bos yok gruplarindan biri. cok gec kesfettigime uzulsem mi yoksa kesfetmeden olmemis olacagima sevinsem mi bilemedim.

(ssg - 12 Ağustos 2010 00:22)

hayatımın arka planında çalabilecek şarkılara imza atıp hayatımı bir sessiz film olmaktan kurtaran grup

(vomitive - 25 Nisan 2003 18:56)

bu dünya dışında bir şeylere çengel atmış.ordan bir veri alışverişi söz konusu.

(pofurtt - 1 Aralık 2012 22:06)

aslında hiçbir zaman tam anlamıyla bir grup olmayı başaramamış, buna rağmen doksanlı yıllarda gerçekten iyi albümler kaydetmiş grupları say desen hiçbir zaman atlamayacağım huysuz insanlar topluluğu.

bir müzik grubu, 'grup' olma mantığına erişemediğinde, işlerin sarpa sarma olasılığı da bir o kadar yüksek. müzik anlayışları, tercihleri, beğenileri, görüşleri bir noktada birbirinden farklı da olsa, grup olabilmeyi bu denli zorlaştırmak bana çok da normal gelmiyor. önemli olan o farklılıkları, grubun her üyesinden gelecek bir katkıya dönüştürüp yapılan müzik açısından bir avantaja dönüştürmek. birlikte müzik yapmak böyle bir şey olmalı. bunu beceremezsen, türlü türlü ben bilirimcilikler, tek adam olma hırsları havada uçuşmasın da ne yapsın.

the smashing pumpkins de ilk albümlerinden itibaren bu durumdan fazlasıyla nasibini aldı. bu kadar senedir dinlerim, billy corgan hakkında ne hissedeceğime hala karar veremiyorum. sevmiyor değilim, ama kızmadan da edemiyorum. evet bu adamın gruba katkısı kesinlikle tartışılmaz, dinlediğimiz neredeyse tüm sp şarkıları onun elinden çıkmıştır, emeği çok ama çok büyüktür, lakin isminin önüne control freak sıfatını da sonuna kadar hak eder. tüm şarkıları ben yazdım, tüm enstrümanları da ben çalayım, en büyük söz hakkı benim olsun, yanımda kim olduğu önemli değil ben gruba her türlü tek başıma da devam ederim kafasındaysan, the smashing pumpkins gibi bir oluşuma neden ihtiyacın vardı yahu? solo olarak devam etseydi çok daha huzurlu bir adam olacaktı eminim. çünkü bu anlayışla grup ancak, önce 'billy corgan ve arkadaşları', sonra bir dönem neyse ki 'the smashing pumpkins', en sonunda da 'billy corgan ve sonsuz değişim içindeki grup arkadaşları' olarak devam edebildi müzik yaşamına. diğer grup üyeleri de pek sütten çıkmış ak kaşık değildir tabi ama en büyük handikapları da corgan'ın dizginlenememesiydi bence.

kendilerine rağmen o süreçte nasıl bir arada kalmayı başarıp da yaptılar bilemiyorum ama gish, siamese dream, mellon collie and the infinite sadness ve adore, iyi müzik dinleyicilerinin asla es geçmemesi gereken albümler. özellikle mellon collie en çok grup ruhunu kazanabildikleri, en the smashing pumpkins olabildikleri albüm sanırım. her ne kadar adore'a da çoğunlukla önyargılı yaklaşılsa da, kendi içinde gerçekten iyi bir albüm. tek eksiği, grubun müziğinde çok şey borçlu olduğu jimmy chamberlin.

adore'dan, hadi diğer tüm grup üyelerinin de bulunduğu son albüm olduğu için illa saymamız gerekirse machina/the machines of god'dan sonraki albümleri bana göre sp diskografisinde sayılmamalı. grup o kadar değişim geçirdi, corgan the smashing pumpkins adını sürdüreceğim diye kendini öyle zorladı ki, o albümler sp değil billy corgan albümleri oldu bir bakıma. sanırım grubu bu derece tek başına sırtlama hırsını sadece the smashing pumpkins için değil hiçbir grup için anlayamayacağım. derler ya, bazı şeyler tadında kalmalı.

(ballad of lemons - 14 Aralık 2013 21:54)

1979 ile tanımakta geç kaldığımı anladığım, 90'lardaki nirvana ve soundgarden arasında kalan boşluğu doldurmama yardımcı olan grup.

aslında grubu çok daha farklı bir tarzda müzik yapan bir topluluk olarak zihnime yerleştirdiğimden, greatest hits'lerini dinledikçe oldukça şaşırmıştım.

demek ki, önce dinlemek, sonra yargılamak..

(kanalat - 21 Ocak 2014 04:01)

uzunca bir süre hayatıma anlam veren, varolan anlamları ve değerleri de bulup çıkaran müziğin yaratıcıları. "müzik bir insanın hayatına ne denli etki edebilir?" sorusuna cevap olacak derinlikte olan grup.
hayatımı kurtaran, beni ben yapan her şey uzunca bir dönem onlarındı...

