plaza del mayo anneleri anlamına gelen ispanyolca söz. tam türkçe tercümesi emirhan oğuz 'un bir şiirinin adıdır.

plaza de mayo anneleri

<<en argentina

no pasa nada>>

künyemde onbeşbin ad okunuyor

hem derin uçurumlardayım hem kör dehlizlerde

her evin temel çukurundayım

mezarım belirsiz

yedi yıl yirmiyedi mevsim anne

kurudu kanım tank paletleri altında

törenleriyle sirenleriyle çiğnediler cesedimi

gözlerimi kara çaputlarla bağladılar

çaldılar benden günü geceyi

gördüm kaç genç kızın gelinliğini kirlettiler

kaç bebeğin beşiğini sarstı postalları

gördüm anne

çelik miğferleriyle tuttular sabahın kapısını

sorgulara taşındım

mitralyöz tarakaları yaladı

çiçek tarhlarında çürüyen saçlarımı

dinle anne

bir desparesido’nun kurşun geçmez sesiyim

beni bir dağın kıyısında vurmuşlardı

mezarım belirsiz

erimiş gözlerinin menevşe vakti

yirmiyedi güz yaşlanmışsın anne

kayısı dallarından süzülen yağmur damlası gibi

akardı ayışığı boynundan omuzlarına

rüzgar ıhlamur kokusu getirirdi dağdan

ocakta közler ışıldardı

kıvılcımlar uçururdu ateşböceklerinin ışığına

ölü demire can veren elleri babamın

çocuk gözlerimizde duyardık anne

göçer kemanların çağrısı gelirdi uzaktan

koşar gelirdi ablamın ezgili sesine

acı aşk şarkıları kır gecesinin

dinle anne

bir desparesido’nun ağıt tutmaz sesiyim

beni bir gecekondu avlusunda vurmuşlardı

mezarım belirsiz

dumanrengi bir gökyüzü anne

çökerdi karanlık sokaklarına akşamın

oturup camın kıyısına yolumu gözlerdin

kirpiklerine değerdi pervazdan sızan rüzgâr

kulağın kapıda korkuyla ürperirdi yüreğin

dışarda kar anne karda ayak izleri

neyi anlatırdı geceye bırakılan kâğıtlar

onlar hiç ana sütü emmemişlerdi

ve anaları hiç oğul emzirmemişti onların

birağızdan söylenmemiş türkülerle ışıyacaktı

gün bizim sokaklarımızdan akacaktı kentlere

dinlerdi gözlerin iri iri açılırdı

bugün haftanın dördüncü günü anne

son perşembesi eylülün

mayıs meydanı’nda ilk çiçeklerini açıyor bahar

ve başörtün

ülkemin mavi kelebekleri gibi

dalga dalga uçuyor saçlarında

bir öfkenin öce yargılı sesisin anne

sarmışlar çevreni sırmalı kollarıyla

parmakları tetikte dirsekler kenetli

kaçırıyorlar gözlerini gözlerinden

gizlemeye çalışıyorlar yüzlerini

susturmak istiyorlar acı aşk şarkılarını kır gecesinin

silmek yok etmek istiyorlar kardaki ayak izlerini

seni yirmiyedi güz yaşlandıranlar

sana plaza de mayo’nun delisi diyorlar anne

çelik yelekleriyle uykularını basıp

gelinlik kızlarına saldıranlar

sana perşembe’nin delisi diyorlar

bugün haftanın dördüncü günü

ilk perşembesi ekim’in

mayıs meydanı’nda yuvalarını kuruyor kırlangıçlar

ve senin yumruklaşan ellerin

tıpkı sonsuz toprakları gibi ülkemin

doğacak günü taşıyor avuçlarında

bir acının sevince yazgılı sesisin anne

yolumu bekleyen gözlerin

bir daha göremeyecek karda savrulan atkımı

o emekçi ellerinle saçlarımı saramayacaksın

ama üzülme

gölgemin değdiği duvarlardan

tülden bir esintiyle geçecek mayıs sabahı

gün gelecek

sevinçle savurarak sigara dumanını

şarkılar söyleyecek fabrika kapılarında kardeşim

ve sen her perşembe geleceksin

ve mezarımın toprağını hep gizleyecekler senden

bugün dördüncü günü haftanın

acıyı ve özlemi

umudu ve öfkeyi çağırıyor mayıs meydanı’nda toprak

duy çağrımı

ağarmış kızılderili alnınla gel anne

yorgun bilekleriyle ayaklarının

yurdumun uçsuz bucaksız pampaları gibi

üretken öpülesi ellerinle gel

toplumezar çiçeklerinden topla türkümü

türkümü söyleyen melez sesinle gel

listelerde onbeşbin kayıbım anne

onbeşbin ölü

onbeşbin kayıp

(fakfa - 26 Mart 2007 21:45)

arjantin'de 1973-1976 yılında kaybolan/katledilen çocuklarının izini süren annelerdir.
(bkz: cumartesi anneleri)

(disappointment is a feather in your cap - 26 Kasım 2008 03:29)

madres de la plaza de mayo'nun liderlerinden, kayip alejandro'nun magdur annesi tati almeida kayip annelerinin ruh halini su sekilde anlatir:
