thomas de quincey tarafından yazılmış olan ve büyük bir ihtimalle yaşadıklarını dile getirdği anı roman.

edebiyat tarihinde beyaz zenciler den önce afyonkeşler, düşkünler ve fahişeler için yazılmış ilk romanlardan biridir. çoğu bölümler insanı ürkütecek kadar gerçektir.

varlıklı bir tüccarın oğlu olarak doğan thomas, henüz yedi yaşındayken babasını kaybeder. özellikle latince ve yunanca'da erken yetişmiş, disipline ve tekdüze yaşama uyumsuz, kesin karar verme anında paniğe kapılan içedönük bir çacuk olan thomas, 16 yaşındayken okuldan kaçar ve bir yaz boyu galler'de başıboş dolaştıktan sonra ailesiyle ilişkisini tamamen kopararak londra'ya gider. 17 yaşında, yalnızlık ve yoksulluk içinde korkunç bir kış geçirir, iki ay sokaklarda yatar, sokak orospularıyla arkadaşlık eder. bu kadınlardan biri olan ve hayatını kurtaran ann, tüm yazılarında bahsettiği ve bir daha göremediği aşkı olarak kafasına kazınır.

sınıfta tamamını okumaya karar verdiğimizde daha dördüncü bölüme gelmeden bütün tikky ve ciks bebelerin dersten kaçtıklarına şahit oldum.

(fortuneteller 657 - 14 Eylül 2006 12:35)

fevkalade güzel yazılmış, okuru eğlendirip ona zevk veren bir eser olmasına karşı, bir o kadar da oryantalizm yüklü bir metindir.

(varangian - 28 Nisan 2011 16:15)

(bkz: bir ingiliz afyonkeşin itirafları)
(bkz: bir ingiliz afyon tiryakisinin itirafları)

(mermaid - 21 Mayıs 2014 14:01)

http://www.dr.com.tr/…a-klasik/urunno=0000000638043

(mermaid - 13 Mart 2015 08:56)

batu boran'ın iş bankası kültür yayınları'ndan çıkan türkçe çevirisinin, zorlama debdebeli dili yapıtın canına okumuştur. ne yaşayan türkçe'ye ne de quincey zamanında kullanılan türkçe'ye örnek gösterilebilecek oyuncaklı kelimelere boğulmuş berbat bir metin ortaya çıkmış. meb'in 40'lardaki çevirilerini andırıyor. kitap zaten hasan âli yücel serisinden olduğundan ötürü sanıyorum boran metne ironik yaklaşıp 40'ların tadını yakalamış.

edit: simdi kitabi tekrar okudugumda ise, kendisinin metnin donemi ozunde yaklasarak cok lezzetli cevirmis oldugunu idrak ediyorum. kendisinden boyle sofistike bir ceviriye boyle yerin dibine sokan bir yorum yaptigim icin ozur diliyorum, metni adeta, olgun okuyucu icin yeniden uretmis.

(sanal hayvan - 18 Ağustos 2015 23:00)

filmini ceksinler bunun dedigim eser. alt yazisi da aynen cevirideki gibi olsun.

(hko26 - 7 Haziran 2017 23:17)

de quincey, romantik otobiyografi gelenegine uygun olaraktan kitabini "itiraflar" diye adlandirmissa da kendi payina dusecek ne "suc", ne "ayip" kabul eder. kitap ilk olarak isimsiz olarak yayimlandiginda buyuk ilgi ceker. ilginin sebebi kitabin afyon uzerine olmasi degildir. afyon, viktorya donemi ingiltere'sinde yaygin olarak kullanilan, viski ya da biradan daha ucuz olan, her evde aspirin misali bulundurulan, bebeklere hem rahat uyumalari icin hem de oksuruk surubu niyetine verilen ve her eczaneden kolayca alinan cok amacli "deva"dir. ancak, bu yaygin kullanima ragmen ingilizler, afyonun bagimlilik yapabileceginden bihaberdirler. sonucta kitabin olay yaratma sebebi bir viktorya donemi ingiliz beyefendisinin aynen "barbarlar" gibi afyon muptelasi oldugunu ortaya koymasidir.

kitabin sonradan, 20. yy elestirmenlerince degerli bulunmasinin sebebi ise freud'un "ruya tabirleri"nin yayimlanmasindan yillar once de quincey'nin bilincdisi-hafiza-ruyalar arasindaki iliskiye dikkat cekmesidir.

(roman - 4 Mart 2005 21:04)

bu kitaba roman mı demeliyiz, otobiyografik deneme mi demeliyiz kararsızım. herneyse, 2015 yılında güç bela kanyon avm d&r ' da zeplin yayınlarından çıkan baskısını bulabilmiştim. kitabı zor bulabildiğimden, çevirisinin özensiz olmasından korkmuştum. nice kitaplar harcandı çöp oldu yeteneksiz çevirmenler yüzünden. o yüzden süreyya çalıkoğlu' na teşekkür ediyorum. sayesinde tat aldım. iş bankası kültür yayınlarından da baskısı çıkmış sanıyorum. o daha da iyidir diye tahmin ediyorum.

thomas abimiz türkleri sürekli barbarlıkla itham ediyor kitapta. yaşasa kendisine iki çift lafım olurdu da neyse. aynı afyonu içtikleri taktirde asla kendisinde uyanan duyguların onlarda uyanmayacağını falan söylüyor^*.

bu yalnız ve biçare megaloman abimiz eylemlerinin vicdani sorgulamasını, benim de aklımdan çıkaramadığım şu cümlesiyle yapıyor: "birisinin ne oranda suçlu olduğu, suça karşı gösterdiği dirençle ölçülür."

2015 yılından beridir yaşadığım, karşılaştığım, gördüğüm tüm olaylarla ilgili fikir yürütürken bu cümleyi hatırlıyor, tekrarlıyor, karara varıyorum.

(hayatinda bir civi bile cakmamis adam - 30 Mayıs 2018 00:04)

elimde iş bankası batu boran çevirisi var. bir yazar arkadaşımız “olgun okuyucu hedeflenmiş, çeviri güzel” demiş. ben ilk yorumuna daha çok katılıyorum. çevirmen kitabın canına okumuş. günümüzde kullanılmayan ; vakıa, gayya, asri, halet-i vecd, mahdum gibi sadece tek bir sayfada gözüme çarpan kelimeleri, 2007 yılında çevrilmiş bir kitapta kullanmak okuyucuyu oldukça yoruyor.

(samelog - 15 Ocak 2019 03:08)

thomas de quincey'in en çok bilinen kitabının adı. çektiği fiziksel acılar sebebiyle başladığı ve dozunu arttırdıkça da bağımlısı olduğu afyonun etkilerini anlatır bu kitapta.

(panakuya - 18 Ocak 2002 17:28)