(darcy - 20 Haziran 2004 01:13)

smashing pumpkins orta okulda heyecan ve tedirginlikle dinlemeye baslanmis bir gruptur,onu nasil kesfettiginizi hatirlamiyorsunuzdur bile.elinizde discman ortalikta dolasip bak su sarkiyi bi dinle valla cok guzel diye yalvarirken bulmussunuzdur kendinizi,nitekim sallayan olmamistir.billy corgan'in uzun saclarina veda edisine taniklik etmissinizdir belki,belki onlarla beraber buyumussunuzdur.siamese dream'le ciglik cigliga bagirmak isterken,mellon collie and the infinite sadness tam da ergenlik-karamsarlik-kusmuk caginiza denk gelmistir,icinizdeki abuk karmasalari bu albumle dindirmeye calismissinizdir,kimi sarkilarinda mania,kimi sarkilarina depression esliginde..sonra birden karsiniza adore cikar.hayatinizin kliplerinden biri olucak olan ava adore'a taniklik eder,onu ilk sevgilinize ithaf edersiniz,isler karismaya basladiginda ise i promise we'll be perfect mirildanmaya baslarsiniz,tear'la aglarsiniz repeat'e takip takip..sona dogru yaklasilir,bir kac yil gecer,karsiniza machina cikar bu kez,butun harmoniyi tepe taklak edicek bir album,belki de hayatinizi tepe taklak edebilicek birilerinin habercisidir bu.ve son mirildanmalar,smashing pumpkins burnunuzun dibinde son konserlerinden birini verir dagilmadan once,ama gidemezsiniz..ve biter..inanmazsiniz..radyolar hala calar sarkilari,siz de belki bir gun diye kendinizi kandirirsiniz..

(bankoftears - 24 Haziran 2004 08:22)

en mukemmel yani her turlu ruh haline gore mutlaka en az bi sarkisi olan bi gruptur,bu nedenden dolayi "smashing pumpkins bir hede hodo rock grubudur." seklinde kaliplara sokulmasi mumkun degildir.normalde ibis sesli vokalistlere tahammul edemeyen beni bagimlisi yapacak kadar guzel sarkilar yaparlar.

surekli degisim halinde olmalari grubun asla sikici olmamasini saglar,degisimden kastettigim sey radioheadin kendi halinde bir rock grubuyken^** iki gunde techno grubu^* olmasi degil tabiki...album icinde surekli degisim halindedir smashing pumpkins..ornek vermek gerekirse ayni^* albumde ard arda gelen once upon a time,tear ve crestfallen adli sarkilar...once upon a time ozellikle muzigi ile insanda "cicekler,bocekler...huhuuholeey" havasi yaratirken tear insanin agzina bi sicar,ustune crestfallen'la bi de cila atildi mi tamamsinizdir artik...veya everlasting gaze,stand inside your love ve blue skies bring tears uclusu ayni albumdedir fakat gerek muzigi,gerek yarattigi hava olarak cok farkli sarkilardir...ama bir butun olustururlar..bu butune de smashing pumpkins deriz biz...^***

ve muzigin nasi olduguna bakmaksizin,ister bangir bangir olsun,ister akustik,billy corgan dahisi mutlaka oturup dusunulecek biseyler yazmistir sarkinin sozlerinde...

guzel seyler cabuk biter,o yuzden sahip oldugumuz bi kac smashing pumpkins albumuyle yetinmek zorundayiz...ama olsun..en azindan ona sahibiz....

(sappy - 7 Eylül 2004 16:41)

pumpkins'i hep çok sevdim, artık dağılmış olmaları bile onların müziğine duyduğum sevgiyi azaltmadı. yıllardır oradan buradan grupla ilgili hemen her şeyi öğrendim ve sonunda kaçınılmaz olarak bunu sözlüğe karar verdim. okuyacaklarınız, etraflı bir smashing pumpkins biyografisidir.

doksanların nirvana ile birlikte ticari anlamda en başarılı amerikan rock grubu olan smashing pumpkins seksenlerin ortasında chicago'da kuruldu. smashing pumpkins tabiri pek çok kişinin sandığı gibi patlayan balkabakları demek değildi, bu lafın, biraz da zorlamayla, amerikan argosunda "mükemmel çalışan beyinler" anlamına geldiği söylenebilir. grubun ilk kadrosu şöyleydi: vokal ve gitarda billy corgan, gitarda james iha, basta darcy wretzky ve bir drum machine. kurulduktan bir süre sonra gruba gerçek bir davulcu, jimmy chamberlin dahil edildi. jimmy enstrümanını çok iyi çalan ve hızlı ataklar yapabilen bir davulcuydu. tek bir kusuru vardı; eroinmandı. bu da, ilerleyen yıllarda grubun başına çok iş açacaktı.

megalomanyak solist billy corgan grubun adeta her şeyiydi. pumpkins'in geçmişine baktığımızda, parçaların büyük çoğunluğunun billy tarafından bestelendiğini görüyoruz. billy ayrıca son derece ileri görüşlü ve yaratıcı bir müzisyendi. henüz 17 yaşındayken lisede yazdığı bir kompozisyonda, geleceğin en büyük grubunun u2, diğer dev gruplarınsa r.e.m. ve metallica olacağını yazmıştı (billy bu yazıyı yazdığı sırada u2 sadece britanya çapında bir üne sahipti, r.e.m. ve metallica ise ilk albümlerini yayımlama aşamasında küçük gruplardı ve çoğu kimse bu grupların adını bile bilmiyordu).

grup 1989 yılında moon adlı demosuyla müzik piyasasına atılır. bu demoda under your spell, bye june ve grubun ilk albümü gish'in açılış parçası olacak olan i am one yer almaktadır.

