yurdum insanının karizmatik olmak adına küçümsemeyi alışkanlık edindiği, biraz bu huyundan vazgeçse erdemlerinin farkına varacağı super kahraman dizisi. hollywood'un en iyi senaristlerinden biri sayılan joss whedon'ın yarattığı ve yazdığı, hush isimli bölümü ile emmy ödülüne aday gösterilen, aynı bölümle bram stoker ödülünü kazanan, academy of science fiction, fantasy & horror films gibi dasakli bi kuruldan 3 yıl boyunca en iyi dizi ödülünü alan, yine international horror guild'den 99'da en iyi dizi ödülünü kapan, çizgi romanı ile çizgi roman dünyasında da itibar gören, her bölümü ciddi analizlere ve çözümlemelere maruz kalan, eski filmlere sağlam göndermelerle gönülleri fetheden, fantastik kurgu adına birçok ilki barındıran (bir televizyon dizisindeki en uzun sessizlik: 22 dakika ile, bir süper kahramanın sıradan bir insanı öldürmesi gibi...) ve senaryo olarak aşmış bir dizidir. hazır tekrar gösterime başlamışken önyargıyla bakanların bir kere daha bakması gereken televizyon başyapıtıdır.

(yorb - 8 Temmuz 2002 10:21)

özellikle 5. sezonunun senaryosunu yüzüklerin efendisi ve ursula leguin fan'larının yazdığı hissine kapıldığım, kıvrak zeka ürünü, karakter zenginliği açısından takdire şayan, mizah anlayışı hiç de yabana atılır gibi olmayan dizi. karakterlerinin, buffy dahil, hepsinde dahil tonlarca defo vardır, tam da bu yüzden rengârenktir hepsi (iyisi de, kötüsü de). senaryo falso vermez, verse de bunu hiç çaktırmamıştır. bunun dışında, çıtı pıtı bir hatunun boyunu, gücünü kat be kat aşan vampirlerdir, türlü iblistir, envai çeşit canavardır haşat etmesi, bütün bunları da anti-xena (zeyna) bir halle, "süperim ben" edasıyla değil de sakin sakin yapması, zaaflarını kabullenerek gerçek kuvvetini keşfetmesi bir nevi tabu kırandır. hâsılı, kalbimdeki yeri ayrıdır, pek severim, tekrar tekrar izleyesim gelir, ki seferinde kaçırdığım ufak tefek şeyler olduğunu görüp onları da keşfetmek ayrı bir tat verir, keyif artar.

(mayadeniz - 29 Nisan 2010 00:12)

mantik hatalariyla dolu vampir dizisi... normalde bir vampir dizisinde mantik hatalari olmamalidir

(estp - 8 Aralık 2011 11:34)

çok emin olmamakla birlikte hikayesinin kurgu olduğunu düşündüğüm vampirli dizi.

(luckies - 8 Aralık 2011 11:46)

şu anki vampir dizilerinin hepsine beş basar. tartışmasız.

(matandberenice - 11 Mayıs 2012 21:21)

dizi boyunca bir tane kafasi calisan, omurga sahibi karakter var gibi, ki o da omurgasini sonradan kazaniyor...
adamimsin spike..

(malmoth - 14 Mayıs 2013 22:26)

şimdi izleyince çekimler falan biraz amatör geliyor olabilir ama zamanına göre hatta şimdi için bile çok çok iyi bir dizidir. o kadar farklı şeyler denenmiştir ki dizide saygı duymak gerekir. müzikal bir bölümü vardır mesela tamamen sessiz geçen bir bölümü ya da tamamen rüyalardan oluşan bir bölümü. her biri özenilerek yapılmıştır ve gerçekten de çok iyidir. hele günümüzdeki sadece aşk üçgenlerine beşgenlerine dayanan dizilerin yanında oldukta kalitelidir diyebiliriz. 81-86 arası doğan efsanevi neslin^* ergenlik dizisidir belki ama kendi kulvarında hala en iyiler içerisindedir. ben supernaturali benzetirim bu diziye ki o da favori dizilerimdendir.

(obsessiveturtle - 11 Eylül 2014 17:48)

insanların çoğunluğu cheesy adından ve 1.sezonda ard arda yağan monster-of-the-week bölümlerden diziye hiç yaklaşamıyo ama 2.sezonda (spesifik olarak surprise ve innocence ikilisi) öyle bir hal alıyo ki ölesiye izlediğiniz game of thrones'lar, the walking dead'ler, spartacus'ler böyle bir dizi senaristliğine ağızlarında salya ve kalplerinde imrentiyle bakakalırlar. hadi hoşçakalın.

