adının iade-i itibarının verilmesi gerekmektedir pek çok yaşlı izleyici tarafından. çok küçüktüm buralara geldiğinde, belki sinemalarda oynamamıştı bile, videoda seyredildiğini hatırlıyorum yakınlarım tarafından. ismi içinde “man” geçen her film benim için bi süper kahraman filmi olasılığı taşıyordu o zamanlar. superman, spider man vs. gibi. filmi videoda seyretmiş bi yakınım filmin isminin aslında hiç bi özelliği olmadığını, sadece filmdeki karakterlerin küçükken söyledikleri bi şarkının adı olduğunu söylediğinde hayal kırıklığına uğramıştım.

yıllar sonra tv’da türkçe dublajlı olarak yayınlandığında seyretmiştim ilk defa ve bi filmin isminin, filmi özetleyen bi isim olması gibi bi zorunluluğu olmadığını anlayacak kadar büyümüştüm. film isimleri hikaye içindeki küçük bi ayrıntıdan da seçilebilirdi. hem bu filmde rain man, charlie ile raymond’ın beraber sahip oldukları ve hatırladıkları tek anıyı temsil eden bi şarkıydı, e o zaman normaldi filmin isminin bu olması.

uzatmayayım, aradan yine yıllar geçti ve canım filmi bi de orijinal dilinde izlemeyi çekti. indirdim divx’ini, ve söz konusu sahne geliverdi. küvete sıcak su doldururken raymond’ın kriz geçirdiği sahne yani. ama birdenbire film değişiverdi sanki, raymond’ın ağzından rain man kelimesi çıktıktan sonra. meğer rain man bi şarkı ismi bile değilmiş. charlie küçücük bi veletken abisinin adını söylemeye çalıştığında dili dönmemiş, raymond diyememiş, reynmen deyivermiş. raymond’ın adı da reynmen olarak kalmış aralarında. daha sonra raymond, charlie’ye zarar verebileceği endişesiyle charlie’den uzaklaştırılmış, charlie onu unutmuş ama küçükken reynmen diye seslendiği birinin varlığını unutmamış hiç. büyüdüğünde de bi yetişkinin akıl yürütmesi sonucu, ben herhalde küçükken rain man diye bi varlığa inanıyormuşum demiş.

rain man, raymond’ın kendisiymiş. filmin ismi direkt filmin ana karakterinin ismiymiş. hassiktir ulan, harbiden hassiktir.. seneler boyunca önce hayal kırıklığı, sonra da hoşgörüyle yaklaştığım isim aslında çok da vurgulu, güçlü bi isimmiş. ben itibarını geri veriyorum filmin ve isminin, senaristinden de af diliyorum.``

(brick top - 19 Eylül 2007 19:51)

bir insanin birden fazla ayrintisini ve huylarini ogrenmeye basladiginizda farkinda olmadan ona karsi hisleriniz degisir, bu huylari sizin hayatinizi degistirip tuhaf bir sekilde huzurlu ve mutlu hissettirdiğinde ona bağlanırsınız ve yokluğunda ozlemini duyar,yaninizda olsun ister, o an yaptiklarini tahmin etmeye başlarsınız ya hani..
bunu size tekrardan gosteren bir film, aglatmadan, duygu somurusu yapmadan sevdirir kendini ama yine de gozleriniz dolar,şöyle bir yutkunursunuz sonunda..

dustin hoffman'ın inanilmaz oyunculugu da birlesince,tadindan yenmemis..

(fiore - 15 Kasım 2007 23:49)

1988'de, 61. akademi ödüllerinde en iyi film ödülünü almış film.
yönetmeni barry levinson'dır. filmde dustin hoffman (raymond babbitt), tom cruise (charlie babbitt), valeria golino (susannah), jerry molen (dr. bruner), jack murdock (john mooney) rol almaktadır.

(criminal - 30 Nisan 2002 23:54)

baş rollerini dustin hoffman, tom cruise ve 49 model buick roadmaster convertible ın oynadığı film.

(gidip duru - 3 Şubat 2008 03:38)

otistik abi ve kardeşi arasındaki ilişkiyi anlatan film..özellikle dustin hoffman ın aynı markalı don istemesi ve bu şekilde tom cruise deli etmesi hoş enstanelerdendir..

