2046 ile bağlamasını, seyir esnasında, tony leung sekansının bir başınalığı sayesinde, takiben 2046 sardırması ilen yapıverip rahatladığımız film olmuştur. bu bize bişey katmış mıdır? hayır. zaten parmak gözdedir. william blake ne demiştir. some are born to sweet delight, some are born to endless night. ayrıca (bkz: dead man). vay anasını demişliğimiz yanımızda kardır.

(alicanlakot - 7 Eylül 2006 16:35)

wong kar wai’nin zamanla bir meselesi var bu filmde. her yerde (gerçek anlamda)saatler, dakikalar var. days of being wild, yaşlı birinin geçmişine özlemi, yanına oturttuğu muhatabına eski zamanlarından bahsetmesi gibi. doğru zamanda doğru yerde olma meselesi. hep bir arayış var. herkes birbirine aşık ama kimse mutlu değil. ve biz sadece arkadaştık diyen de hikayeyi anlatan oluyor bence. polis.

sonra ilginç bir ses miksajı var filmin. bilinçli bir tercih midir, teknik yetersizlik midir bilemiyorum ama karakterlerin kaldığı daracık odaların aksine her konuştuklarında geniş bir boşluktaymışlar gibi seslerinin yankılanması filmin en akılda kalan özelliklerinden biri. düştükleri boşluğun mükemmel bir metaforu. ve akılda kalan bir şey daha var, o da sonda söz edilen unutma ama unutamama ironisi. anne figürü de ilginç, playboyun kadınlara olan acımasızlığını açıklar gibi sanki.

(shocktheworld - 14 Ekim 2008 19:03)

wong kar wai bu film ile birlikte tony leung^* ile carina lau'nun ortak hikayelerinin anlatilacagi ikinci bir devam filmi de hazirlar. ancak bu filmin gisedeki basarisizliginin ardindan ikinci film projesi tamamen iptal edilir. iste filmin sonundaki tony leung'lu cameo sahnesi ile bu iki film arasinda bir baglanti kurulmasi amaclanmis ama kor olasica asyali sinema seyircisi yuzunden devam filmi rafa kaldirilinca bu son sahnenin de pek bir anlami kalmamis.

gelelim filmin kendisine. kar wai'nin tarzini belli ettigi ilk film olmasinin yaninda in the mood for love^* ile 2046 gibi iki basyapitin ilk ayagini olusturuyor olmasi zannediyorum bu filmin bir baska onemli ozelligidir. in the mood for love'da seyirci su li-zhen'in (maggie cheung) 2 sene sonraki hali ile bulusturulur (hem days of being wild'da^* hem de in the mood for love'da maggie cheung'in canlandirdigi karakterin ismi su li-zhen'dir). 2046'da ise kar wai bu sefer bize carina lau'nun oynadigi lulu (mimi) karakterinin 6 sene sonraki yasamini gosterir.

aslinda 2046'da kar wai'nin planladigi ama gerceklestiremedigi devam filmi ile ilgili de cok hos gondermeler vardir. 2046'da tony leung'un agzindan "chow mo-wan" ile "lulu" ikilisinin ilk defa 1964'de singapur'da karsilastiklarini ogreniriz. singapur'dayken aralarinda oldukca sicak bir iliski yasamislardir. hatta chow mo-wan (tony leung) lulu'nun (carina lau) kumar borclarindan kurtulmak icin gizlice singapurdan hong kong'a kacmasina yardim ettiginden bahseder.

--- spoiler ---
days of being wild'in sonunda leslie cheung'un canlandirdigi yuddy'nin akibeti cok acik olarak belirtilmemis. diger taraftan 2046'da carina lau ile tony leung arasindaki su konusmadan kendisinin o gun trende öldüğünü ogreniriz:
[lulu] -have we really met before?
[chow mo-wan] -how could you forget?... you said i looked like your late boyfriend. a chinese filipino from a rich family. you planned to marry him, but he died young. you said he was the love of your life.

yine 2046'da lulu'nun hayatinin trajik sonu chow mo-wan'un(tony leung) agzindan su sekilde aktarilir seyirciye:
"once i moved in i found out what had happened the night before. lulu was stabbed by a jealous boyfriend, a drummer from the club. she had really liked him and compared him with a bird that could never land. for all these years she has been looking for her 'legless bird'. most of her affairs ended badly. but she didn't mind sad endings. no matter what happened she was always the leading lady."
--- spoiler ---

kisacasi efenim, hem in the mood for love'i hem de 2046'yi daha iyi anlayabilmek icin bu filmi de mutlaka seyretmek gerekir. ozellikle 2046'nin ilk yarim saati bu filmin devami niteligindedir. zannediyorum 2046 ile days of being wild arasindaki iliskiyi kavrayamadan chow mo-wan'un(tony leung) nicin 2046 numarali odada israr ettigini anlamak da pek mumkun olamayacaktir.

kronoloji meraklisina son not: days of being wild'da ana hikaye 1960'da, in the mood for love'da 1962'de ve son olarak 2046'da ise 1966 yilinda gecer.

