sam karakterinin hastanenin psikiyatri koğuşunun koridorlarında birden kendini yere atıp dizleri üstünde kayarak tam hastabakıcıların önünde durup, kolarını açıp "mommy" dediği sahne için, parkta yaptığı charlie chaplin'vari süper gösteri için (ki film boyunca chaplin gibi giyinir zaten), joon'un hastanedeki odasının penceresinin dışında sağa sola sallanışını görmek için (joon'un onu gördüğünde yaşadığı şaşkınlık, sevinç te görülmeye değerdir), sam'in ekmeklere yaptırdığı dans gösterisi sahnesi için, evi temizlerken koltukla bir sağa bir sola kaydığı sahne için, ütü ile tost yaptığı sahne için, küvetin içinde benny'yi dinlediği sahne için, kuzeninin arabasının jant kapakları ve bilimum parçaları ile yaptığı gösteri için, yani sam için, yani johnny depp için defalarca izlenesi bir filmdir.

bonus olarak mary stuart masterson, aidan quinn ve julianne moore'un performanslarıyla perçinlenen, insanın içini ısıtan, mutluluk veren bir konuya sahiptir. biter, bu sefer 500 miles devreye girer, zaten sevindirik olan bünyeniz şarkı bitene kadar tepinip durur falan..

bat aayyy vulld volkkk fayv handrıd maylsss
end aaayy vuld volk fayvv handrıd moooorrrrr

dadadaddaaaa
dadadaddaaaa
dadadaddaaaa
da da da dan dılı dan dılı dan dılı da la laaaaaaaaaaaaaa

http://www.youtube.com/watch?v=qqfqswe8eve

(auroriel - 8 Nisan 2007 16:48)

kötü yönetilmesine rağmen hikayesi ve mizanseniyle-oyunculuk- keyif veren johnnr depp in whats eating gilbert grape ten hemen önce arizona dream den hemen sonra çektiği (düşün artık performansı) kısaca sıradanlığın tektipliğin yerilip tabukırıcılık ve farklılığın övüldüğü tren, süs eşyaları gibi motifleri barındıran televizyon filmi kalitesinde ..
güzel hikayesinin hakkını veremeyen -kapsamını daha doğrusu- -aslında- sonuçsuz bir yargıdan uzak bir tül gibi şöyle bi salınıveren ..
dvd sindeki hazırlık aşamasıyla ilgili bölümü izlemenizi tavsiye ettiğim gece gece mary stuart masterson isimli bi güzellikle tanıştırmış hoşşş film..^*

(ditriell - 6 Temmuz 2007 03:39)

bana raisins'in anlamını öğreten filmdir.

seneler önce sıkıcı bir cumartesi günü karşıma sürpriz gibi çıkmıştır. bir nevi deliliğe övgüdür. bu yönüyle the million dolar hotel'e benzediği söylenebilir.

kafanızdaki aşk tanımını bir kez daha düşünmek için izlenmesi güzel bir fırsat olacaktır.

(lamazigogo - 20 Şubat 2008 23:04)

her izleyiste, birazcik deli olmaya ozendigim mutlu film.
ve de joon'un hastane odasinin caminda sam'in gozuktugu an, eslik eden 'swinging'^* parcasiyla benim en etkileyici sinema sahneleri listeme girmistir.

(dory - 28 Şubat 2008 11:07)

kuru üzümlerine ragmen en cok da kuru üzümleri icin sevdigim fevkalade film. aklimi basimdan aldigindan beri tostlari ütüyle yapiyor, sapkama bir türlü mukayyet olamiyorum.

(tirtillarkelebekolur - 30 Aralık 2008 20:23)

kafa yormadan, duraksamadan, tıngır mıngır ilerleyen sevimli film. bittikten sonra damakta çilekli dondurma tadı bırakır.

(erchamion - 18 Şubat 2009 20:03)

jonny depp'i pek sevimli izlediğimiz ekmek sahnesi için bir yorumu "o gördüğünüz şeyi yapmak bayağı bir zamanımı aldı, çünkü iş sadece ekmekleri kaldırıp indirmekle bitmiyor, onu asıl yapana saygı göstermek için (c. chaplin..) çok çırpındım. umarım başarmışımdır."olmuştur, harika sahne- tekrar tekrar izlenilesi film..
http://www.youtube.com/watch?v=ffzefmyaefe

(okuryazarchen - 12 Temmuz 2009 13:13)

aşık olacağı erkeği iskambil oyununda kazanan deli bir kızın ve o kızı ütü masasında yaptığı tostlarla besleyen bir adamın hikayesi. kısaca aşkın en güzel tasvirlerinden biri.

(submarine - 7 Kasım 2010 03:23)

johnny depp in parkta muhtesem bi performans sergiledigi film

(kudra - 30 Mart 2003 17:55)

bu filmdeki olaylar filan feci başarılı bi hayal gücü ürünüdür bence. izlemesi süper eğlenceli bi film.

