brokeback mountain'ın da aralarına katıldığı ve buraya yazılmaya hak kazandığı filmlerdir.

halbuki gerçek hayat bu kadar dramatik midir?

muz ve semih cumhuriyetlerinde öyle olsa da dünyanın geri kalanında belki değildir.

(bkz: soho)(bkz: londra) ve daha niceleri.

(eremite - 3 Aralık 2012 13:09)

escinsel filmlerinin %90'si bu kategoriye girer. ayriliklar, ayrimcilik , come out , cinayet, tramva, mutsuzluk, cinayet, homofobi doludurlar. escinsellerin yasadigi zorluklari yansitma cabasi icindeki bu filmlere, escinsel dunyaya duyulan homofobi o kadar guclu nufus etmistir ki, bu filmler buram buram homofobi kokar. zira zorluklari yansitma cabasi ayna gorevi gormektedir.

bu filmlerin en kotu yonu, escinsel seyircinin kendine yabancilasmasina neden olmasidir. seyirci sorar, "escinsellik buysa, ben neyim " ya da "escinsel ortamlar boyle ise, benim burada ne isim var" aslinda toplumda yasayan kendi ile barisik, tramvasiz, ailesi ile iliskisi duzgun giden bireyler vardir ama belki bunlar hakkinda film yapmak ne aktivislik ruhu bagdasir ne prim yapip, gelir getirir ne de ilgi cekicidir.

ayni durum escinsel literatur icin de soz konusudur.

bunlara ornek vermek gerekirse;

(bkz: dogru yer)
(bkz: oglum)
(bkz: seker sey)
(bkz: bound)
(bkz: monster)
(bkz: mahrem seyler)
(bkz: boys dont cry)
(bkz: last exit to brooklyn)
(bkz: heavenly creatures)
(bkz: lost and delirious)
(bkz: düş gezginleri)

edit: belki başlık glbtq temalı olarak açılsaydı çok daha yararlı olurdu. zira eşcinsel lafı bu hepsini tanımlamakta tamamen yetersiz kalmaktadır. diğer yandan türkçede yerleşik olan kelime eşinseldir. glbtq başlığı altında diğer kimlikler dışlanırken, belki hakkında en çok fikir sahibi olunan ^* eşcinsellik sivrilmektedir. belki bu eşcinselin yerleşik tanımından kaynaklanmaktadır. kimi zaman travesti ve transeksüel - ki çoğu zaman cinsel yönelimleri karşı cinse olabilmektedir ve cinsel kimlik ile cinsel yönelim birbirinden tamamen farklı kavramlardır- eşcinsel statüsüne girerken, eşcinsel kavramı altında yer alan kadın eşcinseller ya da başka bir deyişle lezbiyenler tamamen dışlanmaktadır. biseksüel kavramı ki aslında bir çok film biseksüellik üstünde hayat bulur - ki zaman sadece öyledir kimi zaman eşcinsellik yumuşatılmaya çalışılır - dışlanan diğer bir yönelimdir. başlık sadece yaygın hatanın peşine takılarak açılmıştır. uyarıda bulunan arkadaşa teşekkürler.

(ride - 6 Ekim 2004 00:19)

klasik mutlu eşcinsel filmleri de mevcuttur, bunlarda da herşey pembe, durum iyi, gidişat umut vericidir. çok inandırıcı değillerdir.örnek vermek gerekirse:

(bkz: chou chou)

(bkz: bird cage)

bir de akıllı, mantıklı, doğru filmler vardır.örnek:

(bkz: hamam)

(bkz: la fate ignoranti)

(bkz: bent)

(kaktus - 2 Mart 2005 13:44)

homofobinin bulunduğu yerlerde diğer fobiler de aranmak gerektiğinden, aynı zamanda gizliden ırkçı da olabilen bu janradan amerikan filmlerinde, eşcinselleri ancak beyaz olmadıkları zaman gösterme yetisi de görülür. zenci değil illa, ama asyatik eşcinsel şimdiden amerikan popüler kültürünün stereotipi haline gelmiştir. the big bird cage yanlış hatırlamıyosam tam da bu içiçe geçmişliğe örnekti, sapkınların toplum dışılıkları içinde, topluma bulaşmadıkları sürece mutlu olabileceği "gerçeğine"... happy together'da umutlanmıştım ama ne münasebet, o da mutsuzluk filmiydi. ama bi de şunu hatırlamalı, şöyle mutlu bir çiftin sorunsuz yaşamını anlatan kaç film var? yani neymiş, sadece eşcinsel ilişki değil, herhangi bir ilişki mutsuzluk kaynağı imiş. insan işine konsantre olmalı, sistemin kölesi olaraktan "sapkınlık"ları sinema salonunda tüketmeliymiş. e ama ona da izin vermiyosunuz kardeşim...