1991'in başlarına kadar çok ciddi bir yenilik olmaz. grup 9 mayısta, ilk albümlerini piyasaya sürmeden 20 gün önce, guns n roses'ın dünya turnesinin san francisco'daki ilk konserinin açılış grubu olarak sahneye çıkar ve umut vaadedici bulunur. 29 mayısta, uzun süredir beklenen debut "gish", carolina plak şirketinden yayımlanır. albümün ismi, amerikan film yıldızı lillian gish'ten gelmektedir. billy bu albüm için şöyle diyor:
- gish, acı ve ruhsal çöküntüyle ilgili. insanlar bunun politik bir albüm olup olmadığını soruyorlar. hayır, politik değil, aksine tamamen kişisel bir albüm. bu albümü kaydederken çok değişken bir ruh haline sahiptim, şarkıların hemen hemen hepsinin sözlerini en az yirmi defa yeniden yazdım.

albümün yapımcısı, birkaç ay sonra nirvana'nın nevermind'ını da yapacak olan butch vig'di. pumpkins'in soundu da nirvana'ya yakındı. halbuki nirvana'nın albümü 10milyon satarken, pumpkins'inki 1milyon barajını bile geçemedi. çünkü albümde nirvana'nın smells like teen spirit'i gibi vurucu bir şarkı yoktu. ve adil olmak gerekirse "gish", "nevermind" gibi bir başyapıtın yanında sönük kalıyordu. yine de çok başarılı bir ilk albümdü. zaten satışlar, plak şirketini fazlasıyla memnun etti, çünkü grup şirketin beklediğinin 30 katı kadar satmayı başarmıştı. "gish" pek çok amerikan müzik dergisinde yılın debutu seçildi. spin "gish"i yılın en iyi 10 albümünden biri olarak gösterdi. nude as the news ise 2000 yılında yaptığı incelemede -kanımca biraz abartarak- "gish"ten doksanların en önemli 50 albümünden biri olarak söz etti.

albümdeki şarkılardan "i am one"ın yanı sıra, tristessa da grubun eski parçalarından biriydi. albümün son ve belki de en iyi parçası olan daydream'de vokalleri d'arcy üstlenmişti. diğer göze çarpan parçalarsa billy'nin albümdeki favori şarkısı olan snail, siva, ve rhinoceros'tu. albümün davul kayıtları sadece dört gün içinde bitirilmişti.

kısa bir süre sonra grup dünyaca ünlü virgin records ile anlaştı ve ağustos ayında rolling stone dergisine konuk oldu. billy dergiye şöyle konuşur:
- grubu özel yapan şey, işimizi gerçekten ciddiye almamızdı. hiçbir zaman birbirimizin zayıf yanlarıyla, şaka maksadıyla bile olsa dalga geçmedik.

ekim ayında grup pearl jam ile birlikte red hot chili peppers'a alt grup oldu. jimmy, gelecekte bir gün şöyle konuşacaktı:
- ben, dave grohl (foo fighters, ex-nirvana) ve chad smith (red hot chili peppers), konserlerden önce gaza gelmek için bagetlerimizi alıp tuvalete girer ve klozeti davul olarak kullanırdık. bu gerçekten işe yarıyor.

27 martta jimmy chamberlin, pearl jam'in bir konserinde gruba davulcu olarak eşlik etti. bir gün sonra, jimmy'nin yanı sıra, diğer grup elemanları da pearl jam'in o geceki konserine sürpriz bir şekilde katıldılar ve windowpaine"i ve d'arcy'nin en sevdiği grup olan the beatles'ın i've got a feeling'ini seslendirdiler.

92'nin eylül ayına gelindiğinde grup dinlenme fırsatı bulabildi. 18 ay aralıksız bir koşuşturmaca içinde geçmişti ve herkes çok yorulmuştu. james ve d'arcy uzundur sürdürdükleri beraberliklerini bu ayın sonunda bitirdiler. bu noktada plak şirketi gruba 2. albümlerini yayımlamaları için baskı yapmaktaydı. grup o ana dek bitirebildikleri birkaç şarkıdan biri olan today'in bir kopyasını şirkete gönderir, onlar da parçayı çok beğenirler.

billy o günlerde kendini çok kötü hissetmekteydi, bitkindi ve neredeyse çıldırmak üzereydi. psikolojik terapiye ihtiyacı vardı, ama bunun esas nedeni albümün bitirilmesi için çok fazla çalışmak zorunda olması değildi. billy 7 yıllık sevgilisi chris fabian'dan ayrıldığı için ciddi bir bunalımdaydı (daha sonra ikisi evleneceklerdi).

