dokunamamak, iletişim kuramamak ve acı çekmekten kurtulamamak üzerine bir film. izlediğim anlarda, tanıdığım tanımadığım tüm isimlerin bulunduğu belleğime reset atan, yalnız hissettiren, isminin tam tersine soğuk ve yabancı bir atmosfer...

"bu dünyaya gelmeyi senin istemediğini düşünüyorsan, peki ya kim istedi?
kimse seni istememişti.
eğer sen bu dünyaya gelmek istediysen sadece burada bitiverirsin.
yani asıl soru şu: eğer şimdi buradaysan, kalmanı kim istiyor?"

(anahita - 18 Kasım 2006 02:09)

1994 kanada yapımı bir film. ismini, filmin bir kısmının geçtiği gece kulübünden alır. insanı alıp götüren şiir gibi bir filmdir. öyleki lise çağında bir gece vakti yanılmıyorsam cnbc-e kanalında sıradaki program olarak reklamını görünce "aha erotik film, izleyimde birkaç meme göreyim" düşüncesiyle başına oturmuştum. filmden o kadar zevk almıştım ki o zamanlar sinema olarak sadece aksiyon filmlerinden hoşlanan ben bile erotikliği falan unutarak sonuna kadar adeta nefes almadan izlemiştim.

(dunyanin dans eden sarki soleyen pisligi - 2 Şubat 2008 02:32)

leonard cohen'in kehanet dolu şarkılarından olan “everybody knows”un kullanıldığı striptiz sahnesi ile akıllarda kalan film.

http://www.resetmagazine.net/…2/sinema/exotica.html

(er2 - 6 Kasım 2008 17:23)

1994 yapımı,canada,toronto doğumlu mia kirshnerin rol aldığı filmdir.

(kurbaa - 8 Şubat 2010 23:49)

(bkz: americana exotica)

(bon bon bom - 1 Kasım 2010 22:53)

(bkz: mychael danna)..

(charlottesometimes - 8 Ocak 2003 22:37)

1950'ler ve 1960'larin basinda altin cagini abd'de yasamis, easy listening muzigine, pasifik adalari (hawaii, tahiti vs.) gibi egzotik yerlerin dinlendirici yerel muzikleri, kus sesleri gibi ogelerin katilmasiyla meydana gelmis, muzak olmaya cok uygun, mutlulugu ile irrite edebilen muzik turu ve kulturu. tiki bar'lar sayesinde cok yayginlasmistir.
populerligini yitirdikten sonra uzun sure cheesy kabul edilip uzak durulduysa da, 90'larin sonundaki postmodern lounge revival'i sirasinda, tekrar ilgi toplamaya basladi. ozellikle thievery corporation vs. yeni dalga downtempo gruplarin, eski exotica sarkilarini remikslemeleri sayesinde.
en unlu temsilcileri les baxter ve martin denny kabul ediliyor..

(willy van der kerkhoff - 9 Ocak 2003 22:22)

filmin başında polis soruyor "söyle bana ne görüyorsun?". tekrarlar, tekrarlar, karakterler tekrar ediyor, sahneler tekrar ediyor, olaylar tekrar ediyor. "ee nereye gidecek bu tekrarlar, ne anlamı var?" diyorsunuz. egoyan da diyor ki "bir anlamı yok."

--- spoiler ---
film bir sahne döngüsü yaşıyor sürekli. exotica'dayız önce, bale sahnesiyle paralel gidiyoruz. sonra küçük bir kız evine bırakılıyor ve arama ekibini görüyoruz. bu döngüyle gidiyoruz gidiyoruz, bir hortumun içine çekilir gibi dibe yalaştıkça daha hızlı dönmeye başlıyor sahneler. aslında aynı zamanda bir striptiz gibi, hızlanıyor.

bu döngünün içinde baleyle striptizi yan yana koyuyoruz. ikisinde de cinsel ihtiyaçlar başrolde ve bu bize gösteriyor ki bu ikisinin de çok bir farkı yok.

