olağanüstü güzellikte bir film.

sert, coşkulu ve dokunaklı.

yönetmen ji woon kim, hepimizin bildiği, tanıdığı malzemeyle, yepyeni bir büyü yapmış.

(baretta - 1 Kasım 2006 06:54)

soundtrackinde bulunan yuhki kuromotonun romanceını, piyanoyu ve kemanı, aylardır sıkılmadan dinlediğim film..

(ayheytmayselfenvanttuday - 1 Ağustos 2007 02:49)

şahane bir film. bir kere herşeyden önce müzikleri süperdir. klasik müzik eşliğinde klişe aksiyon çakması diyenler olmuş ki kendilerine kısaca allahtan korkun diyorum.
başta lee byung hun olmak üzere oyuncu performansları ortalamanın üzerindedir. hikayesi basit olmasına basittir ama, bu durum filme ayrı bir lezzet katmaktadır. tıpkı kahramanımızın sık sık dediği gibi tüm bunlar nasıl oldu lan der durursunuz filmi seyrederken.
bir de filmle ilgili en can alıcı farklılık, baş kahramanımızın -bu tür filmlerde görmeye alışık olduğumuzun aksine- hiç de güçlü bir karakter olmayışıdır. ağlıyor, yalvarıyor, hata yapıyor, boş bulunuyor vs. vs.
izlemek lazım.

(piyade - 19 Ekim 2008 00:25)

film başındaki ve sonundaki hikayelerin arasını doldurmak için çekilmiş gibi duruyor. arada gerçekten hikaye olarak da sahne olarak da klişe diye düşünebileceğiniz şeyler olsa da izlerken gözlerinizi kırpmamanız klişenin iyi yorumlanırsa enteresan olabileceğini gösteriyor.

(rapper134 - 1 Ağustos 2009 00:43)

birçok filmden esintiler olduğu hatta son dönemin "lokomotif" teması intikam üzerine kurulu olduğu bir şekilde kabul edilebilir. hiçbir şaşırtıcılık barındırmaması ise kanımca olumsuzluk olarak addedilmemeli... amma ve lakin dar ve uzun bir koridorda, hırsa vermiş intikamgüzeşt abimizin onlarca "düşman"a salrdırdığı sahne birebir chan wook parkın tarantino'yu dahi kendine hayran bırakan filmindeki ^* , tek planda çektiği o ünlü sahneden aparma...
bu minik(!) ayrıntı dışında, uzakdoğu felsefesinden alıntıları başa ve sona serpiştirişiyle, son dönemde iyiden iyiye ön plana çıkmaya başlayan güney kore sinemasının başarılı örnekleri arasında gösterilebilir...

(eticin - 9 Ağustos 2009 18:55)

kendimi gördüğüm film.

--- spoiler ---

yok öyle benim kanla, dövüşle felan işim olmaz. kan verirken bayılırım o derece. nerede mi gördüm? filmin sonunda, camdan yansımasına bakarak yumruklar attığı sahnede. ben de yaparım ara ara böyle, içim ısındı görünce.
esas oğlanın olaylar karşısında hep dik duruşu hayranlık vericiydi hani. onurlu olanı yapmaya çalıştığı için başına neden bunların geldiğini bir türlü anlamlandıramaması, sürekli ''nasıl bu noktaya geldik?'', ''neden?'' soruları da karakterinin güzelliğindendi. iyi bir baba olurdu bu adamdan kesin ama daha düzgünce aşkı bile yaşayamadan öldü.

--- spoiler ---

(es se - 17 Aralık 2011 03:40)

(bkz: izleyin)

--- spoiler ---

son zamanlarda izlediğim en iyi aşk filmi. amına koyim adam iki kere gördü, dokunmadı bile lan!
dünyayı yıktı herif. üç beş mafya organizasyonu çökertti. anasını sikti ortalığın ağzımız açık izledik amk.

--- spoiler ---

(whi - 28 Nisan 2013 21:43)

her sinemaseverin seveceği ve içinde bir şeyler bulacağı, koreli mecnunun dağları deldiği film.

(mudhoney - 9 Kasım 2013 14:51)

yine ortalama üstü güney kore filmiyle karşı karşıyayız...mafya-aksiyon-intikam türlerinin güzel bir bileşimi...kore filmi severlerin aşina olduğu oyuncular...film sıkılmadan izlettiriyor...güzel farklılıklar ve sürprizler vardı...izleyiniz...
--- spoiler ---

ilk, hoşuma giden sahne filmin ana karakteri olan sert çocuğun tatlı yeme sahnesi...film bu sahneyle başlıyor...genelde mafya filmlerindeki yemek sahneleri şaraplı,içkili,pahalı yemaklerle gösterişli masalarda çekilir...ikincisi ise, yine filmin başlangıç sahnelerinde esas oğlanın aşağıda 3 kişiyi patakladığı sahnede,3'e kadar sayma olayında esas oğlanın söylemesinden sonra yanındaki elemanın eliyle bir,iki,üç diye göstermesi...üçüncü, mezardan çıkan esas oğlanı elemanların beklemesiydi oysa ki ben kill bill'de beatrix'in yaptığı gibi mezardan çıkıp intikama başlayacağını düşünmüştüm...dördüncüsü ise,filmin mutlu sonla bitmemesi...ana karakterin nalları dikmesi...bu güzeldi...son olaraksa güney kore filmlerinde mafyanın en son olarak silaha başvurduğunu bu filmde de gördük...
--- spoiler ---

