bir saat boyunca islenen senaryodaki surprizlerin aciklanmasinin, essege laf anlatirmiscasina tam yarim saat surdugu film. herhalde produktorler, bu dunyada sinemaya gitmeyen 200 milyon embesil yasiyor, onlari pazara sokmaliyiz diye dusunduklerinden uzuuun uzuuun aciklaniyor her detay. en bariz gondermeler de, hani tek haneli iqya sahipsinizdir belki diye gerekli flashbackler esliginde yapiliyor.

bir de lucy liu var ki, resmen senaryoyu bitirdiklerinde birinin kafasina dank etmis, "ulan ben de ne eksik diyordum, bu filmde kari kiz yok" telasiyla son dakkada sokusturmuslar isin icine. ilk gunde tanisip yatmalarina birsey demiyorum, asik olmalarina da birsey demiyorum, ama ucuncu gunde de sevgilisinin gercek meslegini ogrenince sukunetini boyle korumasina ve final sahnesindeki askin gucu temasina hassiktir demek istiyorum. ne ya bu, kadin morgda calisiyor diye psikopat mi olacak.

diyaloglara gelince. iyi guzel de, herkes ayri bir cool anasini satayim. bir insan dusunun ki ettigi her lafin, her harfi cuk oturuyor; kelimeleri gectim, mimikler, ses tonu filan da yillarca ugrassan oyle karizma yaratmaz. hah simdi her karakterin boyle oldugunu dusunun bir de. ulan bi diyalog esnasinda da eee aaa de, ne bileyim espri yapma, ironik olma, gizemli insan tadi birakma damaklarda. kimin hayati boyle be. hele josh hartnett sozum sana, yonetmen bu cocuk fazla yakisikli diye burnunu kirdirtmis, bu da ben bu halimle de sahaneyim diyebilmek icin her sahnede aglamakli ama kendine guvenen bakislar, boyle bugulu bugulu, hem sempatik hem soguk, gywneth paltrow brad pitt kirmasi gibi, noluyo kardesim artist misin. dayak yerken de bu imaji korumak ne diye? sonra film bitince gaza geliyorum, ozeniyorum, ama daha bismillah ilk diyalogumda siciyorum, uzuluyorum, cikolatali dondurma yemem gerekiyor. hem filme para veriyorum hem dondurmaya. olmaz, bak ispanyol sinemasinda hic boyle sorunlar yok.

(immanuel tolstoyevski - 23 Ekim 2006 08:18)

güzel senaryo , etkileyici , esprili kısa ve hoş dialoglar , süslü ve göze güzel gelen oyunculuklar , komplike ve sarsıcı bir senaryo , leziz bir kurgu , özenli ve gayet başarılı bir yönetim ve tatmin eden bir final.. bruce wills in ara sıra başarılı yapımlarda gösterdiği sağlam karizması , josh harnett in izledikçe izleme isteği uyandıran güzelliği ve şaşırtıcı derecede başarılı bulduğum oyunculuğu , lucy liu nun şirinliği ve ustalar ustası sir ben kingsley ile morgan freeman ın varlıkları ve performanslarıyla lezzetine lezzet kattıkları bir film bu.. izlemeyen birşeyler kaçırıyordur bence..

son dönemlerde izlediğim en iyi filmlerden.. kültler listeme bir film daha eklenmiş oldu son olarak ,

(bkz: kansas city shuffle)

(paris - 19 Aralık 2006 15:41)

yönetmeni paul mcguigan'in doggy style hastasi oldugunu düsündürten film.

