rambo serilerinin diğerlerine oranla çok daha insana dair bir filmdir. (hatta dürüst olmak gerekir ise diğer rambo filmlerinin alakası yoktur insanlıkla). hikayede, alanında uzman bir askerin geçirdiği savaş sonrası travma sonucu topluma uyum sürecindeki başarısızlığı ve bunun sonuçları, biraz abartarak olsa da, anlatılmıştır. güzel yapımdır bence, ayrıca "dan hill" şahsının "it's a long road" soundtrack'i de nefistir.

(bkz: vietnam sendromu)
(bkz: dan hill)
(bkz: it is a long road)

(mavikagan - 11 Kasım 2007 22:44)

bu filmde, rambo'nun vietnamdaki komutanı olan albay, peşindeki polislere şöyle söyler: "onu sizden kurtarmaya değil, sizi ondan kurtarmaya geldim."

(bkz: hieeeytt)

(guardian of the sky - 11 Kasım 2007 22:54)

vietnamda geçmese bile vietnam savaşını iyi yansıtan bir filmdir. gerek rambonun flashbackleri gerek paranoyası ordaki askerlerin durumunu iyi bir şekilde özetler. özellikle rambo'nun filmin sonunda yaptığı konuşma gözleri nemlendirecek derecede acıklıdır. diğer filmlere zemin hazırlamak için rambo canlı tutulmayıp öldürülseydi imdb top 250'de üst sıralardan bir yer çoktan bu filme bahşedilmiş olurdu.

(soujiro - 18 Kasım 2007 20:52)

82 yapımı olup, üzerinden çeyrek asırdan fazla geçmiş eskimeyen filmdir. 87 veya 88 yılında sanıyorum türkiye'de ilk defa televizyonda trt'de (o zaman başka kanal mı vardı.) yayınlanmıştır. sinema tandansını yakalamak için abimin tavsiyesi üzerine perdeleri kapatıp izlemiştik, hey gidi hey . erişkin gözü ile yıllar sonra tekrar izlediğimde filmin epey iyi olduğunu fark etmiştim. klasik olmuş filmlerdendir. tek küçük sorunu sonunun, devam filmi düşüncesi ve rambo ölmemeli diye ağlayan izleyici tepkisi üzerine değiştirilmesidir. kanaatimce kitabında olduğu gibi sonunda ölen john rambo'lu bir finalle birleşseydi, vietnam savaşı gazilerinin durumunu en iyi özetleyen film olurdu. ara ara tekrar izlenebilecek klasikler arasındadır.

--- spoiler ---

aslında bilinen finali de epey iyi, sağlamdır. rambo bir köşeye büzülmüş halde vietnam'da kalan arkadaşlarının sonlarının ne feci olduğunu anlattıktan sonra, bir tanesi bira almak isterken bubi tuzağı ile paramparça olmuş, "eve gitmek istiyorum" diye haykırarak ölmüş, dönebilenlerin sonunun kalanlar kadar kötü olduğunu anlatır. "günlerce başkaları ile konuşmadığım oluyor, kafamdan o günleri atamıyorum." der, ağlamaya başlar. o anda çelikten asker olduğu belli olan col. samuel trautman bile kırılır, (tek rolü ile ölümsüzleşen richard crenna'ya selam gönderelim) babasını arıyan, babasına sarılır gibi sarılan rambo'ya oğluymuş gibi karşılık verir. rambo'nun işgal edip içine ettiği ilçe polis merkezinden çıkarken kolonel rambo'ya yol verir. john önde hemen yanında albayı omuz omuza çıkarlar. eller kelepçelidir, üzerinde bir pardüsü vardır. merdivenlerden inince rambo'ya hayatı zehir etmeye çalışan, işlerin bok olmasında asıl sorumlu geri zekali polis sefini, şerifi görürler.( burada da ikincil rollerin unutulmaz adamlarından brian dennehy'e selam gönderelim.)rambo'nun affı ile hayattadır, iplemeden yürümeye devam edeler. etrafta polisler merkezlerini ele geçirip ağızlarına sıçan adama şaşkınlıkla, hayranlıkla, öfke ile bakmaktır. yürümeye devam ederler, böyle güzel bir filmin kapanışı için en uygun müziklerden biri olan "it is a long road" çalmaya başlar.

yürümeye devam edeler, kamera hafif yan profile geçer, sağ taraftan yavaş yavaş credits akmaya başlar. sağa, muhtemelen rambo'nun içine sıçtığı benzinliğe bir kısa bakış anında görüntü donar. butch cassidy and the sundance kid ile 400 darbe arasında bir duruştur. credits devam eder, siz şarkıya takılırsınız. kafanızın bir köşesinde şavaşın, askerliğin, kurban olmanın anlamını çıkartmaya çalışırsınız. her büyük savaşta hep küçükler ezilmiştir, değil mi..

en azından, kitabında ölen john rambo filminde kurtuldu, diyerek sevinirsiniz. gözümde 10 üzerinden 10'luk bir finaldir.