jimmy'nin de billy'den aşağı kalır yanı yoktu. uyuşturucu ve alkol kullanımını çok arttırmıştı ve onun da psikolojik tedaviye ihtiyacı vardı. 28 gün bir rehabilitasyon kliniğinde yattı. ilerleyen zaman, bu 28 günün, onun uyuşturucu bağımlılığından kurtulması için yeterli olmadığını gösterecekti. jimmy albümün kayıtları sırasında bir gün ortadan kayboldu ve 5 gün ortalıklarda gözükmedi. bu, grup elemanlarını oldukça kızdırmıştı. grup albümün kayıtlarına atlanta'da devam etme kararı aldı. çünkü jimmy chicago'da olmadığı süre boyunca, ortamı pek iyi tanımadığından uyuşturucu madde bulmakta zorlanacaktı. ama bu da işe yaramadı. jimmy çalışmalarda çok bitkin gözüküyordu. bir gün yine ortadan kayboldu. yine 5 gün sonra bulundu. zehirlenmişti. birkaç gün hastanede yattı. sonra yine aynı tas, aynı hamam. sorunlar gitgide büyüyordu.

1993'ün başında grubun ikinci albümü siamese dream yayımlandı ve pumpkins bir anda amerika'nın en popüler gruplarından biri haline geldi. ama pumpkins'i beğenmeyenler ve hatta aşağılayanlar da yok değildi. pumpkins ile birlikte chicago'dan çıkmış belki de en kaliteli grup olan pavement da bunlardan biriydi. pavement solisti stephen malkmus bir keresinde şöyle demişti:
- smashing pumpkins'in gerçekten beğendiğim parçaları var. benim hoşlanmadığım şey, onların ideolojileri.

pavement şahsen favori gruplarımdan biridir, ancak onlardaki bu smashing pumpkins düşmanlığını da hiçbir zaman anlayamadığımı itiraf etmeliyim. neyse. "siamese dream", "gish"ten her bakımdan daha üstündü ve doksanların en iyi rock albümlerinden biri olarak müzik tarihine adını yazdırdı. albümden 4 adet 45'lik yayımlandı: cherub rock, today, billy'nin "çocukluğumla ilgili bir parça" dediği ve albümün en iyisi olduğunu düşündüğü disarm ve single'ının b-yüzünde bir depeche mode coverını, never let me down again'i bulunduran rocket. bunların yanı sıra, billy'nin kendisi daha çocukken ölen otistik abisi için yazdığı spaceboy, geek usa, mayonnaise ve 9 dakikalık silverfuck albümün en etkileyici besteleriydi. billy, şubat ayında kendisiyle yapılan bir röportajda şöyle konuşmuştu:
- pumpkins'ten sonra solo bir albüm yapmak istiyorum. elektronik bir albüm olacak, çünkü gitardan ve gümbürtüden artık sıkıldım.

billy ayrıca, tamamen b-sidelardan oluşan bir albümün yolda olduğunu da ekledi. bu arada "gish"in satışları 700bini, "siamese dream"inki ise sadece amerika'da 2milyonu bulmuştu. spin dergisi pumpkins'i yılın grubu ilan etti. pek çok müzik dergisi, "siamese dream"i yılın en iyi 5 albümünden biri olarak gösterdi. ayrıca hem spin, hem de pitchforkmedia "siamese dream"i doksanlı yılların en güzel 25 albümünden biri olarak nitelediler.

94 mart ayında grup bir konserde bullet with butterfly wings'i ilk defa çaldı. haziran ayındaysa lollapalooza festivaline nirvana'nın önünde headliner olarak çıktılar. bu günlerde billy, pumpkins'in yeni albümünün double olabileceğini belirtti. ağustos ayında, rahmetli kurt cobain'in karısı ve hole'un solisti courtney love, pumpkins'in bir konserine katıldı. love biraz sorunlu bir kadındı, ama insanlara aklının bir karış havada olmadığını da kanıtlamak istiyordu. bunu yapması için billy kendisine çok yardımcı oldu. yıllar önce kısa süreli bir beraberlik de yaşamış olan courtney ve billy, zaten her zaman çok iyi dost olmuşlardı. aynı ay courtney, pumpkins'in bir konserine daha konuk oldu. yalnız, billy'nin kendisinin de çok iyi bildiği bir gerçek vardı: pumpkins fanlarının çoğu nirvana da dinlemekteydi ve bu insanların da yine büyük bir kısmı, kurt'ün ölümünden courtney'i sorumlu tutmaktaydı. sahneye courtney çıkınca grup yuhalandı. bu aslında biraz da beklenen bir şeydi tabii ki.

billy eylül ayında yaptığı bir açıklamada yeni albüm için şimdiden (hiçbiri tamamlanmamış olarak) 40 şarkı kaydettiğini ve albümün 95 lollapalooza festivalinden sonra yayımlanmasını düşündüklerini söyledi. aynı ay grup mtv müzik ödülleri törenine konuk oldu ve "disarm"ı seslendirdi. konuklar arasında bulunan tom petty ve bruce springsteen billy'nin yanına kadar gelerek, pumpkins hayranı olduklarını söylediler.