"the mothers are like the phoenix that in the legend dies during the night and is reincarnated the next day with a new strength. this strength comes from our children. for those of us that have other children, from them too."

(chisa - 18 Şubat 2009 20:09)

türkiye ve şili'de darbe dönemi ve sonrasında oluşan militer rejimlerin postallarıyla yok ettiği, meçhule gönderdiği, işkencelerden geçirdiği evlatlarının hesabını devlete sormak için yan yana gelen cumartesi annelerinin esinlendiği anneler.

(bkz: plaza del mayo)

(bkz: cumartesi anneleri)

(bkz: cumartesi türküsü)

(bkz: paşanın basucu sarkıları)

edit: cumartesi anneleri'nin esinlendiği anneler demekle hata etmiş olabilirim bu arada. bilemedim şimdi. aynı acıyı paylaşan anneler demeliydim. çünkü bu bir sanat akımı değil. "militarizmin postallarının tekmelediği insanların eş acılarını paylaşan anneler" daha iyi bir tanım olacak. buna bir de ben şu bakınızı ekleyeyim:

(bkz: diyarbakır anneleri)

(myneminene - 21 Mart 2010 17:45)

''hebe, ben ki oğullarının, bugün kızlarının olacakları yaştayım sana cevap veriyorum... gizli tutuk merkezleri'nden birinin hücresinden.
hebe, ben ki oğullarının, bugün kızlarının olacakları yaştayım sana cevap veriyorum... cevap veriyorum çünkü benim gibi el ele verip direnen başkaları var.
yıllar geçti, hebe, senin için de, bizim için de, ve bilmem bilir misin, ama geceleri, özellikle de gece on ikiden sonra, ölüm yakınmaları, açılan hücre kapılarının sesleri, postalların yürürken, merdivenleri çıkarken çıkardığı seslerle dolu anılar dolduruyor belleğimi ve uyuyamıyorum; uyuyacak olursam rüyalarımda ışıklı bir yerde titreyen çıplak bedenim kıvrılırken "chupete" (emzik) ve "coronel" (albay) ziyaretime geliyorlar.
bu benim başıma gelen, artık biliyorum ki bu şenin için önemli değil, eski yaraları silen rüzgarlar esiyor, senin olmayan bir acının yorumu.
benim adıma, ölüler adına, hala adaleti bulamayanlar adına karar verdin.... devamını gör
sen çocuklarını kaybettin, tıpkı çocuklarını kaybeden öteki anneler gibi. sen acı çektin ve savaştın, tıpkı acı çeken ve savaşan öteki anneler gibi. acın senin acındı çektin, yasını tuttun; öteki anneler de kendi acılarını çektiler ve hâlâ ölülerini bulmayı umuyorlar.
senin başkalarının acılarına ilgisizliğin bana yanılıyorsun dedirten.
"ömür boyu direnme" idi o günkü parola; her anneye oğlunun ya da kızının bedenini bulup verene dek direnme.
çocuklarının hepsinin ve her birinin çektiklerini çektim, ama yaşamım devam ediyor, yeniden yaşama fırsat (şansı diyelim) bana "belki bir şey için ölmemişimdir" diye düşündürüyor, bugün hâlâ el ele verip direnen, mahkemede tanıklık eden, itirafçıları arayanlar birçokları gibi "bir şey vardı da götürdüler"... beni de etkiledi.
sen ne beni doğurdun, ne de çocuklarımı, doğum sancısı gibi bir acıya sahip çıkma; doğum yapan her anne çocuğu ölünce öldü, ve yaşarken öleler hâlâ bir gün çocuklarının kemiklerini ya da küllerini bulmayı umuyor.
otuz yıl sonra bir mahkemede tanıklık ederken insan neler hisseder hiç düşün mü? o zaman olanları haykırmak için yalnız başına yolan çıkan birinin aklından ve bedeninden neler geçer hiç düşündün mü? dayak yiyip, hakarete uğradıktan, aşağılandıktan sonra yaşamak kolay mı sanıyorsun? ya da kendi acınla öyle dolusun ki başkalarının acısına, adalet hâlâ yerini bulmadığı için direnen bizlerin acısına uzaksın.
ve ben sana yanıt vermek istiyorum çünkü ben quilmes/banfield'deki bir dehşet kuyusu'ndan canlı kurtulan biriyim
başka bir direnişe davet ederek yanıt vermek istiyorum sana... ve beni yanıtlamayacağını bile bile sana yanıt vermek istiyorum; yanıtlamayacağını biliyorum çünkü sana yanıldığını gösteriyorum... gözlerime bakma cesareti bulamayacaksın, sana ruhumdaki yaraları göstermeme dayanamazsın, beni susturamayacaksın... yapamayacaksın hebe, çünkü başkasının acısını paylaşamıyorsun...
belki de yaşasalardı çocuklarında benim yaşımda olacaklardı ve sana belki onların da söyleyeceklerini söylüyorum... yanıldın.''