(bissu - 15 Aralık 2013 23:20)

korelilerin de kötü film yapabileceğini anlamamı sağlayan film olmuştur. kılı kırk yararak seçtiğim kore filmleri içerisinde sığ hikaye ve kurgusu ile öne çıktı bu yapım. son sahnelerinin eşkıya'nın son sahnelerinden esinlenildiğini düşünüyorum, izleyince bana hak vereceksiniz. hikaye kötü, kurgu kötü, oyunculuklar vasat yer yer kötü; aptal bir ceki çen filminden tek farkı ana unsurun komedi-aksiyon-macera yerine dram-aksiyon olmasıydı. hatta bu filmin başlığına entri girdiğim için utanıyorum kendimden. başladığım filmi bitirme gibi bir huyum olduğu ve sırf bu yüzden sonuna kadar izlediğim için de ayrıca allah cezamı versin.

(sicani deliginde vurdu bbm ben ordaydim - 17 Nisan 2014 23:37)

şiddet sahnelerinde klasik müzik kullanımı ekolünü takip eden, finaline doğru tırmanışında şık sahneleri ile göz dolduran güzel izlenesi bir film. açılış sekansı ve kapanışındaki büyük laflar da dikkate değer..

(loveandpoison - 10 Ağustos 2005 15:09)

kore yapımı başarılı filmler serisine katılan bir film.başarılı anlatım,etkili çekimler filmi seyredilir hale getiriyor.

--- spoiler ---
filmin başında anlatılan hoş bir hikaye...

bir öğrenci, esen rüzgardaki birkaç dala baktı,ustasına sordu...
"dallar mı hareket ediyor usta, yoksa hareket eden rüzgar mı?"
öğrencisinin nereyi gösterdiğine|bile bakmayan usta gülümsedi ve cevap verdi.
"hareket eden ne dallar ne de rüzgar..."
"hareket eden kalbin ve aklındır."
--- spoiler ---

(pillibebek - 7 Şubat 2006 21:43)

son 10 yılın en onemlı fılmlerınden bırısıdır kendısı. bıcım olarak buyuleyıcı olmasının yanısıra uzakdogu kulturunun kabusu otorıteye boyun egme ve bas kaldirma uzerine benzersiz bir yapimdir. filmin acilis ve kapanisinda anlatilan iki ufak oyku ozellikle de kapanistaki oyku filmin meselesine gercekten kulak kabarttıysanız sızı aglatabılır bıle.

one late autumn night, the disciple awoke crying. so the master asked the disciple, “did you have a nightmare?"
"no."
"did you have a sad dream?"
"no," said the disciple. "i had a sweet dream."
"then why are you crying so sadly?"
the disciple wiped his tears away and quietly answered, "because the dream i had never can come true."

bir bahar gecesi genc bir budist rahip aglayarak uyanir. genc rahibin ustasi sorar "kabus mu gordun ?"
"hayır"
"uzuntu verıcı bır ruya mıydı?"
"hayır" der genc rahip "guzel bir ruyaydı gordugum".
"pekı neden boyle aglıyorsun ?"
genc rahıp goz yaslarını sıler ve sessızce cevapler, "cunku gordugum ruya asla gercek olamaz"

(insidious - 19 Şubat 2006 20:55)

birçok filmden esinlenmiş gibi görünen berbat olarak nitelenemeyecek ji-woon kim filmi. film evreninize göre değişebilecek farklı alıntıları hissetmek mümkün. oldboy'dan, carlito's way'a kadar gidebilirsiniz mesela. ancak bunun hissedilmesinin yanı sıra çok kötü olduğunu söylemekte filme büyük haksızlık edecektir.

filmle ilgili dikkat çekici birkaç ayrıntı daha eklemek gerekirse;

--- spoiler ---

esas oğlanın elleri tersten bağlı asılıyken seslendiği ve cevap alamadığı hizmetçiyi bile sonradan unutmaması,
kırmızı abajur'un ilk görüldüğü andan itibaren sonradan hediye olarak verilecek olmasının bayağılığı,
yine esas oğlanımızın 300 (?) kişiyi dövdükten sonra arabayla kaçarken onun için mezar kazan bir elemanın diğerlerine "kazmayı bırakın, boku yedik" demesi güldürmüş, düşündürmüştür.