4 ekim 1994'te b-side ve rare şarkılardan oluşan pisces iscariot yayımlandı. albümde iki tane de cover şarkı bulunmaktaydı: fleetwood mac'ten landslide ve the animals'dan girl named sandoz. albümle aynı gün euphoria adlı bir de video piyasaya sürüldü. bu arada grubun dünya turnesi sona ermişti. billy bir süreliğine ara vermiş olduğu çalışmalarına yeniden başladı. ilk bitirdiği şarkı thirty-three'ydi. haftanın altı günü, günde beş saat çalışıyordu. 23 kasımda, "pisces iscariot"un sadece amerika'daki satışının 1milyonu aştığı açıklandı. grup 27 şubattaki bir konserinde 27 parça çaldı, bunların hepsi yeniydi. billy konserden önce seyircilere şöyle seslenmişti:
- istediğiniz kadar eski parça çalmamız için bağırıp durun, çalmayacağız. bugün sadece yeni şeyler var.

yeni albümün yapımcıları, "siamese dream"den de tanıdığımız alan moulder ve flood olacaktı. "neden flood?" sorusuna şöyle cevap veriyor billy:
- onun yaptığı işleri beğeniyorum. my bloody valentine, u2, crime and the city solution, depeche mode; hepsi sevdiğim gruplar ve flood onların hepsini birden idare ediyor.

temmuz sonunda grup, turnelerde kendilerine eşlik edecek bir klavyeci aradığını açıkladı ve kısa bir süre sonra jimmy gibi bir uyuşturucu bağımlısı olan jonathan melvoin gruba dahil edildi. grubun tam anlamıyla bir elemanı olmayacak, yalnızca konserlerde çalacaktı. ağustos ayında grup, yeni albümlerinin 24 ekim'de piyasaya sürüleceğini açıkladı. grup ayın 25'inde ingiltere'de reading festivaline katıldı. bir gün sonraysa kiewwit-hasselt'daki pukelpop festivaline soundgarden ile birlikte headliner olarak çıktılar.

double formatlı mellon collie and the infinite sadness 24 ekim 1995'te piyasaya sürüldü ve billboard listesine 1 numaradan giriş yaptı. ilk disk dawn to dusk gündüzü ve umudu, ikinci disk twilight to starlight ise geceyi ve karanlığı anlatmaktaydı. bu albüm grubun tarihinde bir dönemi kapatan yapıttır; billy daha sonraları, bu albümden sonra yapacakları işlerin öncekilerden çok daha farklı olacağını söyleyecektir.

açılıştaki albümle aynı adı taşıyan enstrümental şarkı, albümün genel yapısı hakkında tam bir aldatmacadır. tonight, tonight kemanla gitarın harika uyuştuğu bir parçadır, klibiyse bütün zamanların en güzel klipleri arasındaki yerini şimdiden almıştır. jonathan dayton ve valerie farris'in çektiği klibin anafikri, sessiz film yönetmeni george meiles'ten çıkmıştı. jellybelly billy'e göre klasik pumpkins tınısı taşıyan bir parçayken, galapogos billy'nin çocukken insanların kendini büyük olarak göstermesi, yaşlanınca da "ben hala gencim" diye takılmasını eleştirdiği çok etkileyici bir şarkıdır. porcelina of the vast oceans ise, hala pumpkins'in en iyi bestelerinden biridir. ikinci diske geçildiğinde, korkutucu where boys fear to tread, by starlight, tamamıyla canlı gitarlarla kaydedilen ve doom adlı bilgisayar oyununun tema müziği olan x.y.u. ve 1979 en çok göze batan şarkılardır. "1979" albümün en son bitirilen parçasıdır. flood, billy'e, bu şarkıyı boşvermesini, eldeki materyallerin yeterli olduğunu söylemiştir. ama billy, flood'dan biraz daha zaman istemiş ve şarkıyı üç günde bitirmiştir. sonuç ortada: pumpkins'in en iyi şarkılarından biri.

ocak 96'da, "siamese dream"in satışlarının 5milyonu bulduğu açıklanır. 1996 grubun tarihindeki en başarılı yıldır. grup mellon collie turnesine devam eder, konserlerde çalınan "silverfuck"ın uzunluğu zaman zaman 40 dakikayı bulmaktadır.

jimmy ve jonathan'ın ilk overdose hadisesi 96 martında yaşanır. billy olayı kısaca şöyle özetliyor:
- jonathan'ın kafası iyi gözüküyordu, ama jimmy...? herif tek kelimeyle uçmuştu!

billy, jonathan'a, bir daha böyle bir şey olursa gruptan kovulacağını söyledi. böyle bir olay yine olacak, ama billy, jonathan'ı maalesef kovamayacaktı.

aynı ay "mellon collie and the infinite sadness"ın yalnızca amerika'daki satışı 6milyonu geçmişti. zamanla albümün satışı 15milyon sınırına dayanacak ve pink floyd'un the wall'u ve the beatles'ın the white album'ünden sonra müzik tarihinin en çok satan double albümü olacaktı.

jimmy ve jonathan'ın ikinci vakası 2 mayısta portekiz'de yaşandı. bir otelin önünde baygın halde bulundular ve hemen hastaneye kaldırıldılar. billy, jonathan'a şöyle dedi:
- kovuldun. ama bu turneyi bitirmeni istiyorum, yoksa bizi yüzüstü bırakmış olacaksın.

