1922 alman yapimi nosferatu filminin cekimi sirasinda olan tuhaf birtakim olaylari senaristin hayalgucuyle bezeyerek, cok eglenceli bi sekilde anlatiyor. filmin yalancisiyim, nosferatu'nun cekimi sirasinda bir suru kisinin basina olmadik isler gelmis, hastalananlar, yaralanlar, olenler, ortadan kaybolanlar vs., basrol oyuncusuyla yonetmen ve diger oyuncular arasinda problemler cikmis, binbir cesit badire atlatilarak film tamamlanmis. shadow of the vampire bunlari basrol oyuncusunun gercek bir vampir olmasina, yonetmenin de bunu iplemeyen, hatta filmine katacagi artilar icin aslinda durumdan gayet hosnut olan, cok hirsli bir yonetmen olmasina baglamis, ortaya cok eglenceli bir film cikmis. ayrica (bkz: nosferatu)

(grizabella - 3 Temmuz 2002 09:29)

oncelikle nosferatu'yu izlemeden bu filmi izlememek gerektigini belirtmek istiyorum. devaminda ise filmimimizin pek lezzetli, makyaj + goruntu yonetmenligi harikasi oldgunu da belirtmek de yarar var.
murnau'nun oyuncularina onlar rollerini yaparlarken verdigi taktikler nefis. mesela adam sabah yeni uyaniyorken "dun cok yoruldun ama bereket gece iyi uyumussun, haydi yeni bir gun yeni bir yasam" falan diyor. dolayisiyla sessiz film cekimleri hakkinda kafamizda biseyler olusuyor.
^*
ben dvd'den izledim bunu ama okadar boktan bi dvdiki,
o yuzden:
(bkz: turkiyede cikan igrenc dvdler)

(dirtyharry - 21 Temmuz 2002 19:08)

william dafoe'ya en iyi yardımcı erkek oyuncu dalında oscar adaylığı getirmiş film. sırf shreck'in kont dracula'nın yalnızlığına dair tiradı için bile izlenebilir.

vampir denilince aklına angel, blade, edward cullen vs.gelen kitlenin uzak durması gereken bir film ayrıca.

(bkz: nosferatu)
(bkz: max schreck)

(bruce parkus - 19 Ekim 2010 23:42)

ne zaman seyretmeye calissam, uyuyakaldigim film.. ama seyredicem elbet bigun, hatta bugun, azimliyim, kararliyim.. ^*

(x daemon - 7 Mart 2003 19:51)

nosferatuyu izlemeden hiç bir anlamı olmayan gerilim filmi.temposuz bir film olduğu için ortalarında bıraılması muhtemel bir film.willem dafoe bile filmi götüremiyor.

(undernick - 12 Haziran 2003 01:24)

başrollerini john malkovich ve willem dafoe'nin paylaştığı, sinemada klasik korkunun kilometretaşı olan nosferatu'nun çekimleri sırasında gerçekleşen garip olayları konu alan; ama bir türlü yurdumun sinemalarında gösterime girmeyen film. ayrıca bu filmde canlandırdığı max schreck rolüyle willem dafoe geçtiğimiz sene en iyi yardımcı erkek oyuncu dalında oscar adayı olmuştu.

(arsonist - 19 Haziran 2001 14:43)

gecenin köründe oda arkadasiniz eline bu filmin cdlerini tutarak "abi korku filmi kiraladim, cips de var, gel izleyelim" derse kanmayiniz. zira willem dafeo'nun oynadigi pörsümüs vampir karakteri adrenalin salgilamaniza sebep olmayacak, "böyle vampir mi olur minakoym, bu simdi gelse "ööööö senin kanini emicem!!!" dese "hadi len!" der geçerim..." gibi tepkiler vermenize sebep olacaktir. demek istedigim odur ki; bu filmi korku filmi olarak niteleyip, bu tarz bir beklentiyle izlerseniz hayal kirikligina ugramaniz kacinilmazdir.

(carpe diem - 21 Aralık 2004 22:08)

willem dafoe'nun herşeyiyle şahane olduğu film.
udo kier'in her zamanki karizmasını konuşturduğu film.
kesinlikle ele geçtiği an izlenesi film.
finali insanın tüylerini ürperten ve john malkovich'e bir kez daha hayran eden film.

