The Osterman Weekend (~ Güçlü ve sert) ' Filminin Konusu : Film, 70’lerin o soğukkanlı casusluk gerilimlerinin formülünü alıyor ve bunu sistem eleştirisi yapmaya kadar götürürken, TV gerçekliğini de sorgulayarak boyutunu genişletiyor. Ancak yönetmenin esas amacı John Hurt’ün canlandırdığı intikam peşindeki karakter aracılığı ile bunu ”tecavüz ve intikam filmi” adlı B filmi alt türünün kalıplarıyla anlatmak. Bu doğrultuda da Rutger Hauer’in TV sunucusu karakterini KGB ajanı olduğu söylenen üç arkadaşıyla aynı eve sıkıştırıp, oraya bir casus olarak yolluyor. Bunun sonucunda yüksek tansiyonlu bir kedi-fare oyunu izliyoruz. Peckinpah da bu durumun keyfini sürüp içinde bir kesik domuz kafası da bulunduran, cinsellik ve şiddet içerikli, dövüş sahneleriyle örülmüş B filmi havasında bir casusluk oyunu koyuyor ortaya. Tanımını yapmanın bir hayli zor olduğu eserin, TV gerçekliği ve CIA ile ilgili verdiği mesajlar ise bir hayli yerinde..
El último adiós de Bette Davis(2014)(9,0-115)
Connecting Rooms(1973)(7,6-448)
The Menace(1932)(7,1-371)
Mister 880(1950)(7,1-1048)
Johnny Stool Pigeon(1949)(6,9-301)
Junior Bonner(1972)(6,8-4511)
La pelle(1981)(6,7-669)
Second Fiddle(1939)(6,5-352)
Bunny O'Hare(1971)(6,4-787)
Ten Tall Men(1952)(6,3-757)
His Majesty O'Keefe(1954)(6,2-1043)
The Killer Elite(1975)(6,0-4856)
70'de yaptigi ballad of cable hogue diye bir filmi var.. alternatif main theme'ini calexico yapmis.. 30 kusur sene sonra, giyabinda..
(aritmi - 5 Aralık 2002 19:27)
siddetin sairi olarak bilinmesine karsin filmlerinde cok az kan gostermeye ozen gostermistir... ancak siddeti gostermede asil arac olarak karakterlerin olagan durumlarini kullanir.straw dogsdaki ayyaslarin,ha keza isterik kafasi karisik kadin tipinin durumu buna tipik ornektir.(bkz: straw dogs)
(mathieu delarue - 5 Aralık 2002 22:48)
(bkz: sinemada siddet estetigi)
(mathieu delarue - 29 Ocak 2003 05:35)
tarantino'nun babasıdır.
(sudaki duman - 3 Temmuz 2003 14:40)
1984'te ellili yaşlarında ölen amerikalı yönetmen. bize the getaway, the wild bunch ve straw dogs gibi üç başyapıt bırakmış olan yönetmenin "bloody" diye de bir lakabı vardır. klasik ego topu ve agresif yönetmenler tayfasından olan peckinpah filmlerinde genelde karanlık dünyamızda karanlık durumlarda kalan karanlık adamların kendi onur anlayışlarını bularak savaşmalarını konu alır. şiddeti sık ama başarılı bir şekilde kullanır, gerçekçi bir sineması vardır, slow motion'u sık kullanan ilk amerikalı yönetmenlerdendir, alkol ve uyuşturucu seven bir ağabeyimizdir. öldüğü sırada stephen king'in "shotgunners" isimli bir senaryosu üzerinde çalışmaktaymış.
(eowyn - 25 Mart 2001 16:42)
şiddetin ozanı olarak da bilinir
(saruman - 28 Mart 2001 21:12)
(bkz: scuzz)
(parantez - 26 Aralık 2003 16:10)
(bkz: the wild bunch)adlı filiminin ilk 10 dakikasında 32 kişinin salonu tekettiği söylenen kişi.ayrıca (bkz: julian lennon)için 2 kerede klip yapmış...
(brczzz - 27 Mayıs 2004 21:24)
şiddet sever romantik yönetmen. filmlerindeki konular olaylar atmosfer sayısız tartışmalara konu olmuştur. wild bunch daki çatışma sahnesinin bile birçok yönetmenin sinemaya başlamasında etkili olduğu ortaya çıkmıştır.
(regall - 30 Ağustos 2004 13:00)
basyapitlarina bring me the head of alfredo garcia ve cross of iron da eklenebilir. eski batinin iflah olmaz bir hayranidir. "i want to be able to make westerns like kurosawa makes westerns" gibi bir laf etmistir. "if they move . . . kill 'em: the life and times of sam peckinpah" adli david weddle tarafindan yazilmis bir biyografisi de bulunmaktadir.
(esac - 31 Ağustos 2001 03:35)
Yorum Kaynak Link : sam peckinpah