mike scott'ın grubu. bir kategoriye sokmakta zorlanırım müziklerini. grup 1981'de londra'da kuruldu. 80'li yıllara, en ünlüsü "fisherman's blues" olmak üzere, 4 albüm sığdıran grubun bence en iyi albümü 1993 yılında yaptıkları dream harder"dır. kapağı büyüttürülüp duvara asılmalıdır. "winter winter" isimli 33 saniyelik parça baştacıdır. mike scott arada solo albümler yapsa da 2000 yılında bir the waterboys albümü daha çıkarmayı ihmal etmemiştir. ismi "a rock in the weary land".

(usak - 27 Şubat 2002 16:05)

(bkz: this is the sea)

(kimi raikkonen - 14 Mart 2007 21:13)

(bkz: everybody takes a tumble)

(hadal - 7 Aralık 2007 11:13)

this is the sea gibi kendi çapında bir filmi müziğiyle akıllara kazıyan grup. bu yüzdendir ki irlanda sorununu sade bir öykü üzerinden anlatan filmde, bir çok sahnenin görselliği çalan şarkının gerisinde kalmıştır.

(talassa - 24 Ocak 2008 03:47)

"this is the sea" adlı film in muziklerini yapmıs olan grup.daha dogrusu film,ismini the waterboys un "this is the sea"albumunden almıstır.filmde kullanılan sarkılardan red army blues un calmaya basladıgı sahne sizi aglatabilir..sarkı dunyanın en huzunlu melodilerinden birine sahiptir.

(broken - 12 Mayıs 2002 03:54)

fisherman's blues'u dinlerken the black heart procession'in yaydigi depresif havayi hissedersiniz buram buram.

(juxtapose - 15 Kasım 2009 22:28)

the pan within hala bayildigim sarkilarindan bir tanesidir bu grubun.

edit: bir de the return of the pan varmis.

(ayamik - 18 Kasım 2009 04:17)

everybody takes a tumble diye muhteşem eğlenceli bir şarkıları var ki akıllara zarar.
parçalarının sözlerinin tamamına yakını kafiyeli sözlerden oluşan grup.

ı made it to the stairwell
ın the street ı muttered farewell
with a driving wind again me
and shame exploding in me
ıt took me six years to begin again
to feel secure in my own skin again
(bkz: she tried to hold me)

(hans voralberg - 10 Eylül 2014 14:37)

good afternoon..

https://www.youtube.com/watch?v=4yi9sejrdr4

(ianism - 14 Ağustos 2015 01:23)

the whole of the moon parçalarını ne zaman dinlesem beni düşüncelere sevkeden 80's grup.

şöyle ki, bu parça gayet basit bir yapıya sahip olmasına, hatta kendini sürekli tekrarlayan bir ritm üzerine kurulu olmasına rağmen inanılmaz etkili ve insanı alıp sürükleyen bir parçadır. ister istemez insan düşünür, 80'lerde böyle parçalardan bir sürü vardı, hep göz önünde listelerde olanları bırakın - the smiths gibi, ultravox gibi, simple minds gibi insanı ayrı alemlere götüren hazineler vardı. şimdi ne değişti? ne oldu? neden robbie williams'ın bile albümüne sarılır hale geldik? genel toplumsal ruhsuzluğu en iyi yansıtan örnek müzik mi yoksa bugün?

(feritciva - 25 Kasım 2005 10:50)