arabaları yanında çok küçükken 1/72 ölçekli askerlerini tüm salona yayarak doyasıya savaş oyunları oynadığım muhteşem kalitede yapılmış minyatür figürleri de vardır bu markanın.

hemen hemen aynı zamanlarda aldığım ingiliz birliği, anzaklar ve japon askerleri olmak üzere 3 farklı bölük vardı elimde. halen de bir çok zaiyatlarımıza rağmen kadro itibarı ile savaşa hazır bir şekilde dolabımda bir köşede duran bu kahraman cesur askerlerim, en büyük kaybı çocukken dedemlere gittiğimiz bir yaz trabzon'da vermişlerdir. bir anda bir sürü çoluk çocuğun elinde kalan askerlerimin yarıdan fazlasını zorla geri toparlandıktan sonra bir daha asla ulu orta yerde kardeş harici başkaları ile oynanmama kararı verilmiştir. ve halen arada bir bu birlikler özenle sıraya dizilir ve içtima alınır.

yıllar içinde sonradan başka başka markalar^**** da bulunmuştur, fakat hiç biri bunların kalitesinde olmamış yerlerini tutmamıştır. her ne kadar kalitesini beğenmesem de anlam itibarı ile hat marka çanakkale savaşına ait osmanlı askerlerimin de yeri ayrıdır tabii. onlar da bahsi geçen matchbox grubu askerler ile beraber özenle saklanırlar.

(agrali miles - 21 Ocak 2011 04:22)

mazda rx-7'siyle kara şimşek emülasyonu yaptığım oyuncak modeli. öyle ki rx-7'yi ustten bastırdığım zaman kaput açılırdı onu da super pursuit mode kabul ederdim.. ayrıca pontiac trans am'den hemen hemen hiç farkı yoktu.

sonra majorette'in gerçek trans am'leri çıkmıştı galiba.

(ssg - 13 Şubat 2003 02:22)

bazilari da altlarindaki made in macau ibaresiyle kafayi yedirtirdi, "neresi lan bu macau?" diye...

(eye queue - 6 Mayıs 2003 11:23)

sunay akın'a göre, 1953'te ingiliz çocukların okula kibrit kutusu büyüklüğünde oyuncak getirilmesine izin verilmesinden doğan oyuncak.

biz yetişemedik. çin malı taklitlerini gördük hep oyuncaklarımızın arasında..

(bobby mcferrin - 10 Şubat 2013 00:59)

dün oğlumla bir çocuk mağazasının kasasına gittik. kasanın bize bakan yüzüne doğru hamle yaptı oğlum, 'aaabaaaaa' diye bağırarak. bir baktım matchboxlar..eline 4-5 tane almıştı bile ben onu tutana kadar. gözlerindeki parıltı bana çocukluğumu, babamın matchbox kutusuyla eve girdiğinde gözlerimin parlamasını, kalbimin merakla hızlanmasını hatırlattı.
çocukluğu anımsamak insanı mutlu ediyor ama hüzünlendiriyor da bir yandan, bir küçük matchbox'ın sizde yarattığı mutluluğu şimdi neyle yakalayabileceğinizi düşünüyorsunuz, çocukluğunuzun uzak bir anı olması yüreğinizi burkuyor..
neyse, kerem'den bir tane seçmesini istedim, süper bir şey seçti, daha 17 aylık ama arabadan anlıyor namussuz..ona o matchbox'ı alırken hüznüm uçtu gitti, benim çocukluğum çoktan geçti, bitti ama oğlumun önünde koca bir çocukluk var.
onun yeni arabasıyla mutluluğuna dahil oluyorum, arabalarla birlikte oynuyoruz, takla attırıyoruz, ard arda diziyoruz arabaları..çocukluğumu ucundan da olsa onunla yeniden yaşıyorum.

(femme noir - 10 Mayıs 2013 09:11)

kibrit kutusuna sığabilecek boyutlara sahip olduğundan dolayı bu adı alan, 100.000lerce çeşidi olduğuna inanılan küçük arabalar.

ecnebilerin kibrit kutularının bizimki kadar küçük olmadığına inandıran akım.

(bkz: gavurların kibrit kutuları)

(lhurgoyf - 23 Mayıs 2001 01:40)

bir sürü kırmızı arabam vardı benim de . nedense babam hep kırmızı olanlarından alırdı. kardeşimle o kadar çok vurdurarak oynardık ki, arabaların boyaları çıkardı. sonra annem bize kızmasın diye onun kırmızı ojesiyle pasta cila çekerdik güzelim ferrarilere.

(foreign - 16 Haziran 2004 16:20)

cocukken yuzlercesine (hatta o aralar saymayi bilmiyordum belki de binlercesine) sahip oldugum fakat nedense aklima zaman zaman hep kirmizi bir tanesini evin icersinde yaldir yaldir aradigim an gelen oyuncaktir.

okuma bilmedigimden ingiltere'de ogrenim gormus abimden bildim ben "metçbaks" demeyi. majorette ile farkini cocuk aklimla hep parke uzerinde daha uzaga gitmesinden anladim, birisinde daha fazla harf oldugunu farketmem de ceyrek gram beynimi biraz isletmem sayesinde mumkun oldu.

simarikligimdan midir ailemin en kucuk cocuk olmami firsat bilip abarmasindan midir bilmiyorum ama bir aralar evimizin karsisindaki oyuncakcidan bir tane matchbox aldirmadan eve girmemeyi adet edindim bir sure. annemin en sonunda dayanamayip ensekokume indirdigi bir saplakla da son buldu aliskanligim. daha ozel gunlerde minik arabalar girmeye basladi hayatima. hepsinin yeri ayriydi ama ben hep kirmizi bir tanesini ararken buldum kendimi.

selelerinden indirip hepsini silip parkelerin uzerine dizmeyi, birbiriyle yaristirmayi, rengine gore gruplamayi, apartman cocugu olmanin guzel yani olarak gordum hep.

vakit geldi buyudum, annem her ebeveyn gibi "essek kadar adam oldun" yaklasimi ile matchboxlarimi kuzenlerime, misafir cocuklarina hediye etti. icim gitti, sesimi cikartamadim, ayni simarikligi gosteremedim bu sefer. yutkunup gulumsedim. simdi olsa kiyameti koparirdim gerci.

belki de bana ilk oyuncak araba alan kadina onun icindir bu tutkum. kirmizi degil ama olsun arada ikisini de arada hala parkenin uzerinde yaristirip hangisi daha uzaga gidiyor diye bakiyorum o bile yetiyor da artiyor bile. sari olan acik farkla onde gerci. ona bir rakip bulmak gerek.

(hadileen - 27 Temmuz 2004 17:54)

geçen gün bimde 10 adedini 19.50 liraya aldığım küçük metal arabalar. eski kalitesi yok fakat hala demir ve tekerlekleri yine diğer markalara göre daha iyi dönüyor. bunların çılgın gibi koleksiyonunu yapanlar vardır. bir yerde amcanın biri tamamen duvarını matchboxlar ile kaplamıştı. ben de ufaktan başladım. zaten 1/18 diecast koleksiyonu yapıyordum şimdi matcboxa başladım. en önemli avantajı ucuz olması . bir model gördüğünüzde hemen alabiliyorsunuz. orjinal kibrit kutusunda olanlar oldukça değerlidir.

(whitesinek - 24 Ağustos 2015 13:43)

(bkz: majorette)

(carno - 1 Ağustos 2001 12:02)