dustin hoffman ile emma thompson'ın başrollerini paylaştığı, dingin bir aşk filmi. izlemek için ayrılan vakte değiyor.

(mavi karanlik - 10 Nisan 2009 00:50)

iki kişilik o hikayelerden biri daha. asla romantik demem. howards end ve remains of the day i özlerim ben arada sırada. yahu niye çekmiyorlar şunlardan arada bir diye de söylenirim. hah çekmişler iste. imdb'de "ilk aşklar, son şanslar ve ikisinin arasında bişeyler" diye özetlemişler filmi. tiksindim.tüh allah cezanı vermesin, sensin ikisinin arasında bişey imdb.
londra'da bu ikisi; dustin hoffman ve emma thompson metrodan iniyorlar, erkek kadına "nereye" diye soruyor, kadın "paddington" diye cevap veriyor; paddington emma thompson'ın memleketi, doğduğu yer. bayıldım. kıyafet yok, mekan yok, hikaye yok, sadece sözler var.. eh tabii allah uzun ömür versin bir de sözleri öyle söyleyenler var.
tevekkeli değil geçenlerde rüyamda gördüm ben bu filmi, üstelik henüz seyretmemiştim. şöyle ki; dustin hoffman'la karşılaşıyorum, all the president's men deki haliyle, beyaz gömlek, ince kravat, sigara, ah o saat... masamın üstünde duran last chance harvey'in korsan dvdsini genç dustin hoffman'a imzalatıyorum. bu kadar rüya. hayırdır inşallah. dur ben filme bir daha bakayım

(dilruba - 21 Mayıs 2009 00:38)

izlenilesi sicacik bir film. dustin hoffman ve emma thompson'ın oyunculuklari (normal olarak) cok basarili.

(ipkins - 5 Temmuz 2009 15:46)

filmin % 90ı ömür törpüsü diyebilirim. sıkıcı diyaloglar, ağır tempolu bir senaryo. sakın sinemada izlemeyin yani bayılırsınız.

--- spoiler ---

filmde tek hoşuma giden şey son sahnede oldu. şöle ki; emma thompson bütün film boyunca zaten boyu uzun değilmiş gibi bir de topuklu ayakkabılarla gezdi ve dustin hoffman onun yanında minicik kaldı. ulan nie hala kadını topuklu giydiriyolar die küfür ederken, son sahnede emma abla ayakkabıları atıverdi, biz de rahatladık.

--- spoiler ---

(venus - 16 Temmuz 2009 00:38)

final sahnelerinin geçtiği grosvenor house otelinde bizim hıncal ^* kalmış.8 katlıymış hatta ve en üst katındaymış odası.emma thompson otelden ayrılırken, 14. kattaki asansörün önünde nasıl durduğunu yakalamış filmin kusuru olarak.

http://www.sabah.com.tr/…009/07/21/sakin_kacirmayin

(jack nicholson - 21 Temmuz 2009 21:51)

guzel filmdir. zamanin nasil gectigini anlamaz, kaptirir gider, karakterlerle uzulur, karakterlerle sevinir, onlarin heyecanlarini, korkularini yasarsiniz.

--- spoiler ---

filmin basinda baba ile kizin iliskisinin berbatligi, adamin ailesinden dislanmisligi insani rahatsiz edecek durumdaydi. kizinin dugun yemegi dustin hoffman'in oynadigi harvey karakteri icin kiziyla arasini duzeltme, ailesinin bir parcasi olmak icin "son sans"di ve hayatina bir rastlanti sonucu, sirf en dibe vurdugu anda o anda bir "sans" eseri onunla ayni mekanda olan tek kisi olmasindan dolayi girmis olan emme thompson'un oynadigi kate'nin durtuklemesi ve destegi ile bu "son sans"ini iyi degerlendirir dustin hoffman, kizini geri kazanir, kendisini "baba" olarak kabul ettirir, ailenin bir parcasi halini alir yeniden...

