"süper adam", "çok iyi kız" falan diye nitelediğim herkeste farkettiğim yegane ortak özellik, çocukluklarında bir yerlerde bu kitabı okumayı reddetmiş olmaları.
okuyomuş gibi yapıp okumamak da iyi bir derece bence, gene de o yaşta "iğrenç bu, ben bunu okumam" diyebilmek, o ilk direniş... apayrı.

(spirit - 24 Nisan 2008 11:05)

çocukken okurken, pul kolenksiyoncusu bi elemanın bi amcanın yüzüne yannışlıkla kar topu atmasından sonra özür dileme amacıyla özenle baktığı pul koleksiyonunu o amcaya hediye etmesine derin derin ağlamıştım.ne kadar salak ve andaval bi cocukmuşum gibi geliyo şimdi bu hikaye kulağa, ama inanın böyle cocukları tutan ağlatan ruh sağlığı bozuk bi kitaptı bu işte.sonra bi de bu kitabı okumayan cocuk mutsuzdur diyo.
ayrıca 6.sınıf meb türkce kitabında da "sevgili oğlum", "sevgili babacığım" diye başlayan; edmondo de amicis (okunusu: edmond dö amicis) imzalı mektuplardan alıntılar mevcuttu.eğitimimize işlemiş bi felakettir bu kitap.

(bubez laab - 31 Ağustos 2002 20:18)

8. yaşımda düzenlediğim doğum günüme gelen 8 sınıf arkadaşımın getirdiği hediye kıtabın adı. tam 8 tane farklı kap ile kaplanıp fiyonklanmıs 8 tane cocuk kalbi. o zamanlar ironi bi yana dursun, böyle şeylere şaşırmak bile bize çok uzak. hiçbirini okumadım.

(fenerliyim ama feneri delgado - 15 Aralık 2010 20:21)

psikoloji ve psikiyatri bu kitabin cocuklar uzerindeki olumsuz etkilerini ortaya cikarmak icin kurulmus bilim dallaridir

(purezento - 30 Haziran 2003 23:26)

üzerinde tam olarak "bu kitabı okumayan çocuk mutsuzdur; bu kitabı okutmayan anne, baba ve öğretmen bundan sorumludur" yazan; başkalarının nasıl sefil koşullarda yaşadığını görerek mutlu olunacağını sanan mantığın (bkz: afrikadaki açları düşün) uzantısı bi kitap

(pumpkin - 30 Haziran 2001 11:56)

annemin işkence aleti.

8 yaş yazımda her gün günde 1 saat çocuk kalbi okuma zorunluluğum vardı. cezam vardı. cezalıydım. doğduğum için. sanırsam.

(marty mcfly - 8 Şubat 2005 20:28)

ilkokulda sinif kitapliginda gördügüm zaman "ulan ilkokulda tip kitabinin ne isi var?" dedigim kitap.

(la grande - 26 Nisan 2005 23:25)

üstünde çocuğuna bu kitabı okutmayan ana baba, öğretmen, büyük ölsün gibi kehanetler yazardı ki umarım yeni baskılarında bundan vazgeçmişlerdir. çocukken bile bana saçma gelmişti üstünde yazanlar. tavuk suyuna çorba tadında şevkat merhamet ve mesaj dolu bir içeriği vardı. asla bitmedi ve bitmesindi.
ayrıca iyi çocuk kitabı isteyenler (bkz: küçük prens)

(6 45 - 26 Ekim 2001 19:44)

çocukken babam öyle bi zorladıki bu zıkkımı okumak için efsunlu falan sanırdım bu kitabı. saygı duyardım, tozunu falan alırdım. okuyamadığım için kompleks bile geliştirmiştim.

(amandine - 17 Ocak 2000 17:40)

arka kapağında;
"bu kitabın olmadığı okul okul değildir, bu kitabın olmadığı kütüphane kütüphane değildir, bu kitabı okumayan çocuk çocuk değildir" gibisinden deli saçması bir genelleme vardır.
aynı evde oturduğu babası ile mektup yazarak anlaşan manyak bir çocuğun, kendisinden bir yaş büyük olan çocuğa eşcinsel bir ilgi göstermesini ve italyanın birlik dönemlerinin ruh halini yansıtmak amacıyla yazılmış baştan sona sıkıntı ve gözyaşı dolu bir kitap.
bilmemenereli küçük yazıcı lafına çok gülmüş idik, yok suratını tavşan yapıyomuş ta herkes gülüyomuş.pal sokağı çocukları dururken kaale bile alınmayası kitap.

(otisabi - 18 Ocak 2000 14:33)