cnbce'nin tecavüz sahnesini tamamen kestiği film. benim bilgisayar başında olduğum tam bu sırada babaannemin televizyonun önünden geçiyor olması ve filmin bu kesilmiş kısmına rastlayıp, "güzel film, çok güzel bir film" diyerek oturup izlemeye başlaması enteresandır. ilk defa sansür işe yaradı ve ailevi bir felaketten kurtulduk.

bir başka babaanneli film macerası için, (bkz: #10803961)

(axellennox - 28 Nisan 2007 20:19)

sam peckinpah'ın şiddettin yanında hatta belki de ondan daha çok erkekliği sorguladığı filmidir. meshur tecavüz sahnesinde amy'nin zevk aldığını müthiş bir görsellikle anlatması tecavüz imgesinin oldukça problemli bir temsilidir ve feministler tarafından sonuna kadar eleştirilmiştir, eleştirilecektir. bu temsille birlikte filmin sonunda amy'nin kendisine saldıran niles'i saf dışı bırakması için kocasından önce tecavüzcüsü charlie'yi çağırması filmin erkek şiddetinin (erkekliğin güçlü kuvvetli döven hırpalayan yanının) tek gerçek olduğunu resmettiğinin bir kanıtıdır. zira amy kocasının erkekliğine güvenmemektedir, ondan daha iri ve maço olan charlie ise, daha önce ona tecavüz ederek kanıtladığı gibi, onu kurtarabilecek güçtedir. peckinpah erkeklik anlayışını filmin şiddet dozu yüksek son kırk dakikasındaki zeki çevik ve mcgayver triplerindeki david'den ziyade amy üzerinden anlatmıştır. ayrıca kadını kendini koruyamayan, zorluklara baş etmek için hep erkeği öne süren ve etraftaki erkekleri kılık kıyafet ve tavrıyla hep baştan çıkarmaya çalışan model olarak resmetmiştir.öyle ki amy'nin tasviri femme fataleleri aratmaz.
filmde tecavüzü önceleyen öyle sahneler vardır ki tecavüz sahnesini ve o sahnede amy'nin zevk alışını haklı çıkarmaya yöneliktir resmen. ve resmen dişi köpek kuyruk sallamasa erkek köpek arkasından gitmez disturundadır film. böyle düşününce de filmin ismi bendenize çok ironik gelmektedir.

kesinlikle kadın düşmanı olmakla birlikte film, erkekliğin de sadece şiddete yönelik ve şiddetle kendini kanıtlayan bir olgu olduğunu bol bol vurgular. sonuçta bir cinsin tarafını tutamazsınız, çünkü film iki cinsin de nasıl aşağılık olabileceğini gösterir, hassiktir diyip kalırsınız. üzerine tez yazılabilecek bir filmdir, belki birileri yapmıştır, bilemem.

(onewayticket - 20 Nisan 2008 12:08)

yine bir 1971 yapımı a clockwork orange ve 1997 yapımı funny games gibi bir başyapıttır. ancak kanımca film genelinde müzik kullanımı başarısızdır. ayrıca bu 3 filmde de haneye tecavüz edenlerin (bazen hepsinin bazen bir kısmının) estetik bir ekleme kullanmaları ilginçtir.
straw dogs: turuncu takma burun
a clockwork orange: takma kirpik
funny games: beyaz eldivenler

(veryansin - 18 Ocak 2010 07:59)

şiddet boyutuyla tarantino, psiko-sosyolojik boyutuyla lars von trier gibi günümüz arıza yönetmenlerini etkilediği gün gibi aşikar olan şiddetin maestrosu sam peckinpah'tan bir adet kült film..

(pele good maradona better george best - 16 Temmuz 2010 00:07)

--- dikkat spoiler içeren kısımlar mevcuttur ---

insan davranışlarının özünde hayvani güdüler bulunduğunu ima eden etkileyici bir filmdir. bunu daha güçlü şekilde ifade etmek için bazı işaretlerin kullanıldığı fikrine kapılırsınız ister istemez. ev burada kilit bir önemdedir. şöminenin üzerinde asılı olan kapan da yabani hayvanları yakalamakta kullanılan bir alet olarak önemli bir semboldür.

şöyle ki:

öncelikle filmdeki ev bir mülk değil başkasının girmesine izin verilmeyen, sahibi tarafından işaretli olması gereken bir alandır. tecavüzcüler kadına saldırmadan önce eve izinsiz girip öldürdükleri kediyi yatak odasındaki dolabın içine koyarlar. bu, amy'nin de söylediği gibi 'evin istediğimiz her yerine girebiriliz, bizim için izin alınması gereken bir yer yok' anlamına gelir. `dustin hoffman'ın oynadığı karakterin filmin sonunda evine sığınan o meczubu dışarıdakilere vermek istememesinin nedeni evrensel adalet fikrine göre davranma endişesi falan değildir, daha çok bu hareketin hakimiyet alanını yok edeceğinin farkında olmasıdır. başka şekilde söyleyelim: kendi bölgesini işaretleyen ve yeri geldiğinde bunu korumak için ölümüne savaşan bir hayvanın davranışıdır bu. bir bilgin ve içgüdüleriyle değil de zihniyle hareket eden matematikçi de bunu farketmiştir.