11 mayıs 96'da pumpkins irlanda'da, dublin'de sahne aldı. grup "bullet with butterfly wings"i çalarken büyük bir trajedi yaşandı. 17 yaşında bir kız, bernadette o'brien, yaşanan izdiham sırasında ezildi ve öldü. dört genç de ağır yaralanmıştı, ama onlar kurtulmayı başardılar. 1 ay kadar sonra grup cincinnati'de konser vermek için belediyeden izin istedi. reddedildiler. sebepse, "bizim sizin konserinizde ölüme feda edecek çocuklarımız yok" gibi abuk bir nedendi. aynı ayın 25'inde grup michigan'da amerika turnesinin ilk ayağına başladı. alt grup olarak butch vig'in yeni projesi garbage sahne aldı. temmuz ayında grup "thirty-three"nin b-yüzü şarkısı olan the aeroplane flies high'a çok güzel bir klip çekti.

ama talihsizlikler grubun peşini bırakmamaktaydı. 34 yaşındaki turne klavyecisi jonathan melvoin, jimmy ile çıktığı yolculukların birinden geri dönemedi ve red-rum overdose'undan öldü. jimmy, jonathan'ın olayı abarttığını farkedince 911'i aramış; ancak ambülans geldiğinde iş işten geçmiştir.

sonunda beklenen olur, jimmy gruptan kovulur. billy şöyle konuşur:
- onu gruptan çıkararak belki de hayatını kurtardık. daha fazla iyileşmesini bekleyemezdik, çünkü iyileşmek için hiç çaba sarfetmiyordu. bizi, ona karşı tolerans göstermediğimiz şeklinde eleştirenler oldu, ona en zor zamanında yardım etmediğimizi söylediler. inanın bana, ona daha fazla şans veremezdik. ona herkesin dayanabileceğinden çok daha uzun bir süre dayandık. herkesin iyiliği için yollarımızı ayırmak zorundaydık.

grup turneye filter davulcusu matt walker ile devam etti. klavyeci olaraksa frogs davulcusu dennis flemoin gruba dahil edildi. mtv video müzik ödülleri töreninde pumpkins, 14 ödülün 7'sini kazandı. bunların 6'sı en iyi video da dahil olmak üzere "tonight, tonight", diğeri de "1979" ile gelmişti. billy ödül konuşmasında şunları söyledi:
- ilginç bir yıl geçirdik. bir arkadaşımızı kaybettik. davulcumuzu kaybettik. ama umarım hiç dinleyici kaybetmemişizdir. eğer merak eden varsa biz iyiyiz, şimdilik her şey yolunda.

bu sırada bir rehabilitasyon kliniğinde tedavi görmekte olan jimmy söylenenlere göre "kurtulmak istiyor"du ve "gün geçtikçe daha iyiye gidiyor"du. eğer aralık ayına kadar sürecek olan programın sonunda başarılı olursa serbest bırakılacaktı. testi geçemezse 15 gün hapis yatacaktı. bu arada da, skid row solisti sebastian bach ile birlikte takılıyor ve şarkılar kaydediyordu.

billy de david lynch'in yeni filmi lost highway için iki yeni şarkı kaydetmişti: eye ve tear. "tear" daha sonra grubun yeni albümüne dahil edilmek istendiğinden bu projenin dışında tutuldu.

grup mtv müzik ödülleri töreninde en iyi rock grubu ödülünü bileğinin hakkıyla kazanır, ancak billy alçakgönüllülükle ödülü oasis'in hakettiğini söyler.

26 kasım'da "the aeroplane flies high" adlı 5 cd'lik bir box-set yayımlar pumpkins. bu box-set, ağırlıklı olarak "mellon collie..."nin 6 singleı, bullet with butterfly wings, 1979, zero, tonight, tonight, thirty-three ve muzzle'ın remixlerinin yanı sıra, rare şarkılar da içermektedir. billy, pek de sürpriz olmayan bir şekilde şöyle bir açıklama yapar:
- her zaman b-sidelarımızın pumpkins ruhunu daha iyi yansıttığını düşünmüşümdür.

aralık ayında skid row'un solisti sebastian bach, bir proje grubu olan the last hard men'i kelly deal, jimmy flemoin ve jimmy chamberlin ile birlikte kurduğunu duyurur. grubun ilk singleı school's out, wes craven'in scream filmi için kaydedilmiştir. 9 ocak'ta billy, david bowie'nin madison square garden'daki 50. yaşgününe katılır. bu arada, altı aydır ayrı yaşayan chris fabian ve billy boşanmışlardır. billy bu konuda sadece tek bir laf eder:
- evliliğimle ilgili hiçbir şeyin medyaya yansımasını istemiyorum. bu, etrafına çizgiler çekmem gereken bir konu.

grup, amerikan müzik ödülleri töreninde en iyi alternatif sanatçı dalında ödül kazanır, ama turnede oldukları için ödül törenine katılamazlar. aynı gece, grubun son albümü "mellon collie..."nin sadece amerika'daki satışının 8milyonu bulduğu amerikan müzik endüstrisi tarafından açıklanır. bu arada grup hem yeni albümleri, hem de batman and robin filmi için şarkılar kaydetmektedir. grup, 5 şubat 1997'de new orleans'taki son konserle mellon collie tour'u bitirir.