(hasnicktir - 1 Şubat 2007 16:45)

güzel bir kadroya sahip gayet leziz bir film. zaten böyle olduğunu daha önce de belirmiştim
(bkz: #10433543)

--- spoiler ---
lucy liu gibi hazzetmediğim bir hatun, lindsley karakteri ile kendini bulmuş, slevin'i geç beni bile aşık etmiştir kendisine. gerekirse slevin'i sola baktırır, sağdan aklını alırım...

josh hartnett'ın yüz ifadesi ve mimikleri film boyunca akla tyler durden'ı getirmekte. dolayısıyla insan düşünmüyor değil, "ulen brad pitt oynasa bu karakteri nasıl olurdu acaba..." diye.

senaryo gayet hoş. son 20-25 dakikalık kısımda olaylar çözülürken insan sanki karşısında lucy liu gömleğinin düğmelerini tek tek açıyormuş gibi hissediyor, öhöömm neyse...

slevin kelevra bence kült olabilecek bir karakterdi ama sanırım ki yengeç burcu olmasından dolayı aşkı işin içine kataraktan efsane olmayı kıl payı ile kaçırdı. ama benim gözümde on puanı aldı, o ayrı.
--- spoiler ---

(undernick - 23 Eylül 2007 22:40)

herkesin karizmatik ve özlü söz üstadı olması biraz kurtlar vadisi izliyormuş hissi uyandırsa da izlenesi bir film olmuş. hele ki lucy liu'nun şeker tavırları... yerim ben onu. canım benim. yalarım, yutarım. lucyler ölmesin, kahve de içebilsinler.
(bkz: entry'nin sonuna doğru saçmalamaya başlamak)

(samanliktaki zuhtu - 9 Ocak 2008 00:11)

beğendiğim filmlerdendir. filmin akışı ve işlenişine benzer başka filmler de mevcut olmasına rağmen; belli bir özgünlüğe sahip olan bir filmdir bence. eğlenceli diyaloglar, rövanş niteliğinde tekrarlanan flashback replikler, başarılı mimiklerle sonradan akılda kalacak çok şey biriktirmiş filmdir. bahsetmeden geçemeyeceğim şöyle de bir sahne vardır ki;

--- spoiler ---

hani artık olayların yavaş yavaş çözümlendiği bölümlerde, slevin yitzchok'u öldürdükten hemen sonra arabanın bagajındaki nick fisher'ı getirmek için odayı terketmişti. good cat^* böylelikle fairy'nin dairesinde cesetle başbaşa kalmıştı. daha sonra yan odada olduklarını bildiği iki korumayı da aradan çıkarmak istemişti. işte o sırada good cat'in nasıl bir "world class assasin^*" olduğu çok harika bir incelikte anlatılmıştır. şöyle: fairy ile iki korumanın dairesini sadece incecik bir seperatörün ayırdığını anlayan good cat, bunun boşa böyle olmadığını anlamış, ve korumaların kesinlikle oradan geleceklerine o kadar emin olmuştur ki, fairy'nin kolyesinin alarmını çalıştırdıktan sonra sadece duvara hedef alıp beklemiştir. hatta o sırada kapının aniden açılması ile bile bir an olsun tereddüt edip o yöne bakmamıştır, o derece emindir. ki gerçekten kapıdan gelen slevin'dir ve az sonra duvarı yararak gelen iki tarzan koruma, gelişine yemiştir mermileri. ince bir sahne olarak kalmıştır aklımda bu da.

--- spoiler ---

(the ombudsman - 17 Ağustos 2008 19:41)

kurgusuna şapka çıkarılacak film.

film boyunca birçok şeyi eksik bulursunuz, "ne alaka" dersiniz; sonunda hepsini suratınıza vurur, görürsünüz ki tüm detayların bir anlamı varmış.

(irfy - 27 Şubat 2009 11:53)

son 10 dakkasına kadar orta sınıf bir filmken ve siz kendinizi einstein zannederken g*t olmanızı çok büyük bir keyifle sağlayan film.

(coxcomb - 12 Ekim 2010 01:47)

bruce willis daha filmin başlarında "charlie chaplin, monte carlo'da charlie chaplin' e benzeyenler yarışmasına girdi ve üçüncü oldu." repliği ile gülümsetir.