(bloodthorn - 22 Mayıs 2002 10:56)

trende gidiyolar:
raymond: hmmm 365 koyun var
-nası saydın?
raymond: ayaklarını saydım dörde böldüm

(portakal - 20 Nisan 2000 17:01)

raymond:
97-x. baam. the future of rock'n roll
97-x. baam. the future of rock'n roll
97-x. baam. the future of rock'n roll
...

(unexpected error - 31 Aralık 2008 06:15)

charlie babbitt'in karşısındakini anlamak veya kendini ifade etmek konusunda otistik raymond babbitt'ten çok üstün olmadığı söylenebilir. iki karakter açısından da film boyunca bir gelişimin varlığından bahsetmek mümkün. filmin başında iş hayatında derdini anlatamayan, sevgilisine karşı duygularını ifade edemeyen, babasının ölümünden dahi zerre etkilenmeyen charlie, raymond'a dış dünya ile nasıl ilişki kuracağını öğretmeye çalışırken aslında kendisi de bunu daha yeni öğrenmektedir. raymond, kendi kapasitesi dahilinde charlie ile yani bir insan ile ilişki kurmayı, tensel teması öğrenirken, yolculuğun başında sadece mirasını düşünen charlie de filmin sonunda sevgilisiyle arasındaki ilişkiyi düzeltmiş, sahip olmadığı aile bağını kurmuş hatta raymond'un vekaleti için savaşmayı düşünecek konuma gelmiştir.

nasıl ki raymond karşısında bir insan gördüğünde onun yüzüne değil aksesuarlarına (örnek: gazinoda gördüğü kadın), ayaklarına, arabayla yolculuk ederken köprülere, tabelalara, tren yollarına bakıyorsa, kendini sürekli şeyleri saymakla ve rutineyle meşgul ediyorsa kısaca kendinden ve ilişkilerden kaçıyorsa, charlie de raymond'un tavrına çok benzer bir şekilde davranmaktadır. kafasında her daim lamborghini'leri vardır. saplantılı bir şekilde kazanacağı veya kaybedeceği dolarları düşünmektedir. raymond'ın walbrook'ta geliştirdiği rutine karşılık olarak onun da kendi rutini mevcuttur. hatta filmde gördüğümüz üzere rutini bozulan raymond'ın bu durum karşısında bağırmasını anlayamamasına rağmen, kendi rutini bozulunca o da aynı şekilde raymond'a bağırmaktadır.

bu noktada belki de filmi charlie babbitt'in iç dünyasına yolculuğunun hikayesi olarak izlemek daha doğrudur.

keşke tom cruise daha iyi bir oyuncu olsaydı...

(ara - 2 Mart 2009 19:14)

uykudan kalkar kalkmaz suratınızı, buz gibi suyla yıkamışsınız hissi veren film. çok basit gibi görünen olaylar, bu filmi izlerken insanı sarsar. dustin hofman oyunculuk dersi vermiştir, bizlere.

--- spoiler ---

sekreter, tam olarak sorunu ne? diye sorduğunda.
charlie "o, kendi dünyasında yaşıyor" der.
sekreterde ee bunun neresi sorun ki şimdi gibilerinden ayarı vermiştir , charlieye.

bir de kırmızı ışık sahnesi var ki...
don't walk uyarısını gören raymond, öyle masumca durmaktadır ki trafiğin ortasında, sanırım en çok bu sahne büyülemiştir beni.
--- spoiler ---

(haligh - 2 Mart 2009 23:30)

abi-kardeş ilişkisiyle ilgili taşı bile ağlatabilen bir film. ama ben otuz yıla yaklaşan ömrümde abisini taşıyan kardeş figürünü tom cruise'dan daha iyi aktaran birini tanıyorum. üstelik abisi otistik değil, gayet 'normal'^*. kendisi de sonradan tanıyıp sevmiyor, gözünü açtığından beri seviyor onu.

işbu abi-kardeş bu filmi ilk kez beraber izlediler.

(ben ruhi bey nasilim - 9 Eylül 2010 19:25)

--- spoiler ---

bugün olsa bu senaryoyla çekilemeyecek film. tom cruise film boyunca bi cep telefonu olmadığından sürekli telefon kulübelerinde sürünüyor, işlerini bir türlü halledemiyor. öyle ki, birisi ofisinde olmadığından görüşmek için 1 gün bekliyor. işlerini halledemediğinden ve abisi de uçağa binmek istemediğinden bir hafta boyunca yanyana durmak zorunda kalıyorlar. şimdi olsa bu mümkün mü? bütün işler şipşak hallolurdu bir laptop bir cep telefonuyla 2 saatte.