(in between dreams - 24 Şubat 2015 23:46)

dostoyevski'nin, palto hikayesine atıfta bulunarak, "hepimiz gogol'un palto'sundan çıktık" dediği yazılagelir, 2000'li yıllarda zirveye ulaşan fantastik / kurgu bilim dizi sektörü de whedon'un buffy'sinden çıkmıştır. yarattığı evrenin içindeki takipçilik, süreklilik ve tutarlılıkla; "retcon" tabir edilen ben yaptım olduculuktan uzak duruşuyla, vampirler, iblisler ve cadıların bir sanat eserinin gerçekçiliğine zerre zarar vermeyeceğini ispatlamıştır. en sıradan bir "monster of the week" bölümündeki bir detayın üç sezon sonra referans gösterilebildiği, bazı alt hikayelerin beş altı sezonda olgunlaşıp nihayete erdiği, iki yıl sonra olacak olayların ipuçlarının önceden verildiği, dahiyane ve insanı asla aldatılmış hissettirmeyen bir hikaye örgüsüne sahipti. a song of ıce and fire'a kadar da, okuyucuya/ izleyiciye bu saygıyı hiçbir eserde bulamadım.

"buffy summers, beloved sister, devoted friend. she saved tv. a lot. "

(cuthbertallgood - 30 Kasım 2015 01:33)

efendiler, vampirler 19. yuzyildan itibaren edebiyatta, filmde vs. nietzsche usulu ahlaki ve iyi ile kotunun goreligini anlatmak icin kullanilan semboller olagelmistir. uluslararasi vampir standartlari enstitusu varolmadigindan (belki de vampirler varolmadigindan) bir eserde nasil betimlenecekleri ustunde kimsenin yaptirimi yoktur. bu yuzden, new orleans'in gulu anne rice ve lestat kultunden fanboylarin "drakula oyle olebilemez, vampir karizmadir yucelerin yucesidir" tarzi elestirileri yersizdir, ancak sasirtici da degildir; soz konusu dizide cogu zaman tassak konusu da edilmistir bu guruh

butun bunlarin disinda buffy vampirlerle alakali degildir de zaten, ismine bakip yanilmayiniz. dizinin hayran kitlesini olusturanlar, kirkina merdiven dayamis ev kadinlarindan okuyup profesor olmus gozluk bile takinmis akademisyenlerine kadar, zaten bunu fark etmistir. buffy vampir oldurmek yerine hobaraklari gubartsaydi yine milyonlari buyuler kapisinda kopek ederdi aslinda. cunku dizi temelde herkesin yasadigi buyumeyi, degismeyi, asalakliktan sorumluluk sahibi bireye gecisi (veya gecemeyisi) konu alir. vampiri, cadisi, umacisi bahanedir, ana hikayeyi kolaylastiracak, celiski ve cozumleme carklarini yagliyacak araclardir. yukarda bahsedilen ubermensch ahlakindan (bana gore ahlaksizligindan) farkli bir ahlak anlayisi hakimdir: iyi olmak mutlu olmanin yegane sartidir. faith bacinin hikayesinde bu aristocu ahlak anlayisi cok bariz bir sekilde ortaya cikar.

dizi, ille de kategorize etmek gerekirse, daha cok super kahraman mitosuna yakindir bu yonuyle . orumcek adam'da gordugumuz guc-sorumluluk konusu buffy hanim kizimizin da basini agritir mesela. belki de bu yuzden, buffy karakteri dizinin en populer karakteri degildir coguna gore. milletin gonlu daha ziyade xandergile willowgile ve ille de sari pipi spike picine kayar. super kahramanla kendini ozdeslestirmek daha zordur.

eklemekte yarar var, bence buffycan ilk ve tek kadin super kahramandir, travesti bir superman olmaktan oteye gecememis emsallerinden (bkz: wonder woman) cok daha kadindir cunku.

anladigim kadariyla bircok yasini basini almis insani bu genclik dizisine baglayan ve hmmm dedirten bolum angel'in buffy'yle sevismesi sonrasi aniden pustlasmasini konu alan masumiyet bolumudur. joss whedon abi burda hemen herkesin yasadigi veya yasamaktan korktugu "herseyimi sevdicege teslim edersem degisiverir" ortak paydasini onikiden mihlamistir. bendeniz de masumiyete kadar sirf gul yuzlu yarimden sonra dunyanin en guzel kadini olan sarah baci icin izlemekteydim diziyi.

(blair kadisi - 26 Haziran 2005 13:49)