(retigi - 5 Ağustos 2009 00:30)

bu filmi izlerken, birden 2046'nın zihinde daha da anlamlı bir hale gelişinin hazzı paha biçilmezdir.

(dondurito - 30 Ekim 2012 00:21)

happy together'da astor piazzolla ile beni can evimden vurmuş sevgili wong kar wainin, yine müzikleriyle akılda kalıcı başka bir filmi.

favorilerim:

los indios tabajaras - maria elena

the indios tabajaras - perfidia

ve elbette en ağır topu sona sakladım

leslie cheung - from jungle drums

sorsanız filmden aklımda zerre sahne yok. beynimin kapasitesi, söz konusu izlediğim filmlere gelince 20 mb falan.

ama müzikler öyle mi azizim? değil. neyse, uzak doğu'nun film endüstrisine, müzik endüstrisinden daha fazla aşinayız sanırım. o nedenle leslie cheung oyuncu kimliği ile tanınıyor olabilir ki bu filme kadar ben de öyle biliyordum ama adam güzel sesli bir adammış aynı zamanda. dinleyebilirsiniz efem.

(trugergruvba - 11 Eylül 2013 21:31)

1991 yapimli wong kar wai filmi. as tears go by debusunden bir sonra, chungking express den bir once gelen film wong kar wai'in gelecekte hepimizi buyuleyecek tarzinin bir habercisi olmus, yonetmeni dunya sinemasina bir bomba gibi dusurmus 90'larda. film adeta bir hong kong yildizlar gecidi ve simdilerde bir cogumuzun hayrani oldugumuz bu aktor ve aktristlerin gencecik hallerinde ve cogunun ilk bazilarinin ikinci wong kar wai tecrubelerinde bile ne kadar basarili olduklari, oyunculuklarinin ne kadar gercekci ve icten oldugunu gordukce kendi kendime bir insan ikinci film denemesinde bir aktoru bu kadar guzel nasil yonetir diye sormadan, kiskancliktan catlamadan edemiyorum. leslie cheung, maggie cheung, andy lau ve her ne kadar gicikliktan catlasa bile carina lau performanslari inanilmaz etkileyici.

kisaca leslie cheung ailesi tarafindan evlat edinilmis ama uvey annesinin kendisini terketmesin diye bir turlu gercek annesinin kimligini soylemedigi ve buyuk ihtimalle bu kimlik bunalimi nedeniyle ne yaptigini yapacagini bilmez bir hale gelmis, simarik, karizmatik, ozgur, asi ve asabi ruhlu bir playboyu canlandiriyor. kadinlara guvenemiyor, beraberliklerinde onlarla oynuyor, kendine bagliyor ve sonra da birakiveriyor hic bir sey olmamis gibi. bu olay cercevesinde 6 karakter kader ve tesadufler eseri birbirleriyle hayatin bir noktasinda bir araya gelip sonra ayriliyor, kendi yollarina gidiyorlar. hayatin icinde suruklenen ve nereye gittiklerini bilmeyen yalniz ve yabanci bu 6 karakterin hayatin aglariyla bir araya gelip sonra tekrar kendi yollarina suruklenmelerinin sonunda ne oluyor? hic bir sey. her wong kar wai filminde oldugu gibi bir "an"i yasiyoruz ve sonra hepimiz yollarimiza ayriliyoruz. calan ve acilmayan telefonlarin, bir dakikanin bazen cok cabuk bazen de hic bitmeyecekmis gibi yavas ilerlemesinin, hayatta nereye ait oldugunu, nerden gelip nereye gitdiginin bilincinde olmamanin verdigi catisma ve guvensizligin, yollarin birlesip, ayrilmasinin ve ne kadar istesek de tekrar birlesememesinin melankolisi, guzelligi, buyusu ve acimasizligini anlatan bir film yapmis yine wong kar wai. bana her ne kadar gelecekte yapicagi filmleri hatirlatmis, izlerini uzerimde birakmis olsa da diger filmlerinden cok daha farkli gelmistir bu film nedense. sanki daha bir umutsuz, mutsuz, arayis icerisinde. ama her ne olursa olsun inanilmaz bir guzellik var bu filmde. bir de son bir sahnedeki tony leung performansinin ne demek istedigini, ne amacla yapilmis oldugunu anlayanlar benimle paylasirlarsa sevinirim.