(bkz: teknolojinin getirdiği değersizlik)

--- spoiler ---

iyi filmdir, hoş filmdir. film sayesinde izleyenler de otistik birini ve onun ailesini artık daha iyi anlayabilir.

(duygusal pehlivan - 2 Şubat 2011 00:03)

bir çok film, kitap tarafından gönderme yapılan filmdir. efsaneler arasındadır. güldürür, eğlendirir, hüzünlendirir. ayrıca dustin hoffman'ın ne kadar büyük bir oyuncu olduğunun en büyük kanıtıdır.

(aydinn - 22 Şubat 2011 01:30)

haftasonu ailemi ziyarete gittigimde eski esyalarimi karistirmaya daldim biraz. 11 sene oncesinden bir gunluk buldum. 11!

11 senede hersey degismis. ben o kız cocugu degilim artik. o defterde, bir suru istek siralamisim; simdi cazip gelmeyen. bir suru hayal kurmusum, simdi cok sacma gelen. bol bol zirvalamisim, ne cok zirvalamisim! her birini basbaska basliklarda incelerim zamani geldikce.

ha ama bir yerde bir cumle yazmisim; ben rain man'i sevmeyen ve arkadasim essek'i komik/eglenceli bir sarki bulan bir erkekle evlenemem diye. (bu cumleye yazmaya sebebiyet veren ruh halini bilmiyorum su an, cok zaman gecmis.)11 senede degismeyen bir o kalmis.

rain man 13 yasinda bir kiz cocuguna sevgiyi sorgulatmayi basarabilen bir filmdir.

(m g - 27 Nisan 2011 22:25)

otistik bir insanin yasam tarzını anlatan guzel film.
1988 yılında "k mart sucks" demesi bu otistik kisiligin aslında bir anlamda gelecegi gordugununde ifadesi olabilir... (bkz: #1648223)

(pele - 23 Nisan 2003 18:01)

insanın sabaha doğru gönül telini titretendir efendim.bu zamana kadar da nasıl izlememişim diye pişmanlık hissi verendir ayrıca.

(eureka - 1 Ocak 2013 06:30)

muadilleri forrest gump ve i am sam'den kanımca bir gömlek üstün film. dastin babanın allahına kurban.

(rebelly - 30 Temmuz 2013 03:00)

ismi azeri kanalında "yağış adamı" olarak geçen film.

(dardayim heeey aney aney - 22 Eylül 2004 01:42)

<yere kürdanlar dökülür>
dustin: hmm mmmm birinci base ikinci base
tom: o zirvalar öyle kusuruna bakmayin
dustin: 82 82 82
tom: ne 82'si evladim? orda çok çok fazla var
dustin: 82 82 82, 246! <toplama yapiyor>
tom: oha! <kutuya bakar, muhteviyati 250>
tom: çok yaklaştin dostum
<tam giderken garson kiz arkadan ''kutunun icinde 4 tane kalmıs efendim'' der>
tom: anasini avradini!
ayamik ve djnr'eye tesekkürlerimle... imece entry

(portakal - 6 Kasım 2001 12:20)

dustin hoffman in muthis performansı nedenıyle tom cruise un oyunculugu golgede kalsa da kanımca o da gayet ıyı bır oyunculuk sergılemıstır bu fılmde.otıstık bır ınsana yaklasım sekıllerı,otızımden bır haber ve onu kesfetmeye ,cozmeye calısan bır adamın hallerını gayet guzel canlandırmıstır tom cruise.yuksek fonksıyonlu bır otıstıgı canlandıran dustın hoffman a ıse soyleyecek cumle bulamıyorum.ıyı bır oyuncu oldugu kadar , cok ıyı bır gozlemcıymıste.hos zaten ıyı oyuncu olmak da buradan gecmıyor mudur?

(frusciantegreenie - 28 Ağustos 2005 13:08)

filmin en sevdiğim yanı ; film bittikten sonra cast akarken raymond'ın çektiği fotoğrafların castın sol tarafında teker teker gösterilmesidir.
bu bize bir şekilde bazı yerleri , bazı olayları raymond'ın gözünden görmemizi sağlar.

(ego maymunu - 30 Eylül 2005 01:50)