rock werchter 2007'deki performanslarindan hamburg song ve everybody is changing ile gorucuye cikan grup. aslinda a bad dream'i de cekmistim ama kalite berbat ben de bet sesimle soyledigim icin.

velhasil videolar burada:

http://proodos.blogspot.com/…ter-2007-videolar.html

(yoda - 9 Temmuz 2007 13:23)

bu grup adına beni üzen tek şey; hakettiği değeri göremiyor olmasıdır. yoksa yani... bir a bad dream ya da bedshaped asla boru değil.

(bkz: underrated)

(monty - 21 Temmuz 2008 04:04)

mehmet tez'in "hafif müzik" blog'unde verdiği habere göre bu sene masstival'de sahne alacak olan şahane gruptur. rahatlıkla en sevdiğim grup olduğunu söyleyebilirim hatta. zira travis uzun süre dinleyince bayarken, radiohead ağır gelirken, starsailor kulak tırmalarken, coldplay yorarken keane muhteşem sesli solistleri ve harika şarkılarıyla saatlerce dinlenip ertesi gün aş erircesine yeniden albümlerine dalınabilen bir grup. en azından benim için...

(under rug swept - 9 Nisan 2009 11:54)

yurdum insanının brit pop'a tepkisel yaklaşımlarından etkilenen güzide ingiliş gruplardan biri. madem beğenmiyorsanız dinlemeyin kardeşim, dinleyip dinleyip yorum yapmak da neyin nesi. bu çıkan grupların hepsi radiohead'in sayesinde çıktı zaten, bi ok computer yazmazsanız olmaz muse'un, keane'in, coldplay'in yanına. hayır bunları beğenmeyip muadili şarkıları dinliyorsanız sorun baya büyük bence, radiohead seviyorum ama muse iğrenç, travis iyi ama keane kötü. ne lan bu?! madem o müzik türünü seviyorsun onun da güzel gelmesi saçma olmaz bence, kıskançlık mı var işin içinde, çıkan grupların yaşlarının kompleksi mi bilmiyorum içinizdeki.

ne dinliyorsanız dinleyin müzik güzel şey de, bunları yapmayın n'olur. serdar ortaç'a laf atın, demet akalın'ı suçlayın da yüzlerce, binlerce grup arasından cımbızla seçip alakasız laflar etmeseniz hayat daha yaşanılır kılınacak.

son albümleri de taş gibi bu arada keane'in, ne derseniz diyin. ha ok computer mı, in rainbows mu, tamam devam et soldan.

(weird science - 30 Temmuz 2009 02:54)

an itibariyle night train adlı yeni albümü çalmaktadır. olmuş.

edit: ep imiş, albüm değil. ama ben polemiğe girmem.

(intylerwetrust - 12 Mayıs 2010 16:30)

hopes and fears isimli başyapıt bir albüme imza atan brit pop grubu. yalnız perfect symetry ile beklentilerimi karşılayamamıştır ne yazık ki. keane gibi az ama öz, sessiz ve derinden, hırçın ama şefkatli bir grubun neredeyse bütün şarkıları bu kadar çok birbirine benzeyen bir albüm yapması pek hoşuma gitmedi açıkçası. ama umutluyum, gelecekte somewhere only we know veya this is the last time gibi birçok mükemmel parça daha bekliyorum kendilerinden. yeni pink floyd olmalarına gerek yok ^*, keane keane takılsalar yeter.

(rasseneur - 20 Haziran 2010 23:11)

--- spoiler ---
keane solisti tom chaplin, queen klasiği "hard life"ı efsane gruptan geriye kalan iki üye brian may ve roger taylor eşliğinde seslendirirken, bir youtube kullanıcısı freddie mercury ve tom chaplin'i sanal düet ile bir araya getirdi, bu video keane'in resmi sitesinde de yayınlandı: http://bit.ly/kqduet
--- spoiler ---

kaynak: alternatif eksen

(alextacy - 17 Ocak 2011 16:23)

nothing in my way kalitesinde daha fazla şarkı beklediğim güzel grup.

