Süre                : 1 Saat 52 dakika
Çıkış Tarihi     : 15 Ekim 2010 Cuma, Yapım Yılı : 2010
Türü                : Drama,Müzik,Müzikal,Romantik
Ülke                : ABD
Yapımcı          :  Angry Monkey Entertainment
Yönetmen       : Christopher Cain (IMDB)(ekşi)
Senarist          : Dean Cain (IMDB)(ekşi),Christopher Cain (IMDB)(ekşi)
Oyuncular      : Michael McKean (IMDB)(ekşi), Bronson Pinchot (IMDB)(ekşi), Cheech Marin (IMDB)(ekşi), Jackie Welch (IMDB)(ekşi), Kaitlyn Dorff (IMDB), Katrina Elam (IMDB), Adam Skaggs (IMDB), Travis Fimmel (IMDB)(ekşi), Jeff Obafemi Carr (IMDB), David Chattam (IMDB), Heidi Brook Myers (IMDB), Luther Lewis (IMDB), Chuck David Willis (IMDB), Joey Vito (IMDB), Michael Yama (IMDB), Ryan Cheng (IMDB), Jerry Navarro (IMDB), Todd Truley (IMDB), Paige Rasmussen (IMDB), Larry Black (IMDB), Chris Strand (IMDB), Ed Hawes (IMDB), Steve Elvis (IMDB), Tom Seyfried (IMDB), Dean Cain (IMDB), Krisinda Cain (IMDB), Jeremy Childs (IMDB), William Katt (IMDB), George Strait (IMDB), Jeff Schafer (IMDB), Sharon Thomas Cain (IMDB), Benjamin Reed (IMDB), James DeForest Parker (IMDB), Woody Woodruff (IMDB), Maurice Scott (IMDB), Billy Swayze (IMDB), Bill Shick (IMDB), Yun Blair (IMDB), Brett Taylor (IMDB), Steve Alberts (IMDB) >>devamı>>

Pure Country 2: The Gift (~ Geçmise Özlem 2) ' Filminin Konusu :
Pure Country 2: The Gift is a movie starring Michael McKean, Bronson Pinchot, and Cheech Marin. Three angels bestow the gift of song to a young girl, who must follow a series of rules in order hold on to it during her rise to fame...


  • "tahmini değeri 40 ila 60 milyon dolar olan tablo.biz yapıp da 100 tl istesek hadi len derler."
  • "bari bir çerçeve koysalardı dediğim tablodur.iyice adam zikiyorlar yani!"
  • "önemli olan catalogue note adı altında 2 renkli bir tablo için o kadar yazı yazabilmek."
  • "neresi lacivert lan bildiğin düz mavi o. boş tablo"
  • "sabah baktığımda altın sarısı, şimdi ise mavi renkte gördüğüm tablodur."
  • "lan birak fulari robdosambr ile baktim en fazla 5 lira eder."
  • "(bkz: lanet olası tablonun etrafını çerçeve yapmamışlar)"
  • "sahibinin emenike'yle takas kabul edip etmediğini merak ettiğim resim."




Facebook Yorumları
  • comment image

    ya ben anasını sikiyim böyle işin cidden.

    sanat insanın kendini tek ifade edebilme biçimidir bence. sanatsız bir dünya düşünülemez bile ama bu nedir amk ya. ulan 60 milyon dolar diyorsun. git çocuk doyur, okut falan ne biliyim ama şuna para verme. yazıktır ya. çok fena sinirim bozuldu. ulan bir insan bu kadar beleşten para kazanamaz. adamın diğer eserlerinede baktım, hep aynı bok. modern sanat denen şeyin anasını bacısını sikiyim.


    (defy - 4 Mayıs 2015 23:53)

  • comment image

    bu yapıtı ortaya koyan mark rothko'nun eserleri hakkında bazı önemli noktaları anlamak lazım... bir süre önce kendisi hakkında derin bir analiz okumuştum:

    - rothko'nun yapıtları, reprodüksiyon ile efektif olarak çoğaltılamaz. yapıttaki çok boyutluluk, nüans ve doku, reprodüksiyona izin vermez. yaparsınız, ama yavan kalır. bu bilinen bir gerçek. ekrandan gördüğünüz rothko ile gözlerinizle gerçeğini gördüğünüz rothko arasında muazzam fark vardır.

