Çıkış Tarihi     : 14 Eylül 2014 Pazar, Yapım Yılı : 2014
Türü                : Döküman,Biyografi,Tarih,Savaş
Ülke                : ABD
Yapımcı          :  Florentine Films
Yönetmen       : Ken Burns (IMDB)(ekşi)
Senarist          : Ken Burns (IMDB)(ekşi),Geoffrey C. Ward (IMDB)(ekşi)
Oyuncular      : Meryl Streep (IMDB)(ekşi), Edward Herrmann (IMDB), George Will (IMDB)(ekşi), Doris Kearns Goodwin (IMDB)(ekşi), Geoffrey C. Ward (IMDB)(ekşi), Paul Giamatti (IMDB)(ekşi), Peter Coyote (IMDB), John Lithgow (IMDB)(ekşi), Patricia Clarkson (IMDB), David McCullough (IMDB), Jon Meacham (IMDB), Kevin Conway (IMDB), H.W. Brands (IMDB), Blanche Wiesen Cook (IMDB), Jonathan Alter (IMDB), Clay Jenkinson (IMDB), Amy Madigan (IMDB), Joanne Tucker (IMDB), Pamela Reed (IMDB), Eli Wallach (IMDB), Keith Carradine (IMDB), Marion Dunn (IMDB), Ed Harris (IMDB), William Leuchtenburg (IMDB), Patricia O'Toole (IMDB), Billy Bob Thornton (IMDB), Adam Arkin (IMDB), Kathleen Dalton (IMDB), Edna Gurewitsch (IMDB), Dorothy Height (IMDB), Michael Klug (IMDB), Josh Lucas (IMDB), Carl Lumbly (IMDB), Carolyn McCormick (IMDB), Candice Millard (IMDB), Massimiliano Pala (IMDB), Suzanne Pike (IMDB), Evan Thomas (IMDB)

The Roosevelts: An Intimate History (~ Rooseveltin suku) ' Dizisinin Konusu :
The Roosevelts: An Intimate History is a TV mini-series starring Meryl Streep, Edward Herrmann, and George Will. A documentary that weaves together the stories of Theodore, Franklin and Eleanor Roosevelt, three members of one of the...


  • "tahmini değeri 40 ila 60 milyon dolar olan tablo.biz yapıp da 100 tl istesek hadi len derler."
  • "bari bir çerçeve koysalardı dediğim tablodur.iyice adam zikiyorlar yani!"
  • "önemli olan catalogue note adı altında 2 renkli bir tablo için o kadar yazı yazabilmek."
  • "neresi lacivert lan bildiğin düz mavi o. boş tablo"
  • "sabah baktığımda altın sarısı, şimdi ise mavi renkte gördüğüm tablodur."
  • "lan birak fulari robdosambr ile baktim en fazla 5 lira eder."
  • "(bkz: lanet olası tablonun etrafını çerçeve yapmamışlar)"
  • "sahibinin emenike'yle takas kabul edip etmediğini merak ettiğim resim."




Facebook Yorumları
  • comment image

    ya ben anasını sikiyim böyle işin cidden.

    sanat insanın kendini tek ifade edebilme biçimidir bence. sanatsız bir dünya düşünülemez bile ama bu nedir amk ya. ulan 60 milyon dolar diyorsun. git çocuk doyur, okut falan ne biliyim ama şuna para verme. yazıktır ya. çok fena sinirim bozuldu. ulan bir insan bu kadar beleşten para kazanamaz. adamın diğer eserlerinede baktım, hep aynı bok. modern sanat denen şeyin anasını bacısını sikiyim.


    (defy - 4 Mayıs 2015 23:53)

  • comment image

    bu yapıtı ortaya koyan mark rothko'nun eserleri hakkında bazı önemli noktaları anlamak lazım... bir süre önce kendisi hakkında derin bir analiz okumuştum:

    - rothko'nun yapıtları, reprodüksiyon ile efektif olarak çoğaltılamaz. yapıttaki çok boyutluluk, nüans ve doku, reprodüksiyona izin vermez. yaparsınız, ama yavan kalır. bu bilinen bir gerçek. ekrandan gördüğünüz rothko ile gözlerinizle gerçeğini gördüğünüz rothko arasında muazzam fark vardır.

