gregor jordan yonetimindeki beyazperde urunununun bu yil icinde gosterime girmesi beklenilmektedir. basrollerde billy bob thornton, winona ryder, kim basinger. mickey rourke, bu yilin baslarinda kaybettigimiz genc oyuncu brad renfro bulunmaktadir.

fragman icin: http://www.joblo.com/informers-trailer

(oinone - 28 Eylül 2008 21:47)

fragmanindan cruel intentions ve beverly hills 90210 tadi aldigim, 80lerde geçtigi ve entrika yuklu oldugunu dusundugum icin hastasi oldugum ancak ne hakkinda pek fazla bilgi, ne de bret ellis eastona ait kitabini bulabildigim filmlestirilmis kitap. kendisi imdb'ye 96 gibi hayvani bir puanla giris yapmis olup su siralar 90 civarinda seyretmektedir. elbette mayisa dogru film sinemalara geldiginde o puan dusup normal duzeyini bulacaktir ancak, gerek oyunculari, gerekse bu iddiali girisi bunyelere heyecan pompalamaktadir.
trailerlarinda calan sarkilar icin:
a flock of seagulls- i ran
new order-blue monday

(notorious brklp - 26 Ocak 2009 20:38)

inanilmaz guzel bir afise sahip güzel bir film.

1983 los angeles'inda gecen bret easton ellis'in ayni isimli romanindan uyarladigi, ve gregor jordan yonetiminde cekilmis film.

--- spoiler ---

filmin açılışı çok şahane. zira, dan diye olup bitiyor zaten fragmanda görünen şeylerin yarısı. gran ile martin'in kokain kullandıkları sahnedeki çakma efektler, bence 80lerin filmlerine gönderme ama bilemedim tam niye. los angeles'i çok güzel özetlemişler.

ben son iki haftayı twitter'de bu filme gün sayarak geçirip takıntı haline getirdiğim için mi, yoksa inanılmaz uykusuz izlediğim için mi bilmiyorum inanılmaz sevdim.
yine dan diye bittiği için sinir olanlar olacaktır ama bu zaten ellis'in vermeye çalıştığı boşluk, ne yapacağını bilememezlik hali.

cristie'nin güneşlenmek için ısrar etmesi çok manalı idi her iki adımda bir tanning salon bulunan los angeles memleketi için.

--- spoiler ---

soundtrack 10/10.

izleyen herkes gaza gelip amber heard'e destan duzecegi icin ben pas geciyorum.

zira ben film sonunda bekleyip cast esnasında çalan şarkıları da dinledim ve cd'sinin üzerine elimi koyacağım için sabırsızlanıyorum.

bu filmi ya seveceksiniz, ya da nefret edeceksiniz. arası yok.

son olarak keşke less than zero uyarlamasi da ellis tarafindan yapilmis/the informers gibi olsaydı da, aslından çıkıp clay'ın doğruluk delisi uyuz bir maymuna dönüştüğü ve kötü junkie makyajıyla ortalıkta koşuşturan bir robert downer jr.'dan baska numarasi olmayan bir filme dönüştürülmeseydi diyor entryme son veriyorum.

(earthsick - 26 Nisan 2009 05:05)

izlenmesi sadece vakit kaybı olan, beş para etmez film.

(trametes - 16 Ağustos 2009 03:49)

magnolia, crash, the air i breathe gibi yapımları izledikten sonra kekremsi bir tat bırakan film... problemli tiplerden oluşan karakterler yaratalım, hepsinin olayı eşit seviyede işlensin, yorumu da izleyiciye bırakalım. fena halde bayat... 80'li yıllarda birçok örneğine rastladığımız, okula sonradan gelip herkesin dikkatini çeken, içinde iyilik taşıyan sorunlu çocuk filmlerinden bile klişe... billy bob thornton, winona ryder gibi oyuncular da filmi kurtarmaya yetmiyor. kanımca kim basingerın oyunculuğu filmin en dikkat çekici kısmı. bir parantez de mickey rourke'a açmadan edemeyeceğim. baba the wrestler ile muhteşem bir dönüş yaptıktan sonra ne yaptın allasen? en çok da ona üzüldüm ve parantezi kapadım...

