pierre loti^* genç balıkçı yann ile güzel gaud'un bizim kuşağımız gençlerinin tam da nostaljik olarak tanımlayacağı aşklarını anlatıyor.. kitabı okuduktan sonra zihni kurcalayanlar ise hala böyle destansı aşkların yaşanabilmesi ihtimali, yüz küsür yıl öncesi dönemde yaşanan özverili aşklarla günümüz laçkalaşmış ilişkilerinin karşılaştırılması ve " - ah benimde karşıma bi gaud çıkar mı ki ? " sorusu oluyor.. eninde sonunda çok fazla da bi beklenti içine sokmaması gerektiğini düşündüğüm, betimlemeleri de çok güçlü olmayan klasik bir aşk romanı, silkelenip gerçek hayata dönmek gerek..

(la soledad era esto - 1 Kasım 2006 01:55)

insanda yann ile birlikte o soguk havada balık avlamak gibi istekler olusturuyor bu kitap.eski yeşilçam filmlerinden tanıdıgmız zorlu bir aşk yolculugunu anlatıyor kitap genel olarak.asıl insanı yakalayan yeri ise özlemenin,hiç bir haber almadan beklemenin ne denli zor oldugunu anlatması sanırım.

(polimorf olmus sokak lambasi - 7 Kasım 2008 23:40)

(bkz: jon bjarnason)

(uzunada1969 - 4 Aralık 2009 00:50)

pierre loti'nin izlanda denizi balıkçılarının denizdeki ve paimpol'deki hayatlarını anlattığı kitabı. paimpol'lü kadınların taktığı şapkayı bile 5 sayfada betimlediğini düşünürsek, bazen sıkıcı olabiliyor. ama yine de can yayınlarından çıkanı başarılı bir çeviri olmuş. okuyunuz.

(kshatriya - 29 Mart 2012 21:46)

pierre loti'nin, doğanın yıkıcılığı karşısında insanın duyumsayabileceği çaresizlik hissini, olağanüstü doğa tasvirleri ile kusursuz bir biçimde betimlediği romanıdır. kitapta, balıkçılık yaparak geçimlerini sağlayan paimpollü denizcilerin kuzeyin zorlu iklimine ve denizine karşı giriştikleri yaşam mücadelesi anlatılır. izlanda denizlerine açılan ve birçoklarından bir daha haber alınamayan bu genç balıkçıların mezarları, kimisi paimpol'de kimisi ise izlanda'nın çorak arazilerinde uzanır. ölümün hayatlarındaki bu yakınlığına rağmen yine de aşık olmayı, evlenmeyi ve denize kurban edilecek yeni insan nesilleri üretmeyi ihmal etmezler. belki de kuzey denizi, yoksul karınları doyurduğu ölçüde kendisine verilecek kurbanların ateşiyle kudurmaya devam etmektedir.

(yann gaos - 6 Ocak 2015 00:43)

adıyla, yazarıyla, kapak fotoğrafıyla, hikayesiyle çok mavi-gri bir roman. bir çırpıda okunabilecek soğuk bir kış öyküsü.

(konusma ben konusuyorum daha bitirmedim - 16 Kasım 2015 03:11)

akıp giden, yormadan ama enfes betimlemelerle, duru hikayesiyle pek bi beğendiğim pierre loti kitabı.

(banakalanaskintadi - 23 Ekim 2018 10:22)

"tam gece bile denemezdi buna: ortalık hiçbir yerden gelmeyen bir ışık kalıntısıyla aydınlanmıştı hafifçe. sanki alışkanlığın zoruylaymış gibi, bir hışırtı duyuluyor, amaçsız bir inilti işitiliyordu. ortalık kurşuniydi; bakışların altında kaçıp giden bulanık bir kurşunilik. esrarlı dinlenişi, uykusu sırasında deniz, göz alıcı olmayan, insanın adlandıramayacağı renkler altında gizleniyordu. "

(jazzintime - 21 Aralık 2018 19:46)

bu roman bir aşkın hikayesi, aynı zamanda denizin destanıdır. muhayyilesi zengin, üslubu şiir dolu bir yazar olduğu kadar kendisi de denizci olan pierre loti, birçok bakımlardan şaheserleri sayılan bu romanında, fakir bir balıkçı delikanlıyı seven bir zengin kızının temiz aşkını, kısa süren mutluluğunu, sonunda kopan faciayı anlatırken, yer yer insan kalbinin derin duygularını bir inci berraklığıyla belirtmiş, aynı zamanda bu macerayı baştan başa kaplayan denizin heyecan dolu güzelliğini de usta bir ressam sanatıyla işlemiştir. balıkçı delikanlıyla onu seven kızın hayatlarında deniz, son sözü söyleyen kader kadar kesin, amansız, korkunç bir varlık olarak kendini her an duyurur.

(native - 19 Kasım 2005 13:51)