(bkz: işçi sınıfı hangi cennete gider)

(cozefka - 9 Mayıs 2007 00:36)

"ne mutlu o yoksullara ki, öteki dünya onlarındır, er ya da geç bu dünya da onların olacaktır " diyen engels tarafından da desteklendiği anlaşılan söz.

(cernikov - 9 Mayıs 2007 00:44)

parça başı üretim ve işyerinde yarattığı ilişkiler üzerine yapılan en iyi filmdir.

parça başı çalışan ve ustalarının gözdesi olan bir işçinin hikayesinin aktarıldığı filmde, parça başının yarattığı sınıf içi rekabet çok çarpıcı bir anlatımla sergilenir.

--- spoiler ---
filmimizin kahramanı ve sınıfının sıradan bir üyesi olan lulu'nun evinde ailesiyle, işyerinde arkadaşları ile geçimi yoktur. makinenin başında kendisini tüketircesine çalışır lulu. onun çıkarttığı işi aynı sürede hiçbir işçi çıkartamamaktadır. hatta işyerindeki hareket zaman etüdleri bile onun performansı üzerinden yapılır.
işçilerden birinin lulu'ya; "sen evinde değil, bu makinenin başında öleceksin..." demesi bundandır.
ama lulu kulak asmaz, makinesinde tutturduğu ritmi kaçırmamak için arkadaşlarının söylediklerine, onların itirazlarına kulaklarını tıkar. eve götürdüğü fazladan birkaç liretin derdindedir lulu massa.
ta ki bir parmağını makinenin ritmine kurban edinceye kadar...
lulu'nun hikayesi bu talihsiz kazadan sonra, önceleri bildirilerini buruşturup attığı, fabrikanın önünde ajitasyon çeken ama fabrikanın eşiğinden adım atmamış devrimci talebelerle, mücadelelerini işyerinin ufkuyla ve ekonomik taleplerle sınırlamaya yeminli sendikacılarla kesişir.
--- spoiler ---

spaghetti westernlerden tanıdığımız çakır gözlü gian maria volonte'nin lulu massa adındaki fabrika işçisi rolünde döktürdüğü filmdir aynı zamanda.

(lumpenproleter - 31 Aralık 2008 16:06)

(bkz: camilere devrimci mahya asmak)

(babaerenler - 13 Ekim 2009 11:23)

tee o zaman linki ile uğraşmamışım ama, "işçi sınıfı cennete gider" pankartının bulunduğu fotoğrafı, 29 ekim 2004'te new school'da örgütlediğimiz bir konferansa poster yapmıştı sevgili aras özgün, o sayede keşfetmiştim. fotoğrafın posterleşmemiş orjinal halini kaybetmişim. kaynağını bulan haber etsin.

şuradadır.

(babaerenler - 4 Eylül 2010 10:49)

yabancılaşma, parça başı üretim ve bunun işçi sınıfının karşısında sınıfsal bir koz olarak kullanılması, bir sınıf egemenliği aracı olarak fabrika düzeyinde hiyerarşik örgütlenme biçimi, sınıf içinde devrimci çalışma gibi bir dizi farklı konuyu bir arada işleyen bir italyan filmi. elio petri bu filmiyle 1972 yılında altın palmiyeyi elde etmiştir.

(budenmayer - 1 Kasım 2011 02:56)

uzun süredir arayıp da bulamadığım filmlerden sadece bir tanesi.

izleyebileceğim sağlam bir site, link vs bilen varsa bilgilendirmelerinizi bekliyorum. bir mesaj kadar uzağınızdayım.

(kuntz 31 - 27 Aralık 2013 00:54)

öğrenci hareketlerinin italya'da en yoğun olduğu dönemlerde çekilmiş; işçi sınıfını, sınıf bilincinin yaratılamayışını, sınıf atlama hevesini ağırlıkla erkek çalışanların gözünden anlatan oldukça vurucu bir film.

hepimiz makinayız aslında, hızı, gücü hiçbir zaman eşdeğer olmayan diğerleriyle. ve otuz bir çekme hızımıza göre çalışıyoruz. yahut sevişme sırasındaki performansımıza göre. sevişmeye bile dermanımızın olmayışı bundan, hergün saatlerce bir makinayla halihazırda birlikteliğimizden.
en hızlı yapan en çabuk tamamlayacak yarışı. yarış diyorum, çalışmaktan farkına varamadığımız hayatı. yarışı en önce bitirip kurtulmak gerek. ne de olsa öte dünya bizimmiş, değil mi!

(ana sevri - 11 Mayıs 2014 13:32)

soma cehenneminde yaşamını yitiren işçiler için de geçerli olandır.

(querkopf - 19 Mayıs 2014 02:15)

1972'nin altın palmiye'sini il caso mattei ile paylaşmış filmdir.

12. uluslararası istanbul film festivali'nde 'işçi sınıfı cennete gider' adıyla gösterilmişti.

(uzunada1969 - 23 Mayıs 2014 01:48)

12 şubat saat 19:30'da yeniyol tarafından gösterimi yapılacaktır.

işçi sınıfı cennete gider

(solkisot - 12 Şubat 2015 00:06)

"isci sinifi cennete gider".

karsima ilk kez, acaip bir fotografta cikti bu slogan, hikayesini sonradan ogrendim. mevzubahis fotograf 1970'lerde bir eylemde cekilmis, siyah-beyaz, eylem solcu bir eylem belli, erkek yuzler var sadece, on planda genc, hosca bir erkek, endiseli ama kizgin bir ifade ile fotografin sol tarafina yoneltmis bakislarini (adeta "mna kodumun devleti" diye bakiyor), arka planda siyah bir pankarta beyaz boya ile "la classe operaia va in paradiso" yazilmis.

ogrendigim dogru ise, slogan otonomist komunistlerin fikriymis. o donem katolik kilisesi anti-komunist propagandaya gaz vermis, "komunistler karilarini satar", "komunistler cocuklari canli canli gomer", "komunistler cehennemliktir" gibi seyler yayiyormus mahalle kiliselerinde filan.^* slogan buna cevaben bulunmus. "cennet" devrime gonderme yapan bir kullanim da olabilir tabii.

(babaerenler - 28 Ekim 2004 06:23)

aynı zamanda italyan politik sinemasının önde gelen isimlerinden elio petri'nin yönetmenliğini yaptığı başrolünde gian maria volonte 'nin oynadığı 1971 tarihli film .konusu ise parmağını kaybeden lulu massa isimli bir işçinin giderek politikleşmesi , çevredeki maocu öğrencilerle ilişkiye geçmesi , çıkan grevin liderliğini yapması üzerinedir . bendenizde film mevcut olup (bkz: e-mule) italyanca yoksunluğu yüzünden görüntüleri takip edilmektedir.
lulu massa'nın film sırasında geçen şu repliği ise elio petri'den bahseden birçok kitapta karşıma çıkmıştır
"besin denilen bir miktar hammaddeyi alırsınız;vücuttaki farklı makinalar bunu işler ; ve diğer yandan son ürün çıkar... bok! insan mükkemel bir küçük bok makinesidir. yazık ki bu ürünün pazarı yok.
yoksa hepimiz birer kapitalist olurduk."

(kirkinin da kulbu kirik karakter - 17 Mayıs 2005 21:14)