(eticin - 16 Ağustos 2009 17:13)

son zamanlarda izlediğim en saçma, en boş, en "ne anlattığı belli olmayan" filmdi.
konu kayıp gençlik ve sorumsuz ailelerse bunu ahu tuğba ve nuri alço bin kere anlattı.
yok eğer konu çürüyen toplumsa onu da tarık akan ile ahu tuğba anlattı...
derseniz ki 80 lerdeki kokuşmuşluk... nuri alço ile hüseyin baradan tillahını yaptı.

ben bu filmin daha güzellerini, atv öğle kuşağında bin kere izledim. siz de yerli olanları izleyin, bu dandik filme para vermeyin.

(seyuranto - 18 Ekim 2009 21:20)

ilk 34 dakikasında filmin içine girmek için 68 kere müdahalede bulunmama rağmen, film beni kendi dışına tükürmüştür. yani film ile ten uyuşmazlığı yaşadık, allahtan spormax kanalında 27 aralık 2009 fenerbahçe ülker beşiktaş ct maçı maçı vardı da bu durumu pek umursamadım.

o tabaktaki yemek bitecek zorlaması yüzünden belki sonra kaldığım yerden devam ederim; ama şimdilik öyle bir ihtimal gözükmüyor.

(nevtek - 27 Aralık 2009 20:33)

yıldızlar geçididir. çok vurucu sahneleri sahneleri vardır ama bu sahneler hikayenin kesiştiği yerlerde olmaktansa rasgele dağılmıştır. chris isaak filmde şaşırtıcı derecede güzel bir oyunculuk sergiler. christie ^*un bryan metro ^*nun klibinde söylediği, jason falknerın şarkısı only you da bir dansı ve yere kendini bırakışı vardır ki, gerek soundtrackden, gerek filmin atmosferinden, insanı filme yaklaştırır. mickey rourke un hayatın parçası kötü adam rolünü ne kadar iyi oynadığı da gözlemlenebilir. çoğunluk beğenmese de dolu dolu bir filmdir. hayatın bir kesidini gözler önüne serer ama bir sonuca bağlanmaz. sonuca ulaşmayan böyle büyük kadrolu bir film hollywood şişirmesi damgasını yemiş biraz. aslında bunun da çok güzel bir anlamı var, ne olursa olsun hayatın devam ettiğine, her şeyin bir sona ulaşmayacağına gönderme yapıyor sanırım. bu kanıya varmamın sebebi senaryoyu incelendiğimde olayların aslında ne kadar da çarpık, pürüzlü ve anti klişe olduğu. sevmişim ben bu filmi ama sadece çoğunluk sevmedi ve amber heard (bkz: #21363650) var diye sevmiş de olabilirim. bir göz atılmalı

(barrak baba - 29 Aralık 2010 06:56)

yazarın yayınlanmasa da olur dediği; uzun çalar kitaplarını yaratırken verdiği araları resmeden hikaye kitabı. daha sonra; eserin aslında, kendi dil akıcılığında ki biçemsel döngüyü kırmasıyla-bret'in favori yazıtları arasına girmiştir. rules'un mektuplarını hatırlayın ve krishnayı düşünün. batan gecenin yıldız altlığı betimlerken kurtların boğazına takılmış önemsiz gezegenleri, biz bir şekilde yağmuru düşlüyoruz...

(bad astronaut - 6 Nisan 2003 15:57)

inanılmaz bir atmosfere sahip, underrated kalmış, güzel film.

baştada söylediğim gibi filmin karanlık çok başarılı bir atmosferi var. müzikler ve oyunculuklarla bu atmosfer pekiştirilmiş. film birkaçtane öyküyü anlatıyor ama bu tarz filmlerin aksine hikayenin sonunda herkes biaraya gelip hikayeler birleşmiyor. onu geçtim hikayelerin bir sonu bile yok. ayrıca anlatılan hikayelerde hiç ayrıntıya girilmemiş. mesela babasıyla arası kötü olan bir çokcuk var ama araları niye kötü, ne oldu hiç bilmiyorsunuz. filmi izlerken sanki o hikayelerin içinde bulunan pek bişeyden haberi olmayan bir karakter gibi hissettim kendimi. çoğu kişi ''ne anlatıyor bu film ya'' diyip bu durumu beğenmesede benim çok hoşuma gitti. farklı bir deneyim oldu. sonuç olarak çoğunluğa hitap etmesede farklı tarzları seven sinemaseverlerin bence izlemesi lazım ama ortalama bir sinema seyircisinin beğeneciğini sanmıyorum.

(defy - 17 Mart 2013 02:28)