(bloodymary - 31 Mart 2003 23:55)

izlediğim en iyi johnny depp filmi.aşkın delisi akıllısı yoktur aşk aşktır..

(hawkeye - 9 Ağustos 2013 20:16)

sam^*in, benny ve joon'un evindeki ilk gununde temizlik yaparken pushin forward back dinlemesi de ayri bir guzelliktir.

(rabbitweed - 19 Kasım 2003 15:05)

tenis raketiyle patates puresi pisirmek, balonla romantik muzik calmak, catal ve ekmek ikilisine tap dance yaptirmak gibi parlak fikirlerin sergilendigi ve johnny depp in hicbir zaman normal bir karakter olarak karsimiza cikmayacagini bir kez daha gosteren film.

(cassandra - 23 Mayıs 2004 19:22)

--- spoiler ---

sam'in hastanenin penceresinden sallanır bi vaziyette joon'a göründüğü sahneden az önce doktor şöyle bir şey söyler, 'joon, senin için en iyi olanı istiyoruz', joon gülümseyiverir ve 'bunu biliyorum' der ve sam ile göz göze gelirler, sanırım olabilecek en güzel şekilde. ve bence bu film, şu dizelerin perdeye yansımasından başka bir şey değildir.

''aşk gelince cümle eksikler biter.'' ^*

--- spoiler ---

(yalnizligin muthis saltanati - 2 Temmuz 2014 21:56)

sam: you don't like raisins?
joon: not really.
sam: why?
joon: they used to be fat and juicy and now they're twisted. they had their lives stolen. well, they taste sweet, but really they're just humiliated grapes. i can't say i am a big supporter of the raisin council.
sam: did you see those, those raisins on tv? the ones that sing and dance and stuff?
joon: they scare me.
sam: yeah me too
joon: it's sick. the commercial people they make them sing and dance so people will eat them.
sam: it's a shame about raisins.
joon: cannibals.
sam: yeah. do you like avocados?
joon: they're a fruit you know.
sam: ruthie, do you got any avocados?

(pillow - 8 Haziran 2004 01:36)

kumarda kaybedene johnny depp'in verildiği film. hayalgücü tavan anlayacağın.

(sengulerkenbendusuyorum - 29 Mart 2015 17:08)

siradan bi romantik komedi olarak baslayip once joon'un fena halde ariza davranislari, mimikleri ve cumleleriyle carpan, daha sonra sam rolundeki johnny depp in inanilmaz oyunculuguyla daha da buyuleyerek ilerleyen, siradisi ve zekice diyaloglari ve orijinal sahneleriyle devamli gulduren, kendini pek sevdiren, epey tatli film..

(charlene - 13 Eylül 2004 06:36)

cok keyifli, girgir, duygusal, ve cok insancil bi film, hem oyunculuk, hem filmdeki detaylar acisindan cok iyi tasarlanmis bir hikaye. insan oturup aglayabilir de filmde, kahkahalar da atabilir.

(geyiketto - 8 Mayıs 2005 09:53)

aşk nereden nasil gelirse gelsin dedirten bir film.

(lavinia - 19 Ekim 2005 22:45)

johnny depp'in ve mary stuart masterson'un kanımca filmografilerindeki en iyi filmleri ve performansları. en azından beraber oluşturdukları sinerji 1+1=3 hesabı bu sonucu yaratıyor. elbette bu ikilinin yanına aidan quinn'in adını büyük harflerle yazmak gerekiyor. julianne moore'un da yardımcı rolde hoş ve göze batmayan bir performans sergilediği film, buster keaton ve charlie chaplin göndermeleriyle kalbimizi fethediyor. depp'in pandomim hünerlerini sergilediği sahneler müthiş. park sahnesi dışında özellikle chaplin'in ekmeklerin dansı sekansını cafede yinelemesi ve uzun şapkası, gülmeyen yüzüyle buster keaton kişiliğine tıpatıp bürünmüş halde hastane camında bir ileri bir geri sallanarak joon'a kendini göstermesi ve şapka çıkarması, bizim de sinemasal zevk ve duygu adına şapka çıkaracağımız sahnelerdir. müziğin de filmin unutulmazlığına etkisi büyüktür, giriş sekansındaki tren sahnesinden başlar, bitime kadar eşlik eder, arada depp'in teneke latarnasının melodilerine kulak veririz, öyle ki pandomimin ve sessiz sinema göndermelerinin eşliğinde joon'un rahatsız olduğu gürültülü müziğin farkına varmazsınız bile. kısaca enfes ve leziz bir filmdir. ben show tv'de ge izlemiştim (before sunrise da aynı kanalda ve gece çıkmıştı) dolayısıyla böyle küçük ve leziz filmleri^* gece izlemenin tadı bir başka oluyor. çok özel biri olmadıkça yalnız izlenmesi de tavsiye edilir.

(kolombre - 4 Şubat 2006 22:45)