentisi ile geçirenlere azıcık sinir bozucu gibi gelebilir, ama keyifli filmdir.
izlenebilir.

(lovemyself - 6 Haziran 2009 01:02)

--- spoiler ---

yıllar önce bir okul gezisinde karşılaşan iki küçük çocuğun , yıllar sonra garip bir park ta , notlarının süs havuzuna düşmesi ile yeniden karşılaşmaları , güzel günün ardından bir cafede otururken ,muhtemelen ilk aşklarını anlatmaya başladıklarında , okul gezisinde birbirlerine aşık olduklarını öğrenmeleri komik , yine ev sahiplerinin kapılarını tekme tokat çaldıktan sonra bağıra çağıra sokağa fırladıkları anda , çarpışmaları ve ilk görüşte aşk olayına dalmalarıda başka bir komik olaydır.

--- spoiler ---

(shi to chi - 17 Haziran 2011 23:27)

filmle çok iyi bütünleşmiş olan "ilk görüşte aşk" şiiri, filmde şu şekilde türkçe'ye çevrilmiştir:
(yukarıda farklı bir çeviri verilmiş. filmdeki çeviriyi daha başarılı buldum.)

“her ikisi de inanmış
ani bir duygu dalgalanmasının onları kuşatarak bir araya getirdiğine.
güzeldir böyle bir kesinlik,
fakat daha güzel olansa belirsizlik.
birbirlerini daha önce tanımadıklarından yaşanmadığını sanıyorlardı aralarında hiçbir şeyin.
ya o caddeler ,merdivenler ve koridorlar.
birbirlerini uzunca bir zaman önce fark etmeden geçip gidebildiklerini
onlara sormak isterim hatırlayıp hatırlamadıklarını.
belki de bir döner kapıda yüz yüze gelmişlerdir.
kalabalık içinde bir pardon,
ve ya telefonda bir ses yanlış numara.
fakat onların cevabını biliyorum.
hayır hatırlamıyorlar.
onlar çok şaşırırlardı
uzun zamandır tesadüflerin onlarla oyun oynadığını öğrenselerdi.
henüz tam olarak hazır değil
kadere dönüşmeye onlar için.
önce ulaştı onlara sonra geri çekildi.
yollarının üzerinde dikildi
ve bastırarak kıkırdamasını bir kenara sıçrayıverdi.”

uzakdoğu'da yoğun bir kader ve tesadüf algısı olduğunu, özellikle kore filmlerini izleyenler bilirler. bu film takeshi kaneshiro yapımı bir hong kong filmi. bunda, kader ve tesadüf kavramlarını çok daha yoğun bir şekilde görüyoruz. filmin hem romantik bir yanı hem de komik yanı var. bu komiklik, bana göre bu kavramların abartılı işleyişinden kaynaklanmıyor. sadece filme komedi unsurunu da eklemeye çalışarak sıkıcılıktan uzaklaştırmışlar.

yıllar önce izlemiş olmama rağmen hala iyi bir şekilde hatırlayabilecek kadar etkilenmiştim. çok abartılı bulanlar olabilir. ama bence çok romantik ve abartıılı bir senaryoya sahip olmasına rağmen istediği mesajı çok başarılı bir şekilde veriyor: her gün karşılaştığımız, yanından yürüyüp gittiğimiz, aynı havayı soluduğumuz, aynı mekanlardan alışveriş yaptığımız insanlar bizim ruh eşimiz olabilir. düşünmesi bile güzel değil mi? bu mesajın farkında olarak izleyince güzel bir film. çerez niyetine izlenmemeli.

(bogakadini - 1 Temmuz 2016 11:27)

çok sevdiğim filmlerden biri, yıllar önce izlemiştim. sonrasında da takeshi kaneshiro'nun tüm filmlerini izledim herhalde. canınızın sıkıldığı bir günde, keyfinizi yerine getirebilecek, mutluluk sebebi filmdir.

(mio mio - 9 Eylül 2018 17:34)