bu yıl ilk defa düzenlenen festivaldir. 24-28 nisan arası istanbul, 16-19 mayıs arası ankara'da. konuğu ise, star wars serisiyle dünyanın tanıdığı ışın kılıcının yaratıcısı nelson shin. detaylı bilgiye kendi sitelerinden ulaşılabilir. http://www.canlandiranlar.com/festival/

(sirevo - 13 Mart 2013 14:14)

ilkinden hiç haberim olmamıştı, ilgileneni az gayet güzel bir festival, 23-28 mayıs tarihleri arasında olacak, ilk izlenim yabancılar bizden daha fazla ilgi göstermesiydi, ustat frederic back'in anısına bir bölüm vardı maalesef izleme fırsatım olmadı onur konuğu ise (bkz: l'arte della felicita) (bkz: the art of hapiness) mutluluk sanatı filmi ile (bkz: alessandro bak) idi sonrasında da panel oldu, müzikleri ile çok başarılı bir uzun metrajlı animasyon, festivalin birkaç etabının anadolu yakasında moda sinamasınında dahil edilmesi hoş olmuş, umarım bu tip canlandırma ve animasyon üzerine festivaller artar, girişi ücretsiz olan film gösterimlerini kaçırmamak lazım diyerek haftasonunu bu festivale adadım.

fesitvalin ilk iki gününde istanbul modern'de festivaller seçkisi, sonrasında türkiye'den canlandırmaları izleme fırsatım oldu, festivaller seçkisinde (bkz: a la fançaise) (anti fransız), (bkz: subconscious password)(bilinçaltı şifresi), (bkz: feral), (bkz: trespass)(ihlal), (bkz: rabit and deer)( tavşan ve geyik)i çok beğendim (bkz: shave it!)(traş ol) ile (bkz: batz)(yarasalar) da fena değildi diğer kalanların ise izlenmesi biraz zordu.

geleyim türkiye'den seçmelere maalesef ki birçoğu çok ağır ve sıkıcıydı, tipik memleket meselesi konular yada harcanan emekler çok basite kaçmış, ağır kavramsal öğeler tıkıştırma hastalığımız nüksetmiş gibiydi, durgunluk esnasında horlama sesi bile duydum, zaten az olan izleyici kitlesi yavaş yavaş dışarı çıkıyordu, birkaç kişi ile zorda olsa sabrettim sonuna kadar, umarım ilerde daha nitelikli ve izleyiciye de hitap eden işler yapılır, "bir fincan türk kahvesi" çizimleri hoş beni biraz etkileyebilenler arasındaydı, emeği gayet yüksek bir çalışmaydı, bana göre izleyiciyi bunaltan ilk eser "bir küçücük çocuktum önce" oldu, "buna değer" filmi sıkıcı değildi ancak en fazla 5-6 dakikalık festival filmlerine nazaran 41 dakika olması ve sadece kanlı canlı oyuncuların olduğu bir film olması bende büyük hayal kırıklığı yarattı, sırf animasyon veya canlandırma ile bağlantılı olsun diye arada çizimler gösteriliyordu bana göre alakasız bir şeydi, konusu çok klişe de olsa vakit geçittirdi ama 41 dakika ile bezdirdi de, artık korkularım ve esnemelerim başlamıştı, zaten film boyunca çıkan kişiler de olmuştu, neyse ki çok etkileyici olmasa da poligon hataları kaymalar vs. de olsa fena olmayan "çiçek" isimli 3d animasyon biraz korkumu azalttı, baya bir emek harcandığı için saygıyla izledim ama avrupa yapımı birçok filme göre emek yine de azdı, "çirkin" filmi stop motion anlamsız bir filmdi benim için, yine soyut kavramlar detayı olmayan obje ve karakterler ile birde ağır konu yine beni bezdirtti, "haykırışa serzeniş" ise beni çok da şaşırtmayan sonu ancak yine de animasyon emeği geçen izlenebilir bir yapıttı, "iki ağaç" da aynı şekilde izlenebilirdi, "kafa" filmi ise aşırı klişe konusu ile ve donuk çizimleri ile neredeyse gel git yaşadığım anlardandı, neyse ki çizimleri ve konusu ile beni rahatlatan bir animasyon karşıma çıktı (bkz: leke) filmini çok başarılı buldum, filmde bir ruh vardı güven şahinkanat bana göre ileride adından sözettirecek nitelikte bir animatör olma yolunda, 3 dakikalık mutluluğa çok etkilenmesem de "oksijen" animasyonu ile iyice ciğerlerim genişledi ve ayıldım, ancak "saklı hatıralar" animasyonu ile kaçan uykum yavaşça yerine gelmeye başladı, konu bana göre kötüydü, "tornistan" ise gezi olaylarını hatırlattı fena değildi ve son olarak "yalnızlığın dayanılmaz ağırlığı" ise farklı bir 3 boyutlu animasyondu kesinlikle izlenebiliyordu, yerli yapımlara çok değer verdiğim için yazma isteği duydum ama bazı yönetmen ya da animatörler canlandırma işine girmesin isterim, cidden sanat derken o kadar durağan işler çıkartıyoruz ki dakikalarca sessiz hareketsiz bir görüntüyü izlemek insanlara işkence yapmak anlamına geliyor, konu seçimleri, ses, müzik, teknik gibi konulara girmek istemiyorum, iyi avrupa yapımlarına baksınlar adamlar ilgiyi taze tutmayı çok iyi biliyorlar, hepsi süper demiyorum ama izlenebiliyor.

neyse ikinci yani pazar gününde çok detayına girmeyeceğim italya seçkisine girdim, dikkatimi çekenler ve beğendiklerim, (bkz: djuma), (bkz: topo glassato al cioccolato) donmuş çikolotalı mus,(bkz: la funambola) ip cambazı, (bkz: ecco e ora) işte şimdi, (bkz: la piccola russia) küçük rusya, (bkz: percorso) adlı serilerin ikisi, (bkz: il gioco silenzo) sessizlik oyunu, (bkz: l'insalata del diavolo) şeytanın salatası ve tekniğini çok başarılı bulduğum (bkz: videogioco) video oyunu: bir döngü deneyimiydi

"mutluluk sanatı" italyan seçkisi sonrasında gösterildi çok iyi bir animasyon. maalesef sau ve bau galata'daki etkinliklere aynı zamanda oldukları için gidemedim, buralarda gösterilern polonya seçkilerine ve kalan italya seçkilerine de bu sebeplerden gidememiş oldum. kalan yerli karma için beyoğlu pera yada moda sinemasına gitmeyi düşünerek son noktayı koyacağım ve seneye kadar bekleyeceğim.

(bilinc6 - 25 Mayıs 2014 20:08)

www.canlandiranlar.com

(bilinc6 - 25 Mayıs 2014 20:14)