ama dustin hoffman icin asil "son sans" (malum filmin adinin turkceye cevrilisi "son sans harvey" kate'nin bizzat kendisidir, son bir ask, son bir mutlu olma, hayatini sana deger veren biriyle paylasma sansidir onundeki. ve bunu icinde bir yerde, farkindadir harvey.

bu yuzden gun boyunca bir turlu birakmaz kate'nin pesini, ilginc bir sekilde baglanmistir ona, bir turlu vazgecemez, her yere takip eder onu.

bu yuzden kendisi ailesiyle dansa dalmisken, kate "benim isim yok burada" diye kalkip kimselere caktirmadan gitmeye kalkarken tam zamaninda fark eder ve gitmesine engel olur.

bu yuzden hem kizi, hem eski karisi kizini gelin arabasina binip balayina gitmesi icin gecirmeye ciktigi o ayrilis sahnesinde kendisine caktirmadan kateyi isaret ederler.

bu yuzden hastanede doktorlara binbir dil doker salsinlar onu da kate ile randevusuna yetissin diye.

ve gene bu yuzden kate ile olan randevusunu kacirmasindan sonra kate'nin kendisine tavir yapma olayini abartmaz senaryoyu yazanlar. uzun uzun nazlanmalar, bagiris cagrislar yoktur. harvey (ve seyirci) zaten coktan katie'nin kendisi icin oneminin farkindadir ve secimini yapmistir. sira kate'nin harvey'nin kendisi icin onemini fark edip kabullenmesinde, harvey'nin de kendisi icin bir "son sans" oldugunu anlamasinda ve korkularini, endiselerini, arkasina saklandigi alisilagelmis duzenini bir kenara birakip bu son sansinin degerini bilmeli ve degerlendirmelidir.

bu bakimdan kate harvey'in son sansi. harvey de katie icin bir son sanstir. isminin turkceye "aska son sans" olarak cevrilmesi cok da yanlis degildir ama ingilizceden duz ceviri yapilirsa asil ismi olan "son sans harvey"deki bunun hem harvey icin son sans olmasina, hem de harvey'nin kendisinin bir son sans olmasina gonderme yapan minik kelime oyununun arada kaynayip gitmesi biraz uzdu beni...

--- spoiler ---

(trojanas - 31 Temmuz 2009 06:22)

gayet sade, basarili oyunculuklarin sirtladigi bir film. ayrica insanlarin icindeki hayalkirikliklarindan tatmin olma, mutsuzlugun icinde "boyle gelmis boyle gider" diyerek kendini guvende hissetme egilimini cok basarili sekilde yansitmis..

--- spoiler ---
filmin son planinda kate, harvey'le neden olmayacaginin sebeplerini basliyor siralamaya. oysa onun da ilgisi var harvey'e, gayet hoslaniyor. "sunu yapacaksin, bunu yapacaksin, ara vermek istiycem, mutsuz olucam, anlasamiycaz...vb." gibi birsuru olumsuzlulari siraladiktan sonra anliyor yaptigini ve en sonunda "hayalkiriklarina ne kadar yatkinim degil mi?" diye soruyor.. cunku o kadar alismis ki yalniz kalmaya, karsi cinsle her denemesinin basarisizlikla sonuclanmasina. annesiyle birlikte bir duzen tutturmuslar, gorunuste mutsuzlar ama guvende hissediyorlar kendilerini. alismislar yalniz ve renksiz hayatlarina. insanlarin gecmisteki kotu tecrubelerinin yarattigi saplantilar, eski hayalkirikliklari, korkulari, bir seye sahip olursam onu da ya kaybedersem endisesi her zaman gelecekteki mutluluklarini imkansiz kiliyor. hatta pek cok insan mutluyken bile bu korkular yuzunden kendini guvensiz hissedip, bilerek ya da bilmeyerek o mutlulugu yok edip kendine "bak hakliydim iste, her zamanki gibi hayalkirikligina ugrayacagimi biliyordum" demek icin sabirsizlaniyor. iste tam da bu egilim yuzunden iliskiler baslamadan bitiyor, en guzel noktasindayken asklar bir anda dibe vuruyor ve insanlar kendilerini sonsuza kadar yalniz zannediyor...
iste sirf bu diyalog bile ililskiler hakkinda bunca seyi acikladigi icin, bu filmi benim gozumde basarili kildi. o yuzden asla vakit kaybi olarak nitelendirilemeyecek bir film kanaatimce.
--- spoiler ---