--- spoiler ---

"
it's a long road,
when you're on your own.
"

edit&ek:

gece yarısı kıyağı, hadi biraz nostalji yapalım (bkz: it is a long road/#12416065)

(anoktale - 28 Ocak 2008 22:49)

albay trautman ile john j.rambo arasında;
''-company leader to identify baker team - rambo, messner, ortega, coletta, jurgensen, barry, krakauer confirm! this is colonel trautman.
-they're all gone sir'' şeklinde geçen konuşmada rambo'nun yaşadığı yalnızlığı, işe yaramazlık duygusunu, hayatın kendisine anlamsız gelişi hissini çok iyi yansıtmış hüzünlü film.
hele bir de filmin son sahnelerinde önce öfkeyle sonra ağlayarak anlattıkları vardır ki hayat boyu travma sonrası stres sendromu ile yaşayacağını anlar insan rambo'nun.
serinin en güzelidir.

(t sat - 2 Şubat 2008 13:02)

hakkaten bir klasiktir.

başlangıcı bir efsanenin başlangıcıdır ama finali bir son değildir. seri ilk kan ile sakin bir kasabada başlar ve vietnamdan afgan dağlarına oradan burmaya dek sürer.

rambo aslında savaş yorgunu bir gazidir. ancak devamlı olarak doğan zaruri haller onu kan dolu maceraların içine sürükler.herkesin hayat boyu aradığı şeylere o gereksinim duymaz. aşk, duygu, para vs. gibi temel insani ihtiyaçların onun hayatında zaten yeri yoktur. sert ve yalın bir yaşantısı vardır.

ilk kanda şerifin onu yoldan çevirmesi neyin başlayacağını kestiremeyen izleyiciye bir starttır. ve macera bir köprü başında başlar...

(aylakdoktor - 4 Şubat 2008 10:45)

--- spoiler ---

sylvester stallone rambo'nun son sahnede ölmemesini istemiştir. şöyle de mantıklı bir savunma yapmıştır "vietnam'a gidenler geldiklerinde farklı bir dünyayla karışlaştılar. eğer flimde rambo öldürülseydi tüm vietnam veteranları da ölmeyi hak ediyor gibi bir mesaj verecektik" demiştir. tabii bu son aslında rambo'nun intihar etmesi değil, colonelin ramboyu vurma sahnesiyle (ki bu da çıkarılan bir sahnedir) ilgilidir.
kirk douglas'ın da istediği son aslında budur (çünkü sanatsal değeri daha yüksek demiş), tabii film böyle bitmeyince kendisi ilk uçakla los angeles'a dönmüştür.

--- spoiler ---

(xi - 12 Mart 2008 12:02)

bu filmi sinemada izleyeli çeyrek asır olmuş anasını satayım.
haksızlık ve yoğun baskı altında dellenip m60a sarma fikri hep şenlendirirdi çocuk ruhumuzu.
bir gün yolum düşerse, filmin çekildiği kanada british columbia'daki hope kasabasını ziyaret edip, rambo abimin uçurumdan çam ağacına atladığı yeri mutlaka göreceğim.
http://www.britishcolumbia.se/hope4.jpg

(zindirzimba - 18 Temmuz 2008 02:26)

film boyunca stallone düzgün tek bir cümle kurmaz. bir tek telsizle konuşma sahnesinde bir iki şey söyler. tam da "bu adam ancak bu kadar oynar." derken öyle bir final sahnesi, öyle bir oyunculuk gelir ki kişi, ordakinin stallone olduğuna inanamaz.

devam filmleri ne kadar tartışılır olursa olsun bu film oldukça güzeldir.

(scorch - 27 Mayıs 2009 21:21)

her büyük eser gibi birden fazla katmanı olan seyrederken nefes tutulup, bittiğinde nefesin bırakıldığı film.

rambo'nun kaçtığı ormanların güzelliği, savaşın öğütücülüğü, yok ediciliği, vietnam savaşının anlamsızlığı (ya da anlamı), filmse, gerilimse, gerilimin en üst düzeyde nefes nefese anlatıldığı, insanın hayat karşısında kendini sorgulaması, insanlar arası iyi, kötü etkileşimlerin hikayesi, felsefesi. fareler bile var. katman, katman. bir film standardına göre kısacık bir sürede insanı borbardımana uğratıp finalde donduran bir film.
daha ne olsun... klasik.

