zibilyon tane yan etkisinden en belirgin olanı, kullandıktan 10-15 gün sonra kendinizi yemeden içmeden dervişler gibi yaşayabilecek şekilde hissetmenize sebep vermesidir, ne kadar iştahlı olursa olsun yemek yemeyi hayatından siliyor insan bununla. ayrıca yine bunun etkisini en zirvede gösterdiği dönemde yani en az 15 gün kullandıktan sonra, mesela sevgiliniz aldattığını filan söylesin, "hahhahahahhahahahhuhuhuaa ilahi sen ahahahahaha ayayayay inanmıyorum, ahahahhahaha ayhahahah" gibi bi tepki verebiliyorsunuz, bu sinirden gülme şeklinde olmuyor üstelik, "sikimde değil, olabilir, normal yani.. banane?" şeklinde oluyor. sonra bi titremeler, ateş basmaları, efendim kaçıp dağlara gitme deli gibi bağrınıp çağrınma istekleri başlıyor, bi bungee jumping yapma hevesleri geliyor, hatta belki ilk başta depresfiliğinizden kaynaklanan intihar edebilirim düşüncesi, ilacı kullandıktan sonra "hayatta her şeyi yapmak lazım lan.. bi kere de intiharı denemek lazım.. bilmek lazım yani.." ye dönüşüyor. ayrıca bu antidepresanların genelinde olduğu gibi, kendinizde hissettiğiniz rahatsızlıklar var yan etkileri olarak da. neymiş, uykusuzluk, sinirlilik, mide ağrıları, bacak kasılmaları vs vs.. ne anladım ben o zaman kullanmaktan, diyorsun ama yine de doktora bi kere gittin madem, madem ki yardım edeceğine güvendin, sorgulamadan içiyorsun işte. bok var çünkü.

(sutlucen ayse - 16 Mayıs 2009 16:19)

iki lafı bir araya getiremeyen insanları bülbül gibi şakıtma etkisi görülebiliyor yaklaşık 2-3 ay kullanınca.
oha lan nasıl da güzel konuşuyorum ben diyo insan.

(bkz: kendi vücudu üzerinde deney yapan insan)

(sutlucen ayse - 15 Temmuz 2009 12:41)

umudun kapsüllenmiş hali.

(in search we trust - 24 Şubat 2010 11:10)

paxil ve paxera deneyimlerimin +7 kg ile sonuçlanmasıyla doktorun "bi de bunu kullan bakalım" diyerek verdiği ilaç. yan etkisi: ben tokum, yemiycem.

(kemikcerceveligozluguolmayanentellervar - 26 Kasım 2012 23:34)

cipralex için kurtarıcı diyordum ama bu ondan daha bi kurtarıcı.

cipralex gibi diş sıktırtmıyor geceleri, cipralex gibi kilo da aldırmıyor.

<3 zedprex

(holywitch - 7 Aralık 2012 14:29)

bir ara zayıflattı, sonra yine dombili oldum, şimdi 1-2 kilo oynuyor sadece.

ve hala psikolojik etkisinin ne olduğunu, bana ne gibi değişiklikler yaptığını çözemedim. sadece daha fazla gülüyorum her şeye, pms haricinde ağlamıyorum, sinirlenmiyorum. belki işimden ayrıldığım için de olabilir bu.

sana mutluluğun resmini yaptım abidin.
al.

(holywitch - 7 Mart 2013 00:23)

9 aydır kullanıyorum. bir doz tabi ki. artık beni o memnun eden kilo aldırmama, diş sıkma/gıcırdatmama gibi mucizevi özelliklerini kaybetti. sinirlenmiyorum bittabi, tek artı yönü bu. hani bir antidepresandan beklediğiniz tek şeyi sağlıyor. ama ben zayıflamak için özellikle seçmiştim onu. ilk başlarda çok mutluydum, şimdiyse yok yavv :(

ayrıca libido yerlerde panpalar.