(utq - 1 Ağustos 2009 06:37)

hayatın her an sürprizlerle dolu olabileceği inancını güçlendiren bir film. bu sürprizler iyi de olabiliyor, kötü de. dustin hoffman ve emma thompson harika. yalın ama güçlü oyunculukları izlemeyi keyifli kılıyor.

(jenesaispas - 3 Ağustos 2009 19:26)

yaşlanınca iş, aşk ve hayatta kenara itilmişliğin bir anlamda “işe yaramaz” olarak etiketlenmenin kendisine bir karşı duruş olarak da nitelendirilebilecek film.

http://www.resetmagazine.net/…st_chance_harvey.html

(er2 - 7 Ağustos 2009 02:44)

sade, romantik, dinlendirici çerez niyetine bir film. başka izlenecek film yoksa alınız izleyiniz, bol bol boş zamanı olanlara birebir.

(bir zamanlar cocuktum - 17 Ağustos 2009 18:40)

şehir fonunda geçen romantik filmleri hiç sevmem. ama bu filmi çok sevdim. çünkü sıradan bir "aşk" öyküsü yok. çok sevimli ve sıcak bir film bu. zaten dustin abinin ne büyük oyuncu olduğunu biliyoruz.

ama emma thompson o kadar doğal ve zarif bir oyunculuk gösteriyor ki, filmden aklımda en çok kalan o oldu. zaten çok iddialı bir film değil. ben zevkle seyrettim.

(spartacusun donusu - 23 Ağustos 2009 10:26)

size hayatın sırrını vermeyecek bir film bu doğru. öyle bir iddiası da yok zaten. tek iddiası size sıcak ve rahatlatıcı bir öykü sunacak oluşu. öyle bilinmedik de bir olay değil. daha önce birçok kez izlediniz bu tarzda aşk öykülerini. ama gelin bir de dustin hoffman ile emma thompson'dan izleyin. sakin, hoş müzikli, tebessüm yaratan akışı ve güzel sonuyla kendinizi aşkta son şans'ın kollarına bırakın.
sınavların ^* verdiği stresten kaçarak sığınılabilecek bir film. inanın bazen insan böyle anları özlüyor.

(cncn - 8 Ocak 2010 20:45)

--- spoiler ---

geçmişteki hayal kırıklıklarından yorgun her kadının yeni bir başlangıç olasılığında içine girdiği gerginlik, korku, yine aynı şeyler yaşanacak paranoyası vb. duygulara karşılık duymayı arzu edeceği en doğru cümleyi harvey shine'a söyleterek içimin yağlarını eritmiş filmdir:

(aralarındaki çekimin yanı sıra bir dolu farklılığı, uzaklığı, ilişkinin yürümeyebileceği olasılığını keşfetmeleri ardından adamın kendinden emin kadına geldiği ve ne derse desin 'hayır'ı bir cevap kabul etmediği son sahnede)

kate walker^*: i'm not gonna do it, because it'll hurt! sometime or other there'll be, you know "it's not working" or "i need my space" or whatever it is and it will end and it will hurt, and i won't do it.
..
you see what i think it is is, that i think i am more comfortable with being dissapointed. i think i am angry with you for trying to take that away.
..
so how is this going to work mr. shine?

harvey shine^*: i have absolutely no idea. but it will. i promise you that.