(ningyo - 17 Kasım 2004 06:33)

bir wong kar wai filmi.
filmin baslarinda, ama ilk 20 dakika gectikten sonra, birkac dize ile meramini anlatir yonetmen:

"bir kus cinsi vardir, ayaksiz
surekli ucmak durumunda olan, yere konmayan
bunlarin uykusu bile ruzgar eserken
havada asili kalip uyumaktan ibarettir,

bir gun yere konacaklardir elbet,
ama bu onlarin ilk ve son konusu olacaktir, cunku
hemen ardindan oleceklerdir"

(billythetheorist - 30 Ekim 2005 16:26)

romantik sahneleriyle yine insani kendinden gecirecek bir film.. ayrica goruntuler.. puslu.. olaylar gibi..

--- spoiler ---
filmin bir sahnesi vardir.. bir dakikalik, yuddy kiza (yuddy'nin) saatine bakmasini soyler.. ama sadece bir dakikaligina.. ardindan yuddy der ki: -bugun ayin kaci?
kiz cevap verir: - 16'si..
yuddy: -16'si.. nisanin 16'si.. 16 nisan 1960'da saat 3'e 1 kala benimlesin.. iste bu yuzden, bu ani hatirlayacagim.. simdiden itibaren bir dakikalik arkadasiz.. bu gercek, bunu inkar edemezsin.. bu oldu..

adam sonra ceker gider, kiz icinden der ki "o cocuk bu bir dakikayi hatirlayacak mi bilemem ama ben o 1 dakikayi unutmayacagim..."

iste boyledir.. 1 dakikalar vardir, hizla gecer.. 1 dakikalar vardir yavas gecer.. ama bazi 1 dakikalar vardir, yavas ya da hizli gectigi onemli degildir.. iz birakir.. sadece sizde 1 birakir.. unutamazsiniz..
--- spoiler ---

(whatdreamsmaycome - 14 Ocak 2006 12:56)

wong kar wai'nin sinemasının karakteristiğini oturtmaya başladığı ilk filmi. as tears go by'da etkisinde kaldığı doğu sineması klişelerinden sıyrılarak kendi dilini yaratmış, bana göre kamera kullanımın en özgür olduğu filmlerden biri. bu özgürlük anlamı destekleyici bir unsur olmuş ve filme harika bir matematik katmış.

yönetmen bu ikinci filminde atmosfere ve görüntü plastiğine olan o müthiş hakimiyetinin ilk sinyallerini verir. ve tabiki artık kemikleşecek olan oyuncuların ve aşkı ele alış tarzının da...

(anahita - 26 Mart 2006 00:57)

birbirine teğet geçen hayatınların nasıl bir araya gelip sonra da birbirlerinden uzaklaştığını; ama bu küçüçük kesişim noktalarının bile uzun süren etkiler bıraktığını anlatan, inanılmaz güzellikte bir görselliğe sahip bir film. sadece bir dakikalık süreler içine sığdırılmış kocaman anlarda yaşananların neler ifade ettiğini ve neler ifade edebileceğini, raslantıların yer tuttuğu hayatlarda yalnız olmanın getirdiği yükleri taşıyabilmek için insanların ya yuddy'nin annesi gibi oldukları yere ve oldukları konuma sabitlenip ellerinde kalan son şeylere de sımsıkı sarıldıklarını ya da smirk gibi kendilerini farklı yerlere, farklı konumlara yönlendirdiğini anlatıyor izleyene. wong kar wai'nin daha sonraki filmlerinin ipuclarını veriyor. ve son sahnesi ile de diger filmlerinde ifade edilecek sürekliliğin tohumlarını atıyor. ayaksız kuş benzetmesine ise, yuddy'nin

"bir kuş vardı
ölene kadar uzandı ve uçtu
asla hiçbir yere gitmedi
çünkü o başlangıçta ölmüştü." demesi ile de aslında yuddy karakterinin sergilediği hovardalığın filmin son kısımlarında gördüğümüz içine yönelme ve "hiçbir şeyi umursamama" tavrının altında yatan nedenleri bir bakıma anlatıyor.

(pumuckl - 27 Mayıs 2006 13:19)