olmayan bir çocuğa bakıcılık yapmaya giden bir kız, ölen bir kızın öldürüldüğü sırada giydiği okul formasını kendine kostüm edinmiş bir "eski" bakıcı, gizliden gizliye dansçılarını seyreden bir striptiz kulübü sahibi... ve bu kadınların peşindeki adamlar, sıra dışının, egzotiğin peşindeki adamlar. kimisi annesinden nefret ettiği işini devralmış. kimisi babasının silahının üzerinden varlığını devam ettiriyor. tüm karakterler bir tekrarın içinde ileri atmaya çalıştıkları her adımda tökezliyorlar. yeni doğacak bir çocuk bile zinciri kıran bir parça değil bu zincire eklenecek bir sonraki jenerasyonun habercisi.

bu insanlar için geçmiş bir obsesyon artık, kurtulabilecekler mi? bizi geçmişte bırakıyor film biterken. christina kapıyı kapatıyor ve biz de o geçmişin acı hatıraları içinde tanık olabildiklerimizle yetinmeye bırakılıyoruz. bunun ne kadar kötü bir duygu olduğunu bize yaşatıyor ki, bunu kendi hayatlarımıza yapmayalım artık.

--- spoiler ---

atom egoyan bir author. her filminde benzer bir konu işliyor. geçmişle derdi var. türkiye'de ise bir filminde ermeni bir kadına tecavüz eden bir türk subay portresi çizdiği için türk düşmanı ilan edilmiş. bir author'ü anlamak için onun tüm filmografisini gözden geçirmek gerek. exotica iyi bir başlangıç olabilir "türk düşmanı atom egoyan düşmanları" için: "geçmişteki bir olayın nasıl, neden yapıldığına takılıp bunu bir obsesyon haline getirirsek gelecekte sahip olacağımız tek şey çarpık ilişkiler ve tökezleyip duran, tekrar eden ama ilerleyemeyen bir hayat olacak."

(nobody inc - 21 Kasım 2011 19:51)

the sweet hereafter' da olduğu gibi, orta sınıf taşralı ahlakının didik didik edildiği atom egoyan filmi. egoyan' ı where the truth lies, chloe gibi kötü filmlere rağmen önemsiyorsam exotica sayesindedir. ayrıca, (bkz: everybody knows)

(uyuyan adam - 12 Mart 2012 14:11)

film değişik karakterlerin hayatlarından kesitlere yer verir. sanki akla değil de duygulara hitap eden, izleyende sayısız çağrışım yaratmaya çalışan bir filmdir. özellikle adam ve striptizci kızın sahneleri çok şiirseldir. sonlara doğru puzzle çözülür, alakasızmış gibi duran herkesin hikayede yeri olduğu görülür, taşlar yerine oturur.

lakin bu kadar basit değil. yönetmen öyle büyük bir ustadır ki, filmin başından itibaren, kafanızda hiç bişicikler oturmamışken dahi sanki anlatılmış olandan çok daha fazlasını sezer, nedenini çözemeyeceğiniz derece de çok büyülenirsiniz.
sweet hereafter daha aşmış, calendar daha yalındır ancak taparcasına sevdiğim egoyan filmi budur.

ayrıca bu film everybody knows şarkısına bir tribute, belki de uzun metrajlı bir kliptir..

(indiegirl - 27 Temmuz 2003 14:07)