şöminenin üzerinde asılı olan kapanın bu açıdan filmde önemli bir yeri olduğunu düşünmek yanlış olmaz. yabani hayvanları dışarıda tutmak mümkün olmadığında, bir yolunu bulup eve girdiklerinde kapan bir yakalama aracı olarak da kullanılır.

kaba şiddet ve cahillik dünyasında özünde bir zihin adamı olan ve bu yüzden de biraz sarsak, biraz tuhaf ve beceriksiz duran matematikçinin durumu bir açıdan ironiktir. filmde adamın bir dönüşümünden bahsedilecekse eğer, bu pısırık bir adamın beklenmedik bir anda parlaması ve kendinden beklenmeyecek bir kahramanlığa soyunmasının hikayesi değildir. daha çok bu içgüdüsel hayvani dünyanın kurallarını nihayetinde anlaması ve ona uygun hareket etme kararını almasından söz edilmelidir. karısı onu defalarca uyarmış olsa da, bunu tam olarak anlayamaz, ama son noktada içgüdülerin başka tür işaretlerle işleyen dünyasını görmezden gelemez artık. ancak gördüğünde de ortada artık bir ev ve korunacak bir eş de kalmamıştır. filmin sonunda karanlık gecenin içinde meczupla birlikte arabanın içinde yol alırken artık evinin olmadığını söyler.

filmin kadın - erkek ilişkisine bakışı da buna paraleldir. kadın ile erkeğin birlikteliğine dair kolayca itiraf edilemeyecek derin ve güçlü imaları vardır. öyle ki yüzeysel bir feminist eleştiri ile bu dip dünyayı inkar etmek dürüstçe olmaz.

--- dikkat spoiler içeren kısımlar mevcuttur ---

(falantez - 9 Temmuz 2011 01:05)

sadece silahlı sahnelerinde değil, diyaloglarında da şiddet ve düşmanlığı sürekli hissettiren başarılı film.

(axpall - 20 Kasım 2011 20:33)

1971 yapımını izlemeden 2011 yapımını izlemeyin. hatta 2011 yapımını hiç izlemeyin. kült bir filmin içine etmiş olursunuz benim yaptığım gibi..

(bilimum - 12 Eylül 2012 13:59)

piyasaya ciktigi 1971 yilinda bir baska klasik the clockwork orange ile birlikte, sinemada siddet mevzusunun masaya yatirilmasina neden olmus, olabildigince "erkek" bir sam peckinpah klasigi. ozellikle son 40 dakikasi, seyredeni gerim gerim gerer, 90'larin ironisi bulasmamis ekran siddetinin en yalin, belki de en sairane hallerine tanik olursunuz, tuyler diken diken olur. bununla kalsa iyi, bir de matematikcinin karisi uzerinden sam peckinpah adeta kadin dusmani [misojinistik diyecektim, cok entel dantel olmasin] tavrini kusar seyircinin uzerine, kimi cok tartismali sahnelere imza atar bu vesileyle de. ama nedense bir gaspar noe tadi alinmaz, bu da iyi birsey.

(willy van der kerkhoff - 20 Eylül 2003 20:11)

şiddet dolu bir sam peckinpah filmi daha. dustin hoffman karısıyla birlikte amerika'daki genel şiddetten kaçıp sakin bir hayat yaşamak için kırsal ingiltere'ye gelen bir matematikçidir. karısının doğup büyüdüğü köye gelip kendilerine bir ev yaptırmaya karar verirler. fakat ne kırsal ingiltere ne de karısı onun sandığı kadar sakin ve masumdur. kasabanın yerlileri ve karısının eski erkek arkadaşı onları ummadıkları kadar yoğun şiddet gösterilerine maruz bırakırlar, fakat filmin tagline'ının da belirttiği gibi; "in the eyes of every coward burns a straw dog."

(eowyn - 25 Mart 2001 16:48)

tarantino filmlerine platform hazirlayan filmlerden biri.digerleri de 80 lerin basinda ki brian de palma filmleri.

(otisabi - 26 Mart 2001 06:20)

öykü fareler ve insanlar tadında bir gelişme süreci yaşar ama final hiç de öyle değildir çünkü sonuçta bu bir peckinpah filmidir.

