charles dickens'ın yetimhanelerde yetişen bir çocuğun hayatını anlatan çocuk romanı.

(latife - 6 Nisan 2002 18:04)

vefa lisesi hazırlık öğrencileri ingiliz öğretmen aw^* yönetmenliğinde uzun seneler, yıl bitiminde müzikalini sahnelediler.

(carno - 11 Nisan 2002 19:59)

ortaokulda reading derslerinde epeyce sadeleştirilmiş versiyonunu üç kuruşluk ingiilzcemle okur iken faginden nefret etmiştim, asılmasına filan da hiç üzülmemiş; gidip ona sarılıp ağlayan oliver kardeşimizi de pek bir embesil bulmuş idim; yakın zamanda roman polanskinin çektiği filmini izleyince, kemale ermiş olan yaşımın da etkisiyle anladım ki esas nefret edilmesi gerekenler yetimhandeki iğrenç yaratıklarmış...

çocukları bataklığa iten, aç bırakan, her tür psikolojik ve fizyolojik işkenceye maruz bırakan, ölmelerinden zerre kadar üzüntü duymayan, hatta çocukları üç kuruşa satan ve karnı tok, sırtı pek olanlar değil; o düştükleri bataklıkta boğulmadan yaşamayı öğreten ve belki kendisi de bir yetimhane eseri olan zavallı bir bataklık yaratığının tu kaka olması; azılı bir hırsız, bir serseri, bir suçlu olduğu halde çocuklara insan gibi davranan adam (fagin) aklını kaçırarak hücresinde idamını beklerken o yetimhanedekilerin tıkır tıkır işleyen, sıcacık düzenleri içinde kremalı börekler, sütlü çörekler yemeye devam etmeleri adaletsizliğin baki olduğunun çarpıcı bir anlatımıydı kanımca. adaletin şiirsel bir nokta atışıyla yerini bulduğu tek an ise bill sykies'ın kendi elindeki iple asılmasıydı.

"iyiler zengin olur, kötüler ve hırsızlar hapse girer ya da ölür" çıkarımından çok fazlası vardı sanki. hikayeden çıkarılacak ders: "dünya kurulalı beri esas hırsızlar, yetim hakkı yiyenler, egolarını başkalarının eti ve ruhuyla besleyenler daima semirmeye ve güçlenmeye devam ederler. geri kalanlar da ikiye ayrılır, şanslılar ve şanssızlar..."

(paninormanperisi - 17 Temmuz 2008 10:50)

ya çocuklara ya da ingilizce öğrenmek isteyenlere dayatılır bu eşsiz roman. (bi' rahat bıraksalar da herkes edebiyatın tadını çıkarsa keşke.)

(bir nick bulamadim ki - 24 Mart 2012 02:14)

bu kitapta dair beni etkileyen karakter, nedendir bilmem, nancy idi.

--- spoiler ---

hani charles dickens' ı çok severim; ama oliver twist öyle tekrar tekrar okunacak bir kitap gelmemişti bana hiç. şu aralar tekrar okumayı düşünüyorum; zira ilk okuduğumda ben de çocuk yaştaydım. aklımda net olarak kalmış birkaç sahnenin büyük çoğunu da nancy oluşturuyor, ölümü o kadar etkilemiş ki beni.

ki nancy klişe bir karakterdir aslında. iyi kalpli fahişemizdir o bizim. hani kötü yola düşmüş de hâlâ iyi kalpli... magdalalı meryem ya da pretty woman gibi... tabi onun hatası isa mesih' e ya da richard gere' e değil de bill sykes' a aşık olmasıydı.

--- spoiler ---

(vetra privili menya - 19 Mayıs 2013 04:08)

bu kitabı yıllar sonra okuyunca daha da etkileniyor insan. yıllar önce belki de çok dikkat edilmiyor ayrıntılara ama oliver twist'in ''bir kap daha yemek'' istediği kısım, mr bumble'ın oliver twist'e yaptıkları bi kez daha üzülerek okutturuyor.

(usuyensolucan - 30 Ekim 2013 00:22)

çocukken okuduğum ve unutamadığım bir kitap. sürekli evden kaçıp uzaklara gitmenin hayalini kuran bir çocuk olan beni derinden etkilemişti. dün gece izlediğim roman polanski yapımı film uyarlamasını da oldukça beğendim.

(ihmenev - 25 Aralık 2013 01:13)

nice muhteşem parçayı barındıran başyapıt.

(bkz: i'd do anything)
(bkz: as long as he needs me)
(bkz: where is love)
(bkz: oom pah pah)
(bkz: reviewing the situation)
(bkz: you've got to pick a pocket or two)
(bkz: food glorious food)

bir liseden ^* anımasanacak en güzel şey ayrıca.
hala müzikallere bayılma, onları ezberleme, bart ve akabinde webber ^*'e tapma sebebi.

(eremite - 27 Ocak 2014 23:41)

bir nevi kemalettin tuğcu okumuş gibi hissettiren hikayenin roman polanski tarafından sinemaya uyarlanışı. izlerken de sır kapısıydı, kalp gözüydü, bunları izler gibi hissettiriyor yer yer. bunun filmin iyiliğiyle, kötülüğüyle değil, tamamen televizyon literatürüne hakim sığ bünyenin etkisiyle olduğunu söylemeye gerek yok. charles dickens'ın başkalarının hayalgücüne iş bırakmayan londra tasvirini, sinema perdesinde görüldüğünde de tıpkı kitabı okurkenki hayali prodüksiyon sırasındaki şekliyle görmek şaşırtmıyor. . bu filmi çeken roman polanski'nin yalnızca charles dickens'ın elçisi olduğu söylenebilir. karakterler, kostümler o kadar başarılı ki, ben kingsley'in her sahnesinde o kapkara dişlerinin kokusunu bile duyar gibi oluyor insan. barney clark'ı sinemaya getirseler halk galeyana gelip salya sümük boynuna sarılacak, bağrına basacak o kadar yani.. herkesler babam ve oğlum'a gidip patlamış mısır hışırtıları arasında mendil ıslatırken nasıl da iyi geliyor boş salonda ingiliz aksanıyla iç kıyım izlemek. pal sokağı çocukları'nı da istiyor ve bekliyoruz evet.

künyesini de yazayım tam olsun:

yönetmen: roman polanski
senaryo: ronald harwood
görüntü yönetmeni: pawel edelman
müzik: rachel portman
2005, ingiltere / çek cumhuriyeti / fransa / italya

oyuncular:

ben kingsley (fagin) , barney clark (oliver twist) , jamie foreman (bill sykes) , harry eden (the artful dodger) , leanne rowe (nancy) , lewis chase (charley bates) , edward hardwicke (bay brownlow) , jeremy swift (bay bumble) , mark strong (toby crackit) , frances cuka (bayan bedwin) , chris overton (noah claypole) , michael heath (bay sowerberry) , gillian hanna (bayan sowerberry)

(neriman koksal - 4 Aralık 2005 15:07)

eski versiyonunu sevdiğim film. polanskinin ustalığına bir şey diyeceğimiz yok ama bazı hikayeler naif halleriyle daha güzeller.

(sirin - 4 Eylül 2006 13:59)