michelle pfeiffer ve arkadaşları arasında geçen aşağıdaki diyaloğa evsahipliği eden komik film:

--- spoiler ---

--- he can mend a fight with sex. she can't have sex until the fight's resolved.
--- why is that?
--- it's the difference between the penis and the vagina. a penis is a thruster, a battering ram, if you will. even if it's mad, it can ram. sometimes it even helps. it's the "mad-ram principle." however, the vagina....
the vagina!
the vagina has to be relaxed in order to open and receive. it can't be a gracious hostess in a state of anger. that goes for blowjobs and kissing too. every female point of entry needs to know that the penis is coming ...... in peace.

do you have sweet'n low?

--- spoiler ---

(anakin - 7 Şubat 2008 10:05)

bruce willis, michelle pfeiffer’dan ayrılmadan önce: içimizden birinin çıkıp bunun saçma olduğunu, birbirimizi sevdiğimizi, bütün çiftlerin bunu yaşadığını(ve üstesinden geldiğini), birbirimize bir şans daha vermemiz gerektiğini söyleme zamanı gelmedi mi şeklinde güzel bir konuşma yapar. burda bitmek üzere olan ilişkideki son çırpınışları,ilişkiyi sürdürmek için gerekli olan enerjinin tükenmesini, güzel birşeyler söylemeye çalışırken sıçıp batırma durumunu güzel bir şekilde irdeler. bunun üzerine michelle pfeifier kayıtsız kalarak arabadan iner.
filmin vurucu sahnelerindendir. sadece bu bölümü için filmi baştan sona beş altı kez izleyenler vardır.

isn't this the moment where one of us says:
this is ridiculous.we love each other.
all couples go through this. let's give it another try?

(babel fish - 17 Haziran 2002 20:05)

seneler sonra tekrar izlediğimde, finaldeki, boşanmak istemeyen, kocasını hala sevdiğini anlayan kadının söyledikleriyle aile, aile olmak, alışkanlık ve yaşanmışlıklar adına önemli ipuçları veren filmdir.

--- spoiler ---
burda bir tarih var ve tarih bir gecede yazılmıyor. mezapotamya'da ya da truva'da bir yerlerde başka şehirlerin üzerine kurulmuş şehirler var. ama ben başka bir şehir kurmak istemiyorum. ben bu şehri seviyorum. teramisin'i nereye koyduğunu, sabah nasıl uyandığını, hangi kaşın kalkıksa ne hissetiğini iyi biliyorum. biliyorsun ki sabahları ben hep sessizim ve ortalığı yatıştırırım. zaman içinde mükemmelleşen bir dans bu...
aslında düşündüğümden daha zormuş ve iyiler kötülerden fazlaymış...öylece kalkıp gidemezsin. sonra ben kalkıp yabancının birine josh'ın^* elleri tıpkı sen diyemem...başkasının sıkıntısını çekeceğime senin sıkıntını çekerim.
--- spoiler ---

(placebo - 17 Ocak 2009 22:33)

dusununce, filmde farkli/pozitif bir yaklasim var. son bir iki yildir amerikan filmlerinde gozlemledigim "zararin neresinden donsen kardir", "yurumuyorsa biraktir, daha iyilerini mutlaka bulacaksindir" gibi abuk soylemlerden farkli olarak, filmde, "biz bu olaya bir emek sarfettik, bir takim seyler insa ettik, icine sicmayalim" dusuncesi mevcut (bkz: evlilige inanmak).

(zomzom - 9 Temmuz 2000 00:20)

(bkz: işte bu bizim hikayemiz)

(leonx - 11 Şubat 2004 18:17)

michelle pfeiffer'ın yani kadının derdini anlatmak için 5 dakika aralıksız konuşurken -ki bu evliliğe verdikleri emekten, bunun meyvesi cocuklardan, tabi sebep sadece çocuklar değildir, birbirlerini çok uzun zaman boyunca sevmişliklerinden, birinin bir söylediğinin ötekinin anısında neler canlandıracağından, aynısını nasıl başka birisiyle yakalayacağından, tükenmişlikten ama bunca şey yaşadıktan sonra ötekine bir kenardan bakarken birden onu nasıl seviyor olduğunu farketmekten bahsederken- bruce willis'in yani erkekin bütün bunları sessiz ve gözleri dolarak dinledikten sonra kadına uzanıp, sarılıp sadece seni seviyorum demesi bir kere daha kadın-erkek farkını gözler önüne serer: kadınlar teoriden erkekler pratikten gelir. iyi günler.

(mahpeyker - 23 Kasım 2004 17:01)

(bkz: bizimkisi bir aşk hikayesi)

(mahpeyker - 23 Kasım 2004 17:06)

bruce willis'in her dem siritan yuz ifadesinin ilk defa bir senaryoda ise yaradigini dusundugum sosyal icerikli bir filim.

(mahzun yuzlu sovalye - 23 Kasım 2004 17:16)

--- spoiler ---
çin lokantasına gidelim cünkü seni seviyorum
--- spoiler ---

(la traviata - 1 Ekim 2005 02:25)

son konusma kisminda hatunun "bunlar bizim cocuklarimiz! bunlari biz yaptik!" diye haykirmasi daha neleri beraber sirtlandiklarina, zorlanarak gecirdikleri gecmis yillara gonderme yaptigindan midir nedir, aklima kazinmis film. aslinda o son konusmayi dinlemek yeterliydi sanirim filmden birsey almak icin. ha bir de bruce ile michelle'in icleri kan aglarken ortama cocuklar gelir gelmez bir sey olmamis gibi davranmaya calismalari var saklanmis bir kosede.

(senseandsensibility - 16 Temmuz 2006 21:30)