(saruman - 28 Mart 2001 21:18)

dustin hoffman in karisini oynayan karakterin tecavuz kacinilmazsa zevk almaya bak felsefesini pratige doktugu film.
bir digeri icin (bkz: rashomon)

(yunus - 7 Şubat 2004 19:19)

her ne kadar yönetmen sam peckinpah "bu filmi şiddetin ne kadar feci birşey olduğunu göstermek için çektim" gibi politically correct bir tavır takınmayı tercih ettiyse de aslında filmin şiddete bakışı hiç de öyle masum sayılmaz, hatta denilebilir ki film adeta şiddeti kutsamaktadır. filmde şiddet, kendi kendine yabancılaşmış kentsoylu özne'nin kendi kendisinin üstesinden gelmesini sağlayarak onu bir anlamda "özgürleştiren" bir araç olarak sunulur adeta, (bu noktada fight club'daki "bir kavgada bulunmadan nasıl kendin hakkında fikir sahibi olabilirsin?" cümlesini de hatırlayabiliriz.) zaten filmin son sahnesinde dustin hoffman'ın canlandırdığı karakterin yüzünde oluşan hoşnut gülümseme, tam da şiddet deneyiminin ona kazandırdığı bu arınmışlık ve bilgelikten duyduğu hazzın ifadesi gibidir.

(yunus - 11 Şubat 2004 21:29)

piyasada dolaşan dvd.sinde bonus olarak filmin kare kare çözümlemesi var... şaka değil, sinema dersi gibi film baştan sona sosyolojik, psikolojik ve de filmografik olarak çözümleniyor. gözden kaçırdığınız açıları, mesajları gördükçe peckinpah'ın karması daha bir yükseliyor, kendisine daha bir hayran kalınıyor, şiddetle tavsiye olunur...

(mahpeyker - 7 Mart 2004 22:39)

özellikle kadın başrol oyuncu susan george'un tecavüz sahnesindeki performansı ve bu sahnedeki yakın plan, ağır çekim, iç bakışlarla ve bir şekilde, her sahnesinde, kişiler ve olaylar hakkında tam ortada durarak kararı seyirciye bırakan, çoğu karakter için iyi-kötü ve yaptıkları için yanlış-doğru değerlendirmelerini yapmak zorunluluğunun da izleyiciyi derin sıkıntılara ve gerginliklere soktuğu nefis film.

(alicanlakot - 8 Temmuz 2004 17:34)

filmin ana kadin oyuncusu olan susan george(gorgeous)'un film çekimleri sirasinda gerçekten de peckinpah'tan kötü muamele gördügü ve reddetmese gercekten de tecavüz sahnesinde metod bir oyunculuk sergilemek zorunda kalacagi söylenir. peckinpah'in çekim zamanlarinda körkütük sarhos oldugu, oyunculardan birine kevase ayarladigi ve hakkaten de kadin düsmani oldugu düsünülürse, dogru olma olasiligi yüksek.

(mccormick - 1 Kasım 2004 21:15)

belkide yapilmis en iyi afislerden birisine sahip bir film
http://www.filmsite.org/posters/straw.gif
(edit: calismayan link duzeltmesi olayi)
dustin hoffman'in dokturdugu film, ezik matematik profesoru karakterini muhtesem oynuyor. filmin cevirim tarihi 1971. bir cok yerde yasaklanmak gibi bir basarisi da var.

(esac - 31 Ağustos 2001 03:25)

bu filmin kesinlikle turkiyede gecen bir anadolu versiyonunun cekilmesi gerektigi kanaatindeyim.
dramatize edilmis yasam oykuleriyle kalbimizde taht kurmus insanlarin topraklarinda,aslinda "cehalet+kirsal gerekler" sentezinin insanoglunu ne denli vahsi bir kivama getirebildiginin daha basarili bir gostergesi olamaz heralde.

(mascara - 7 Şubat 2005 17:55)

dustin hoffman ufak tefek ama zeki ve kişilikli bir adamdır. olayların çığırından çıktığı anlarda bile soğukkanlılığını kaybetmez. üstelik olay karısından veya başka bişeyden değil, dustin hoffman'ın kendisine sığınan henry niles'ı onlara teslim etmeyi reddetmesi üzerine patlar. adamlar bile bu katı prensibe şaşırır. ve onlara teslim etmemek uğruna korkunç şiddet başlar. dustin hoffman'ın içinde birikmiş öfke, zeka ve soğukkanlılıkla birleşince adamların işini bitirir. peckinpah erkek öle diil böyle olunur demek istemiştir sanki. en son evden çıkarken karısına bir soğuk biçimde "bişeyin var mı?" diye sorup evden çıkması ise filmin en önemli anlarından biridir. karısını da defterden silmiştir.

(regall - 12 Mayıs 2005 13:01)

efendim ne yazık ki filmin türk yapımı yeniden çevriminde (araklamasında) banu alkan ve ferdi özbeğen oynamaktadır. özbeğen filmde bir matematikçi değil bir piyanisttir, müzik adamıdır. bau alkan'ın "sevi$meyecek miyiz tatli$kom" kabilinden repliklerine "ama ama beste yapıyorum güzelim" diye kar$ılık verip bakkal defterine benzeyen bi deftere a b h j c gibi notlar alır beste yapar gibi gibi... filmin ismi kadınca'dır. 1984 yapımıdır.

(lem - 7 Temmuz 2005 03:19)