(yes i am cekindirilist - 18 Mayıs 2011 20:15)

solisti tom chaplin'in sesi duyuldugu an damarlara aniden zerkedilen serotonin hormonudur, rahatlatir, mutlu eder. sutu cok cikolata gibi, isten eve gelip ayaklarini uzatarak tv izlemek gibi, yikandiktan sonra 10 dakika kestirmek gibi, yemekle icilen meyve suyu gibi, uzerine yenen meyve gibi...
(bkz: everybody's changing)

(glasses - 22 Mayıs 2011 15:26)

ne iyi hissettiğiniz ne de kötü hissettiğinizde , hem iyi hem kötü hissettiğinizde , kısaca ne olduğunu bilmediğiniz bir saçma karışıklık içindeyken dinlemenin harika bir tat verdiği gruptur .

(bukowskiatigi - 13 Haziran 2012 03:03)

son günlerde "somewhere only we know" ile cool radyo istasyonlarına konuk olan, yaşları henüz 30'u bulmamış sussex'li 3 adamdan kurulu grup.

(sleepflower - 14 Ocak 2004 00:45)

yarrak varmış gibi ara vermişler.

strangeland gibi bir şahaneyle birlikte arkanıza sağlam bir rüzgar almışken, 10 yıldır yaptığınız güzel müziği tekrarlamak bir yana dursun, üst seviyeye taşımayı başarmışken, bu "solo projeler için ara veriyoruz" siki nerden çıktı oğlum? tamam yetenekli adamlarsınız, cevhersiniz, solo takılsanız da süper işlere imza atarsınız ama birbirinizi kaybetmeyin amına koyum.

bugüne kadar sizi her dinleyişimde kenara 1 lira atsaydım şimdiye milyarder olmuştum amına koyduklarım. akıllı olun. bu arayı kısa tutun. en yakın zamanda da buralara uğrayın. siktirtmeyin belanızı.

deli sikmiş gibi dinlediğim, dinledikçe daha da sarıldığım bir grup.

(dick laurent - 1 Kasım 2013 01:23)

parçalarının akustik versiyonları orjinal hallerinden daha iyi olmuş.

ne güzel insanlarsınız. bayıldım.

https://www.youtube.com/watch?v=yrmjayjdixs
https://www.youtube.com/watch?v=bj5bnhgxt2c
https://www.youtube.com/watch?v=f1b_kqss6uc
https://www.youtube.com/watch?v=bndf5hbylj8

(douchebag - 18 Şubat 2014 22:04)

çok güzel çok şahane bir grup.

en güzel yönleri; sımsıcak, içten şarkı sözleri.

"each heart is a paper cut blown around by the breeze
love wont rest till it brings you to your knees
some find it easy, some will never even know
you think you've done your journey, then you stumble and find
that there's such a long way to go"

gel de ağlama.

(douchebag - 13 Mart 2014 13:52)

everybody's changing adli muhtesem otesi bir sarkisi olan grup.

(icarion - 15 Mayıs 2004 20:45)

ne zaman moralim bozuk olsa konser videolarından birini açıp puzzle'ım başına geçtiğim ve dünyayı unutmaya çalıştığım grup...

canlı da dinleyeceğim sizi...

(sheisguilty - 2 Ağustos 2014 16:31)

şöyle bir güzellikle, yağmurlu bir cumartesiyi huzura bağlamış grup. müzik dediğinde ingilizler başka dostum.

(zizuks - 27 Aralık 2014 14:43)

son zamanlarda fazlasıyla etkileyici iki gruptan bir tanesi coldplay. bazen parantez açarak radiohead’in sınırı cok zorladığını hatırlatıyorum kendime, ve melankoliyi haddinden fazla aşarak marjinalize oldukları için unutturuyorum kendime. ama konu radiohead değil, coldplay hiç değil, onların müziğini birkaç ölçek yumuşatıp sözlerini birkaç ölçek sertleştirmiş ve melankoli ölçeğini aynı tutmayı başarabilmiş keane. keane'i mutlaka dinlemelisiniz. dinlemekle yetinmemeli, sözlerini okumalısınız.

adamların 7 sene çaldıktan (ve hiç albüm çıkarmadıktan) sonra bir kankalarnın evinde kaydettikleri everybody's changing diye bir ilk single'ları var; biraz melankolik, biraz kendiyle ilgilenen, ama özgüvensiz ve tek ayağını sakat hiseden birisinin müzik/his toplamı.

