avusturyalı yönetmen ulrich seidl'ın 2014 yapımı belgeseli. avusturya'dan farklı farklı insanların bodrumlarına ışık tutar.

(flop - 8 Aralık 2014 00:37)

bu filmde cok garip sahneler, acayip mide bulandirici detaylar var. sahip-köle iliskisi yasayan bi cift, esini siddet uyguluyor diye bicaklayan mazosist bi kadin, tifil nerd tipli sm'ci bi amca, hitler posterleriyle süsledigi bodrumunda icip icip sacmalayan bi dayi, acayip gercek görünen bebeklerleri karton kutularda saklayip her gün gizli gizli onlarla konusmaya, onlari sevmeye, öpmeye giden bi teyze falan. filmi izledikten sonra salondan cikinca insan afalliyor biraz. sevdim mi sevmedim mi bilemedim ben. cok garip insanlar vardi, bunu diyebilirim sadece. spoiler ibaresi koymuyorum zira pek bi konusu yok, belgesel sonucta.

(mamu - 10 Aralık 2014 23:59)

hayal kırıklığına uğratmış olan film.

hani belki biraz daha şaşırmak istiyordum ama hiç de öyle ahım şahım şaşırmadın, ne bekliyorsam artık .... tuhaftı ama en azından mide bulandırıcı, tiksindirici değil de ne acayip, ne gereksiz insanlar diye içimden offlar çektim. yetişkin insanların ufak tefek sapıklıklarına "tamam ne yapmak istiyorsanız, kiminle yapmak istiyorsanız yapın da bodrumda falan yapın yani evin ortasında ya da benim de girdiğim banyonuzda yapmasanız iyi olur " diyorsunuz. s&m hakkında bir sürü gereksiz bilgi sahibi oldum, allah allah diyip geçtim. ona da peki ....

filmin tek hoş tarafı, kamera minik sapıklarımıza ilk selamladığında bize boş boş bakıyorlar ... hoş bir düşünce olmuş.

bir de bu film imdbde belgesel olarak geçmesine rağmen, iksv filmi belgesel film kategorisinde değil, mayınlı bölge filmleri arasına tıkıştırmış. çok da doğru olmamış sanki naçizane.

(ride - 13 Nisan 2015 18:26)

im keller ile seidl kişilerin bilinçaltlarını saklı taraflarını karanlık köşebaşlarını betimleme amacıyla filmi kurgulamis ki amaçsal olarak bakıldığında bu gayet iyi bir fikir olarak duruyor; ama fikirden pratige gecildiginde bu vurgularin ekrana ve dolayisiyla da seyirciye yansitilması filmin başarısını gösteren bir olgu olarak karşımıza çıkar ki seidl ne yazık ki bu yansıtma kisminda sikintiya dusmus. klasik bir anlatı modeliyle filmini ayrıksılıktan öte olanca sıradan bir tonlamayla ekrana yansıtmış. bdsm gibi bir konu bile sıkıcı bir hal alabilir mi evet bu filmde bu kurgu ve anlatım tekniği ile almış. yaratıcılıktan epey uzak ve oldukça yavan bir film im keller. seidl hatırına izlenir mi izlenir ama hepsi bu hatır gönül...

(mimiko - 5 Haziran 2015 02:16)

turkceye 'bodrumda' olarak cevrilen, avusturya yapimi, uclarda gezinen bir belgesel / film.

aslinda sergilerde gormeye alisik oldugumuz provokatif kisa filmler vardir; sanatci, alanina bir duyguyu ya da tepkisini tam anlamiyla kustugu, genelde kendi oynadigi ya da bir oyuncusunun olmadigi kisa video yerlestirmesi ekler. tek basina "anlamsiz hareketler butunu" gibi gorunse de sanatcinin diger eserlerinin butunleyicisidir neticede. bu film de birkacinin kolaji olmus sanki.

tum oyunculari asiri kisilikler. bodrum da bu kisiliklerin bilincalti. normal hayatlarini nasil surdurduklerini bilmedigimiz bu kisilikler bodrumlarinda, bastirdiklari kimliklerini, sakladiklari tum duygularini, hayat tarzlarini, tercihlerini, nevrozlarini vs kisacasi "gizil her ogeyi" yasiyorlar.
b kisiliklerinin, karanlik taraflarinin yuvasi aslinda bodrum. normalde de duzenli ve piril piril tuttugu evinde baskalarinin gormesini istemedigi, gunluk hayatta sikca kullanmadigi ya da gizledigi esyalari atar ya insan bodruma, bu da isin psikolojisini dokmus bodruma (bilincaltina).
peki bu asirilar gunluk hayatlarinda nasil davraniyorlar? toplum normlarina uygun olarak mi?
ya da bu kisilikler gunluk hayatta da asiri iseler, asiri olmayan / normal insanlarin hic mi bilincalti yok? ya da tertemiz mi? hic sanmam. ancak yonetmen bu sorulari cevapsiz birakiyor.

gorseller cok iyi; arka planda kullanilan renkler, kiminde ustuste kutular ile o karmasiklik, kiminde asiri bir duzen, vs vs filmin olayini anlatmaya buyuk olcude yardimi dokunmus.

film avusturya'da 2008'de gerceklesen fritzl olayindan sonra, insanlarin bodrumlarinda aslinda ne sakladiklarini sorguluyor. filmden olaya direkt bir gonderme bulamadim gerci. ayni sekilde turk ve islam karsiti soylemleri olan adamlar ne alaka onu da bilemedim. gerci var olani soyluyorlar (ozellikle de muslumanlar hakkinda) ama fazla abartarak tum turkleri genellemis olmalari can sikici. ama haklilar dogru soze ne denir.

film sonunda casting'de fritz lang ismini gorunce gereksiz bir heyecana kapilmadim degil^*. boyle bir filmle alakasi olmayacak olsa, ustelik 1976'da sonsuza karistigini bilsen de "acaba?!" diyip ooyle heyecanlanirsin iste, oyle bir ustad lang. ^*

deneysel calismalara acik olmayanlar vakit kaybetmesin. diger yandan tarza merakli iseniz bile izlemeseniz de cok sey kaciracaginiz bir film degil. yine de vakit varsa ve degisik bir sey denemek istiyorsaniz gorseller hatrina izlenebilir.

ayrica 2015 istanbul film festivalinde "mayinli bolge" kategorisinde gosterilmistir.

(anneke von trier - 8 Ocak 2016 00:12)