stargate sg1 3x13. bölümün adı. apophis'in sokar'ın elinden kaçarak tekrar güçlenmesini anlatır. bölümün adı da artık eskisi gibi bir mısır mitolojinden bir karakter yerine 'bildiğimiz şeytan' rolüne bürünen sokar'a bir göndermedir.

(theoden - 1 Mart 2009 20:44)

gün itibariyle net ortamına sızmış albümdür, ilk izlenimim başarılı olduğu yönünde, ronnie james dio, tony iommi, geezer butler ve vinny appice'ten oluşan bir kadrodan kötü birşey beklemek mümkün değil zaten..

(lindemann - 10 Nisan 2009 21:10)

öncelikle (bkz: #15855423). sonralıkla,

albümü tam sinidiremeden bu entry'i girmek istemezdim, ama evet bir tir tir titreme modundayım, o yüzden diyorum ki:

65 yaşında dedelerin, yeni yetmelere hard rock dersi verdikleri, günümüzde çıkan yegane (evet bu kadar iddialıyım) hard rock albümüdür. ha ama, #15855423'de de belirttiğim gibi, bir heaven and hell değildir. belki de olmamalıdır da, çünkü zaten böyle bir bekleyişte olmak da yanlıştır. yaratıcılık konusuna gelince ise, gönlümün albümde birden fazla bible black tarzında şarkı istediğini de kendime itiraf etmem gerektiğini düşünüyorum.

albümü sindirdikten sonra gelecek edit'de görüşmek üzere. esen kalın.

(trance - 11 Nisan 2009 00:41)

ilk turdan sonra follow the tears'ın en çabuk etki gösteren şarkı olduğu söylenebilir - zira şahane, atmosferik ve şahane bir şarkıdır kendisi. devamı sonra.

(gelaek - 11 Nisan 2009 01:34)

sadece bu yılın değil son 20 senenin en iyi heavy metal albümünü bekleyip, onu bulamadığım albüm olmuştur. favori dio'lu sabbath albümüm dehumanizera erişemiyor, heaven and hell gibi klasikleşmesi de zor. best of albümü için apartopar yaptıkları shadow of the wind, the devil cried ve ear on the wall bu albümde olsaydı en iyi beş şarkıdan üçü olarak gösterilir, direkt parlarlardı tahminen. o yüzden anlayamadım neden böyle olduğunu, belki de henüz anlamadım, zamanla diğer sabbath eserleri gibi büyür, tüm hayatımızı kapsar, hiç bilinmez. zaten şu anda da sound'uyla, sözleriyle, müzikalitesiyle, müzisyenlik ustalığıyla heavy metal kelimelerine farklı bir değer biçen herkesin kulak vermesi gereken bir albüm olmayı başarıyor. bildiğiniz şeytan işte, kendi yarattığı cennet ve cehennemden bildiriyor.

(yorb - 11 Nisan 2009 02:38)

(bkz: the gods must be crazy)

(cannibal - 21 Nisan 2009 09:32)

aşağıdaki tracklistde gördüğünüz birbirinden güzel on şarkıyı barındıran muhteşem heaven and hell albümü.

1. atom and evil
2. fear
3. bible black
4. double the pain
5. rock and roll angel
6. the turn of the screw
7. eating the cannibals
8. follow the tears
9. neverwhere
10. breaking into heaven

(kumuto - 10 Mart 2010 21:39)

bir kovacs şarkısı.

(kocamanbirsincap - 18 Ağustos 2014 20:48)

person of interest'in 4. sezon 9. bölümü.

--- spoiler ---

shaw, fusco ve en önemlisi de carl elias yüzünden yüreğimiz ağzımızda izlediğimiz bir bölümdü.

düğümler tam çözülememiş olsa da, dark side'ın yin yang misâli "reisi" dostluğun kitabını yazdı ve ekibimize olan saygısı dolayısıyla bizim de saygımızı -bir kez daha- kazandı!

lâkin finaline 1x7'deki gibi bir sinnerman yakışırdı...

--- spoiler ---

(martin jacques mystere - 1 Aralık 2014 15:51)

kapak per haagensen'in 'satan' portresinin portresinden adapte edilmiş bir çalışma. genel olarak albüme verilen eleştiriler olumlu yönde. kapaktakı karanlık tasvir şarkı sözlerine ve sounduna da fazlasıyla yansımış durumda. doom etkilerinin kendini gösterdiği albümde benim favorim epik bible black. harika bir arpej girişine sahip olan çalışma dakikalar geçtikçe üstüne yeni şeyler katarak yüceliyor resmen. sonuç olarak ister heaven and hell olarak bilin, ister black sabbath deyin ama bu albümü mutlaka bi şekilde dinleyin.

(prozzac - 24 Haziran 2016 23:50)