der ki, ‘everybody's changing and i don't feel the same.’ ‘everybody's changing’ diyen bir insanin ilk savı, aslında kendisinin topluma veya etrafa göreli olarak degişemediğidir. dışarıya göreli olarak aynı kaldığınızı düşünebilirsiniz. bu yerine göre övgü, yerine göre ise yergi sayılabilir; övünebilirsiniz veya üzülebilirsiniz.

ama bunun yanlış olduğu aşikardır aslında. hepimiz değişiyoruz. 'try to make a move just to stay in the game'… etrafa ayak uydurmak icin istemeyerek de olsa hareket etme çabasındayız. isteyerek veya istemeyerek olması o anki ruh halimize gore değişiyor. çok etkili sözleri var bu şarkının. ve bütün sözler, şarkı boyunca tamamen lineer olarak giden düz bir ritm, ve garip bir paranoya katan düzenli piyano akorları eşliğinde. en önemlisi, iki nakarattan sonra sürekli yükselen ve her 'burada duracak' dediğim zaman kendini bir nota daha yükseltip şarkının en yüksek noktasına getiren o çok çok basit piano solosu…

kendinizi çok güçsüz hissettiğiniz zaman dinleyebileceğiniz bir şarkı bend & break. ‘when all faces look the same…’ hayatınızın sıkıntıdan değil ama üzüntüden ve çekilen acıdan dolayı hissizleştirdiği ve tekdüzeleşdiği zaman hissettiklerimizden. ama sonuçta o bir engeli aşmak isteği, sahte zafer nidasiyla ‘if only i don't bend or break, if only i don't suffocate, i’ll meet you on the other side’ diye kendimizi gaza getirdiğimiz zamanları da çok garip ve albümün genelinin aksine dalga geçer bir nota karmaşasıyla veriyor nakaratında.

kullandıkları piyano yamaha cp 80. kimileri elektrik piyano olarak sınıflandırıyor bunu ama aslında tam olarak öyle değil, midi tadında değil, daha doğal ama çok kendine has bir sesi var. 78lerde ortaya çıkmıs, peter gabriel falan da çok kullanmış. hopes & fears'ın da ana temasını oluşturuyor.

the cure'u alın, ritmi sakinleştirin ve düzleştirin, coldplay'i katın ama gitarları çıkartın, morrissey'in triplerini ve hatta popülerlik kaygılarını da ekleyin, bir nevi keane oluyor gibi. dinleyin kaçarcasına.

(a distant ship smoke on the horizon - 20 Ocak 2005 22:45)

az ve özcü (bkz: less is more) müzik yapan başarılı ingiliz grubu.

(act naturally - 28 Kasım 2005 11:59)

bir festival filmi...
konusu ciddi şekilde rahatsız edici... değişen değerler ve aile yapısı bağlamında sarsıyor insanı sinsice...
bağsız ve bağımsız bir adam; tek başına... psikolojik sorunları nedeniyle devlet yardımı alıyor...
hayali bir kız çocuğu var ve onu bulmaya çalışıyor...
şizofren bir adam portresini çizmede oldukça başarılı filmin aktörü; kişiliğinin ikiye bölündüğü zamanlarda ataklar yüzünden hırçınlaşıyor, saldırganlaşıyor ama sonrasında durgun dalgın...
hemen her ortama giriyor, uyuşturucu, alkol, kadınlar...
bir aile oluşturmak tek gayesi; hatta bu yüzden başka ve gerçek bir çocukla birlikte vakit geçirmeye başlayınca kendi hayali kızını öldürüyor... ve büyük ihtimalle ilk kez küçük bir kızdan duyduğu seni seviyorum cümlesiyle ataklarını geçiştirebilmeye çalışıyor; şizofreni hastalığının yaşlılıkla birlikte daha durgun bir seviye izlediğini bilgisi düşünüldüğünde insanı şaşırtmıyor bu tavır...
ilginç bir dogma filmi sözün kısası; şizofreni nasıl anlatılır diye düşünenlere öneririm...

(mijen - 14 Nisan 2006 22:17)