(lancome x - 4 Nisan 2005 12:13)

- kamera, motor!
- al buyur... allahım neydi çilem... yönetmen bile hakaret ediyor!
- keees... oğlum! yani şey... çocuum... repliği oku repliği!
- "oğlum" öyle mi... tamam yaa... bırak oynamıyorum ben...
- yavrum... gel buraya...
- yavrunum di mi ben senin... tabi tabi...hiç çekinmeyin... bi de işyerinde cinsel taciz... oh anasını satiim... dünya bizler için ne çekilmez bi yer...
- anamı karıştırma!

(quant - 4 Nisan 2005 12:22)

bircok filmi, klasik mutsuz escinsel filmi yapan sey isledikleri konunun otesinde karakterleridir. escinsellerin stereotypelari en kotu sekli ile filmlerde yer alir.

lezbiyenler karakterlere baktiginizda genelde toplum yargilarini onaylarcasina erkeksi, serseri, alkol veya uyusturucu bagimlisi, intihara veya cinayete egilimli hasta ruhlu kadinlar olarak yer alirlar. suca egilimlidirler, mutsuzdurlar, hayatinda bir lezbiyen bile gormemis birisi, toplumdaki lezbiyen imajindan yola cikarak, hemen karakterlere lezbiyen laftasini yapistirabilecek kadar onyargi doludur karakterler.

(bkz: monster)
(bkz: heavenly creatures)
(bkz: bound)

erkek escinsel imajinin durumu da pek farkli degildir. efemine, herkesin tacizine ugrayan, escinsel oldugu bir bakista anlasilan, devamli kiritip, duran, yayik yayik konusan ve ne yazik ki bu yuzden devamli travestilerle karsilastirilan tiplerdir. olmeleri ya da intihar etmeleri vaciptir.

(bkz: last exit to brooklyn)
(bkz: kotu egitim)

son zamanlarda ozellikle erkek escinsellerin konu oldugu filmlerinde, escinsel yonetmenlerin de katkisiyla bir iyilesme gozlemlense de durum hala pek icacici degildir.

bunlarin otesinde irklara yonelik bir otekilestirme soz konusudur. filmlerde, uzakdogu filmleri haric, zenci, latin, asyali escinselleri goremezsiniz.

bu unsurlarin tumu konularin otesinde filmi, klasik mutsuz escinsel filmi yapan unsurlardir.

(ride - 8 Nisan 2005 16:35)

kimi zaman klasik mutsuz eşcinsel filmini, klasik mutsuz eşcinsel filmi yapan şey; eşcinsel yönetmenleri ve senaristleridir. anlayamadığım bir sebeble, ki bunlar eşcinsel oldukları aleni, bununla gurur duyan ve hatta yaşam alanlarında vurgulamaktan keyf alanan insanlardır, devamlı bir açılama bir özür pesindedirler. hani heteroseksüellere sorulmayan sorular ama kendilerine, eşcinsel olan herkese defalarca sorulan ve defalarca bıkıp usanmadan açıkladığıklari nedenleri, niçinleri bi şekilde açıklama çabasına girerler. hep bir günah çıkarma sebebidir filmleri. ilgisizlikten, sevgisizlikten, yalnızlıktan, hatta parasız kalıp da fahişelik yaptıklarından bahsederler filmlerinde. kimi zaman gerçekte olsa, her zaman herkes için gerçeği ifade etmekte geçerli olmayan bazı toplumsal kilişeleri döker döker dururlar ortalığa. tacizi, tecavüzü, karşı cinsten ^* kötü muameler görmüş olmayı, baskın anne figürleri ile pasif baba figürlerinden yatılı okullardan, karma olmayan okullara kadar uzar gider bu klişeler. bir günah çıkarmaktaktır oysa. suç olmayan bir şeyle suçlanmaktır uğradıkları muameler ve onlarda suç olmayan kendi doğaları, kendi doğallarını bi şekilde açıklayıp suç olmayan suçlarını açıklamaya devam ederler.

ferzan özpetek en sevdiğim yönetmenlerdendir; belki belki almodovardan, gus van sant tan daha barışıktır yönelimi ile. sıradan bi hayattan bir kesit alır bizi ortak eder. öyle güzel paralel yaşamları, aynalarıkullanır ki anlatılan hikayenin kahramanı sadece iki insandır. üst küme olarak insandır onun kahramanları. belki sadece çoğunluk içinde azınlık kaldıkları için diğer kahramanlardan daha yoğun, şiddetli yaşayan belki biraz daha kırılgan olan.

(ride - 15 Eylül 2005 21:38)