(holywitch - 12 Ağustos 2013 07:37)

antidepresan özelliğinden çok iştah kesici özelliğini bariz hissettiren hap. prozac'ın aynısı diyorlar inanmayın. tek cümleyle özeti : dostum sen antidepresan demişsin ama bu zayıflama hapı

(happy go lucky - 2 Ağustos 2014 03:01)

hayalet uzuv sendromu diye bir şey vardır ya işte bu ilacın bende yarattığı durumu en iyi bununla örnekleyerek anlatabilirim sanırım.
şimdi şöyle ki; kızgınlık, üzgünlük, mutluluk, şaşkınlık vb. aklınıza gelebilecek iyi ya da kötü her türlü duyguyu hatırlıyorum ama bir anıyı hatırlar gibi. o duygunun nasıl olduğunu biliyorum ama hissetmiyorum.
yani hayalet uzuv sendromunda o uzuv artık olmadığı halde hala hissediyorlar ya işte bende bunun tam tersi, o duygular hala yerinde ama ben artık hissetmiyorum.

(apranaxfort - 20 Eylül 2014 18:26)

umursamama ve unutkanlık gibi etkileri olan, kişiyi kendisinden uzaklaştırabilecek anti-depresan.

umursamama durumuna birkaç örnek: kitap okuyorsunuz ve gerçekten anlamanız gereken, anlamak isteyeceğiniz bir cümleyle karşılaştınız. ilk okuyuşta anlayamayınca bir daha okudunuz, yine anlamadınız. "allah allah dur bakim bir daha okuyayım" dediniz ve tekrar okudunuz. yine anlayamadıysanız geçmiş olsun, anlamamış olduğunuzu umursamadan devam edeceksiniz. o cümleyi anlayamamış olmayı takıntı haline getirip anlayana kadar okumaya devam etmeniz ciddi anlamda zor. okumakta ısrara bir süre daha devam ederseniz cümle gittikçe uzaklaşıyor sizden. sanki okuyan siz değilsiniz de, birisi sizle konuşuyormuş da o mesele sizin umrunuzda değilmiş gibi oluyor. umursamıyorsunuz.

unutkanlık: dün yediğiniz yemeği unutmak gayet normalleşebiliyor zamanla ve bu değişimi de umursamıyorsunuz. hatta birkaç ay öncesine kadar hoşlandığınız ama son dönemde konuşmadığınız kızın adını bile unutabilirsiniz. neydi adı diye zihninizi zorlamak isteyebilirsiniz doğal olarak, ama kötü haber şu ki birkaç saniye sonra "aman neyse boşver" diyeceksiniz.

sanki yaşayan kişi siz değilsiniz de, bir başkasıymış gibi hissedebiliyorsunuz. bir perde varmış da esas kişi o perdenin arkasındaymış, siz de boşlukta yer kaplayan ama var da olamayan bir sujeymişsiniz gibi oluyor. perdenin arkasındaki zihne ulaşamıyorsunuz ama o zihnin bir parçası olduğunuzu da unutmuyorsunuz. geçmiş bilgilere ulaşım söz konusu değil, zihinde açmak istediğiniz kapıların tamamı bu perdeyle kapanmış ve siz perdeyi kaldırmak için uzun süreli uğraş veremiyorsunuz. çünkü umursayamıyorsunuz.

yazı yazıyorsunuz mesela, ya da muhabbet ediyorsunuz. ortasındayken "aman neyse"cilik başlıyor.

peki bu kişisel bir problem mi yoksa gerçekten ilacın görülen etkisi mi?

ilacı üç aydır kullanıyorum. herhangi soyut bir meseleye sonsuza kadar kafamı takabilecekken, günlerce başka birşey düşünmeden o konuda derinleşebilecekken şimdi kitaptaki cümleye dahi kafamı takamıyorum. benlik nedir? ben kimim? bu soruları sorabilmeyi gerçekten çok özledim. benin peşinden koşabilmek için bırakıyorum.

(varolmayanvaroluscu - 29 Eylül 2015 12:49)