(bkz: cenap ak) (bkz: http://www.character.com.tr/)

(mika - 10 Ocak 2010 22:25)

dark tranquillity'nin swedish death metal'e doktora derecesi ile devam ettiğinin ilk göstergesi.

devamı için:
(bkz: fiction)

not: we are the void ile the mind's i'a göz kırpmış tekrar dt.

(invisible inc - 30 Ocak 2010 18:51)

the gallery'den sonra dt'nin en iyi albümü. the new build, through smudged lensesi, lost to apathy ve my negation gibi hem sert hem duygusal, sonuna kadar melodic death şarkıları barındıran aynı zamanda dt'nin en sert albümü. klavye kullanımı çok dengeli, vokaller muhteşem, tam anlamıyla dört dörtlük, baştan sona bir bütünlük içinde. bugün tekrar dinledim baştan sona ve yine övesim geldi bu albümü, bu entry de bunun sonucu...

(tnrr - 3 Şubat 2010 15:37)

son albümlerini de dinledikten sonra tekrar dank etti ki bu albüm dt'min doruk noktası. ilk iki albüm hayvan tabii şimdi, ama ilk albümleri sevilen her gruba^* nasip olmayan bir şekilde o seviyenin de üstüne çıkabilmişler bu albümde. melodiler, riffler, ezgiler, ritimler, sololar akıp gitiyor ve hiç-bir-şey sırıtmıyor.
ah ulan, şu son iki albümdür abarttıkları dıt dırttıt dıt dıt dıt dırıttırıp dırırırı türünden tek notalık matematik oyunları yerine bu albümdeki gibi melodi üretselerdi, klavyeler de kilise korosu gibi kafa ütülemeseydi, hoş olmaz mıydı?

(dr cucu - 2 Mart 2010 00:14)

dark tranquillity'nin en iyi albümü. tamam gallery, haven falan da güzel ama bu bambaşka bi albüm abicim. o kadar sert o kadar yırtıcı, o kadar gaz ve aynı zamanda o kadar melodik ki bu albüm, gallery'den bile iyi diyebiliyorum her dinlediğimde.

keşke bu sertlikte devam edebilseydi abiler. son albümde bu albümdeki şarkılardan birinin çeyreği kadar gaz şarkı yok. tekrar buna dönmelerini umut ediyorum sonraki albümlerde. ama son albümde anladık ki mikael'in sesi de gitmiş, düzleşmiş. bu albümdeki vokaller artık tam anlamıyla çıkmaz gibi geliyor mikael abimizden.

neyse character dinlemeye devam edelim o zaman biz.

(tnrr - 5 Nisan 2012 16:25)

1997 yapımı harika bir hollanda ve belçika ortak yapımı film.
karakter aşınmasından muzdaripler kitabı okuyacak zamanları yoksa, ki yoktur genelde olsa zaten aşınmaz, bu filmi izlesinler bari.

http://en.wikipedia.org/wiki/character_(1997_film)

(the tempest - 5 Ekim 2013 21:41)

her ne kadar yorum yapmak için erken olsa da bu kış character dinleyerek geçecek belli. dt kendi yükselttiği çıtanın yine üstüne çıkmayı başarmış, beklentilerimizi karşılamış, sound undan taviz vermemiş ve ilahi bir albüm daha yapmış.

(jester in flames - 28 Kasım 2004 17:24)

ilk dinlememde beni etkilemeyi ba$aran bi album. he belki dark tranquillity sevdamin cok yuksek boyutta olmasi bazi noktalari es gecmemi saglami$ olabilir ama ozellikle sound beni tatmin etti. hemen her $arkinin introsu birbirinden guzel.. ve mikael stanne bir kez daha brutal vokalin nasil yapilmasi gerektigini herkesin gozune gozune sokmu$ gibi gorunuyor. daha sozlerine bakicam belki daha da etkilenirim kim bilir?

(cursed - 28 Kasım 2004 19:40)

albüm dark tranquillity tarihinde (kısa bi davul introsundan sonra) en hızlı çalınmış davullarla ^* açılıyor bu arada, belirtmekte yarar var.

(bbsfatih - 29 Kasım 2004 08:55)

bu soğuk kış ayının tek güneşli gününde iki kere üstüste dinleyerek beni üşümekten donmaya terfi ettiren albüm.

(broken - 29 Kasım 2004 20:43)

dinlerken ayaklarımı, ellerimi ve kafamı durduramadığım hayvani dark tranquillity albümü.. önceki albümlere göre biraz daha fazla klavye kullanılmış fakat daha sert vokaller, daha sert gitar, daha sert bateri.. mikael stanne uzaylı olduğunu gözümüze gözümüze sokarken am i 1, the new build ve dry run albümün şu an için en çok göze batan şarkılarıdır nazarımca..

(run my wife - 30 Kasım 2004 09:32)

mikael stanne'in dünyada bir benzerinin daha olamayacağını tekrar kanıtladığı dark tranquillity albümü.

