queensrych nasıl müzik yapar sorusunun çok güzel bir cevabıdır.

(tatuhan - 20 Kasım 2007 15:19)

olabilecek en muhteşem albüm kapanışı.

(bkz: operation mindcrime)

(sylarcan - 5 Aralık 2008 17:17)

queensryche'ı queensryche yapan operation mindcrime albümünün kapanış parçasıdır. izahı mümkün değildir.

(insafbe - 15 Kasım 2011 00:00)

(bkz: klibiyle dinlendiğinde daha güzel olan şarkılar)

gerçi daha ne kadar güzelleşebilir bir şarkı bilmiyorum.

(sonyablade - 18 Şubat 2014 22:34)

all alone now, except for memories
of what we had, and what we knew.
everytime i try to leave it behind me,
i see something that reminds me of you.

diye başlayan queensryche şaheseri. "revolution!" diye biter ve 6.01'e bağlanır.

derin bir şarkıdır, ama tek başına değil, bütün albümle beraber dinlenmesi tavsiye edilir.

(rigidbar - 18 Şubat 2014 22:44)

klibinde bir colin farrell klonunun olduğu queensryche eseri.

(william brother - 11 Mart 2016 21:41)

olağanüstü albümün olağanüstü kapanış parçası, muazzam bir yolculuğun son durağı. i remember now...

https://www.youtube.com/watch?v=vvglj8pawgi

(krang - 13 Ocak 2017 01:54)

karakterleri gordukten sonra, bu albumun (operation mindcrime) filmini neden cekmediler diye dusunduren sarkidir ayni zamanda.

filmi cekilse, soundtrackle birlikte nasil bir saheser olur, hayal bile edemiyorum.

(doymamis cocuga mektup - 13 Şubat 2017 01:07)

bugün üsküdar sahaf festivali'nin son günüydü. ölücü olduğumdan değil, son günlerde yabancıların arasına karışamayacak kadar mutsuz ve kaygılı olduğum için ancak bugün gidebildim. yüzümde mutsuzluk, kulağımda kulaklıklar, kafamın içinde bu şarkıyla kitapları kurcalıyordum. başımı hiç kaldırmadan, kimsenin gözlerinin içine bakmamaya özen göstererek. çünkü kaygılı ve mutsuz insanlar için kalabalığa karışabilmenin ön koşulu budur; yabancıların gözlerine bakmamak. ama sonra kitapçı amcanın elini bana doğru salladığını gördüm. kulaklıklardan birini çıkardım. uzun beyaz saçlı, soluk gri tişörtlü ve tamamen yabancı olan kitapçı elini bana doğru uzatmış, "gel bakıyım buraya, ne dinliyosun bakıyım sen?" diyordu. sanki bi çocukla konuşur gibi. o el davetsizce bana uzandığı ve ben de hayatım boyunca "kimse kırılmasın" motivasyonuyla yaşadığım - zaten bu yüzden çokça kırıldığım - için yanına gidip kulaklığın tekini ona verdim. böylece bi yabancıyla karşılıklı durup birbirimizin gözlerinin içine bakarak bir süre eyes of a stranger'ı dinledik. tek kulaklık, iki yabancı. bu şarkı, hayatımın hiçbir anına bu ana yakıştığı kadar yakışamazdı. şarkıyı dinlerken kitapçının gözleri biraz sevinç, biraz da şaşkınlıkla büyüdü. sonra "ama sen küçük bi kız değilsin, bu queensryche," dedi. çünkü az evvel, siyahlara bürünmüş, saçları ve mutsuzluğu yüzüne, başı da önüne düşmüş olan beni genç bi kız sanmıştı; ergen yani. çünkü evet, çoğu zaman olduğum yaştan daha küçük görünüyordum. bu yüzden o da çocuk çağırır gibi çağırmıştı yanına. utandı. ben güldüm. "hem de hiç," dedim; "otuz üç yaşındayım." o zaman o da güldü. az evvelki "gel bakıyım sen" birden "siz" oldu. eski toprak kitapçı amca "bize" birtakım queensryche anılarını anlattı. sonra da "iki kitap on lira" tezgahından seçtiğim altı adet kitap için uzattığım iki yirmiliğin birini geri uzattı. "yanlış hesapladınız, otuz alacaktınız," dedim. güldü yine. "sizin gibi insanları mutlu etmek lazım," dedi. bizim gibi insanlar. ergen gibi göründüğü halde queensryche dinleyenler mi? mutsuzluğu tüm bedeninden okunanlar mı? yoksa yabancıların gözlerine bakmaya cesaret edemeyenler mi? bilmiyorum. sonuç olarak bir yabancıdan başka bir yabancıya verilen güzel bi hediyeydi. on liralık indirim ve bizim gibi insanların mutlu edilmesi gerektiğinin söylenmesi. belki de bi yabancının gözlerine bakabildiğim içindi. o kadar da korkunç bi şey değilmiş. teşekkürler sevgili sahaf. ve queensryche. ve küçük şeylerden mutluluk koparabilen insanların aynı şekilde küçük şeylerden dolayı acı çekebildiklerini bilen herkes.

(fuckleberry linn - 16 Ekim 2017 00:56)

baslarında pink floyd un empty spaces ini hatırladıgım sarkı..

(streetprincess - 26 Ağustos 2005 22:07)