2015 yılında yapılmış bir sina ataeian dena filmi.

!f'teki özeti şu şekilde:

"cennet, iran’da öğretmenlik yapan yirmi beş yaşındaki hanieh’nin hikâyesini anlatıyor. hanieh, bir yıl önce beklenmedik bir şekilde anne ve babasını kaybetmiştir ve hamile ablasıyla birlikte yaşamaktadır. bu trajedinin yanında aslında daha da ciddi bir sorunu vardır: çevresindeki diğer kadınların aksine hanieh, baskıcı rejimin kurallarına boyun eğmemekte direttiği ve ondan beklenen role uygun davranmadığı için birtakım zorluklar yaşamaktadır. tıpkı bir uyurgezer gibi, herhangi bir duygu zerreciği dahi dışa vurmadan günlük hayatını sürdürmektedir. kayıtsız, depresif bir tavır ve ifadesiz bir yüz belki de içinde kopan fırtınayı gizlemek için başvurduğu bir korunma yoludur. bu pasif direnişe daha ne kadar devam edebileceği ise belirsizdir. tahran’ın sokaklarında izinsiz bir şekilde gerilla usulü çekilmiş bu ilk film, son derece baskıcı ve cinsiyetçi iran rejiminde bir kadın olmanın zorluğunu samimi, gerçekçi ve belgeselvari bir dille gözler önüne seriyor."

filmi izledikten sonra gelen edit: film beklentileri karşılamıyor. festivalde film öncesi yönetmen "umarım uyumazsınız" deyip gülmüştü. bunun yersiz bir espri olduğunu düşünmüştüm ama sonra yönetmene üzülerek hak verdim. film bir şey anlatmıyor ne yazık ki. iran'daki kadınların eğitimine şöyle bir değinip geçiyor. derinlemesine bir dram umuyor insan. yüzeysel, fazlasıyla...

(anoktanur - 5 Şubat 2016 12:25)

filmin if istanbul 2016'daki gösterimine yönetmen ve filmin yapımcıları da katılıp soruları cevaplamışlardır.

film sayesinde iran'daki ilkokulların ürkütücü şekilde bizdeki okullara çok benzediğini gördüm. filmin en güzel yeri ise küçük kızların okul servisi ile kutlu doğum haftası törenlerine giderken dans edip çılgın attıkları sahneydi.

(wish i could find a way to disappear - 26 Şubat 2016 23:26)