    - rothko'nun özellikle renk ağırlıklı abstrakt ekspresyonizm eserleri, onları tecrübe edenlerde (ortak duygu şeklinde) neredeyse "religious experience" denen doğaüstü, dinsel bir tecrübeye yol açmıştır.

    - rothko'nun eserlerini tam anlamıyla tecrübe edebilmek için ekrandan iki saniye bakmak değil, büyük boyutlardaki orijinal eserlere saatlerce bakmak, bazen ertesi gün geri gelip bakmak gereklidir. ışıklandırma son derece önemlidir. eserler kesinlikle monoton değildir. üst üste, "translucence" ya da "iridescence" (değişik açılardan renk oynaşması) efektleri sergileyen değişik renk ve tonlardaki boya katmanlarından oluşur (o sarı sadece sarı değil yani). bunları tecrübe etmeden eserle aranızda o duygusal bağı kuramazsınız.

    kariyeri boyunca (özellikle savaş sonrası) büyük popülerliğe kavuşan rothko'nun eserleri, ölümünden sonra değer patlaması yaşamaya başlasa da, sağlığında da gayet güzel satılıyormuş. kendisi de bundan memnun değilmiş gerçi. eserlerinin "beğeni" yerine "meta değeri" üzerinden satılmasından rahatsızmış. gerçi sağlığında elde ettiği satış fiyatlarıyla 2000'lerden sonraki fiyatlar arasında muazzam uçurum var.

    kendisi uzun dönemli alkolizm ve depresyondan sonra 1970 senesinde intihar etmiş... zaten sağlığında da popülerleşme yolunda sağlam adım giden rothko'nun eserleri, intiharı sonrasında sayıca da belli bir limite kavuşunca bugünlere gelinmiş.

    rothko, başlıktaki örnekte de görülen tarzı keşfetmeye 1947 (savaş sonrası) senesinde başlamış, ve ölümüne kadar devam etmiş. bu tarz ile ilgili olarak ise şunu söylemiş:

    "ı'm interested only in expressing basic human emotions—tragedy, ecstasy, doom. ıf you . . . are moved only by . . . color relationships, then you miss the point."

    meali:

    "ben sadece en temel insani duyguları ifade etmeye ilgi duyuyorum - trajedi, coşku, kötü yazgı. eğer sadece renkler arasındaki etkileşim ile duygularınız kımıldanıyorsa, asıl noktayı gözden kaçırıyorsunuz demektir."

    bu ifade aslında en tepedeki 2. nokta ile örtüşüyor.

    yukarıda yazılanlara bakıp da sanat eserlerine değer biçilmesi konusunda matematiksel bir fonksiyona ulaşmak imkansız tabii ki. sanırım sözlük yazarlarının tam olarak kabullenemediği nokta o... bir sanat eserinin değerini sadece o eserin kendisi değil, eserin öncesi, sonrası ve o esere ilgi duyan kitle belirler.

    rothko'nun eserleri de giderek daha likit olma yolunda. özel satışlar dışında, resmi müzayede ile satılan en pahalı "savaş sonrası dönemi" eseri de ("orange, red, yellow") rothko'nun zaten.

    gelmiş geçmiş en pahalı sanat eserleri listesinde ise (tüm dönemler, ve özel satışlar dahil) rothko'nun 2014 senesinde satılan "violet, green and red" yapıtı 186 milyon dolarla 3. sırada. ama bu satış şu anda monaco polisi tarafından (alıcının ihbarı nedeniyle) inceleme altında. hatta satıcı monaco polisi tarafından resmen dolandırıcık (ve diğer iddialar) ile suçlanmış durumda, ama iddiaların altında sadece rothko değil, diğer bir çok sanat eseri var. zaten rothko aynen bu yüzden kendi eserlerinin metalaşması yüzünden sıkıntı duymuş zamanında. sadece beğeni ve duygusal bağlantıdan çok ultra-koleksiyoncuların birbirlerini yediği bir pazar söz konusu artık.

    kendisinin "magenta, black, green on orange" adlı eseri new york - moma'da görülebilir.


    (whokares - 5 Mayıs 2015 00:30)