sinopsisi okunmasa anlaşılması oldukça güç olacak film (en azından benim için öyle) merak duygusunu ayakta tutan, gizemli anlatımına karşın bittiğinde, bizim görmediğimiz, hukuki olarak faili belli olan olay için kafalarda yeni soru işaretlerini mantıklı bir temele oturtmadan havada asılı bırakıyor.
christina ile eric'in iyi başladığı anlaşılan ilişkisine ne oldu? trafik kazasından sakatlanarak mı kurtulan tracy'nin babası harold francis'in kardeşi mi? tracy francis'in evine gidip çocuk bakıyor gibi mi yapıyor? yapıyorsa nasıl yapıyor ve francis o ara ne yapıyor? olayın hukuki faili kimdir neden yapmıştır en ufak bir bilgi yok. olayın ilk görgü tanığının yanında olası fail de bulunuyor ama hiç de öyle fail profili çizilmiyor o an. o kişi için sonrasında çizilen profil ise hiç inandırıcı değil. bir de olaya oldukça yapay gerekçelerle dahil edilip olayı çözmesi için yararlanılan thomas var evlere şenlik. bir süre thomas'ın cinsel tercihleri ile oyalanırız olay örgüsü içinde ne anlamı varsa...
yönetmen soru işaretli sürpriz sonlu bir şey yapayım diye kafasına göre takılmış. izlenilebilirliği artsın diye biraz da çıplaklık serpiştirmiş.
hiç bir sorunun, hiç bir yanıtının hiç bir kimseye faydası olmadığı gibi hiç bir değeri de yok...

bu arada çarpıcı iki gerçekle karşı karşıyaymışız da haberimiz yokmuş. neymiş efendim bir striptiz kulübüne alternatif olarak konulan bale gösterisiyle cinsel ihtiyaçlar başrole alınıyor ve yalnızlığın tragedyası anlatılıyormuş...

(masiva - 26 Nisan 2014 16:44)

bir atom egoyan filmi.
--- spoiler ---

hikayenin eksik kalan parçaları ile ilgili insanların kafasında epeyce soru işareti bırakıyor film, hatta filmin acaba devamı mı var diye düşündürebilir ama aslında o cevapların pek de önemi yok zira yönetmen kafamızdaki o soruları eksiksiz cevaplasaydı filmin gidişatını değiştirir ve vermek istediği izlenimi manayı ikinci plana iterdi. burada daha çok karakterler üzerinde durulmuş. olayların onları gölgede bırakmasına izin verilmemiş. elbet geçmişte bir şeyler olmuş zaten karakterler bunun üstüne şekillenmiş bu kadar yeterli diyor yönetmen bize.ve karakterler geçmişe takılıp kalmışlar; buna oldukça yüklü bir dramla şahit oluyoruz. bana göre çok da bir şeyler anlatmıyor film ancak usta bir yönetmenin elinden çıkmış bir şey var kesinlikle.
--- spoiler ---

(atinali timon - 13 Mayıs 2014 23:58)

bir atom egoyan filmi.

(tramell - 6 Kasım 2001 19:10)

toronto'lu bir grup yaralı insanın hayatına tutulmuş tek taraflı bir ayna.

atom egoyan'ın neden zamanımızın en büyük yönetmenlerinden biri olduğunu anlamak için bu filme bakmak gerek. dokunaklı hikayesi gerçekten etkileyici fakat bu filmi önemli kılan egoyan'ın bu öyküyü anlatış tarzı. böyle bir senaryo yazabilecek çok insan olsa da egoyan'dan başka kimse bu öyküyü böyle anlatamazdı. kimi büyüyen, kimi yok olan yan öykücüklerle birlikte hikaye gittikçe açılıyor. egoyan sade anlatımıyla, zamanla oynayarak olayların üstündeki örtüleri bir bir kaldırıyor. christina beyaz bluzunun düğmelerini açtıkça öyküyü sarmalayan kabuklar da açılıveriyor. filmdeki gizem de bu anlatım tarzından kaynaklanıyor ve sonunda tüm taşlar yerine oturduğunda şaşırıyoruz fakat sürpriz finalli filmlerin aksine, exotica'da önemli olan o finale ulaşana kadar geçen süreç. filmin bir başka meziyetiyse bu parçalı yapısıyla seyirciye karakterleri inceleme ve kendi sonuçlarını çıkarma imkanı vermesi, bütünselliğini bozmadan gerekli boşlukları bırakabilmesi.

(spider from mars - 22 Ağustos 2006 19:46)