    - rothko'nun özellikle renk ağırlıklı abstrakt ekspresyonizm eserleri, onları tecrübe edenlerde (ortak duygu şeklinde) neredeyse "religious experience" denen doğaüstü, dinsel bir tecrübeye yol açmıştır.

    - rothko'nun eserlerini tam anlamıyla tecrübe edebilmek için ekrandan iki saniye bakmak değil, büyük boyutlardaki orijinal eserlere saatlerce bakmak, bazen ertesi gün geri gelip bakmak gereklidir. ışıklandırma son derece önemlidir. eserler kesinlikle monoton değildir. üst üste, "translucence" ya da "iridescence" (değişik açılardan renk oynaşması) efektleri sergileyen değişik renk ve tonlardaki boya katmanlarından oluşur (o sarı sadece sarı değil yani). bunları tecrübe etmeden eserle aranızda o duygusal bağı kuramazsınız.

    kariyeri boyunca (özellikle savaş sonrası) büyük popülerliğe kavuşan rothko'nun eserleri, ölümünden sonra değer patlaması yaşamaya başlasa da, sağlığında da gayet güzel satılıyormuş. kendisi de bundan memnun değilmiş gerçi. eserlerinin "beğeni" yerine "meta değeri" üzerinden satılmasından rahatsızmış. gerçi sağlığında elde ettiği satış fiyatlarıyla 2000'lerden sonraki fiyatlar arasında muazzam uçurum var.

    kendisi uzun dönemli alkolizm ve depresyondan sonra 1970 senesinde intihar etmiş... zaten sağlığında da popülerleşme yolunda sağlam adım giden rothko'nun eserleri, intiharı sonrasında sayıca da belli bir limite kavuşunca bugünlere gelinmiş.

    rothko, başlıktaki örnekte de görülen tarzı keşfetmeye 1947 (savaş sonrası) senesinde başlamış, ve ölümüne kadar devam etmiş. bu tarz ile ilgili olarak ise şunu söylemiş:

    "ı'm interested only in expressing basic human emotions—tragedy, ecstasy, doom. ıf you . . . are moved only by . . . color relationships, then you miss the point."

    meali:

    "ben sadece en temel insani duyguları ifade etmeye ilgi duyuyorum - trajedi, coşku, kötü yazgı. eğer sadece renkler arasındaki etkileşim ile duygularınız kımıldanıyorsa, asıl noktayı gözden kaçırıyorsunuz demektir."

    bu ifade aslında en tepedeki 2. nokta ile örtüşüyor.

    yukarıda yazılanlara bakıp da sanat eserlerine değer biçilmesi konusunda matematiksel bir fonksiyona ulaşmak imkansız tabii ki. sanırım sözlük yazarlarının tam olarak kabullenemediği nokta o... bir sanat eserinin değerini sadece o eserin kendisi değil, eserin öncesi, sonrası ve o esere ilgi duyan kitle belirler.

    rothko'nun eserleri de giderek daha likit olma yolunda. özel satışlar dışında, resmi müzayede ile satılan en pahalı "savaş sonrası dönemi" eseri de ("orange, red, yellow") rothko'nun zaten.

    gelmiş geçmiş en pahalı sanat eserleri listesinde ise (tüm dönemler, ve özel satışlar dahil) rothko'nun 2014 senesinde satılan "violet, green and red" yapıtı 186 milyon dolarla 3. sırada. ama bu satış şu anda monaco polisi tarafından (alıcının ihbarı nedeniyle) inceleme altında. hatta satıcı monaco polisi tarafından resmen dolandırıcık (ve diğer iddialar) ile suçlanmış durumda, ama iddiaların altında sadece rothko değil, diğer bir çok sanat eseri var. zaten rothko aynen bu yüzden kendi eserlerinin metalaşması yüzünden sıkıntı duymuş zamanında. sadece beğeni ve duygusal bağlantıdan çok ultra-koleksiyoncuların birbirlerini yediği bir pazar söz konusu artık.

    kendisinin "magenta, black, green on orange" adlı eseri new york - moma'da görülebilir.


    (whokares - 5 Mayıs 2015 00:30)