(demirag orucusu - 27 Mayıs 2009 21:42)

film seattle'da gecer ama vancouver'da cekilmistir.

(ssg - 27 Mayıs 2009 21:46)

yaklaşık 30 senelik bir film olmasına ve 11-12 yaşlarından beri defalarca seyredilmiş olmasına rağmen, halen aynı heyecanla seyredilebilen filmdir. klasik olmak böyle birşey olsa gerek. serinin ilk filmi olmasına rağmen seriden olmayan filmdir ayrıca.

(akii - 24 Kasım 2009 13:01)

annem ile babanım yıllar önce evlendikleri zaman gittikleri ilk film buymuş. babam neden böyle bir film seçmiş bilinmez ama annemin hafızasına kazınan ve yıllar sonra filmi anlatmaya kalktığında beni kopartan filmin ilk sahnesinin özeti annemin ağzından şöyledir. "ekran şimdi kocaman. bu böyle bir anda bir çıktı böyle bize doğru yürüyor ekranda, sırtında çantası var teskeresini almış askerden dönüyör."

(master of fisher - 12 Aralık 2010 21:26)

en başarılı bulduğum vietnam öykülerinden biridir. david morrell tarafından yazılmış aynı zamanda michael kozoll william sackheim ve sylvester stallone üçlüsü tarafından senaryolaştırılmıştır. sonradan suyu çıksa da oldukça başarılı bir filmdir. bilmeyen vardır belki diye konusuna kısaca değinmek gerekirse: john rambo yeşil bereliler birliğine dahil bir vietnam askeridir. ülkesine dönünce birliğinden bir asker arkadaşını ziyarete gider ama ölmüş olduğunu öğrenir. bu kasabada pek hoş karşılanmayan rambo^* gördüğü kötü muamelenin üzerine bir de şerifle tartışması eklenince zaten yarı deli durumda olduğundan karakolu birbirine katıp ormana kaçar. peşindeki birlikler bu savaş konusunda uzman olan askeri hele ki ormanlık bir arazide yakalamaya kalkışınca ortalık savaş alanına döner.
sylvester stallone'un oyunculuğunun bile sırıtmadığı hoş bir filmdir ilk kan. yine de ilk planlananlar yaşama geçse daha da güzel olacakmış. yani rambo'yu steve mcqueen oynasa eminim sonuç çok daha başarılı olurdu. bununla birlikte ilk filmdeki savaş karşıtı tutum, aslan asker rambo çatır çatır savaşır yeri geldiğindeye de dönüşmeyecekmiş. çünkü film planlandığı gibi bitse rambo ilk filmin sonunda ölecek ve diğer iki film çekilmemiş olacakmış. ayrıca albay rolünde de 17 ocakta kaybettiğimiz richard crenna yerine kirk douglas'ı izleyecekmişiz. (kirk douglas başta kendisine gelen teklifi kabul etmiş ama romanın sonunun değiştiğini görünce projeden çekilmiştir)

(saruman - 4 Şubat 2003 01:24)

azerbaycandaki adi kaçıyir yakalanmıyir olan film

(moyk - 3 Mart 2003 14:23)

rambo serisinin ilk filmi. bu filmde yemek almak icin sehire inen rambo'ya karakoldaki polisler kotu muammele yapar ve rambo da dehset sacar. mazeret olarak da "ilk kani onlar doktu" der.

(ketchup - 14 Nisan 2003 12:24)

john rambo vietnam'da görev almış muhteşem bir askerdir. hayatta kalmak için eğitilmiştir.

benzincide çalışır, rehabilite edilmiştir.

bir gün yolda yürürken ibne bir şerif bunu durdurur ve üstünü arar, rambo bıçağını görünce: "napıyon lan bu rambo bıçağıyla burda akşam akşam" diye sorar. ve olaylar gelişir. rambo ormanda hayatımız boyunca unutamayacağımız sahneleri beynimize kazır film boyunca.

(bkz: çamurdan çıkan adam)

brittanica eğitim cd'lerinde aranağme olarak ilk kan'ın melodisi (dın dın dın dın dın dın, bir başka deyişle la-fa-la-si-sol-si) kullanılmaktadır. ta, ne zamandan çocukların beynine ilk kan'ı yerleştiriyorlar görün.

