iyi bir film diyolla

(mouse sanitary pad - 30 Ocak 2015 06:20)

bana izlerken bir yandan jason becker: not dead yet'i düşündüren, roger ebert'in hayatını konu alan belgesel. onun film eleştirisine olan bakış açısı, hem anlatıcılar hem de tv programındaki tartışmalar üzerinden tertemiz bir şekilde izleyiciye sunulmuş. gene siskel ile olan sürtüşmeli ilişkisi insanı gülümsetirken, siskel'in hayatını kaybetmesi üzerine verdiği tepki ile birden gözlerinizin dolmasına sebep oluyor.
esas dikkat çekici nokta, ebert'in acı çekerken bile gözlerinde yer alan parıltıydı ki kaynağını chaz ebert'ten alıyordu haliyle. chaz ile tanışmadan önceki halleri ile sonraki arasındaki fark o kadar belliydi ki imrenmemek elde değildi.
lafı uzatmayalım. 2 saat içerisinde insanı duygudan duyguya koşturan, eleştirmenlerin yönetmenler üzerindeki etkisini birinci elden izleyebileceğiniz bir belgesel olmuş.
bir de ölürken dinlenecek şarkı başlığına da çok güzel bir cevap vermiş bu belgesel. söylemeden geçmeyelim.

(jellicle - 16 Şubat 2015 02:07)

yönetmeni steve james'dir. mutlu ölen bir alkolik eskisini anlatır.

ayrıca,

(bkz: gene siskel)
(bkz: pauline kael)
(bkz: andrew sarris)

(wereyda - 31 Ağustos 2015 23:48)

glass animals'in harika ritmik bir sarkisi. sozlerini suraya ilistiriyorum:

daddy was dumb, said that ı’d be something special
brought me up tough but ı was a gentle human
said that he loved each of my two million freckles
when ı grew up was gonna be a superstar

ı can't get a job so ı live with my mom
ı take her money but not quite enough
ı sit in the car and ı listen to static
she said ı look fat but ı look fantastic

cut back down to my knees
gotta get back, gotta get free
cut back down to my knees
lean back now, lean back and breathe
cut back down to my knees
gotta get back, gotta get free
cut back down to my knees
lean back now, lean back and breathe

ı'm waking up, lost in boxes outside tesco
look like a bum sipping codeine coca-cola
thought that ı was northern camden's own flash gordon
sonic ray gun, gonna be a superstar

ı can't get a job so ı live with my mom
ı take her money but not quite enough
ı make my own fun in grandmama's basement
said ı look mad, she said ı look wasted

(ozyoz - 13 Eylül 2016 17:11)

dinlersen yerinde duramazsın. tam bir glass animals şarkısı. harika. gerçi bütün albüm^* harika zaten.

(rising house of the sun - 17 Kasım 2016 00:12)

oturdugu yerde adama kafa sallatan glass animals sarkisi. dadindan yinmez.

(nomadoz - 18 Mart 2017 02:29)

roger ebert hakkında yapılmış güzel bir biyografi. züppece bir tavırla bağıra bağıra bir şeyler anlatan, doksan dakikayı zar zor tamamlayabilmiş zorlama biyografilerden değil. yönetmen aynı zamanda kurguya da el atmış ve elindeki malzemeyi akıcı bir şekilde sunabilmiş. film zaten bir efsanenin hayatını anlatıyor,"bir başarı öyküsü" mukabilinden bitmez tükenmez biyografi filmlerinden birisi olması gibi bir risk de sözkonusu,ne var ki bir noktadan sonra ebert gibi bir efsanenin hayatını anlatmaktan çıkıp son günlerinde bin bir zorlukla boğuşan, var gücüyle hayata tutunmaya çalışan ihtiyar bir adamın hikayesine dönüşüyor. bu da filmi önemli kılıyor. filmin yapımında aktif görev alan roger ebert de bu durumun fazlasıyla farkında ki hastalığına ilişkin tüm süreçlerin özellikle anlatılmasını talep ediyor. bunun sinema tarihinde pek benzeri bulunmadığını söylüyor, ki on bin film izlemiş üstat bunu diyorsa doğrudur. hele ki filmin son dakikalarında yönetmen ebert ile son mesajlaşmalarını paylaştığında boğazıma bir yumru oturdu resmen. bunca badire atlatmış, hayata bu kadar bağlı bir insanın "tükeniyorum" ve "yapamıyorum" gibi sözcükleri kullanırken ne kadar samimi olduğuna kuşku bırakmaz bir biçimde inanıyorsunuz, bu da o insanın ölümüne dair bir hikayeyi çok daha ağır bir hale getiriyor. bazı insanlar ebert'in ekürisi siskel gibi her şeyi kendi içlerinde yaşayıp dışarıya bir şey yansıtmamayı seçiyorlar. kuşkusuz bu da saygıdeğer bir tutum ama belki ben de mizaç olarak ebert gibi dışa dönük insanlardan olduğum için hayata karşı ebert'in gösterdiği gibi bir duruşu, her ne olursa olsun kendi varoluşundan taviz vermemek için ve açık açık,herkesin önünde verilen bu insanüstü çaba karşısında çok daha fazla etkileniyorum. ölüme karşı verilen böyle kutlu bir direnişi bu kadar yakından görebilmek benim için çok güzel bir deneyim oldu,böyle bir amaca hizmet ettiği için bu filmin de önemli bir film olduğunu düşünüyorum.