(brainworm - 2 Aralık 2004 12:18)

her ne kadar insan bazen bir the minds i, ya da mesela bir haven^* arasa da, özellikle damage done ile oluşan yeni, yine mükemmel olan dark tranquillity soundunun yeni, yine mükemmel olan son ürünü. dark tranquillity olsun çamurdan olsun.

bu ne dinamik bir albümdür böyle. the new build, geneline göre daha yavaş bitince^*, sanki hiçbir şey olmamış gibi through smudged lenses'ın alıp albümü eski hızına kavuşturduğu, bu iki şarkının out of nothing ile beraber temposu, through smudges lenses'ın insanı iyice rahatlattığı, dinlendirdiği bitişi dışında düşmeyen, agresiflik had safhada olan bir başlangıç yaratarak, daha sonraki parçalarına git gide duygusallığı, karamsarlığı da katan, bunu da en çok, son parça my negationda gösteren; duygusallık, karamsarlık dahil olmak üzere; sırasıyla 4. parça the endless feed ile rahatlatıcı bir hal içine girip, şarkı tarafından size terapi uygulandığı, hemen ardından aşmış lost to apathy'nin kimi yerde insanı rahatlatan, kimi yerde yerden yere vuran, kimi yerde heyecanlandıran^* melodilerini ve özellikle de vokalini duyduğunuz, ertesinde neşe ve hüznü bir arada yaşadığınız^* mind matters'dan sonra sizi karamsarlık ile agresiflik arasındaki boşluğa bırakan one thought'un geldiği, dry run ile içinizin pek bir hoş, kıpır kıpır olduğu, am i 1'ın ilk 3 saniyesinde askeri operasyona gittiğinizi zannettiğiniz, sonrasında ise şarkının oldukça melodik ve de sevdiğiniz insanları, kaybetmek istemediğiniz şeyleri düşündüren bir parça olduğunu gördüğünüz, senses tied ile biraz durulup, ama aynı zamanda hızınızı da kesmediğiniz bir hale büründüğünüz, my negation ile zaten kalbinize binlerce tekme yediğiniz; inanılmaz vokallerle`:mikael stanne bence (de) dünyanın en iyi vokalisti`, gitarlarla, davullarla, 15 yıllık bir deneyimle bezenmiş; elektronik ögelerin gerçekten de hiç kulak tırmalamadığı, 11 parçalık bir şaheser diyebilirim character için. hatta yok ben hepsini boşuna yazdım, bu albümdeki her parça her duyguyu yaşattırır insana, tıpkı tüm dark tranquillity albümleri gibi; ama ben dinlerken bu düşünceler ön plana çıktı benim için şimdilik. ayrıca dinledikçe içinde daha değişik, yepyeni melodiler keşfetme olayı var ki o evreye henüz girmedim bile, bunun üstüne bir de albümü orijinal olarak alma ve ayrıca da sözlerini edinme fırsatımız da olduğunda, albümün güzelliği kaç kat artacak onu hesaplayamıyorum.

ayrıca lp ve de digipack olarak da çıkacak olan^*; en son; kendinden önceki albümler kadar mükemmel, en güzel parçalarının her albümlerindeki gibi bütün parçalar olduğu dark tranquillity albümüdür character.^***

(t rex - 12 Aralık 2004 22:47)

damage done'dan on kat iyi bir albüm. grup elemanlarının agresif müzik icra etme ve yaş arasında ters orantılı bir ilişkisi var bunu da gösteren müthiş bir çalışma ama en büyük artısı "sadece agresif olsun jınk jınk kafa sikelim" anlayışı içinde yapılmamış olması. dark tranquillity'yi mükemmel yapan her şey bu albümde var.

(there is nothing left for me - 12 Şubat 2005 04:42)

cd'sinde lost to apathy'nin klibi bulunan dt albümü. yalnız cd bilgisayardan dinlenemiyor sanırım, sadece klibin olduğu .mpg dosyasına ulaşılabiliyor.

(orko 8 - 22 Şubat 2005 13:34)

son derece güzel bir albüm incelemesi için;

http://metal.deliriyum.com/albums.php?aid=1613

(run my wife - 10 Mart 2005 21:08)

kesinlikle harika bi albüm. kendine çabuk isindiriyor, çabuk bagimlilik yapiyor ve zor birakiliyor. belki biraz bayan daha vokal olsa gerçekten de yeni bir klasik olurdu ama bu hali ile bile son derece hmmm nasil desem.. çekici.

(daughtear - 25 Nisan 2005 22:19)

damage done kadar olmasa da muhteşem bir albüm. nasıl düzenlemelerdir onlar öyle. gallery, the mind's i gibi çömezlik albümleriyle kıyaslanmıycak kadar dolu dolu, muhteşem bir sound, daha öfkeli daha karanlık. vokallerse gittikçe daha güzelleşiyor.

(purplepurple - 2 Haziran 2005 15:50)

bu albümün yanında damage done ne ki, haven ne ki...
mükemmel bişi.
zevkle dinliyoruz.

(bbsfatih - 13 Ağustos 2005 03:32)

ilk başta "olmamış" diyip bir kenara attığım^*, sonra da "ulan daha detaylı dinliyim bi" diyip müptelası olduğum, süper dark tranquillity albümü...

(thejester - 16 Eylül 2005 02:12)