(bkz: bekaret)

(chete - 9 Ocak 2004 02:48)

82 yapımı ted kotcheff imzalı kült film.. senaryonun kötümser bittiği doğrudur teslim olduğu sahnede ölüp albayın kollarında ceset yığını şeklinde yığılması olayı mesihle ilişkillendirme olasıdır. deneme gösterimindeki safkan amerikalı gerzekler hep bir ağızdan olmaz olamaz o ölmemeli deyip salonu hınçla terk edince yapımcılar ellerini başlarına götürüp allahım biz ne yaptık bööle diye filmi rezil etmeseler de aslan payını elinden almışlardır..

(zzzzz - 22 Nisan 2004 22:34)

militarizmin hizmetinde: john rambo & first blood

(hanging rock - 29 Mayıs 2014 11:24)

serinin en güzel filmidir. öyle bir sürü adam öldürmeli, aksiyon dolu bir film değildir ki rambo film boyunca kimseyi isteyerek öldürmez. ölenler kaza sonucu olur. film sağlam bir savaş eleştirisi barındırır ki bunda romandan uyarlanması büyük etkendir. eğer romanına sadık kalınarak çekilmiş olsaydı ve filmin sonunda rambo, albay tarafından öldürülseydi çok daha iyi bir film olabilirdi ancak serinin devamı uğruna kitaptaki sona sadık kalınmamıştır ki bu yüzden albay rolünde düşünülen kirk douglas filmde oynamaktan vazgeçmiştir.

filmin başından sonuna rambo'nun karakter değişimini gözlemleriz. filmin başında kendisini reabilite edilmiş ve savaş psikolojisinden çıkmış olarak görürüz. gayet sakin şekilde bir arkadaşını aramak için kasabaya gitmiştir. orada bir kadınla kurduğu diyalogdaki naifliği ve filmin sonunda dönüştüğü cani adam göz önüne alındığında ne büyük bir değişim geçirdiği gözlenebilir.

bu değişimin nedeni de kasabadaki şeriftir. rambo arkadaşının öldüğünü öğrenince kasabadan dönmeye karar verir ancak acıkmıştır. yolda denk geldiği şeriften tek istediği karnını nerede doyurabileceği konusunda yardım almaktır, bu kadar basit. adamın tek derdi bir şeyler yemek. ancak şerif, askerlerin kasabada huzuru kaçırdığı ve rambo'nun üzerinde taşıdığı bıçağı bahane ederek rambo'yu alıkoyar. karakola götürür ve rambo'yu hortumla yıkatır. ustura ile tıraş ettirmeye çalışır ve tam o anlarda rambo'nun vietnam günleri ve geçirdiği işkenceler bilinçaltından dışarı fırlar ve filmin başındaki o naif adam canavarlaşma konusunda ilk adımlarını atar.

filmin tepe noktası ise sonunda albayla yaptığı konuşmadır. vietnam'da tank, helikopter, her türlü aracı ve silahı kullanan yetenekli ve değer gören bir asker iken sivil hayatta otoparkta bile iş bulamadığından bahseder. film boyunca gördüğümüz canavar adam gitmiş ve filmin başındaki o naif, zavallı, tek derdi arkadaşını bulmak ve bir şeyler yemek olan adam geri dönmüştür. biz film boyunca "sylvester stallone ne odun bir adam, bu filmde ben de oynasam sırıtmam" diye düşünürken albayla yaptığı konuşmada öyle bir oyunculuk sergiler ki gözünden dökülen her damla yaş, her yakarışı ve alttan alta savaşa getirdiği sitem ile aslında ne kadar büyük bir oyuncu olduğunu ortaya çıkarır. sahnenin etkili olmasındaki en önemli nedenlerden biri de sezai aydın'ın mükemmel dublajıdır. lakin sly'ın sesi oyunculuk için yeterli düzeyde görülmeyen bir sestir. öyle ki rocky filminin senaryosunu yapımcılara kabul ettirmeye çalışırken yapımcılar tarafından reddedilmesinin en önemli nedenlerinden biri sesinin oyunculuk için güçlü olmamasıdır. belki de bu yüzden rambo'nun son sahnesini sezai aydın dublajı ile izlediğimde orijinal dilindeki halinden çok daha fazla etkileniyorum.

planlanan ilk son: http://www.youtube.com/watch?v=gksjllada-k

çıkartılmış sahneler: http://www.youtube.com/watch?v=tnjuujipd-q

(halitkin - 30 Ekim 2014 19:01)