üniversitede yıllarımda roger ebert'in namını duymuş genç bir sinefil olarak kendisini twitter'dan takip etmeye başlamıştım. müthiş bir ingilizcem yoktur ama kendisi basit ve anlamlı yazmayı başarabilen bir insandı, ben de tweetlerini severek takip ederdim. geceleri pek kimsenin yazmadığı saatlerde -tabi bunun nedeni ülkeler arası saat farkı dolayısıyla burada geceyken abd'de öğleden sonra ya da akşam saatleri olması- paylaştığı yaşama ve filmlere dair fikirleri sade, anlaşılır ve aynı zamanda da anlamlı şeyler gelirdi bana. bu adamı sanki uzun zamandır tanıdığım bir arkadaşımmış gibi sevmeye başladığımı hatırlıyorum. bir gün onun hesabından karısı eşinin vefatını duyurduğunda epey üzülmüştüm. adam kendisini ne kadar özlü bir şekilde ifade etmeyi başarmış ki, kendisiyle bambaşka kültürden olan ve tek bir yabancı arkadaşı bile olmayan, kendi dünyasına yaşayan benim gibi birisinin bile sevgisini kazanabildi.

bu film gösterime girdiğinde en yakın sinemaya dört saat uzakta, dağ başında bir yerde zorunlu hizmetini ifa eden bir devlet memuru olduğum için filmi izleyemedim. gel zaman git zaman derken filmin dvd'sini ancak yakınlarda edinebildim, alır almaz da oturup iştahla izledim. filmi izledikten sonra da ebert'i bir kat daha çok sevdim. kim olursa olsun, nereden gelirse gelsin, yaşama tutunma çabası veren insanların hikayeleri müthiş derecede hoşuma gidiyor. yaşamak isteyen, bunun için var gücüyle uğraşan insanların bu çabaları inanılmaz onurlu geliyor bana. ebert'in yıllar boyunca sürdürdüğü çabası da böyle onurlu bir davranış kuşkusuz. belki de ebert gibi yaşama tutunmaya çabalayan insanlar öyle onurlu kişiler ki, böyle güçlü bir çabayı hayata geçirmeleri ancak kendi mizaçlarından aldıkları güçle mümkün olabiliyor. insanlara karşı davranışlardan, sosyal ilişkilerin iyi olmasından daha farklı bir şey bu bahsettiğim. çevresindeki herkes ebert'in kaba, bencil ve acımasız olduğundan bahsedebilir, ne var ki ölüme karşı böyle bir direniş veren bir adam bence kendisine saygısı olan birisidir. kendisine saygısı olan birisi de gerçek bir insandır, ona gerçekten güvenebilirsiniz.böyle insanlar bir şey yaptıklarında,bir şey söylediklerinde onu gerçekten yapar ve söylerler,hayatın kıymetini bilir ve insanlara da saygı duyarlar. böyle mizaçlı kişilerin karakterleri kırılma noktalarında, zor günlerde, önemli anlarda ortaya çıkar. o güne kadar onlara küfreden insanlar o zaman bu kişilerin aslında hayatta kalmaya çalışmaktan başka bir şey yapmadıklarını, ancak her şeye rağmen içlerinde yüksek bir ahlak ve vicdan taşıdıklarını görürler. uzun lafın kısası, gerçek bir insan olmak zor bir iştir.

her şeye rağmen sevgili dostlar, yaşamak güzel şey. dünyayı da yönetseniz, çulsuz bir serseri de olsanız bu böyle. yaşamak güzel şey. yaşamak hayattaki en güzel şey. son günlerini bu kadim öğretiyi bir kez de kendi diliyle anlatmak için harcayan ve bunu kendine yakışan bir mükemmellikte yapan roger ebert'in anısına derin saygılarımla.

(rasseneur - 27 Haziran 2018 23:23)

2018'in en kötü filmi diye yazmış rolling stones.
yazık oldu laia costacıma.

(bir tane daha yiyeyim sonra birakicam - 20 Eylül 2018 00:20)

bana göre homeland dizisinde saul berenson karakterini başarılı şekilde hayata geçiren ve dizinin en önemli karakterlerinden biri olan mandy patinkin üzerinden ulaştığım film'dir.

henüz sadece fragmanı izledim, ancak hayata dair güzel bir yapım olduğunu düşünüyorum ciddi sinema arşivi olan biri olarak.

kadrosu da gayet iyi bir filmdir.

edit : bu film ile aynı adı taşıyan roger ebert isimli film eleştirmenine ait bir biyografi filmi daha var, başlık hangisine ait net değil ancak ben 2018 yapımı dan fogelman tarafından yazılan ve yönetilen film'den bahseden bir entry girdim bilginize dostlar.

(bmw850csi12silindirli - 5 Ocak 2019 17:43)

zihinlerde tek bir soru: holivud yöresinin krem karamel yetenekli yıldız tayfası nasıl oldu da, bu prime time kepaze türk dizisinden hallice yabış yabış ağlak dandik filmde oynamaya ikna oldu? insan hayret ediyor vallahi.
uç uca tutturulmuş birbirinden ilgisiz hikayeyi uhuynan yapıştıınca bu kadar tutuyor işte.

not: çekilen her on filmin dokuzunda oynayan buram buram anadolu kokan kavruk oğlan ve olivia wilde'li yeni film için yazıyorum...

(rastyceyms - 7 Şubat 2019 15:36)