ya da son krizantemlerin öyküsü. kenji mizoguçi'nin 1939 tarihli başyapıtlarından biri. savaş öncesi klâsik japon filmlerinden biri asla değil. aynı adla 1956 yılı yapımı koji shima'nın filmi de mevcuttur.

(zarp - 26 Mart 2012 12:22)

1939 yapımı kenji mizoguchi filmi. naif, saf ve temiz, aynı zamanda şiir gibi bir aşk hikayesi. filmin hikayesi 19. yüzyıl sonlarında tokyo ve osaka'da geçer.

--- spoiler ---

üvey babasının şöhreti ve isminin gölgesinde kalmış bir kabuki (yani geleneksel japon halk tiyatrosu) oyuncusu olan kikunosuke isimli adam ile ona sevgi ve ilgi duyan hizmetçi kız otoku'nun hikayesi anlatılır. zengin hayatı sayesinde etrafı genç geyşalarla çevrili kikunosuke'ye herkes babasının şöhreti nedeniyle yersiz methiyeler düzerken, otoku ise hoşlandığı bu adamın gerçek yeteneğini bulması için onu samimi bir şekilde eleştirir ve onun saygısını kazanır. ilk kez birinin kendisine bir birey ve kadın olarak bu denli saygı duyması da otoku'nun kikunosuke'ye daha da bağlanmasına ve kendisini ona adamak istemesine neden olur.

fakat ne var ki aradaki sınıf farkı nedeniyle genç adamın babası, onların izdivacına izin vermez. ayrıca evdeki diğer hizmetçiler de onların bir araya gelmesini engellemeye çalışır. bu durum, otoku'ya giderek daha da bağlanan kikunosuke'nin babasını ve onun sağladığı rahatlığı terk ederek otoku ile birlikte zorlu bir mücadeleye atılmasına ve kariyerini sıfırdan inşa etmeye karar vermesine neden olur. otoku bu mücadelede sevdiği adama olan desteğini hiçbir zaman esirgemez, çünkü tek istediği onun başarılı olmasıdır.

--- spoiler ---

tıpkı diğer filmlerinde olduğu gibi, bu filminde de dönemin sosyal yaşantısını hem sert bir gerçekçilik hem de düşsel bir şiirsellikle resmeden mizoguchi, uzaktan çekim ve uzun plan sekanslarla bize karakterlerin içinde olduğu dünyayı daha iyi gözlemleme şansı verir. mizoguchi'nin benimsediği görsel anlatı dili, yakın plan çekimlere pek yer vermez. resmettiği karakterler, yaşadıkları her türlü acıya rağmen büyük bir kabullenmişlik içinde, düşsel bir uzamda gezinen hayaletler gibi zaman ve mekanın içinde eriyip, oluşun akışında kaybolurlar.

özellikle kadının toplumdaki yerini, verdiği mücadeleyi ve adeta kendini kurban ederek var olmasını irdeleyen filmleriyle bilinen mizoguchi, estetik vizyonu ve şiirsel sinema diliyle başta tarkovsky olmak üzere pek çok yönetmeni etkilemiştir. son krizantemlerin öyküsü de onun ustalığının en iyi örneklerindendir. nitekim eleştirmen ve sinema tarihçisi jonathan rosenbaum bu filmi japon sinemasının en büyük isimlerinden olan mizoguchi'nin en iyi filmi olarak niteler.

(midnightcowboy - 29 Ocak 2018 00:48)