grup, 1997 grammy müzik ödüllerine şu dallarda aday olur:
en iyi single: "1979"
en iyi rock performansı: "1979"
en iyi enstrümental şarkı: "mellon collie and the infinite sadness"
en iyi alternatif albüm: "mellon collie and the infinite sadness"
en iyi albüm: "mellon collie and the infinite sadness"
en iyi müzik videosu: "tonight, tonight"
en iyi hard rock performansı: "bullet with butterfly wings"
pumpkins yalnızca en iyi hard rock performansı dalındaki ödülü kazanır.

nisan ayında spin dergisi, billy'i "günümüzün en önemli 40 müzisyeni" listesinde trent reznor'un ardından 2. sıraya oturtur. aynı ay, grubun batman & robin filminin müziğinde yer alacak olan son 45'liği the end is the beginning is the end radyolara verilir. billy aynı günlerde, 36 yaşını kutlayan basketbolcu dennis rodman'ın doğumgününe katılır ve poi dog pondering ile birlikte bir parça seslendirir.

temmuz ayında addicted to noise dergisinin verdiği bir habere göre james iha bir solo albüm çıkartmak niyetindedir. bu arada billy corgan'ın, marilyn manson ve chris vrenna (nine inch nails'in pretty hate machine zamanlarındaki davulcusu) ile birlikte kurduğu bir proje grubu olan fairy, chris'in axl rose'un solo albümünde çalışacağını açıklaması üzerine pek bir şey yapamadan dağılır. aynı ay grup "the end is the beginning is the end"in videosu için mtv video müzik ödülleri töreninde 4 dalda aday olur, ama 5 eylül'deki törende hiçbirini kazanamazlar. birkaç gün sonra çıkan bir habere göre grup yeni albümlerinde büyük bir tarz değişikliğine gidecektir.

18 ekim'de bir konserde grup yeni albümlerinde de yer alacak olan to sheila ve ava adore'u çalar. konsere marilyn manson ve twiggy ramirez de katılır ve gruba eye ve the beautiful people adlı parçalarda eşlik ederler. grup bir gün sonra blues traveler'ın bir konserine konuk olur ve grubun o gece seslendirdiği pumpkins şarkısı "porcelina of the vast oceans"a vokalleriyle eşlik eder. aynı gece yine yeni albümlerinde yer alacak olan "behold! the night mare"ı da çalarlar. billy sonraları kendisiyle yapılan bir röportajda, az önce adı geçen parçadaki "night mare" lafının bir kâbusla ilgisi olmadığını, sadece bütün gece boyunca hiç durmadan koşan bir atla ilgili olduğunu söyleyecektir. grup 1 kasım'da the rolling stones'un, 3 kasım'daysa jane's addiction'ın bir konserine konuk olur.

grup yeni albümleri için 30 parça kaydetmiştir, bu yüzden yine double bir albüm olasılığı üzerinde durulmaktadır. ama bu parçalardan bir kısmı b-side veya rare track olmak üzere bir kenara bırakılır. albümde gruba matt walker'ın yanı sıra beck'in davulcusu joey waronker ve matt cameron da eşlik ederler. billy yeni albüm için kaydettikleri parçalar içinde kendi favorilerinin crash car star ve let me give the world to you olduğunu söyler. ama bu parçalar albüme alınmayacaktır, çünkü diğer şarkılarla kıyaslandığında oldukça sert kalmaktadır. billy sonunda beklenen açıklamayı yapar:
- yeni albümümüz daha öncekilere hiç benzemiyor. elektronik, zaman zaman drum machine'in kullanıldığı bir albüm. gitar da oldukça az.

şubat 98'de james'in solo albümü let it come down'ın ilk 45'liği be strong now yayımlanır. aynı ay grup grammy ödül töreninde "the end is the beginning is the end" ile en iyi hard rock performansı dalında ödül kazanır. billy bir röportajında yeni albümün elektronik yapısıyla ilgili şöyle konuşur:
- yeniden sert çalsaydık kendimizi tekrarlamaya başlamış olacaktık, bu da bizim sonumuz olurdu. biz dinleyicilerimiz için her zaman yeni ve heyecan verici şeyler yapmak zorundayız. belki başka grupların böyle bir amacı olmayabilir, ama biz onlar değiliz, biz pumpkins'iz.

nisan ayında spin dergisi müzik tarihinin en önemli 40 grubunu seçti. pumpkins, şu anda müzik yapmaya devam eden gruplar arasında u2 ve the rolling stones dışında herkesi, r.e.m., the cure ve depeche mode'u bile geride bıraktı ve 18. sırayı aldı.

grubun adore turnesinde görev dağılımı şöyleydi: bateride davul profesörü kenny arnoff, klavyede daha önce trent reznor ve david bowie ile çalışmış olan mike garson, perküsyonda tom waits'in adamlarından stephen hodges ve kemanda john mellencamp'in grubundan lisa germano. konserler hakkında billy şöyle konuşuyordu:
- eğer albümü dinlediyseniz, konserlerin çok daha farklı olduğunu görürsünüz. biz albümü aynen çalmıyoruz, neyi nasıl çalacağımız her gece değişiyor.

