benim de içinde bulunduğum 0-35 arası yaş grubunun bu şarkıda hakikaten duygulanabileceğini zannetmiyorum.

ne yaşadık ne ettik ki? her gün pişman olucağım bir şey yapsam, annemin pişmanlık sayısına ulaşamam muhtemelen.
bu bahsettiğim duygu noksanlığının özü bu şarkının kendi içinde kinayeli bir şarkı olmasından..
pişman olmasa, bu kadar acılı hiçbişiden pişman değilim diyebilir mi, bu kadar üzülerek diyebilir mi?

ben de farketmemiştim pişmanlığının olmadığını söyleyen bu şarkının çok büyük pişmanlıklara delalet olduğunu.
ta ki arabada müzik dinlemeyi sevmeyen annemin gönlü olsun diye edith piaf çalana kadar. ortak sevdiğimiz bir şey olursa bir şey demez belki demiştim.
annem 53 yaşında, aynı yaştaki babamla yaklaşık 38 senedir beraberler..birbirlerinin ilk aşkları, ilk sevgilileri..erkek okulundaki üç-beş kızdan birini kapan jön kılıklı babam ve başarı ile disiplin üzerine kurulu bir hayatı olan annem..
bu şarkı çalmaya başladı. annem ağlamaya başladı. kendi ağlamamla bile büyük problemlerim varken annemin ağlamasını görmek ne kadar katı olmaya çalışsam da beni iliklerime kadar çürüten bir şey.

ooof anne dedim..nooldu ya

bir daha başlasam rengin, aşık olduğum adamla evlenmezdim. sakın aşık olduğun insanla evlenme. ben evlendim, mutlu zamanlarım da oldu ama daha çok mutsuz zamanlarım oldu. bu şarkıya dayanamıyorum.
dedi.

dilim tutuluyor bu konuşmalarda.normalde makinalı tüfek olan ağzım dilim kilitleniyor. ben şahit oldum bir çocuğun görebileceği kuvvetle muhtemel en büyük anne-baba kavgalarına..annem babamdan bu şekilde bahsedince ben ne diyim ki. taraf tutamam ki. çok fazla şey gördüm ve duydum taraf tutabilmek için.

değiştiriyim anne şarkıyı dedim
değiştirtmedi annem.
baştan bir daha, sonra bir daha, bir daha hep o şarkıyı çaldırdı annem. çaldıkça da ağladı.
başka başka bir sürü pişmanlığı geldi annemin aklına, anlattıkça anlattı.. ama en büyük pişmanlığı babammış.
ve daha kötüsü olmaz derken, tek pişman olmadığı şeyin beni doğurmak olduğunu söyledi.

üç bin kere ölseydim de duymasaydım şunu.

hiç bir zaman anlaşamadığı, hiç bir ortak noktası olmayan, istediği evlat türüne en iyi gününde bile yaklaşamayan, onu bu dünyada kocasından da çok üzebilen, hayırsız, şımarık kızı tek pişman olmadığı şey annemin..şarkının sonundaki car ma vie, car mes joies, aujourd'hui, commence avec toi kısmı kızı. atsan atılmaz satsan satılmaz kızı.

bu yüzdendir ki, her kim incir çekirdeğini doldurmıycak işler sebebiyle şu şarkıyı dinleyip ağlarsa, ben de görürsem gidip tokat atarım yüzüne. alt tarafı bir şarkı değil non, je ne regrette rien. annemin ağlaması, annemin tüm hayatı..

(martian dis kapinin mandali - 17 Nisan 2008 18:25)

melodisi basladigi anda bes yasina donuyor, odanin ortasinda renkli ahsap kuplerimle oynarken buluyorum kendimi. etraf, biraz puslu, biraz sessiz, bes yasin o tarif edilemez safligi.

su hayatta sarkin ne senin deseler, budur derim.

(kaamos - 8 Eylül 2008 21:48)

edith piaf'ın hayatının anlatıldığı "kaldırım serçesi" filminde, çarpılarak dinlediğim parça. bu filme kadar da severdim ama özellikle sözlerini öğrendikten sonra, hele ki aynı filmde marion cotillard'ın benzersiz oyunculuğu ile edith piaf'ın, o insanı acıtan hastalıklı bitkin son zamanlarında, çıkıp söylediği o sahne, o performans... her dinleyişimde beni darmadağın eden şarkı.

(fena halde leman - 20 Şubat 2009 13:51)

sadece edith piaf tan dinlenmesi halinde muhteşem olan , muhteşem şarkı..

(buhalimlekabulet - 30 Aralık 2009 09:34)

saving private ryanda da vardı, az sonra silahlar gümleyip, beyinler pörtleyecekti ve aslan askerler şarkı üzerine geyik yapıyordu off ulen tarzında....

(atelye - 31 Mayıs 2000 21:49)

inception filmine damgasını vuran, ama nedense soundtrackinde yer almayan muhteşem bir edith piaf eseri

(ebekulak - 30 Temmuz 2010 10:32)

la mome'da piaf'ın "hayatımın parçası" dediği. onun hayatına bakınca gerçekten de öyle. kendi hayatıma bakıyorum, benim için de öyle, gerçekten bir hayat hikayesi var bu parçada. eminim çoğu kişi de aynı şeyi düşünüyordur. insanı başka şeyler düşündürüyor, şimdi anlıyorum ki bu bir veda ve merhaba şarkısı. bir sayfayı kapatıp yeni bir sayfa açarsınız ya, işte bu şarkı sizin tertemiz beyaz sayfanız. o yüzden bu şarkı bir hayat hikayesi ve aynı zamanda hiç yaşanmamış yeni bir hayat.

(griff - 13 Eylül 2011 22:24)

sözleri charles dumont ve michel vaucaire tarafından 1956 yılında yazılmış, charles dumont tarafından bestelenmiş, 1960 yılında edith piaf'la tanınmış olan muhteşem şarkıdır.

edith piaf, bu şarkı için doğmuştur.

(bkz: hayatın fon müziği)

(kirlikedi - 25 Nisan 2012 10:02)

50 yaşıma geldiğimde hayatımın özeti olmasını dilediğim şarkı.

(okypete - 19 Temmuz 2012 04:01)

hayır, hiç, ama hiçbir şeyden
hayır, hiçbir şeyden pişman değilim
bana yapılmış iyilikler ve kötülüklerin
hepsi aynı bana
hayır, hiç, ama hiçbir şeyden
hayır, hiçbir şeyden pişman değilim
ödendi, süpürüldü, unutuldu.
geçmişten bana ne!

anılarımı yaktım gitti
artık acı ve zevklerime ihtiyacım yok
aşklarımı tremololarıyla beraber süpürüp attım
sonsuza kadar sildim: elde var sıfır.

hayır, hiç, ama hiçbir şeyden
hayır, hiçbir şeyden pişman değilim
bana yapılmış iyilikler ve kötülüklerin
hepsi aynı bana
hayır, hiç, ama hiçbir şeyden
hayır, hiçbir şeyden pişman değilim
çünkü yaşamım,
çünkü zevklerim
seninle başlıyor bugün.

(arsenelupin - 10 Haziran 2004 12:23)