(zemin yesil 12 yildiz 3 ok sari - 29 Mart 2011 10:19)

josh harnett'in çok iyi bir oyunculuk gösterdiği, suç alemini farklı bir persfektifte sunan film.
harnet yer yer o derece ustalaşıyor ki, freeman ve willis ustalardan dayak yemekten korkmasam onlar bile sönük kalıyor diyeceğim, o derece.

(west indies - 1 Aralık 2012 20:39)

ters köşenin ters köşesinin ters köşesi bir film.
ayrıca engin altan düzyatan da çok iyi oynamış.

(liu kang - 23 Mayıs 2013 00:53)

saglam oyuncu kadrosu, bilimum montaj numaralari, stilize dekor ve kostumler, satirik, surprizler iceren senaryosu, bir de uzerine siktiriboktan ismiyle bana bu sene amerikan seyircisinin kicini dondugu bir baska basarili film olan kiss kiss bang bang i hatirlatan kara komedi, aksiyon filmidir.

film boyunca bruce willis in plastik ifadesi, sir ben kingsley in zorlama yahudi aksani, morgan babnin kotu adam rolunde siritmasi ve sahnelerinin cogunu yari ciplak geciren kose oglan josh hartnett e bakip - ulan benim vucudum senden daha iyi be - diye zevzekce boburlenmem bir kenara benim icin filmin en unutulmaz olayi bugune dek kanimin bir turlu isinamadigi lucy liu yu ilk defa begenerek, tadarak, severek izlemem olmustur.

bu vesileyle lucy liu ya mental haremime hosgeldin diyor, saygilarimi iletiyorum.

(ky3 - 17 Mart 2006 00:40)

"ulan yeter artık flashback'lı film yapmayın, bilmece çözmeye mi geldik film izlemeye mi" dedirtirken birdenbire düğümleri birer birer çözen, hem de güzel çözen izlenesi film. biraz tarantino tadı almak mümkün. bruce willis'in nasıl hala hiç yaşlanmadığına, lucy liu'nun göz şeklinin güzelliğine, josh hartnett'in hala bir türlü parlayamamasına, morgan freeman'ın dinginliğine şaşırdığım film. ani ölüm sahneleri ilgiyi diri tutuyor, diyalogların ayağı yere basıyor. sonunda kendinizi kahramanla özdeşleştirmek suretiyle huzura eriyorsunuz.

(ekim - 8 Nisan 2006 17:10)

yonetmenin cesit cesit ve hayal otesi duvar kagitlariyla birseyler anlatmaya calistigi film. yada bana oyle geldi, sadece mekanlar oyle denk dustu, her oda da ayri duvar kagidi yapmak durumunda kaldilar.

(kafe niro - 17 Nisan 2006 23:16)

insani dumura ugratan (en azindan beni) basarili bir film.kurgusu olsun, kisilerin oyunculugu olsun butun olarak begenimi kazanmistir.

(agaburak - 21 Nisan 2006 18:03)

sinematografinin dialogla harmanlanip ustune aksiyon sosu serpilip sicak servis yapilmasiyla elde edilen bir guzellik olarak algiladim ben lucky number slevini, ve simdiden 2006 yilinda vizyona girmis en iyi filmler arasina koymak istiyorum.

oncelikle klasik hollywood izleyicisi baskisi altinda kalmadan acilista creditsin sonuna kadar gosterilmesinden cok hoslandim. ceken yonetmenin ilk filmi oldugu da dikkate alinirsa ilerde dort gozle bekleyecegimiz yeni jeneriklerin habercisi bu olay. karakterler icin secilmis aktorler son derece basarili, hatta lucy liu - josh harnett ikilisi ortaokul sira arkadaslari kadar uyusmuslar. aktorlerden bahsederken dialoglar ve soylenis tarzlarinin ustune basmadan gecemiycem. senaryodaki dialoglarin cogu "hizli + akici + anlasilir + ironik" konusma tarzini gerektiriyor ve bunu basariyla uygulayan 3 aktor var filmde (liu, harnett ve kingsley) ki ayakta alkislanasi bir olay bu bence.

hikayenin farkli noktalarda cetrefillesmesi ve seyircinin kaotik soru isaretleri arasinda yakartop oynamasi da cabasi. film gibi film seyretmek isteyenlerin kacirmamasi gereken bir yapim.