(shine ismi de tesadüf olmasa gerek^*)

bonus: ''i think you're my kind of girl''
--- spoiler ---

(angelic smile - 6 Şubat 2010 22:00)

emma thompson'a hayran olmamak elde değil. harika ingiliz aksanı ve doğallığı insanı çok yıpratıyor. hele bir no ya da not deyişi var ki, döndür döndür dinle. bu filmle oskar alamamasının nedenini anlayamıyorum. o'nun oynadığı her filme oskar verilmesi lazım, o da saçma olur ama durum bu maalesef.

--- çamurluk ---

film, kıyıda, köşede kalmış yaşamların rastlaşması üzerine kurulu. yönetmen bu ilk kısmı çok iyi ikilemiş. kimsenin orada olmak istemediği durum içerisinde bulunan iki insan. köşeye atılmış, saygı görmeyen. daha sonra bu iki insanın karşılaşması ve karşılaştıklarında birbirlerinden çok farklı olduklarını düşünmeleri nefis bir nüans. birbirlerini tamamlayan çift, erkeğin olmak istemediği yere geri dönüp, son sahneleri ile seyirciyi rahatlatıyor. rahatlatmak zorunda, aksi takdirde seyirci, kendini horlanmış görecek.

aslında matematiksel olarak işlenmiş her noktası, güzel bir haritası var. filmin sonu ise kahramanlarımızın sıcacık bir konuşması ile tamamlanıyor. her şey yerli yerinde, tebessüm ederek filmi bitiriyorsunuz.
--- çamurluk ---

(kackelacka - 12 Nisan 2010 08:19)

izlemesi keyifli bir film. yalın. ictenlikli.

--- spoiler ---
harvey kotu bir baba. basarısız bir adam. bosanmıs bir erkek.
her sey onun kaybedenligini kanıtlıyor adeta.
kate hayal kırıklıklarına alısmıs bir kadın. sade bir yasamı var, hatta mutsuz ama guvende. mutluluk onun icin cok riskli, her an daha beter kaybedebilir. boyle riskler ona gore degil.

bana before sunrise'ı cagrıstırdı bu film.
onun 40'lı yaslar versiyonu gibi geldi. diyaloglar, sıcaklık, samimiyet..
o kadar buyulu ve hareketli degil elbet, olgun, daha duragan ama acayip de dingin. belki de tam da yaslarına uygun.

birbirleri icin bir sanslar. mutsuzluk koprusunden once son cıkıslar.
ve o cıkısa beraber sapmayı basarıyorlar.

-so how is this going to work mr. shine?
-i have absolutely no idea. but it will. i promise you that.

filmde hosuma giden diyaloglardan biri de harvey ile eski esi arasında yasanan oldu:
-(adam) so tell me, why did u marry me?
-(eski es) i was young and u were a lot of fun.
-(adam) how is it with your husband now? is he fun?
-(eski es) he makes me feel like i am a lot of fun..
--- spoiler ---

(tuzbuzz - 9 Eylül 2010 18:18)

ambalajlı kısmı kalkınca özü ortaya çıkan hayatın gerçeği kadar hazin, dokunaklı bir film. herkesin çılgınca dans ettiği düğün töreni bile gelinin babasının yaptığı konuşma gibi inceden bir keder yüklü olan film. uzaylısı, gezegenlisi, gezengensizi envai çeşit garip yaratıklar, pörtlek gözlü zombiler gibi anlamsız ve manasız filmlerin uzay gemisi soğukluğundaki ruhsuzluğundan bıkmış usanmış olanlar için tüm yalınlığı ile hayatı ve insanı sunan film. herşey bu kadar yalın, sıradan ve süslü ambalajı kalkınca hüzün yüklü aslında. tıpkı hayatın kendisi gibi...

(hingiryano - 23 Ekim 2010 23:19)