(aurora borealis - 2 Ekim 2001 02:16)

yapımcılarından biri de nicholas cage dir.

(cornflake girl - 10 Şubat 2006 11:56)

mükemmel bir filmdir. saygı duruşudur. gece izlenmeli ve herşeyden önce filmde iddia ettiği üzere murnau gibi bir vampir kültü manyaklığı bünyede barındırılmalıdır. ben yıllar önce bir vampir biyografisi yazmıştım ve orada vampirlerin çektiği acı, yalnızlık ve sonsuz ızdırap üzerinde yorumlarda bulunmuştum, orlock da bir sahnede dracula romanı üzerine fikirleri sorulduğunda tam da bunları söylüyor. vampirin yanlış anlaşıldığını, fakat kitabın iyi yanları da olduğunu..
bu film tamamen vampir filmleri üzerine, scream tarzı bir teen filmi mantalitesinin tam zıddı yönde, tarihi çıkarımlar, diyaloglar, mimikler ve sahneler yaratıyor, tutkularımızın nerelere varabileceği konusunda ürkütücü ve yadsınamayan gerçekler sunuyor. oyunculuklar ve makyaj harika, willem dafoe'den harika bir vampir olmuş, fakat asıl makyajı catherine mccormack'i tamamen farklılaştırarak yapmışlar diyebilirim. filmlerinde seçici davranan john malkovich, sanırım bu durağından ötürü memnundur. saw'dan hatırlayacağınız cary elwes de filmde, 2. kameraman rolünde, neyse ki o bile sırıtmamış. filmde artan bi malzeme yok, tam kıvamında ve zamanında bitirmişler. ne beklediğinizle orantılı şekilde filmden tat alıyorsunuz. renkli görüntüden siyah beyaza geçilen kamera sekansları ve sesle yönlendirilen sessiz sahneler de tür sinemasının üstünde, o döneme dair tanık olmuşçasına eşsiz lezzetler sunuyor.
harika bir fikri hayata geçirememe projesi olarak izlemeye koyulduğum filmde, okuduğum eleştirilerden ve ön yargımdan utandım, alçakgönüllü ve sağlam bir proje olmuş bu film kanımca. alman gerçeküstücülüğünün ağır bastığı nosferatu (özellikle 2.si) filmleri bile tek başına bu lezzeti veremezdi. film yapımcılığını seyirciye göstermenin ötesinde dracula 'efsane'sinin temelinde yatan inancı, külte gönül verenlerin umudunu bir senaryo haline getirip lezzetli şekilde filme çekmişler. bu kültün fanatiklerine düşen de buna alkış tutmak olur. yoksa frank langella'ların christopher lee'lerin bela lugosi'lerin korkutmuyor diye hor görüleceği bir sinemasal zevk yaratmaya, yaşamaya çalışıyorsanız, birkaç bin film daha izlemeniz gerekecek.
bu filmlerin tatları anlayana.. yoksa görsel hazımsızlıkla artık elektrikli testerelerin bile 15 yaşındaki çocuklara vız geldiği bir çağdayız. hitchcock'un dediği gibi, uyuşukluğumuzu atmak için korku filmlerine ihtiyacımız var, ama temeli sağlam ve kült olmuş efsanelere de popüler tüketim mantığıyla yaklaşıp onları yozlaştırmamalıyız. efsanelerden söz etmişken söylemeli, hala gelmiş geçmiş en iyi frankenstein makyajı da 1931 yılındaki ilk çevrimde rolü canlandırmış olan boris karloff'a aittir. ondan sonra gelen frankenstein filmleri, senaryoya çok fazla şey katamadıklarından bu makyaj farkının altında ezilmişlerdir. ama en saygın canavar miti hala vampirdir, vampir filmleridir ve bunlara, hele de sinemada yapılmış bir saygı duruşuna yürekten alkış tutmak ve sevinmek, sanırım izledikten sonra her sinemaseverin yapacağı tek şeydir.

(kolombre - 19 Şubat 2006 03:59)