1 haziran 1998'de "ava adore"un klibi mtv tarafından premier'inde bile sansürlenerek yayımlanır. bir gün sonra da yeni pumpkins albümü adore piyasaya sürülür. albümünün genel tarzı hakkında "gotik new-wave" yorumunu yapan billy sözlerine şöyle devam eder:
- artık sadece gençlerle konuşmuyorum. hem benden yaşlı, hem benden genç insanlarla konuşuyorum.

albümün en ilgi çekici parçalarından, new order'ı andıran perfect'in 45'liği temmuzda piyasaya sürülür. 8,5 dakikalık for martha, behold the night mare ve progressive annie-dog ise "adore"un en güzel besteleri olarak göze çarparlar. tear ve billy'nin 3 saatte bestelediği shame harika melodileriyle dikkat çekerken, r.e.m.'in "drive"ını andıran to sheila ve crestfallen night rock'ın en güzel örneklerindendir.

ağustos ayında billy, howard stern'in şov programına katıldı ve hole'un yeni albümüne beste katkısında bulunduğunu açıkladı.

grammy müzik ödüllerinde grup, en iyi alternatif albüm ve en iyi konser performansı dalında aday oldu, ancak kazanamadı. billy, hole'un celebrity skin şarkısının bestecisi olarak "en iyi rock şarkısı" dalında ödül kazandı. şubat ayında rolling stone dergisi, jimmy chamberlin'in gruba geri döneceğine dair bir haber yayımladı.

jimmy yaklaşık sekiz ay kadar sonra gruba geri döndü. billy, artık onun uslu bir çocuk olacağına inandığını söylüyordu. artık her şey daha güzel olacaktı; yeni albüm de bitirilmek üzereydi. ama talihsizlikler grubun peşini yine bırakmadı. grubun tek kadın üyesi olan d'arcy artık pumpkins ile çalışmayacağını açıkladı. bu, müzikal anlamda pumpkins'i pek etkilemeycekti belki, çünkü d'arcy, billy veya james gibi beste işleriyle uğraşmıyordu, ama yine de kritik bir kayıptı. d'arcy'nin yerine yine bir bayan, eski hole basçısı melissa auf der maur gruba dahil edildi. kısa bir süre sonra da, yeni albümlerinin ilk 45'liği the everlasting gaze radyolara verildi.

28 şubat 2000 tarihinde yayımlanan son smashing pumpkins albümü machina / the machines of god da, adore'daki gotik atmosferi koruyor, aralarındaki fark ise, gitarların en az "siamese dream" zamanındaki kadar güçlü olması. stand inside your love, try, try, try, wound ve finaldeki age of innocence en iyi şarkıları albümün. yine de "machina..." beklenen ilgiyi göremedi ve çabuk unutulan bir albüm oldu. bu, billy corgan gibi megaloman bir insanın asla kabullenemeyeceği bir şeydi ve onu hayalkırıklığına uğrattı. ve billy herkesi şok eden bir açıklamayla grubu dağıttığını açıkladı.

smashing pumpkins, amerikan rock tarihinin en nitelikli gruplarından biriydi. doğru zamanda çok doğru şeyler yaptılar. yaptıkları birkaç hata da muhtemelen yanlış zamanlama ile ilgiliydi. asla rock tarihinin tozlu yaprakları arasında unutulacak bir grup değller; sanırım bu konudaki haklılığımı ancak zaman kanıtlayabilir.

(kimi raikkonen - 8 Şubat 2006 18:53)

haftalardir hatta aylardir duydugum soylentilere he he deyip gectim.web sitelerine bakmaktan kacindim.sadece bo$ yere heyecanlanmamak icin.hatirliyorum son konserlerini verdiklerinde lisede nasil kudurdugumu.zwan'i sadece adamlar dagildi diye gicik olup sevmeyi$imi ve billy corgan solo album cikardiginda her ne kadar sevemeye cali$sam da ah ah be nerde smashing pumpkins $arkilari dedigimi. ve billy corgan'i canli gordugumde son dilegim gercekle$mi$ gibi hissedi$imi. oysa ki aklimin ucundan bile gecmeyen bir $ey varmi$ ki hala hayal gibi geliyor, official olarak aciklasalar da birle$melerini. cok umutlanma diyorum bir yandan kendime, diger yandan da parani biriktirmeye ba$la ilk konser icin. oyle bir $ey i$te bu adamlar benim icin.tear'i bir yaz sicaginda sikintidan geberirken yuzbinlerce kere dinleyi$imin ustunden yillar gecti, ve adore'u bir ba$kasina hediye etmek uzere satin alip kendime sinsice saklayi$imdan ve zero ti$ortlu bir insanla kar$ila$tigimda yakasina yapi$mak isteyi$imden. oysa ki hala e-mail adresimin neden galapogoslu oldugunu bikip usanmadan anlatiyorum ve inatla sahip cikiyorum kendisine, ve hala sigur ros'un solistinin agzi billy corgan'in agzina ne kadar benziyor bak dediklerinde hala oha ya hakkatten diye dikizliyorum adami ve hatta radyolar bikip usanmadan 1979 caldiginda lab'de gidip caktirmadan sesini aciyorum mutlu olarak birisi gelip laf edene kadar. o kadar sevilesi bir grup bu smashing pumkins. inanamiyorum halen evet, official olsun olmasin.ayh.

(bankoftears - 5 Mayıs 2006 13:36)