(bkz: the possessed)

(mavi nota - 11 Eylül 2007 18:34)

albert camusnün ecinnileri^* oyunlaştırdığı kitabın adı. yazarı bu romanı oyunlaştırmaya yönelten başlıca karakter kirillov'dur. camus, kirillov'un intiharını absürt olarak değerlendirmiştir. zaten yoğun olarak kendi felsefesini yansıtabileceği karakterler üzerinde durmuştur. pyotr'un başını çektiği nihilist harekete de hayli önem vermiştir. fakat kitap beni tatmin etmemiştir çünkü kimi karakterlere öyle üstünkörü değinmiş ki oynun içinde adeta kaybolmuşlar.

(absinthe - 4 Kasım 2007 13:28)

andrzej wajda'nın dostoyevski'nin romanından uyarladığı, başrollerinde isabelle huppert ve ömer şerif'in oynadığı film.

700 küsür sayfalık bir romanı, hele hele dostoyevski'nin anlatımıyla şenlendirdiği, sözcükleri cümlelere cümleleri derinliğe boğduğu bir romanı filme uyarlamanın zorluğu tartışılmaz olsa da wajda kitaba ve yazara olan saygısından olsa gerek romanla uyum içinde bir iş çıkarmış. karakterlerle olsun, diyaloglarla olsun epey uğraşılmış. romanı okuyanlar için oldukça eksik ama wajda'nın akıcı ve samimi üslubuyla tatmin edici, okumamış olanlar içinse kesinlikle muazzam bir film.

(mimami - 6 Kasım 2007 18:35)

aynı zamanda isabelle huppert ve ömer şerif i bir araya getiren, andrzej wajda tarafından yönetilen, dostoyevski'nin kitabından uyarlama film. 1988 yapımı yanılmıyorsam.

(gustave - 27 Temmuz 2008 22:24)

"temel devrim dersleri" şeklinde de algılanabilecek, aslında postmodernin ve absürd sinemanın ilklerinden. dostoyevski'nin muhteşem etkisi ise filmde ne olursa olsun en baskın karakter oluyor.

(writer - 3 Ağustos 2008 16:28)

kitabı okuduktan sonra filmi izleyince hayal gücünün azizliğine uğruyor insan. stavrogin'i kuklamsı bir oyuncunun canlandırmasını yakıştıramadım bir türlü. stavrogin'i görünce iliklerime kadar titremeyi bekliyordum, çok şey bekliyormuşum. ömer şerif ise biçilmiş kaftan stepan için. pyotr ve kirillov'u canlandıran oyuncular da öyle. hakkını vermişler.
kitapta geçen olayların vurucu bir bölümü değiştirilmiş diye de belirtmek isterim.

(absinthe - 3 Ağustos 2008 16:44)

a. wajda'nın filmden çok bir tiyatro oyununu andıran sıkıcı uyarlaması.

(puskinskaya - 6 Nisan 2009 16:57)

camus'nün muhtemel ilgisini karakterlerin intihara olan tutkuları ve siyasi gerilim çekmiştir.
belki de kendi fikirlerine başlattığı ihanetinin başlangıç noktasını da dostoyevski neden olmuştur.
ne garip iki yazarı ben çoğu kez birbirine benzetiyorum. her neyse...

intiharları getiriyor akıllara inancın getirdiği intiharları... ah ne tatlı ne gerçek!

(gominist redar - 25 Eylül 2011 15:59)

filmde yer alan kirillov'un intihar sahnesi, andrzej wajda'nın yönetmen olarak görkemine en iyi kanıtlardandır.

(gaye topbas - 6 Şubat 2012 23:43)

ecinniler'in kaç film uyarlaması olduğunu bilmiyorum, bildiğim kadarıyla en iyi uyarlama wajda'nınkisi. venedik'te ölüm ve beyaz geceler ile luchino visconti de önde kendi yerini kapıyor. keşke o da ecinniler'e soyunsaymış diyor insan. öte yandan filmin ve romanın bir karşı uyarlaması ve edebi/düşünsel zıtsesi, karşı savı olarak ursula k. le guin'in the dispossessed/mülksüzler'i el altında bulundurulmalıdır.

(ibisile - 26 Mart 2015 17:38)