maría cristina saborido

1 hebe maría pastor de bonafini, 1979'dan beri plaza de mayo anneleri derneği (asociación madres de plaza de mayo) başkanı.

(dinakaki - 25 Mart 2010 20:23)

orijinal ismi: madres de plaza de mayo. 1986 yılında ikiye bölünmüştür: madres de plaza de mayo ve madres de plaza de mayo linea fundadora. annelerden bir kimsi kurum içinde demokrasi eksikliğini öne sürerek linea fundadora’yi kurmuşlardır. fakat annelerin çoğu ayrılanları iktidar partisi yandaşları olmakla suçlamış ve ayrılmamayı seçmişlerdir.

(imadeddin nesimi - 11 Şubat 2011 20:17)

wall street isgalcilerine ve onlara destek icin 15 ekim'de sokaga cikanlara destek yollamislar. ""kaybedeceğin tek mücadele terk ettiğin mücadeledir" diyorlar. yani: durmak yok! devam!

http://fakfukfon.blogspot.com/…elerinden-butun.html

(berci kristin - 20 Ekim 2011 14:46)

bana göre arjantin'in en büyük simgelerinden biri. casa rosada'daki salón mujeres'te fotoğrafları en baş köşede, eva peron'un fotoğrafıyla birlikte durur.

dernekleri^* hala aktif ve perşembe günleri saat 3'te toplanıyorlar.
simgeleri olan beyaz başörtüleriyle meydan boyunca yürüdükten sonra basın açıklaması yapıyorlar ve dağılıyorlar. bazı üyeleri kurulan standlarda derneğe destek amaçlı hediyelik eşyalar satıyor. latin amerikalılara özgü güler yüzlerini hala kaybetmemişler.

plaza de mayo'ya, hiçbir anı kaçırmamak için, avenida de mayo sokaklarını koşa koşa geçerek gitme sebebimdi; ancak etrafları destekçileriyle, gazetecilerle çevrili olduğundan kendileriyle konuşmaya fırsat bulamadım. bir fırsatım olsa bile; heyecanımı yenip, onlara cumartesi anneleri'nden bahsedip, bunca sene yaşadıklarını, duygularını anlatmalarını isteyebilir miydim, bilemiyorum.

(black sabahat - 29 Nisan 2014 03:11)