natalia'nın, "bin yerinden kopsa bile düğüm sende kalacak" dediği ve mario'yu boşlukta asılı bıraktığı filmdir.
filmin künyesi içinse; http://www.imdb.com/title/tt0050782/

(anastasya - 10 Kasım 2007 12:02)

belye noçi veya bizde bilinen adıyla beyaz geceleradlı kitabın uyarlaması.
italya'ya ve 1950'li yıllara göre öykü güncellensede etkisinden hiç bir şey kaybetmez.

--- spoiler ---
birde ilginç bir şekilde filmde coca-cola reklamı sıklıkla görülür. bilinçli yapılıp yapılmadığını bilmesemde abd'nin savaş sonrası italya üzerindeki etkisine çok güzel bir gönderme de olmuştur.
ayrıca ortalardaki dans sahnesi müthiştir. ^*

--- spoiler ---

(betatron - 12 Mayıs 2009 18:55)

luchino visconti'nin yönettiği marcello mastroianni'nin başrolde oynadığı 1957 yapımı bir film. dostoyevski romanı uyarlamasıdır.

(goddard - 5 Ekim 2003 03:46)

itl. beyaz geceler

(nitro - 5 Ekim 2003 04:11)

1957 tarihli luchino visconti imzalı dram romantizm karışımı dört dörtlük bir aşk filmi.
kaybedilcek bir kumarın hazin sonu.mario yüreğinin götürdüğü yere git tutkusuyla yalnızlığının, aylaklığının çığlığını natalia’yı köprüde gördüğü akşam dindirmek ister. dostoyevski’nin bir öyküsünden (bkz: beyaz geceler) uyarlanan film büyük yazarın aşk imgesini karşılıksız bir aşk ikileminde dibine kadar sorgulattığı çok nadide bir yapım.

film sevmek zamanı’nın yabancı versiyonu gibi.tutkulu bir bekleyiş ancak sevgiye duygulara bir an olsun göz kırpış ancak kesilen kar gibi bir anda büyünün bozuluşu finali gerçekten yürek burkucu.

--- spoiler ---

mario’nun o karlı gecede bir sokak köpeği gibi başını öne eğip gidişine kahrolmamak elde mi? bazen masumiyet, ısrar, inanç ve hesapsız sevgi sonuçsuz kalıp bir hüzün köprüsünde son bulabiliyor.

--- spoiler ---

(afrozist - 18 Eylül 2013 01:13)

yağmurlu ağır gri hava, gece, ara sokaklar, fakirler, şehir, yalnızlık gibi kasvetli, karanlık tuğlalarla örülmüş güzel ve hüzünlü bir atmosferi olan epey ağır, hatta bayık ama hoş bi film. hikayesi bana sezen aksu'nun dört günlük bir şey şarkısını hatırlatıyor. "insan böyle bir duyguyu yaşarken gerçekle yaşamla bütün bağlantıları kopmuşcasına ayakları yerden kesiliveriyor hoş, bir zaman bu bağlantısızlık da yaşam kadar gerçek ve doğal biliyor musun, belki iyi oldu ama biz yere erken indik. şimdi yarım yaşanmış o şey boynumda düğüm..." desek öyküyü özetlemiş oluruz sanırım. belki sezen aksu da bu kitaptan/ filmden etkilendi, kim bilir?

(ogle uykusu gri havalar - 1 Nisan 2014 20:54)

itl. uykusuz geceler

inanılmaz şekilde venedik'i hatırlatan ama ismi hiç geçmeyen bir şehrin içinde uykusuz bir gecenin içinde tanışan ve yalnızlıklarını paylaşan/paylaşamayan iki yabancının öyküsünü anlatır visconti bu dostoyevski uyarlamasında.

aşk, beklemek, ümitsizlik, bağlanmak, gene beklemek, kazanırken bir anda kaybetmek... tüm bunlar genel olarak uzun diyaloglarla süren bu filmde vardır. mastroianni'nin yakışıklılığı ve gençliğinde de yüzüne çok yakıştırdığı hüzünle beraber, maria schell'in o eski zamana ait narin, kırılgan gözüken ama esasında yıkıcı olan güzelliği başroldeki bu ikilinin uyumunu masalsı kılar.
--- spoiler ---
özellikle filmin sonundaki kar sahneleri bu havayı pekiştirir.
--- spoiler ---

bu film fransız ve italyan ortak yapımı olduğu için nuit blanches olarak da bilinmektedir. 2001 yılında, istanbul film festivali'nde gösterilmişliği vardır... ayrıca (bkz: la notte).

(ravena - 20 Mart 2005 08:15)