--- spoiler ---

(o ben degilim - 24 Nisan 2006 16:35)

2005 yılı mahsulu ji woon kim tarafından yönetilmiş olan güney kore yapımı film.

güney kore filmlerinde sıkça rastladığımız en popüler temalardan biri olan intikam teması üzerine yeni bir çeşitleme. filmin iyi yönleri aksayan yönlerinden hayli fazla olduğu için filmi sevdiğimi gönül rahatlığı ile söyleyebilirim.

neleri sevdim? abartılı dövüş ve survival sahnelerine bayıldım, john woo'nun hong kong dönemi filmlerini aratmayacak nitelikte sahnelerdi. gene klasikleşmiş hong kong ekşın filmlerindeki duygusallığın en basite indirgenmesi olgusu aynen bu filmde de uygulanmıştır. (nedense çiğ bir lezzet veriyor ekşın filmlerine, ben seviyorum.) müzik görüntü uyumu gerçekten kusursuzdu.

neleri sevmedim? filmin bence en aksayan tarafı sürprize açık hiçbir sahne bırakmaması idi. herşey önceden tahmin edildiği gibi gelişip nihayetleniyor. ama buna kötü demek de yanlış olur. gayet yönetmenin bilinçli tercihi ile yapılmış gibi sanki. bir de sun-woo karakterini cool göstermek için bütün diyalogları özene bezene ağdalamışlar. işte birkaç örnek;

--- spoiler ---

president baek: life is pain. didn't you know that?
--------------------------------------------------------------------------
mu-sung: all you need to do is say three words, "i was wrong."
sun-woo: fuck off, asshole.
--------------------------------------------------------------------------
sun-woo: send them away. i have no reason to talk with him.
mun-suk: c'mon sun-woo, president baek is my guest, show some courtesy.
sun-woo: no, i don't care about courtesy.
mun-suk: don't do this to me, you may do this at your own club. show me some respect.
sun-woo: to you? you're kidding.

--- spoiler ---

(uzuntu - 6 Mayıs 2006 14:06)

turkiye'de 7 temmuz 2006'da "aci tatli hayat" adiyla gosterime girecek sahane..

http://www.d-o-e-s.com/…ion/bittersweet/index0.html

(freak - 26 Haziran 2006 18:38)

buzpateni pisti üstünde kurşun yedikçe kayıp kaçamama gibi hastalıklı bir sahneyi içinde barındıran klasik müzik kullanımıyla kore filmiyim diyen, farklı bi kaç kamera açısı yakalamayı başarabilmiş kalbur üstü bir film. acı tatlı hayat olup filmdeki barın da adının la dolce vita olması güzeldi.

(rebel - 9 Temmuz 2006 00:08)

yönetmeninin (ve de görüntü yönetmeninin katkısını da es geçmemelidir elbette) "ışık"ı hem kavramsal hem nesnel hem de görsel anlamda enfes biçimde algıladığı, kullandığı ve aktardığı filmdir.

(poivre - 17 Temmuz 2006 22:55)

kore sinemasının çok iyi örneklerinden bir tanesi. konu bazılarına fazla bilindik gelebilir, ya da abartılı kanlı sahneleri mide bulandırıcı olabilir ama en azından çok önemli bir şeyi başarmış bulunuyorlar.
normalde bakıldığında klasik bir aksiyon drama filmi olarak düşünebiliriz. ama adamlar kendi oynayabilecekleri temalar (bkz: intikam) (bkz: umutsuz aşk) ile yola çıkarak filmin başarısına başarı katmaktadırlar.
bunun dışında sanat yönetmenliği, kamera açıları, renkler, müzik seçimleri ve bunun gibi filmin genel görünüşünü baştan aşağı değiştirebilecek konularda çok üst seviyede olduklarını göstermişler. türk sinemasına baktığımızda sanat yönetmenliği adına hala kayda değer bir gelişme görülememekte.
bazı filmlerden esinlenma var gibi gözükebilir ama buna da başka bir açıdan bakarsak esinlenme yerine gönderme kelimesini kullanmak daha doğru olacaktır. çünkü esinlenme yapıldığında bunu seyirciye hissettirmezsin ya da hissettirmemeye çalışırsın, gönderme yaptığında ise bunu seyircinin gözüne sokarsın. yönetmen de bu gözüne sokma olayını çok iyi başarmış.
genel olarak filmi, izlediğim çok iyi aksiyon drama filmleri arasına alabilirim. benim nacizane tavsiyemi dinlemek isteyenlere, fazla kan görmeye dayanamayanlara filmi çok tavsiye etmesem de sorun değil diyenlerin mutlaka izlemesi gereken bir filmdir, diyebilirim.

(v - 27 Temmuz 2006 12:53)

hikayenin gidisati bizlere "ulan yoksam turk filmi mi izliyorum?" seklinde bir supheye dusurecekken, sona dogru o denli mhtesem bir yone sapmistir ki film, soyleyecek soz birakmamistir. hele o sondaki sahne yok mudur, heyhat...

(henryleyden - 28 Temmuz 2006 14:57)