--- spoiler ---
morgan freeman ve ben kingsleyin 20 seneyi askin kendi binalarindan disari cikmamalarini yansitmak icin binanin icinin hala 1980ler doneminde dosenmis olmasi icimi isitti, kucukken babaannemin evinde gecirdigim haftasonlarini hatirlatti. oha ne dedim ben? duyan da new hampshireliyiz sanicak...
--- spoiler ---

(continuum transfunctioner - 28 Nisan 2006 18:44)

fevkalade bir film..ustaları zaten ayırmak gerekir willis,freeman ve kingsley den kötü bir şey çıkması çok zor bir ihtimal..ilginç ve güzel olan tarafı hartnett ve lucy filmde hiç sırıtmadan çok başarılı olmuşlar..özellikle hartnett adeta brad pitt e bu filmlerin yeni adamı benim mesajı göndermiş ve de çok başarılı olmuş..son hayranlık,son tebrik ise harika sahne seçimleri ve değişik oyuncuları harmanlamasıyla paul mcguigan a..

(durukan - 1 Mayıs 2006 18:25)

hayatım boyunca çok tipsiz bir insan ve yeteneksiz ötesi bir oyuncu olarak düşündüğüm, bildiğim josh hartnett'in iki açıdan da tam tersi olduğunu 2 saatle yüzüme çarpmış bir film.. hayır tamam, tipsiz bulmamın nedeni o gerizekalı, tas şekilli saçlarıydı, onları salmış, serbest bırakmış tipi toplamış diye sıyrılmam mümkün işin tip tarafında ama oyunculuğa gelince ne bok yiyeceğim bilemiyorum..

ilk 10 dakikada çatır çutur insanların ölmesiyle hafif rahatsız etse ve ulan böyle 100 dakika gitmez dense de film toparlıyor kendisini.. biraz kendisini çok ciddiye alma ve zeki sanma gafletine düşse de film fena dönmüyor geriye.. ne yapıyoruz biz de? paul mcguigan'ın ismini bir yerlere yazıyoruz ve beklemeye geçiyoruz..

bi de şu her iyi kara film örneğinden sonra guy ritchie ve quentin tarantino adını ağza almalar var ki hakikaten baygınlık getirdi artık.. ne kadar çok kafayı yemişiz bu adamlarla yahu?

(parma maniac - 9 Mayıs 2006 03:04)

morgan freeman kötü rollerde tutunamıyor bunu iyice anladık bu film sayesinde . dikkat ettim, adam josh hartnett'i karşısına aldığı sahnede "tüm dünyanın mına koymanı istiyorum , taş üstünde taş kalmasın, ana bacı hariç skmedik kadın bırakma" dese bile bir sevimlilik, bir naiflik hakim olur tüm sahneye. kötü adam rollerinde maalesef inandırıcı olamıyor. oysa bir gary oldman, bir nuri alço öyle mi ? özellikle gary oldman gidip çağrı'yı tekrar çekip oynasa, film bitene kadar yine bi ibnelik, bi puştluk beklerim kendisinden.
'

(hallelujah - 13 Mayıs 2006 10:48)

klişelerin havada uçuştuğu, daha onuncu dakikasında sonunu ele veren filmleri izlemeye alışan bünyelerimize sert bir tokat atan film. senaryo kurgusunun inceliği, oyuncuların performansları ve kurgusuyla son yılların en iyi filmlerinden biri.

(buzzy - 29 Mayıs 2006 15:15)